Ik heb even een vraagje. Wij weten dat we een meisje krijgen, verder vertellen we dit niet aan iemand. Nou heeft mijn moeder 25 jaar geleden na een voldragen zwangerschap een dood geboren kindje gehad, mijn zusje dus. Ik wil nu graag mijn kindje vernoemen, als tweede naam naar mijn zusje. Mijn vraag is kan ik dit zomaar doen of overleggen met me moeder, maar dan weet ze wel dat we een meisje krijgen. Ik heb een hele goede band met mijn moeder maar vraag me af wat ze hier van vind. Wat zoude jullie doen? En de naam wordt dat: Amé milou Mooi?
Hey meid, ik vind de combi erg mooi! En of je moet overleggen met je moeder...ik weet het niet. Ik denk persoonlijk dat ik het wel heel mooi zou vinden als mijn dochter dat zou doen. Maar ja, ik ken je moeder natuurlijk niet en ik weet niet hoe zij ermee omgaat. Dus daar kan ik je helaas niet mee helpen. Maar wel mooie namen dus!
Ik zou het zeker wel van tevoren in ieder geval even met je moeder erover hebben. Misschien vind zij het wel ontzettend moeilijk. En dan is het vervelend als je er zo mee geconfronteerd wordt in de zin van 'ze heet ....' zeker als je een goede band met je moeder hebt. Als ons kindje een jongetje zou zijn zouden wij hem ook hebben vernoemd naar mijn vader die vorig jaar overleden is maar daar heb ik het wel eerst met mijn moeder over gehad.
ik vind het een hele mooie combinatie. zelf zou ik het wel eerst met mijn moeder bespreken. maar dan zeggen dat je het kindje wil vernoemen naar haar. en dan maakt het eigelijk niet uit of het een jongetje of meisje is. bij een jongen zou je de naam iets kunnen veranderen. dan weet je moeder nog steeds niet of het een meisje of jongen is.
DAt is misschien wel een goede optie om te zeggen dat bij een jongen de naam iets veranderd wordt. Moet er nog ff overnadenken. Maar wil het wel heel graag.
Vind de combinatie heel mooi ... Amé erg mooie naam ook die ga ik ff onthouden haha Idd misschien wel even overleggen en gewoon zeggen dat je het geslacht niet weet en mocht het een meisje zijn je haar graag wilt vernoemen naar je zusje...
Ik zou het zeker even met haar bespreken. Eerlijk gezegd verwacht ik absoluut niet dat ze er een probleem mee zal hebben. (Al ken ik je moeder natuurlijk niet, maar ik denk dat de meeste moeders dit juist een mooi gebaar zullen vinden!) Maar zoals eerder gezegd: het is misschien erg confronterend als ze het onverwacht hoort Zeker in combinatie met alle emoties die ze ongetwijfeld al heeft nadat ze het nieuws krijg dat haar kleinkind is geboren. (Misschien is het sowieso al moeilijk voor haar, omdat ze rondom jouw bevalling vast ook terug zal denken aan haar eigen ervaringen! Zowel de mooie ervaring van jouw geboorte als de verdrietige ervaring va de geboorte van je zusje.)
Zeker even bespreken met je moeder. Dan zeg je inderdaad ALS het een meisje wordt zouden we haar zo willen noemen, dan vertel je nog niet dat het ook daadwerkelijk een meisje is. Misschien is het voor je moeder wel erg confronterend, ook al is het al lang geleden. Persoonlijk zou ik de naam van je zusje als tweede naam kiezen. Of... omdraaien; Milou Ame klinkt ook prachtig. Dan heeft het nieuwe kindje een meer eigen identiteit en wordt je overleden zusje niet 'vervangen' door haar naamgenoot. Hopelijk begrijp je een beetje wat ik bedoel, ik heb zelf ook een soortgelijk dilemma gehad met de naam van mijn zoon, vandaar Groetjes, Juliette
Weet je moeder dat jullie het geslacht weten? Anders zou je kunnen zeggen tegen je moeder dat áls het een meisje wordt, jullie haar graag naar je zusje willen vernoemen. En dan hoef je ook helemaal de eerste naam nog niet te vertellen, dus blijft het een verrassing.
