Hallo allemaal, Ik vroeg me het volgende af. En ik hoop dat meiden die b.v. al een gewone ligging als stuitligging hebben meegemaakt of zij mijn idee / gevoel kunnen bevestigen. Ik weet dat de baby in stuit ligt, eigenlijk al een aantal weken. Nu draait ie wel de ene keer met zijn rug naar mijn buik en weer terug. Maar denken jullie dat het gevoel van bewegen en dus ook schoppen anders is als een baby in stuit ligt? Ik lees namelijk verhalen van: de kleine schopt me onder mijn ribben, of ik kan zijn voetje zien. Maar dat heb ik allemaal niet. Onze kleine ligt dus met zijn rug en achterhoofd naar mijn buik met vaak voetjes en handjes voor het gezicht. ( dat zagen we op de pretecho) De kleine kan dus nooit zoveel kracht zetten om met zijn voetjes echt onder mijn ribben te trappen, want hij ligt min of meer van onderuit dubbel geklapt ( begrijpen jullie me nog ) Wat ik wel voel is, afzetten van binnen uit, voornamelijk prikkels tegen blaas en darmen. En ik voel het hoofdje en het ruggetje onderhuids verplaatsen van links naar rechts in mijn buik. Klinkt misschien wat warrig, maar ben soms gewoon wat onzeker over de bewegingen. Terwijl de kleine echt wel meer dan 10 keer per dag beweegt. Maar ik kan gewoon geen echte trappen ontdekken. Ja heel soms, denk ik: pfff wat doet ie allemaal van binnen, maar dat is maar eens per zoveel dagen. Net alsof ie dan helemaal gaat verliggen. Ik hoop dat iemand mij een beetje kan geruststellen en het misschien herkent de bewegingen. ( of laat ik me weer te veel leiden door verhalen van wat anderen voelen en schrijven en maakt dat me onnodig onzeker?)
Ik had de eerste twee keer baby's met gewone ligging, en de derde met stuitligging. Inderdaad voelt het bewegen dan heel anders. Heel kleine maar venijnige scheuten tegen m'n blaas en veel minder beweging dan met de andere twee. Het voelde gewoon allemaal veel rustiger dan met de eerste twee. Maar nog net drie dagen voor de geboorte is Jesse gedraaid (hij was heel klein dus het kon nog). Achteraf werd het een keizersnede, maar dat lag dus niet aan de stuitligging.
Ik merk ook zeker verschil! Zelfs zo veel dat ik er zaterdag nog voor aan de CTG heb gelegen omdat ik de baby niet voelde. Hij bewoog wel degelijk trouwens... Bij mijn eerste zwangerschap een gewonen ligging en voelde ik duidelijke en krachtige bewegingen.
Pff wat een geruststelling is dat al, dat jullie dit schrijven. Ik voel idd ook vaker van die venijnige steken van onder, dan prikkelt mijn blaas heel erg, of mijn darmen doen dan opeens pijn. Denk echt dat de kleine zich daartegen afzet of zo. Hebben jullie dan ook ( of gehad) dat je het hoofdje voelt bewegen boven in je buik? Minyaweth, ik zie dat wij redelijk gelijk lopen. Ik heb afgelopen zaterdag ook toevallig in het ZH aan de CTG gelegen. Ik dacht dat ik een blaasontsteking had en ze wilden meteen alles controleren. Achteraf blijkt het toch weer de kleine te zijn die mijn blaas als trampoline gebruikt Ik voel trouwens wel steeds de hik van de kleine. Maar ook dat voelt iedere keer anders. De ene keer zie en voel ik het uitwendig en de andere keer alleen getik van binnen uit. Hebben julie trouwens ook, dat soms je man / partner het heel goed van buiten kan voelen en soms ook dagen niet? Wat een vragen he?
onze kleine meid heeft tot aan gister bij de controle altijd in stuit gelegen! maar nu is het wel zo dat jij soms denkt dat je kleine beneden schopt (in stuit dus) maar dit kunnen uiteindelijk ook haar/zijn handen zijn.. Je moet nog eventjes afwachten met 34 weken vertellen ze je namelijk (of later als hij/zij later indaalt) hoe je kindje ingedaalt is, en of het nog kan draaien!
