hallo Ladies, Vandaag kreeg ik de vraag van de gyn in het ziekenhuis of ik een nekplooitmeting wil laten doen rond 11 weken om de kans in te schatten wat betreft het syndroom van down,... hoe denken jullie hierover ?? en wat zijn jullie ervaringen? Moet je die kosten trouwens zelf betalen of is dit ook gewoon verzekerd?? Brand maar los Groetjes Berretje
Hoi Berretje27, Ik ben nu 10.4 weken zwanger van ons 3e kindje en heb natuurlijk ook de vraag gesteld gekregen. Wij hebben er bewust voor gekozen om deze nekplooimeting niet te doen. Beide kinderen hebben geen downsyndroom en komt ook familiair niet voor. Niet dat dat garantie's geeft, maar voor ons de keuze makkelijker gemaakt. Voor beide keuze's valt wat te zeggen. Mocht het zo zijn dat na de meting je meer kans hebt op een kindje met het downsyndroom, dan vragen ze je om een punctie te doen. Mijn vk heeft gezegd dat 1 op de 200 daarvan fout gaat. Ook geeft de uitslag geen 100 % zekerheid. Het blijft een voorspelling en geen zekerheid. Bovendien zijn wij van mening ook van een kindje met het downsyndroom zoveel te kunnen houden als van de kinderen die we nu hebben mogen krijgen en dus de opvoeding en verzorging erbij zouden nemen, hoe zwaar dat ook zou worden. Klinkt beladen, maar begrijp je mn punt? Hoop dat er nog meer meiden reageren en dat de keuze voor jullie makkelijker zal zijn. Succes en gefeliciteerd he! Groetjes Claire
ik heb hier nog geen ervaring mee, wel uit familie/vriendenkring. Allereerst ligt natuurlijk de keuze bij jullie. Mochten wij zelf in deze isutatie kiezen zou ik zelf niet kieze voor nekplooimeting. En waarom? Omdat ik van mening ben dat ik net zoveel kan houden van een 'gezond' kind als dat je vantevoren weet dat je een kind 'iets' heeft. En stel je hebt uitslag en je weet dat je een kindje verwacht met het syndroom van Down? Wat doe je dan? Wij zouden het niet weg laten halen, dus waarom zou ik dan van tevoren het willen weten? Om mij er op voor te bereiden? Nou nee, ik heb genoeg ervaringen in familie/vrienden die van te voren bezorgd nieuws kregen...en uiteindelijk was het allemaal niet zo ernstig als van te voren ingeschat was. Daarnaast moet je ook niet vergeten dat het een kansberekening is. Net als met een vlokkentest. Ik zeg altijd maar zo: er is meer dat je niet kan zien dan wel Naar mijn idee heeft een nekplooimeting alleen zin, als je de uitslag gebruikt om te bepalen of er wel of niet reden is voor verder onderzoek. Als je toch al weet dat je dat niet wilt, zou ik er niet aan beginnen. Ook zonder nekplooimeting weet je (op basis vje leeftijd) wel iets over een eventuele kans op een kindje met een afwijking, En voegt een nekplooimeting daar nog wat aan toe? nee. Natuurlijk wil iedereen het liefst een gezond kindje....maar van tevoren weet je niet hoe alles gaat lopen. Hoe gaat de verder ontwikkeling? Hoe verloopt de geboorte? Autisme kun je van tevoren ook niet voorspellen....
Hier hebben we over 2 weekjes de nekplooimeting. Wij hebben er dus voor gekozen om het wél te doen, eigenlijk alleen maar omdat vriendlief een oom met down heeft. Ga er niet vanuit dat er iets is, want het is echt maar 1 geval in beide families samen, maar als er wel een duidelijk verhoogde kans is, zullen we ook zeker verdere onderzoeken laten doen. Vruchtwaterpunctie is volgens mij betrouwbaarder dan vlokkentest, en ook een iets kleinere kans op een MK, maar ze kunnen wel met zekerheid zeggen of het kindje een chromosoomafwijking heeft. Het wordt hier alleen vergoed als je medische indicatie hebt, of als je boven de 36 bent. Nekplooimeting kost 140 euro heb ik me in 't zh laten vertellen.
