Euhm, sleur hem mee naar bed! Nee serieus; je ziet veel te veel beren op je weg. Als je het niet trekt, dan trek je het niet en ga je of je man een kolf-fles laten geven of je maakt een fles kunstvoeding. Wij kunnen allen maar zeggen wat wij doen; niemand of niets is hier goed of slecht! Ik ging nergens naartoe de eerste maanden. Ik vond die quality-time met mijn kind veel belangrijker en ik gooi ook niet en plein public mijn shirt omhoog. Echte vrienden en goede familie hebben daar begrip voor. Je kan je vriendinnen toch ook eens bij jou uitnodigen als je kind slaapt? Heb je mooi twee, drie uur quality-time met ze! Als ik boven een uur ging voeden, zaten mijn familieleden of vrienden gewoon lekker in de tuin met een pot thee of ze gingen weg. Ik lees dat je kleine aan het begin van de avond naar bed gaat en jij niet; nou, dan kan je toch genoeg leuke dingen doen met je man?Klagende mannen, die dus niet achter bv staan, daar word ik een beetje kriegelig van. Laat hem eens een speen terug stoppen of luier verschonen, kan jij lekker blijven liggen! Het klinkt alsof hij zich maar weinig bemoeit met de kleine. Mijn man deed en doet juist al dat soort dingen, hij kan immers niet de borst geven en ik kolf niet. Hij vond en vind dat gewoon vanzelfsprekend. Hij haalt onze zoon op voor een voeding en brengt onze zoon terug naar bed, dat kost hem een halve minuut; hij draait zich om en is weer vertrokken. Nu na de nachtvoeding, draait onze zoon zich naar papa, trekt aan het dekbed en roept dada, dada! Heel lang wou onze zoon overdag in het weekend niet door papa in bed gestopt worden, dat was anders en daar kon hij niet tegen; we hebben een nogal prikkelbaar kind. Maar in de nacht vraagt hij om papa en als ik het dan doe als mijn man weer eens in het buitenland zit, dan slaapt hij niet meteen verder, maar blijft even jengelen. Ik voed al 11 maanden of zal ik zeggen "nog maar", want wat is nou een jaar van je leven waarbij je mooi het beste geeft aan je kind? Ik zou die momenten voor geen goud hebben willen missen! Maar niet iedereen denkt zo; bij jou speelt er zo te lezen veel meer dan dat wakker liggen 's nachts; je hebt energie nodig voor je werk, je man klaagt dat hij te weinig aandacht krijgt, je wil 3x per week 's avonds weg. Dat is helemaal niet erg, maar maak wel een keuze waar jij je gelukkig bij voelt! Ik heb het gevoel dat je het borstvoeden helemaal niet zo leuk vindt en graag je eigen leven terug wil, wat dat dan ook moge zijn. Daar hoef je je niet voor te schamen, dat kan.
... Je laatste alinea slaat de spijker op zijn kop, zogelukkig. In vind de borstvoeding helemaal niet leuk, dat klopt. Ik heb vanaf het begin heel veel problemen gehad met de bv (spruw, kloven, 3x borstontsteking) en ik vond het de eerste drie maanden echt ontzettend pijnlijk, elke keer voeden (nog pijnlijker dan de bevalling). Nam vaak zelfs een paracetamol voor elke voeding. Nu sinds ongeveer een maand heb ik geen kloven en spruw meer en doet het dus niet meer zoveel pijn, maar nu vind ik het vooral hinderlijk dat het zo lang duurt en dat niemand het ooit kan overnemen (ja tuurlijk kan ik kolven, maar dan moet ik alsnog kolven; kan nooit eens 'zomaar' even weg). Er is om mij heen ook helemaal niemand die ooit bv heeft gegeven, ik ken geen enkele andere voedende moeder (vriendinnen hebben het allemaal binnen 3 weken opgegeven), en bv geven is zeker niet 'de norm' in onze omgeving. Maar ondanks alles wil ik eigenlijk persé de 6 maanden vol maken. Mijn man steunt me trouwens prima hoor, welke beslissing ik ook neem. 's Nachts kan hij alleen niet zoveel doen! Ik word eerder wakker van ons zoontje en mééstal als hij huilt wil hij toch de borst hebben, dus dan kan ik er net zo goed meteen zelf werk van maken ipv hem eropuit sturen.
