Dames, Even het volgende. Onze dochter is een tijdje geleden ziek geweest (oorontsteking) en heeft toen bij ons in bed gelegen. Helaas vond ze dat wel ideaal, want nu wil ze niet meer terug in d'r eigen bed. Voor ons eigenlijk geen probleem, we hebben geen last van d'r en ze kan zich prima redden. Alleen nu valt ze vaak bij mij in slaap, aan de borst en slaapt dan verder op de bank (ook 's middags) Als ik haar in ons bed leg, moet ik er eerst bij gaan liggen en dan drinkt ze zich in slaap en dan kan ik zo weggaan. We hebben haar ook weer geprobeerd om in haar eigen bedje te leggen, maar dan presteert ze het om (als ik het zo lang vol zou houden) een uur lang te blijven huilen (echt hard) Nu ben ik daar zelf eigenlijk wel tegen, bovendien zijn deze huizen enorm gehorig en is haar bedje bij ons op de kamer. Nu krijgen we dus commentaar van mijn schoonouders. Maar wij vinden het eigenlijk geen probleem, maar wat vinden jullie?
Nou, ik zou als ik jullie was toch proberen haar in haar eigen bedje te laten slapen. Dan maar even huilen (buren waarschuwen) en om de 5 of 10 min even kijken. Anders krijg je 'r nooit meer naar 'r eigen bed. Ik hoor soms van kinderen die als ze 2 of 3 zijn nog tussen pa en ma in liggen , leuk voor de relatie als steeds je kind tussen je in ligt . Probeer het toch om 'r weer aan 'r eigen bed te laten wennen. Maar is wel moeilijk in het begin want ze zal flink gaan brullen. Maar hou het vol, wissel evt. af met je man als je het niet meer trekt. Hoop dat het jullie lukt. Succes.
tja heb Erik tot zijn 2 en half jaar bij ons laten liggen. Ook vanwege dat ie zo hard huilde en ik hem dus niet anders stil kreeg. Na 2 en half jaar rustig aan laten wennen in zijn eigen bed. Matras naast zijn bed en daar zelf bijliggen tot ie in slaapt valt. En als ie goed in zijn eigen bed heeft geslapen dan mag ie een sticker plakken op zijn bed ( hij heeft een bedstee ) En dat heeft supergewerkt! Slaapt nu gewoon in zijn eigen bed. Ik zeg maar zo : ALs julle er beide geen bezwaar tegen hebben dat ze bij jullie slaapt dan is er toch geen probleem? In arme landen slapen de kinderen altijd bij hun ouders. Op den duur zal ze wel in dr eigen bed gaan slapen. Met 18 jaar zal ze echt niet nog tussen jullie inslapen
mijn zoontje heeft in het verleden al vaker bij ons geslapen, en ging daarna na een tijdje weer zonder problemen naar zijn eigen bed. nu is hij ziek en ligt hij ook alweer een tijdje bij ons. ik merk nu ook dat overdag slapen niet meer alleen gaat, dus moet ik erbij gaan liggen. dat vind ik niet ideaal, maar op zich heb ik niet echt problemen mee dat hij 's nachts bij ons ligt. de tijd dat hij weer lekker in zijn eigen bed gaat slapen komt vanzelf weer!
als je er zelf toch geen probleem mee hebt, waarom zou je het nu veranderen? het is echt iets van deze cultuur dat het niet mag. je moet doen waar jij jezelf goed bij voelt. als het voor jullie zo goed werkt hoef je toch niks te veranderen? en trouwens mijn schoonouders hebben wel vaker opmerkingen over dingen, maar het is ons kind en niet hun kind. so simpel vind ik het.
Als jullie er zelf geen problemen mee hebben zou ik er werkelijk 0,0 omgeven wat de omgeving zegt! Het is jullie kindje en waarom drama's maken als het zo op deze manier goed gaat en jullie allemaal lekker slapen?