Hier ook de meting laten doen. Wij wisten ook dat de consequentie zou zijn dat we het kindje zouden laten weghalen als het uiteindelijk niet ok was. Niet omdat je van een downer niet net zoveel zou kunnen houden, natuurlijk kan je dat, het is nl. je kind. Maar omdat mijn zwager (de broer van mijn vriend) een ernstige vorm van down heeft en wij hiervoor niet kiezen omdat we van dichtbij weten welke impact een mongool heeft als ie niet 'schattig' en 'zachtaardig' is, maar zwaar gehandicapt met het denkniveau van een 1 jarige en helaas kunnen ze je dat niet van tevoren vertellen. Als onze uitslag niet positief was geweest hadden wij een punctie laten doen, die idd op meer onderzoekt dan een downer. succes met de keuze!
ik weet niet of ik het zou houden of niet daar kan ik niks over zeggen, maar ik zou het wel willen weten. En waarom? omdat ik hier 3 jonge kinderen heb lopen. En echt de opvoeding van een down zou ik echt wel willen doen, het is je bloedeigen kind en ik zou er net zoveel van houden als van me andere 3. Maar aan de andere kant moet je reeel zijn en ook bekijken hoe ga je dat doen met 3 kids en de opvoeding, aandacht enz....Ik vind het moeilijk. Als het me 1e kindje zou zijn, dan zou ik er zowiezo voor gaan, nu weet ik niet wat ik zou doen. Hangt er ook vanaf denk ik in welke maten. Echt downkindjes zijn bij mij echt niet minder hoor zeker niet. Zeg alleen eerlijk hoe ik er NU over denk. Aan de andere kant heb 3 gezonde kinderen en dat is geen garantie, ben nog jong ook geen garantie, maar of ik echt die nekplooi zou willen doen? Ze hebben het bij me 3e kindje ook gevraagd en toen heb ik ook gezegd nee, wat het ook is het is welkom. En dat is het ook, maar of ik dat nu weer zou zeggen of ik geen nekplooi zou willen dat weet ik niet.
Bedankt meiden voor jullie berichtjes! ik ga het ook laten doen,...! Weten jullie hoe ze het doen? is dat gewoon met een echo?? en nemen bloed van mij af he?? Ik heb ook een tante met down, en ik weet hoe mijn oma daar altijd mee bezig was, hoe mijn vader en oom aandacht te kort hebben gekregen en hoe een impact dat heeft,...en ik kan heel eerlijk zeggen,....of ik er nou wel of niet van zou kunnen houden want dat zou absoluut kunnen, ik wil die zorg niet graag op mij nemen...en mijn vriend ook niet....tuurlijk kan er altijd iets zijn, maar ik wil proberen toch iets meer zekerheid te krijgen.... dus ik ga het doen en ik neem die kosten voor lief, betalen we gewoon zelf..... Dank jullie voor jullie antwoord! Groetjessss
Nekplooimeting is een combinatie van bloedonderzoek en een echo rond de 12 weken. De uitslagen van beide onderzoeken samen geven je dus een kansberekening. Dus hoe groot is de KANS dat je een kindje krijgt wat dus Down heeft. Een grote kans, wil dus nog steeds niet zeggen dat je kindje Down zal hebben. Komt er een uitslag uit dat je een hele grote kans hebt, dan zullen ze je doorsturen voor een vruchtwaterpunctie (rond 16 weken, meen ik) Op basis van die punctie kun je dan meer gedetailleerde beslissingen nemen. Wij hebben het wel gedaan, ik was toen 34 en moest het zelf betalen.