Hoi Huppeldepuppel, Als ik dit topic eens doorlees, dan valt me wel op dat je behoorlijk perfectionistisch bent en hoge eisen aan jezelf stelt en.... ik herken het helemaal: bij mij MOEST de baby gevoed worden, de was gedaan en gestreken, het huishouden gedaan, mensen worden gebeld, etc. etc. en ik vond het begin behoorlijk zwaar. Je schrijft dat er zo veel baby's zijn die 's nachts doorslapen, maar helaas is jouw baby er niet een van (en die van mij trouwens ook niet, net als zo veel: echt waar!). Misschien helpt het je om het te accepteren en los te laten dat hij door moet slapen: dat geeft je misschien zo veel meer rust. En ik zou je ernstig aanraden om toch lekker zo nu en dan 2 extra uurtjes slaap mee te pakken, hetzij door vroeg naar bed gaan, of op je vrije dagen een middagdutje samen met de baby te doen. Als je het middagdutje hebt gedaan, dan kun je er 's avonds iets beter tegen en heb je ook nog wat tijd over voor je man. Ik pakte alle uurtjes slaap mee die ik kon krijgen en in het begin stond mijn relatie ook wat op een lager pitje: geloof me, dat komt echt weer goed. In het begin was ik erg gericht op mijn baby en later kwamen andere interesses ook weer terug. Volgens mij is het iets hormonaals. Ook is het normaal om af en toe een BV inzinking te hebben en bij mij begon het pas vanaf 6 maanden echt leuk te worden. In het begin was ik altijd bezig of ik nog voldoende melk had (had ik zeker), of de baby wel genoeg aankwam, etc. etc. en ook ik zag het af en toe (lees maar gerust: vaak) niet meer zitten. Ik was wel heeeeel trots toen ik de 6 maanden mijlpaal had gehaald. Ik ben het met je eens dat het bevallingsverlof in Nederland veel te kort is: als ik kleintjes van 10 weken op het KDV zie, dan denk ik vaak: "die horen nog lekker bij hun mama te zijn" en ook voor het slagen van de BV zou het veel beter zijn. Ook vind ik Nederland niet erg BV vriendelijk: als je langer dan 6 maanden voed, dan krijg je al een hoop commentaar (of zelfs al bij langer dan 3 maanden voeden), laat staan als je langer dan 2 jaar voed. Wel vervelend dat je man klaagt over te weinig aandacht: ik had het geluk dat mijn vriend daar alle begrip voor had en dat maakt het een stuk makkelijker. Dit is maar een fase en het wordt allemaal gemakkelijker! Marla
jeetje, wat naar om te lezen dat je momenteel niet geniet van het voedingsmoment. dit zijn juist van die momenten waar je naar uit moet zien en volop van moet kunnen genieten, het gaat allemaal al zo snel. ik krijg een beetje het idee dat je voor je zelf een keuze moet gaan maken wat je belangrijker vind, of nog 2mnd bv geven omdat je voor jezelf heb besloten dat je tot 6mnd bv wilt geven. of dat je juist het voedingsmoment op zich voorop stelt. en als dat voor jouw betekend dat je daar kv voor nodig hebt dan is dat zo. als ik puur naar mijn eigen situatie kijk dan zeg ik dat ik 1 uur voeden wel erg lang vind, en 7 voedingen per 24 uur ook. kan me goed voorstellen dat je dat naar 4 maanden gaat opbreken. maar goed elk bv kindje is weer anders!
Ik heb mijn dochter 6 maanden borstvoeding gegeven en ze slaapt pas sinds een week 6 uurtjes achter elkaar. Spijtig te zeggen maar doorslapen kun je helaas niet afdwingen. Er zijn kinderen van 2 die nog wakker worden 's nachts en nee dat is niet fijn. Als ik bepaalde reacties van je lees ts dan heb je heel veel gedaan voor je bv maar eigenlijk ben je er een beetje klaar mee. Misschien is het een idee om voor jezelf op een rij te gaan zetten of je door wil gaan of niet. Wat betreft voeden in het openbaar, deed ik ook niet makkelijk maar met een doek over mij en mijn dochter heen zag niemand iets. Moet wel zeggen dat veel mensen er begrip voor hadden als ik me even afzonderde. Het blijft een moeilijke situatie die je niet kan beinvloeden maar wel heel veel van je vraagt.
