Ja, ik zal het op uitzendinggemist gaan kijken morgen... lig dan echt al lang en breed op 1 oor te ronken Ik was erg onder de indruk van de eerste uitzending. Wat een ongelooflijk zware baan moet dat zijn als gezinscoach. Zoveel geduld en liefde heb je daar voor nodig. Pfff. Respect.
Ik heb gisteren de 1ste aflevering op uitzendinggemist gezien. Jeetje wat erg.. Ik kan er met mijn kop niet bij!!
Ja, ik zal het op uitzendinggemist gaan kijken morgen... lig dan echt al lang en breed op 1 oor te ronken Ik was erg onder de indruk van de eerste uitzending. Wat een ongelooflijk zware baan moet dat zijn als gezinscoach. Zoveel geduld en liefde heb je daar voor nodig. Pfff. Respect.
Ben het nu aan het kijken, maar jeetje, wat heftig.. Vind het zo sneu voor de begeleidster van Patricia.. Vind het knap dat ze zo eerlijk is: Kutwerk.. Vanavond de tweede aflevering maar kijken als ik het niet vergeet.. Lekker op bed kijken,als ik moe word kan ik meteen gaan slapen.. Vind het wel raar dat ze idd dat gesprek uitzenden over die blauwe plekken en krassen.. Als ik naar mn neefje kijken, die zit onder de krassen en plekken (klettert ook regelmatig uit een boom). laat dan het hele gesprek zien bijv.. Vanavond gaan ze daar verder op in, dus ben wel benieuwd wat daar uit komt.. Het komt nu op mij over alsof ze 'willen' dat ze mishandeld word om haar uit huis te plaatsen (klinkt hard, maar ben niet zo tactisch haha, zo hard bedoel ik het elk geval niet)
Dat is zo, op die leeftijd kunnen ze om allerlei redenen onder de blauwe plekken zitten. Maar ik denk wel dat gezinscoaches/voogden heel goed kunnen inschatten wat een normale plek (en vorm zelfs) van een blauwe plek is en wat niet. Bv. om de bovenarmen zou bij mij ook het vermoeden geven van hardhandig beetpakken of door elkaar rammelen, en niet zo snel van een valpartij. Ben heel benieuwd... het lijkt me zo moeizaam om met dit soort gezinnen om te gaan Ik heb zelf fysieke en emotionele verwaarlozing van dichtbij gezien, ook bij een ouder die een lichte beperking had (denk ik althans, hij was licht autistisch). Dat was de hospes van een ex van mij, die man woonde met zijn 40 jaar jongere vriendin en hun 4 jarige dochter (ja ECHT) in de huiskamer en verhuurde de 2 andere kamers aan studenten, waarvan 1 aan mijn ex. Ik kon daar echt niet tegen, en ik kon er behalve melden bij jeugdzorg ook niks aan doen. Dat kindje was altijd witjes, magertjes, plaste van de stress in bed, was 's avonds heel vaak alleen thuis (het hele gezin sliep op een bedbank)... ik zou hopen dat dat gezin nu in iets als Parkwijk zou zitten, maar ik vermoed dat het bij hetzelfde is gebleven
Mensen met 'n verstandelijke beperking kunnen een ass hebben; iemand met 'n ass heeft echter niet per definitie een verstandelijke beperking.
Op zich heb je daar ook zeker gelijk in, maar omdat er maar een paar zinnen gezegd zijn en er 'maar' twee blauwe plekken te zien zijn, vandaar.. Misschien dat er vanavond nog duidelijkheid overkomt, want zoals ze het hebben laten zien is het in mijn ogen niet helemaal logisch waar het vandaan komt.. Maar zoals ik al zei, ze hebben niet alles laten zien dus misschien is er inderdaad wel goede reden voor dat ze het vermoeden maar dan vind ik wel dat ze dat anders in beeld hadden kunnen brengen
Hebben jullie gekeken? Misschien ligt het aan mij, maar vond die uithuisplaatsing van dat meisje wel erg apart hoor. Had echt niet het idee dat ze hun dochter mishandelde, papa werd even boos (en begrijpelijk) en hup.. meisje wordt met spoedmachtiging uit huis gezet. Er zal vast een hoop aan vooraf gegaan gaan, maar vond het nogal triest allemaal.
Ja maar die man sprak even uit zijn frustratie uit dat hij niet mee wilde werken en vond dat ze toen al redelijk snel overgingen tot het daadwerkelijke uithuisplaatsen. Excuses werden niet meer aanvaard. Vraag me serieus af of dit een gezin was waar je het kind uit huis moest plaatsen. Vond veel puntjes op die lijst ook een beetje vreemd. Was er echt geen andere oplossing? Weet niet, maar vond het gewoon nogal vreemd allemaal. Was ook niet tevreden met die hele thuissituatie daar en misschien waren ze inderdaad niet de perfecte ouders, maar vond die vrouwen ook wel een stelletje.. naja hoe moet ik het noemen.. moeders die hun kind opvoeden volgens het boekje van het cb, en zodra je daar iets buitenstapt ben je al een gevaar.
Een andere oplossing was o.a. het volgen van die lijst. Als er zelfs al op moet staan dat ze Melanie een complimentje moeten geven, dan is er wel iets goed mis. In mijn optiek werd hij eerder kwaad omdat hij zijn zin niet kreeg, dan vanwege het feit dat hij zijn meisje zou kwijtraken. En wat je al zei, het blijft een heel trieste situatie natuurlijk.
Parkwijk is al t laatste traject hè, die ouders worden al heel lang begeleidt door ws jeugdzorg voor ze bij parkwijk komen. Die verslagen en dat de bevindingen van parkwijk leiden tot deze beslissingen. De reactie van die ouders,,,,,toch wel redelijk normaal. Ze zullen hun kind missen maar hun prioriteiten liggen ergens anders, hoe raar dat voor ons ook klinkt.
Ik ben er ook behoorlijk van geschrokken,maar je ziet duidelijk dat ze niet doordenken met veel dingen,ook dat stel met 2 jarige dochter.Dat kind schreeuwt om aandacht maar krijgt het niet,mama zit liever achter de pc.
Ja ik heb het ook gezien. Inderdaad erg moeilijk deze situatie, want eigenlijk kunnen sommigen met een beperking niet goed genoeg voor hun kinderen zorgen, maar tja er zijn natuurlijk ook mensen bij die dat wel goed kunnen inzien, en wel voor hun kinderen kunnen zorgen. En het zijn ook mensen met gevoelens, en kinderwens. Erg lastig, maar goed dat daar hulp voor is.
Dan heb je t niet heel goed gevolgd lijkt me.... Zowiezo hadden ze de laatste kans. Daarna bij heel veel onderbouwde zorgen nog een laatste kans gekregen (voldoen aan de taken die ze op een lijst hadden gekregen), dat deden ze niet. Toen nog een gesprek dat ze door konden gaan mits t kind regelmatig gecontroleerd werd en ouders een curus gingen volgen. Dat wilden ze niet. Logisch gevolg dus dat dat kind uit huis werd geplaatst. Tuurlijk is t triest voor die ouders maar mi nog triester voor het kind om daar op te groeien.
Vond de 2e aflevering echt heel triest. Vooral de uit huis plaatsing van Melanie. Zoals die moeder alleen achter bleef op de bank met dat verdriet. Heel erg zielig. En ik denk net als wat die begeleidster zegt dat het heel moeilijk is om daar te wonen als je constant iemand op je nek hebt zitten die je zegt wat je moet doen en hoe en wanneer. Ze hebben toch constant die dreiging dat ze hun kindje kwijt raken.