Hey, Ons kindje ligt ook in stuit en ik voel/zie het hoofdje gewoon gaan. Hij/zij ligt met de rug rechts en de voetjes onderin. Daar voel ik dan geroffel of steken in mn blaas, dan houdt ik het te lang op en is het net of t zegt...hey ga is naar de wc, heb nie meer zoveel plek, haha!! Maar het is heel herkenbaar!! Ons zoontje lag ook in een stuit en dat is een kz geworden, wegens omstrengeling en waarschijnlijk wordt t dat deze x ook weer, maar ja niks aan te doen, alles voor die kleine!! Maar dit kindje is wel drukker! Hoofdje reikt ook al onder mn ribben, kan t echt al een aai over de bol geven. Niks om je zorgen over te maken dus.. Liefs...
Geeft niet, van vragen word je wijs, toch? Ja grappig is dat he, de hik voelen. Soms voelde ik het helemaal links, dan weer rechts, zo kon ik merken dat Jesse zich heel goed kon draaien tot het laatst (hij was maar een kleintje) Inderdaad kon mijn man deze zwangerschap de baby ook veel minder goed voelen dan de eerste twee. Die lagen niet in stuit, maar volgens mij waren ze ook gewoon drukker. De derde was van zichzelf een veel rustiger baby, en dat klopt nu ook wel, hij is een heel rustig mannetje in karakter en in spelen enzo.
Mijn kindje ligt ook in stuit en trapt behoorlijk tegen mijn blaas (au!) Het hoofdje voel ik (nog) niet bewegen. Mijn vriend en ik voelen van buitenaf ook maar zelden de bewegingen in tegenstelling tot mijn eerste zwangerschap waar mijn zoontje goed lag. Het is duidelijk een verschil. Ikhoop maar dat hij nog spontaan draait, want ik wil liever geen keizersnee.
Hier ook een verschil. Ik voel de baby erg goed hoor, maar hij schopt vol tegen mijn blaas. De laatste controle lag hij overdwars, en nu ligt hij ( naar mijn idee ) met zijn hoofd boven en zijn voetjes beneden. Die trappen doen ook echt zeer! Mijn buik gaat wel helemaal op en neer, en mijn man kan 'm ook duidelijk voelen ( en zien! ).
Hoi Confidence, ons kleintje lag met 27 weken ook in een stuit en dat doet hij nog steeds, ik zie en voel zijn bolletje vaak genoeg. Hij draait ook met zijn rugje naar mijn buik toe en van links naar rechts maar nooit helemaal met zijn koppie naar beneden dus. Ik voel onder in mijn buik vaak zachte schopjes/stootjes en dat zouden inderdaad zijn handjes zijn. Af en toen krijg ik een trap ter hoogte of iets hoger dan mijn navel en ik vermoed dat dit de voetjes zijn. Ik voel hem wel wat minder dan in het begin en heb zelf echt het gevoel dat dit door de (onvolkomen)stuitligging komt.. De vk gaf aan dat dit wel invloed heeft. Wordt er soms wel wat onzeker van helaas en hoop dat die kleine zich snel draait. Met 33 weken krijgen we nog een echo gelukkig!
mijn dochtertje lag ook in stuit (volkomen) en voelde ik weinig schoppen. Vriendin klaagde wel eens over blauwe ribben, dat heb ik nooit gehad. Ze is overigens ook in stuit geboren.
Mijn kindje ligt ook -voor zover ik nog steeds kan voelen- in stuit. Tijdens een liggingsecho bij ruim 36 weken, bleek dat het om een voetligging gaat, dus: beentjes en voetjes naar beneden en hoofdje onder mijn ribben. Schopjes voel ik dan ook alleen maar vlak boven mijn linkerlies en soms wat hoger, aan de linkerkant van mijn buik. Eerder in de zwangerschap kon ze flink in mijn blaas trappen...auw! Als ze zich uitrekt of iets gaat verliggen, duwt ze haar hoofdje tegen mijn ribben en verschijnt er aan de buitenkant een bobbel. Dan kan ik haar letterlijk over haar bolletje aaien hihi.