Heel herkenbaar! Al je posts trouwens. Ik ging ook maar door en door en door ..... en voelde me denk ik wel zo ongeveer als jij je nu voelt. Mijn zoon sliep vanaf een maand of vijf door; op borstvoeding! We hebben in de maanden daarvoor geprobeert of het doorslapen misschien lukte met een fles afgekolfde melk of een fles kv, maar dat hielp niet. Ik ben toen toch maar weer borstvoeding gaan geven als laatste voeding en plotseling sliep zoonlief een hele nacht door! En dat bleef zo. Heerlijk! Toen hij zes maanden was is hij een weekje in het ziekenhuis opgenomen. De bortsvoeding liep toen door de stress zo ontzettend terug dat ik heb besloten om te stoppen. Hij had immers een half jaar bv gehad .... Ik heb het in de weken (maanden) daarna ontzettend gemist, die intimiteit en wilde toen perse zelf alle flessen geven om maar een beetje van die intimiteit terug te voelen . Ik heb geen tips of trucjes voor je. Ik kan je alleen maar heel veel succes wensen en hopen voor je dat je zoon snel meer uren achterelkaar slaapt 's nachts dan dat hij nu doet. Liefs.
Ts, ik snap niet zo goed wat je nu wil horen. Je krijgt zoveel adviezen maar ik heb het idee dat je daarvan niets meeneemt. Je bent steeds maar aan het zeggen wat er NIET goed gaat, maar je richt je helemaal niet op hoe het dan wel kan. Als mensen bijvoorbeeld zeggen: "dan ga je toch vroeger naar bed", dan heb je daar tien redenen voor waarom dat niet kan. Ik heb een beetje het idee dat je vooral wil horen wat je WIL horen (haha snap je me nog?) Ok wil ik best doen. "Och wat naar dat je maar vijf uur per nacht slaapt. Ik begrijp helemaal dat je dat niet volhoud. Geef je kind maar gewoon 's nachts flesvoeding want dan slaapt íe vast wel door en kan jij blijven liggen als je man de fles maakt." Maar heb je daar nou echt wat aan? Ik snap dat het een beetje lullig over komt, zo is het niet bedoeld. Weet je, doe wat je wil doen. Maar als je toch niks met de adviezen doet (ze vooral afwijst)..vind ik dat ook een beetje zonde van de moeite die iedereen er instopt om jou antwoord te geven.
Ik heb ook niet echt tips ofzo voor je, maar ik wil wel even reageren op het eerste stukje. Weet je, je hebt een kindje gekregen. Dat kost nu eenmaal tijd en je man moet daar dan even voor wijken. Pech gehad, zou ik zo zeggen. (ik had hetzelfde met mijn man, die vond het ook moeilijk in het begin) Deze periode duurt maar kort, ook al lijkt het, nu je er midden in zit, heel lang. Ik denk dat jullie allebei gewoon even pas op de plaats moeten maken en je even moet consenteren op wat er voor je ligt. Het is echt even aanpassen, en ik moet heel eerlijk bekennen, dat mij dat ook heel zwaar is gevallen toen Jelle geboren werd. Nooit gedacht dat een kind zoveel impact heeft op alle aspecten van je leven. Wij zijn in de eerste maanden ook bijna niet weg geweest, dat hoort er ook gewoon een beetje bij als je kinderen hebt. Ik ben pas sinds een week of 4 weer aan het sporten, 1 avond in de week. En mijn vriendinnen komen naar mij toe als ze willen kletsen. (mijn man werkt minstens 4 avonden per week) Je wereldje word gewoon wat kleiner, maar dat word ook beter na verloop van tijd. Ik snap echt, echt, echt! dat je heel graag wil slapen 's nachts en dat je graag wat tijd voor jezelf wil en voor je man, maar door er zo over te denken als je nu doet (nee hè, niet weer wakker enz) maak je het voor jezelf niet makkelijker. Voor mezelf werd het beter toen ik een omslag kon maken in mijn denken. Jitte heeft namelijk de eerste 9 maanden bijna geen enkele nacht doorgeslapen. Pas toen ik mezelf eens ernstig toesprak en zei: "Ok, dit gaat niet tot haar 16de duren en anders zoekt ze het tegen die tijd zelf maar uit" kon ik er beter mee omgaan.
Nou, over dat eruit gaan 's nachts: Als jij het nu helemaal gehad hebt, dan moet je dat lekker niet doen. Word je wakker van je kind, por je man zijn nest uit, die haalt de kleine op, jij voedt, krijgt een toeschietreflex met lekkere slaaphormoontjes... Man verschoont jullie kindje, legt hem terug en jij slaapt weer verder. Pech voor je man hoor, je lijf heeft zijn rust hard nodig en daar kan hij bij helpen. Bij ons is het ook een tijdje zo gegaan en nu nog staat hij er regelmatig naast, omdat het mij 's nachts niet altijd lukt om op te staan. Ik denk niet dat je kindje de flessen sneller leeg gaat drinken, wel is het inderdaad zo dat iemand anders die kan geven, dus tja... Drinkt je kindje die hele 20 minuten goed actief? Is het een optie om op t eind van de borst wat borstcompressie te geven, dan is ie misschien wat eerder leeg? Het helpt enorm om het los te laten, maar daar is tijd voor nodig.