mee eens ! maar ik vind pers wel dat je kindje zich vertrouwd moet voelen in zn eigen kamertje en zn eigen bedje met zn eigen dekentje en met zn eigen beddengoed,,een plekje waar hij/zij zicht veilig kan voelen ,ook waneer die ziek is of het bijv slecht weer is,,, want hoe langer je je kindje bij jullie laat slapen ,kan hij of zij hier niet aan wennen ,en ik denk hoe ouder het kindje word,hoe moeilijker het word om zich te wennen om ""alleen "" in bedje te liggen/ ""alleen "" in een ruimte te zijn! onze dochter heeft ""heel zwaar"" 3 maanden vanaf 7 tot half 12 savonds gehuilt in haar bedje,, we waren altijd bij haar om haar te troosen ,, maa rik heb haar altijd in haar eigen bedje gelaten,,ik ging dan naar haar toe troosen haar ,legde haar terug! en nu ze gaar heel graag naar bed,, en ze slaapt graag uit! maar nogmaals ik begrijp jullie mama,s volkomen hoor! ik heb een beste vriendin en die haar zoontje slaapt nu ook nog bij hun hij is bijn 2/ en ik vind dat ieder zijn keuze maar ik wilde mn mening graag even geven dank je
Hoi hoi. Ik zou er niet moeilijk over doen mijn zoon van nu negen heeft tot zes weken gelden al die jaren bij mij in bed gelegen waarom hij nu wel in zijn bed slaapt is omdat hij een zusje heeft gekregen. Maar als me dochterjte straks ook bij mij in bed wil geen probleem, vond het altijd wel knus en vertouwd. En makkelijk altijd in de buurt als er wat is. Behalven als ze spugen haha dan is het grote bed in een klap vies, Dat vond ik wel een na deel. Maar je moet doen wat jij en je man willen, Groetjes
Precies! Gewoon lekker doen wat jullie willen voor jullie kindje en voor jullie zelf! Zou gewoon lekker schijt hebben aan wat je schoonmoeder te vertellen heeft, het is en blijft jullie kindje, hun hebben het opvoeden al achter de rug, nu is het jullie beurt om het op jullie manier te doen. En natuurlijk gaat je kindje als je haar nu lekker bij je neemt straks ook echt wel weer gewoon in haar eigen bedje slapen! Daarbij is het juist heel goed voor je relatie, en dan vooral ook de relatie die jullie hebben met je kindje ! Hier mogen de kindjes alle drie gewoon lekker bij ons liggen wanneer hun of wij daar behoefte aan hebben. Jongste (1 jaar) slaapt sowieso nog bij ons op de kamer (in haar bedje, maar veelal na de nachtvoeding lekker veilig, warm en geborgen bij ons ! Kortom gewoon doen wat voor jullie kindje en voor jullie zelf het fijnst is en het fijnst voelt! Liefs, Hanneke!
Bedankt dames, ik voel me nu een stuk sterker. Het is overigens mijn schoonvader die de opmerkingen maakt. We hebben maar één slaapkamer en daar staat ook het bedje van mijn dochter en ons bed. Dochter slaapt altijd lekker uitgebreid en zo ligt mama soms halverwege het bed, op de onderste helft op het randje, maar ik slaap altijd goed, dus dat vind ik geen probleem. Mijn familie is daar heel makkelijk over. Zij zeggen dat het bij al hun kinderen ook zo was en als er dan een nieuw kindje was, gingen de kindjes toch in hun eigen bed liggen en dan was alles opgelost. Ik ga er ook niet van uit dat mijn dochter tot haar 18e bij ons wil liggen, gelukkig maar. Tsja... en voor onze relatie maakt het niet zo heel veel uit. Vrijen hoeft niet perse in bed he En het heeft ook wel wat gezelligs om elkaar over slapende dochters hoofd aan te kijken en te zeggen: wat is ze toch mooi en slaapt ze lief, he!
Als jullie er beiden geen problemen mee hebben, dan moet je het lekker zo laten, en van je schoonouders moet je je helemaal niks aantrekken, zij hoeven toch niet met haar in bed te slapen?? Ik zou het zelf niet willen omdat ik ten eerste niet kan slapen als ze bij me in bed ligt, ik wordt dan heel vaak wakker en ik vind het ook niet echt bevoordelijk voor onze relatie, maar dat is ieder zijn eigen keus natuurlijk! Ik zou er wel een beetje bang voor zijn hoe je haar dan ooit weer terug krijgt in haar eigen bedje maar goed, dat moeten jullie natuurlijk zelf weten
Mocht je toch ooit overwegen haar aan haar eigen bedje te laten wennen, dan is er een heel lief stappenplan van Lekker slapen zonder huilen van Elisabeth Pantley, misschien voor in de toekomst! De schrijfster sliep zelf ook heel lang met kindje in 1 bed. Maar als je er zelf geen zin meer in zou hebben ofzo. Voor de rest lekker van genieten! Ze zullen nog lang genoeg in hun eigen bed slapen, denk ik dan!