Van de week vrolijk, in de wolken, tegen een vriendin verteld dat ik zwanger ben, verteld zij dat zij een miskraam heeft gehad, een paar dagen vantevoren. We zouden bijna hetzelfde lopen qua weken, allebei niet wetend van elkaar dat we bezig waren met kinderen.. Ik weet nu niet goed hoe ik daar mee om moet gaan, dat drukt je weer even met de neus op de feiten, ook bij mij kan het nog mis gaan... Wat een k*t gevoel zeg!!
Enerzijds begrijp ik het dat ze het je heeft verteld, maar als ik haar was geweest denk ik dat ik het ff voor me had gehouden en jou gewoon had gefeliciteerd. Dan had ik het later, als je voorbij de eerste drie maanden zou zijn, wel een keer verteld. Nu zit jij met (nog meer) spanning of het allemaal wel goed zal gaan, terwijl je daar ws veel minder mee bezig zou zijn geweest als je het van haar niet had geweten. Maar goed, het is natuurlijk wel vreselijk rot voor haar (en haar partner, natuurlijk). Ik denk dat je er weinig mee kunt, alleen maar zeggen dat je het heel rot vindt voor ze en als ze wil praten er voor haar zijn. Misschien haar ook op het hart drukken dat ze gewoon eerlijk mag zijn als ze het moeilijk heeft met jouw zwangerschap zodat je er, waar mogelijk, rekening mee kunt houden...? (er wat minder over praten enz.) Sterkte ermee, want hoe je het ook wendt of keert: het is geen fijne situatie. Oh, bijna vergeten, maar... GEFELICITEERD!
ik heb even een deel vetgemaakt , hier ben ik het mee eens. Ik zou ook aan haar vragen, hoe zij wil, dat jij er mee omgaat ten opzichte van haar. En sowieso zou ik er mee oppassen dat je niet alles bij haar 'spuien' , qua kwaaltjes en dingetjes... En qua shoppen straks ofzo voor de kleine, toch regelmatig even vragen of ze dat leuk vind en vooral ook áls ze het wil na een tijdje, dat ze het ook mag zeggen als het te heftig is etc. Maar oke.. voor jou: Gefeliciteerd
Ja jullie hebben idd wel gelijk, het is moeilijk ma moet mijn blijdschap niet laten bederven.. bedankt!!
Ik zou idd ook aan haar vragen wat ze het liefste wil over hoe je er met haar over praat. Ik heb ook zo iets meegemaakt. Mijn zusje vertelde me op onze bruiloft vorig jaar (6 april) dat ze weer stopte met de pil omdat ze graag een tweede kindje willen. Een paar maanden later zijn wij ook begonnen, maar ik had haar niks verteld. Ik was gelijk zwanger, maar na 5,5 weken was het een miskraam. Gelijk daarna was ik weer zwanger en dat gaat (zoals je ziet) goed. Inmiddels heeft mijn zusje al 3 (!) miskramen gehad... Ik heb ook met haar gepraat over wat ze het fijnste vind hoe ik doe en wat ik vertel. Ze vraagt juist uit haarzelf heel erg veel. Ik ben al heel lang thuis met BI en ze komt me juist het meeste van iedereen helpen overdag. Zelf lekker genieten dus en het er gewoon met je vriendin over hebben. Owja, toen ik die eerste miskraam had was een goede vriendin ook zwanger en ik was nog steeds super blij voor haar hoor.
Wat heb jij een fijne lieve zus!! daar moet je echt zuinig op zijn, mijn zus woont 250 kilometer bij mij vandaan, en ze belt iedere dag even, wij beiden balen nu best wel van de afstand!!
Dat is lullig inderdaad, in de zin dat je hartstikke blij bent en het iedereen wil laten weten en dan hoor je van haar dat ze een miskraam heeft gehad. Heel vervelend natuurlijk. Ik vond het zelf erg moeilijk om het een collega te vertellen. Zij was al een aantal jaren bezig om zwanger te worden en mij "lukte het zomaar". Uiteindelijk was ze hartstikke blij voor me en is ze nu ook zelf zwanger. Al met al misschien een vervelende situatie en hopelijk komt haar wens ook een keer uit. Voor jou natuurlijk; gefeliciteerd.
ik snap het helemaal dat deze situatie niet even makkelijk is zowel voor jou als je vriendin. jij super blij en zij misschien in rouw. ik heb zo'n soort gelijke situatie meegemaakt met mijn beste vriendin. toen ik en mijn vriend na 1 jaar veel praten en doen over een kinder wens zijn wij er voor gegaan! we zijden wel tegen elkaar dat we het niet aan de buiten wereld gingen zeggen dat we voor een wondertje aan het oefenen gingen. maar ik heb het meteen tegen mijn beste vriendin gezegd dat wij ook voor een kleintje gingen omdat ik wist dat zij en haar vriend al een tijdje bezig waren voor een kleintje. maar in die zelfde week werd ik maar niet ongie. en heb toen een test gedaan en die was meteen posie! ze wist dat ik ging testen en ze wou de uitslag ook weten. ik heb haar dus gebeld en zij vrolijk dat ik zwanger was! even later vertelde ze aan mij dat zij 5 dagen overtijd was geweest en dat ze toch ongie was geworden. ze had niet getest maar ze wist zeker dat het een vmk was, want ze had zich al die dagen ervoor anders gevoeld en de ongie was ook heviger. ik heb haar meteen gezegd als ze vond dat ik teveel er over babbelde en als ze het moelijk ermee had op dat moment, dat ze het maar gewoon moest aangeven. maar ze vraagd zelf elke keer hoe het met mij gaat en vind het super om mij te zien genieten en hoe mijn buikje groeit etc! we gaan aankomende donderdag voor mij shoppen voor zwangerschaps kleding!! sorry voor het langer verhaal.
Lov gefeliciteerd met je zwangerschap!!! Ik heb ook iets dergelijks meegemaakt. Een vriendin van mij werd net na mij zwanger en dat bleek helaas bij de termijnecho niet goed te zijn. Ik vond dit ook erg lastig en ook moeilijk om er over te praten wat zij van mij wel en niet wilde horen. Twee weken geleden vertelde ze me dat ze opnieuw zwanger is en moet zeggen dat dat de situatie wel weer wat luchtiger maakt. Succes ermee.
Ik kan me ergens wel voorstellen dat ze het wel gezegd heeft. Als ze dan eens een keer minder blij en enthousiast is als je over je zwangerschap praat, weet je in elk geval wel waar het door komt. Anders vraag je, je misschien af of je iets verkeerds hebt gezegd oid. Want het kan soms best wel even moeilijk zijn om vrolijk en blij mee te gaan in het verhaal terwijl je zelf net een kindje verloren hebt, weet ik uit ervaring....