Kimmeding: mensen hebben er ook best begrip voor hoor, dat ik me afzonder (denk ik tenminste). Ik vind het alleen zelf zo ongezellig. En Vlinderbloem; je hebt helemaal gelijk dat ik alleen wil horen wat ik wil horen (klinkt idd raar maar ik snap m), nl: advies over hoe hij wat meer uurtjes slaap kan pakken en misschien herkenning van anderen. Ik wil helemaal niet horen dat ik maar moet accepteren dat ik in de vooravond al naar bed moet, dat mijn man maar moet wijken evenals mijn hobbies, en dat misschien nog wel een jaar lang. Ik WIL niet accepteren dat mijn leven alleen nog maar bestaat uit werken, voeden en slapen, zeker als ik dan zie hoe de kindjes van vrienden 'braaf' doorslapen. Als er echt geen andere optie is, dan kies ik er dus voor om te stoppen met de bv. Dan gaat hij MISSCHIEN wat beter slapen, maar kan ik in ieder geval de lasten delen. Echt, respect voor degenen hier die zichzelf wel tot de grond toe wegcijferen, maar ik kan dat niet en wil dat niet.
Ireen; hij drinkt in totaal dus 40 min. goed actief (hij is ook nog nooit aan de borst in slaap gevallen). Wat is borstcompressie?
Ok, dat is je goed recht. Maar ik denk dat je wat dat betreft niet op heel veel steun moet rekenen op dit forum. Ik vind en ik denk de meeste moeders hier (neeee, niet iedereen) dat je kindje nog heel erg klein is en ik weet ook dat deze zware periode (waar we allemaal doorheen gaan) eindig is. Je hebt het steeds over "Ik wil dit en ik wil ik dat", maar op dit moment heb je inderdaad niet zoveel te willen. je hebt een kind gekregen (nog niet zo heel lang geleden) en dat je daar concessies voor moet doen..tja. dat hoort er M.I. bij. Maar ik wens je veel succes met het oplossen van je probleem want ik weet dat slaapgebrek niet fijn is.
Dat vind ik dus het rare, Vlinderbloem. Om me heen is iedereen verbaasd dat hij nog niet doorslaapt (familie en vrienden met kleine kindjes, maar dus ook het consultatieburo!) en het voelt helemaal niet meer als heel klein; ik ben alweer 2 mnd aan het werk! Hoe komt dat dan, is dat dan echt het verschil tussen bv en fv?
Je hebt gelijk dat ik te fel uit de hoek kwam. TS: excuus! Ik blijf overigens, zeker na nog wat meer gelezen te hebben wat er daarna nog geschreven is, wel bij mijn punt: als het TS ECHT hoog zou zitten, zou ze met de kippen op stok kruipen, want dan kun je niet anders meer, (en wat o.a. MG al aangeeft: ik kan er helaas behoorlijk over meepraten. MG: bedankt voor het compliment trouwens ). Maar ik las ook dat o.a. Vlinderbloem al aangeeft bij TS dat hety blijkbaar niet zozeer om de nachtvoedingen gaat en dat niet volhouden, maar om de BV an sich die TS niet zo leuk vindt... Dat mag, maar ook ik zou zeggen: ga keuzes maken Je wilt alles tegelijk en alles even goed en perfect doen en dat kan niet. Heb mijn zusje eens gehoord over een goed boek daarover: "het dertigers-dilemma" of iets in die geest... Over overstappen op kv: mijn schoonzusje heeft dat bij 4 mnd gedaan omdat ze ook te moe was, in de hoop dat zoonlief dan door ging slapen. Deed ie dus niet en duurde nog tot 6 mnd voor hij, volgens hun zeggen, doorsliep. Maar toen maakten ze op een gegeven moment een opmerking dat ze er nog elke nacht 2-3 keer uit moeten voor z'n speen, (nog steeds! Hij is even oud als Thirza), en toen dacht ik: o, noemen jullie dat doorslapen? Als ik jou was dus, TS, zou ik in je omgeving eens goed doorvragen wat dat doorslapen waar iedereen het over heeft, nou inhoudt. Kan goed zijn dat dat betekent: 23 nog een voeding en daarna tot 6 uur nog 3 keer eruit voor de speen.... Ik vind dat persoonlijk geen doorslapen...