Ik heb een broer en nicht met down, maar NIET de erfelijke vorm. Ik maak dus net zoveel kans als mijn buurvrouw... Wij kiezen ervoor om het niet te weten. Wat zou ik doen als ik het weet? Ik zou het nu al niet kunnen weghalen... en denk dat ik de rest van de zwangerschap er dan niet meer zo van kan "genieten".... Daarnaast ben ik er zo trots op dat ik zo'n bijzondere broer heb en moet er niet aan denken dat hij er niet zou zijn.... Ik heb dan ook nooit het gevoel gehad dat ik aandacht te kort zou hebben gehad, wij zijn allen als gelijke opgevoed. Btw, ik respecteer ieder zijn mening!
ik ga het wel aan mijn VK vragen wat die aanraadt, wel of niet naar kijken. Een kind met down vind ik niet het einde van de wereld, natuurlijk niet leuk, maar die kinderen kunnen ook een prima toekomst hebben. Dus ik zou het dan toch niet weg laten halen, als het wel zo blijkt te zijn. Maar wil ik het dan van te voren weten?? ook maar met mijn vriend bespreken of we hier naar willen kijken en dus advies vragen aan mn VK.
he berretje, succes met je keuze en het onderzoek. wij hebben uiteindelijk wel gekozen om het te oden, vanwege omstandigheden waren we wat laat, maar hebben vorige week woensdag de echo gehad voor de de nekplooimeting, en de echoscopiste vertelde meteen dat dát er goed uit zag, en dan dus wachten op de uitslag van het bloed. Die heb ik zonet gekregen, en wij hebben een kleine kans, 1 op 5000
oh sorry, drukte ophet verkeerde knopje. Maar goed, wat ik je wilde laten weten , was dat het dus veel sneller kan dan 6 wk, want jeetje, dat is wel erg lang zeg. Zou het per zieknhuis verschillen? ja dat zal wel. Nou succes ermee, en volg je gevoel. liefs vita
wij hebben het niet gedaan!! Het is maar een kansberekening, en heb je de kans van 1 op 20 (bijv.) vruchtwater punctie of vlokken test, uit eindelijk blijkt dan wel alles goed.. Heb je voor niks in die spanning gezeten.. Ga op je eigen gevoel af.. Hier werd het overigens niet vergoed, kosten a 130 euro..
En dat is dus helaas niet waar, mijn zwager heeft geen prima toekomst, maar heeft het verstand van een 1 jarige en ook de depressies en hartklachten die zeer vaak samengaan met down, hij is/leeft als een soort dier oneerbiedig gezegd, maar zo is het nou eenmaal. Hij kan niet praten, moeizaam bewegen, begrijpt niks van het leven en kan zich heel moeilijk uitdrukken. Niet elke mongool is dus in staat een leven op te bouwen. Je hebt ontzettend veel niveaus: van ok tot zeer zeer slecht zoals mijn zwager. Maar die laatste zie je nooit op straat dus die ' kent' men niet, maar ze zijn er in grote getalen, alleen wonen ze vaak niet thuis. En geloof me alles wat ik wekelijks zie wens je geen enkel kind en ouder toe.
hier de nekplooi dinsdag gehad.. helaas doen ze bloedprikken alleen maar tegenlijkertijd dus nu weer wachten op de uitslag hier word ook verder onderzocht als uitslag niet goed is.. en mocht bij een punctie uitkomen dat het kindje niet gezond is, dan zetten wij de zwangerschap niet door. Dit omdat wij ook van een kindje met down zouden houden, maar zoals maria al schreef, er zijn zoveel gradaties, het kan dus ook enorm zwaar zijn.. en dat willen wij niet. Mede door onze leeftijd, beide 40+, aanwezigheid van nog een kleine meid etc. Hier dus nog een kleine 2 weken wachten op de uitslag.. TS: nekplooi is via een echo... en dat gecombineerd met bloed die ze afnemen ( 1 buisje) en je leeftijd maken ze een berekening.