De bewegingen die jij beschrijft zijn voor mij heel herkenbaar. Maar bij de laatste controle van 2 weken terug (30 weken en een beetje) voelde ik hetzelfde soort bewegingen en toen lag hij wel degelijk met z'n hoofdje naar beneden. Dus het kan hoor! Met 27 weken hebben ze nog ruimte genoeg om helemaal rond te draaien wat hij bij mij dan ook vrolijk deed . Voel ook lichte tikjes beneden (handjes) en wat zwaardere vaak rechts (beentjes en voetjes). Als nog beweegt hij z'n lijfje af en toe ook van links naar rechts, maar hoofdje blijft dan beneden. Hoop ook dat dat zo blijft. VK zei wel dat het heel gunstig is, want als ze zo liggen betekent dat vaak dat ze dat ook op het einde weer gaan doen. Kan zelfs pas met 37 weken gebeuren.
@Laris: Aanstaande woensdag mag ik weer naar de VK, ben erg benieuwd hoe hij dan ligt Heb nog steeds het gevoel van een stuit, maar zeker weten doe ik dat natuurlijk niet. HIj begint nu ook meer te draaien ipv te schoppen en dat voelt best heftig.. hah Net een aardbeving.. dus als hij wil kan hij nog wel draaien denk ik. Ben nu niet meer zo onzeker als een paar weken geleden, ik ga er elke avond echt even voor zitten en dan begint de voorstelling vanzelf Groetjes Ester
Beebje ligt nog steeds in stuit helaas.. over een ruime week weer naar de VK, wanneer hij dan nog zo ligt verwijzing naar gyn.. vind t nu wel erg spannend worden, was me nogal aan t richten op gewone bevalling. Iemand ervaringsverhalen van een stuitligging en draaien en keizersnede e.d.?? Grtz. Ester
Onderin voelde ik nooit wat maar hij lag dan ook met zijn hoofdje en beentjes boven in. Zijn hoofdje voel ik wel regelmatig en hij duwde ook nog wel keihard tegen me ribbenkast, was niet fijn haha.
Draaien lukte bij ons niet, Thomas draaide gewoon steeds terug. Bij een draaiing doen ze heel voorzichtig en duwen ze echt niet door als het niet lukt. Heb er niet veel last van gehad daarna, beetje beurs gevoel alleen maar niet pijnlijk (bij vriendin is het wel gelukt en die is normaal bevallen). Thomas lag met zijn hoofd en benen bovenin dus normaal bevallen was geen optie aangezien hij ook 3,8 kg was. Keizersnede zelf viel mee alleen herstel viel zwaar tegen (vooraal eerste twee weken). Droom nog steeds van een natuurlijke bevalling, wordt vast voor ge verklaard worden maar wil voelen hoe weeën voelen! Ik miste achteraf echt wel de afsluiting van de zwangerschap, alleen wilde ook geen risico voor gezondheid van de baby nemen. Als de situatie weer zo is zou ik er denk ik weer voor kiezen omdat een gewone bevalling dan riskanter is...Hoop op een natuurlijke bevalling
Ester77, ik heb 2 draaipogingen gehad en met weeenremmers en 1 zonder. Met weeenremmers vond ik heel heftig. Mijn hartslag ging binnen notime van 80 naar 160 en kon me daardoor niet goed ontspannen. Uren erna trilde ik nog en vond dit geen prettig ervaring. Nu werd deze poging door 1 persoon gedaan en mocht je gaan voor een draaipoging, dan moeten ze echt met 2 personen zijn. Zonder weeenremmers en in een ander ziekenhuis vond ik veel prettig. Helaas ook niet gelukt, maar wel supergoede info gekregen en mede daarom zijn wij daar verder onder controle gegaan. Dit was het Slotervaart ziekenhuis in Amsterdam, mocht je daar in de buurt wonen, dan zou ik je echt aanraden om daarheen te gaan. Ze hebben veel ervaring met stuitligging en je kan eventueel ook normaal bevallen. Dit heb ik ook gedaan. Het is mijn eerste kindje, dus heb helaas geen vergelijking met een gewone bevalling. Maar het viel me sowieso erg mee. Ondanks dat de risico's iets groter zijn, ben ik blij dat we voor deze optie zijn gegaan.... Laat je goed over alle opties informeren voordat je een keuze maakt. Heel veel succes met de laatste loodjes en mocht je vragen heb, let me know!
mijn dochter lag in volkomen stuit met beide voetjes naast d'r hoofd. Ze woog bij de geboorte 3455 gr. Ze hadden haar iets lichter geschat maar tot 3500 gr had ik in stuit mogen bevallen.