Ik hoor hier niet (meer) maar wil toch even inbreken. Ik ben na 2 maanden gestopt me bv omdat ik het lichaamelijk niet trok. Wel een ander verhaal dan bij jou denk ik, ik was bijna 20 uur per dag bezig met voeden. En nog zal ik de rest van mijn leven spijt hebben dat ik gestopt ben. Ik wil je alleen even melden dat het overstappen op FV echt geen garantie is dat je kindje gaat doorslapen. Meeste kindjes worden namelijk niet wakker alleen voor die voeding. En ik las in het begin dat je baby enorme hoeveelheden melk drinkt. Dan ben je met FV alleen verder van huis, want daar zit een maximum aan, en als je die bereikt hebt op een dag zit je met een jankend kind 's nachts die je niet rustig kunt krijgen omdat ie maar een bepaalde hoeveelheid mag drinken. Ik vind het trouwens heel eerlijk gezegd maar raar dat iedereen vindt dat een babytje van 4 maanden moet doorslapen. Ik ken er genoeg (ook met fv) die op die leeftijd nog nachtvoeding krijgen. Onze kindjes konden tot 5 maanden echt niet 6 uur zonder fles teren. Dus de laatste voeding kregen ze om middennacht en de eerste rond 5 uur 's ochtends. En wij lagen dan om 1 uur in bed en stonden om half 5 op om flessen klaar te maken. Ik wil je absoluut geen kritiek geven. ik kan mee eenmaal niet indenken dat iemand moe kan zijn van het zorgen voor maar één kindje, maar als ik er maar één had gehad zou ik denk ik ook anders denken. Maar het is gewoon de keuze die je maakt. Je keuze zal op BV-forum nooit goedgekeurd worden en zal hartstikke zwaar zijn, maar jij (en je man) bent toch de enige die die beslissing moet nemen. Ik zou zeggen, probeer die nachtvoeding af te schaffen of laat je man dan een fles KV geven. Misschien loopt het op die manier allemaal los en is je probleem opgelost. * einde inbraak *
O, en over dingen opgeven voor je kind: soms komt daar ook iets anders leuks voor in de plaats he? Ik ben dus zelf in de ziektewet terecht gekomen (momenteel rustig aan aan het reintegreren, erg fijn er komt ook weer wat nuttigs uit m'n handen ). En in de afgelopen periode ben ik er achter gekomen dat 1 reden dat ik gewoon geen energie meer had, was dat ik ook niks meer voor mezelf had. Mijn grote hobby, schilderen, is een hobby die zich moeilijk leent voor 's avonds, want je hebt daglicht nodig. Dat heb ik dus al een hele tijd niet gedaan. Dan kun je gaan denken in termen van: Wat je al niet op moet geven voor je kind.... Maar... toen ik weer wat meer energie kreeg door de rust van de ziektewet, ben ik gaan kijken wat dan wel kon. En ik heb een fantastische nieuwe hobby ontdekt, (marsepeintaarten maken), waar ik ook een enorm stuk creativiteit in kwijt kan, (en bijkomend voordeel, zeker met de groeiende voorraad kinderspeelgoed, is dat mijn creaties opgegeten worden en dan geen ruimte meer innemen ). Dus daar waar soms een deur gesloten wordt, kun je -behalve vechten om die deur open te houden- ook zoeken naar een andere deur die vanzelf open gaat
Ha Rozemarijke, ik ben wel blij dat je nog even reageert want voelde me wel vervelend over de richting van dit topic! Eruit moeten voor een speentje, dat zou ik trouwens wel doorslapen noemen hoor, ik moet er nu ook wel eens uit voor een speentje maar dat vind ik geen probleem. Het gaat me echt om de voedingen, die (vooral 's nachts) wel eeuwen lijken te duren. Ik kan ook niet in slaap vallen tijdens het voeden, want het voeden voelt (door de kloven) nog steeds pijnlijk/vervelend. En het moet niet zo lijken of ik geen concessies wil doen voor mijn zoontje, want dat doe ik absoluut wel. Meer dan onze vrienden hebben hoeven doen voor hun kindjes en ze maken me hier ook geregeld complimenten over! Zeg, 90% van mij mag hij hebben, wil ik voor hem doen en laten. Maar die andere 10%, die heb ik toch echt voor mezelf nodig. Ik wil nog gewoon kunnen winkelen, kunnen seksen of kunnen theeleuten met een vriendin, ook al is het dan niet meer zo vaak als vroeger.
O, dit lees ik nu pas Maar dat is wat ik een beetje bedoelde TS: blijkbaar ben je nog niet ZO moe, dat ziekmelden nodig is Gelukkig maar trouwens, want dat betekent dat je ook nog de energie over hebt om een passende oplossing voor je situatie te vinden!