Ik sluit mij aan bij voorgaande dames, ik zou het ook even overleggen met je moeder. Verder vind ik de combinatie erg mooi.
als wij een zoontje krijgen vernoemen we hem naar mijn overleden vader. ookal weet mn moeder wrs of t roze of blauw wordt, ik zou de naam niet overleggen. Het zou een soort van verrassing na de bevalling zijn..
Ja, mijn moeder weet dat wij het weten. En de naam wordt ook de tweede naam. Mijn zusje heet Milou en zelf hebbe we de naam Amé, dus Amé Milou wodt t dan. Ik denk dat ik inderdaad ff overleg.
Tjah, jij kunt zelf het beste inschatten hoe je moeder zou reageren. Je zou eventueel met haar overleggen dat jullie met de gedachte spelen om de naam 'Milou' in de naam van jullie kindje te verwerken. En kijken wat haar reactie is. Ik vind het iig een mooi gebaar. En ik denk dat je moeder het een heel prettig idee vindt, dat haar dochter niet vergeten is. Verder vind ik het ook respectvol naar je overleden zusje toe..
Je moet doen waar je je goed bij voelt. Ik denk dat het ook een super mooie verrassing voor je moeder is, als ze het nog niet weet. Toevallig ken ik iemand die afgelopen maand bevallen is en die ook haar zusje vernoemd heeft als 2e naam voor haar dochter. Heel bijzonder, heel mooie en jouw moeder zal het waarschijnlijk heel erg waarderen. Mooie naam trouwens!
Ik denk dat je zelf moet inschatten wat je moeder zou vinden. Maar niet vergeten dat je dit ook voor jezelf doet. Persoonlijk zou ik het niet overleggen, Zou dit eerbetoon een verassing laten zijn
Ik zou het ook niet overleggen anders is het geen verassing meer. En ik kan mij niet voorstellen dat je moeder hier boos om zou worden, toch? Ik vind eerlijk gezegd Aimeé Milou mooier dan Amé maar dat is persoonlijk natuurlijk.
Ons zoontje is vernoemd naar mijn overleden broer. Dit is zijn tweede naam. Wij hadden het niet vooraf gezegd, we wisten eigenlijk wel zeker dat mijn ouders het mooi zouden vinden. Als de roepnaam nou gelijk zou zijn aan die van je zus zou ik het wel vragen, dit kan confronterend zijn (wilden wij zelf ook bewust niet), maar bij de tweede naam zou ik het dus niet vooraf zeggen.
Het is en blijft een gevoelig onderwerp, maar ik denk dat je moeder er wel heel vereerd mee zou zijn. Wij hadden voor ons meisje de naam Esmee Susanne. Esmee hadden we zelf gekozen en Susanne is dan naar mijn moeder en mijn man zijn moeder. (maar mijn moeder is zelf vernoemd naar haar overleden zusje... dat vond ze zelf dan wat minder) Ze was wel heel vereerd dat ons dochtertje met de tweede naam vernoemd was naar haar. Maar bij twijfel zou ik het zelf even overleggen met je moeder, want het zou heel vervelend zijn als je moeder er wel moeite mee zou hebben. Het is wel een heel andere tijd geweest waarin zij haar kindje is verloren. Tegenwoordig hebben we vijf dagen om bij je kindje nog te mogen zijn, foto's, kaarten, herinneringen...maar ik hoor verhalen van dertig jaar terug dat de vrouw niet eens naar de begravenis kon...dus ik denk dat ik zelf zou gaan om het te overleggen. Maar ik vind het een hele mooie combinatie!!!!!!!!!!!!!! Liefs, Hartediefje
Ook ik heb mijn zoon vernoemd naar mijn overleden broer, Mijn moeder is net als jij moeder ook na een voldragen zwangerschap haar zoon kwijtgeraakt. Ik heb het niet overlegd, mijn moeder was bij de bevalling en ze wist de eerste naam al wat het zou worden, dus toen hij er was zei ik wil je niet weten hoe hij gaat heten? dus ze zegt dat weet ik toch al? toen zei ik ja maar zijn volledige naam word Romano Ricco. Toen moest ze natuurlijk heel hard huilen maar ze vond het een geweldig gebaar en was er heel blij mee Dus ik zou niet overleggen vond het echt een heel mooi moment En ook een hele mooie naam!!