Ik ben nooit bang geweest voor de tandarts, tot ik een keer bij de kaakchirurg ben geweest. (Toen ik dat overigens uiteindelijk opbiechtte aan m'n tandarts, zei ze "Ja maar... daar kan ik toch niks aan doen! ") De kaakchirurg heeft bij mij een verstandskies verwijderd die nog nìet doorgekomen was, dus nog onder het tandvlees zat en muurvast in mijn kaak! Daar heeft hij aardig wat kracht voor moeten gebruiken. Uiteindelijk heeft hij het dingen in stukken geboord en in brokken uit mijn kaak gehaald. Waarom ik daar bang van werd; - Je ziet niet wat ze doen. (controle-verlies) - Je hoort gruwelijke geluiden. (Een mp3-speler hielp niet, om dat de geluiden dicht bij je binnenhoor zitten!) - Het doet zeer. (De omgeving van de kies is wel verdoofd, maar je mondhoek niet. En laat de kaakchirurg in zo'n situatie nu net je mondhoek gebruiken om een 'hefboom' te maken van z'n gemene haakje... Bovendien doet het zetten van 3 (!) verdovingsspuiten wel degelijk pijn!!) - Die idiote kaakchirurg gebruikte een DOORZICHTIGE slang om slijm / bloed af te zuigen, zodat je zelf precies ziet wat er allemaal uit je bekkie komt... - Je kunt dagenlang niet normaal eten. En ja, daar kan die tandarts inderdaad niks aan doen. Maar zodra er iemand met een mondkapje en een felle lamp boven me hangt en zegt "Doe je mond maar open."... AAARRRGGGHHHH!!! Alle spieren in mijn lijf spannen zich aan!
ik was altijd onwijs bang voor de tandarts omdat ik een hele akelige hardhandige tandarts had (echt een hele afchuwelijke man) ik sliep vanaf het moment dat ik een afspraak maakte niet meer normaal tot dat ik er weer vanaf was... maar nu ik een andere tandarts heb ben ik niet echt bang meer, het zijn meer de zenuwen en het niet leuk vinden, oke m'n tandarts lijkt op Bob de rooij (paul de leeuw) maar het is wel een ontzettend lieve warme man...
Oke hier komt mijn verhaal en jullie gaan me keihard uitlachen Ik heb werkelijk nog nooit wat aan mn gebit gehad en schijt alsnog 7 kleuren Die geluiden die je hoort als je in de wachtkamer zit BRRRR.... Dat die man met allerlei haakjes en dingetjes je mond in gaat BRRRR En het ergste.. Is dat als ze wat doen dat dit onder plaatselijke verdoving gedaan word je dus alles kan zien horen en ruiken ik vind het verschrikkelijk...!! Zo erg dat ik dus al 6 jaar niet bij de tandarts geweest ben Heb ook geen pijn in mn gebit dus t zal wel mee vallen allemaal poets 3x per dag mijn tanden.. Maar ga toch maar eens een afspraakje maken ( En hopen dat ik dan ook echt ga..!! )
Ik ben 31 en ik heb nog nooit een gaatje gehad. Wel beugels en begin dit jaar heb ik mijn verstandskiezen laten trekken, omdat ik daar regelmatig ontstekingen had. Daar zag ik echt tegenop, want ik reageer niet altijd op verdovingen (heel raar, ze weten ook niet hoe dat komt). Maar goed, het werkte perfect en ik heb helemaal geen pijn gehad, die dingen waren er echt zo uit! Bij mijn vader werkt de verdoving alleen maar aan 1 deel van zijn kaak (is een familiekwaaltje dat met verdovingen), dus sommige dingen waren wel pijnlijk voor hem en die is dus ook een paar keer echt flauw gevallen van de pijn bij de tandarts. Mijn moeder is een beetje bang voor de tandarts, omdat het vroeger toen ze klein was nog niet zo pijnloos er aan toe ging, dus door slechte ervaring. Maar ze gaat wel gewoon hoor, ze laat zich er niet door weerhouden. Ik heb nog eens een paar weken bij een hele enge tandarts als assistente gewerkt. Als mensen gingen huilen zei hij dingen als 'je kunt hier nu wel een potje zitten janken, maar het doet helemaal geen pijn, dus dat slaat nergens op', waardoor die mensen nog harder gingen huilen. Hij legde al zijn instrumenten op een doekje op de borst van die mensen, als iemand schrok of pijn had en bewoog, waardoor die instrumenten wat verschoven, begon hij daar over te tieren 'blijf stil liggen, straks gaan die instrumenten kapot' etc. Ik zat daar echt met plaatsvervangende schaamte bij. Daarnaast liet de hygiëne ook te wensen over, dus ik ben snel weer opgestapt. Maar ik kan me voorstellen dat als je bij zo'n tandarts bent geweest, je daar niet echt naar uit kunt kijken. Snap niet dat je dan niet onmiddelijk een andere tandarts zoekt.
Hier ook een angstmiep voor de tandarts.. was voor het laatst geweest nog voor ik zwanger was van Britt. Toen ik zwanger bleek ging ik niet onder het mom van 'verdoving mag niet als je zwanger bent' (gaat natuurlijk niet op, maar je verzint wat..), en na de bevalling had ik er gewoon geen zin in.. Tot net voor Britt haar 1e verjaardag in de zomervakantie tijdens een etentje bij vrienden een stuk van mijn kies afbrak.. Huilen als een klein kind, nu moest ik wel... mijn eigen tandarts durfde ik niet heen, omdat die mij eens behoorlijk pijn had gehad, de beste man had ook vakantie, dus kon ik niet naar hem. Toen wilde ik naar de tandarts van mijn man, maar daar stond ik nog niet ingeschreven. Dus moest ik naar een tandarts die in een verzorgingstehuis zat. Scheen een hele mooie praktijk te zijn, met allemaal aardige mensen en ze waren goed met mensen die bang waren. Nou, lang verhaal kortmaken dan maar, een vriendin van me is meegeweest en heeft echt waar mijn hand vastgehouden tijdens de behandeling om mijn kies te fixen, die achteraf totaal geen pijn deed. En daarbij waren het idd hele aardige, geduldige mensen. Wel ontdekte deze tandarts een gaatje, maar omdat hij alleen spoedbehandelingen mocht doen, kon hij deze niet dichten. Mocht ik last houden tijdens de vakantie van mijn eigen tandarts, mocht ik hem altijd bellen en terugkomen. Met mijn eigen vakantie in achterhoofd, waarin ik natuurlijk niet met een stukke tand wilde zitten, heb ik toch de week erop tijdens mijn werk in tranen maar gebeld en heb het gaatje laten vullen, helemaal alleen. Heb daarna pas mijn man gebeld en mijn vriendin dat ik alleen heen geweest was, voelde me trots als een pauw! Inmiddels zit ik bij de tandarts van mijn man, en die weet van mijn angst af. Bij hem heb ik in de periode van september - december 2009 ook al 4 gaatjes laten vullen, het ging per keer beter en beter. Nu moet ik nog wel mijn onderste 2 verstandskiezen laten trekken bij de kaakchirurg bleek in december, omdat deze plat liggen.. dus dat wordt openflappen, doorzagen en in stukjes eruit.. brr.. volgens de kaakchirurg duurde dat nog geen kwartier.. en toch zit ik het nog uit te stellen.. ik wilde voor mijn verjaardag daar klaar mee zijn, ben nog niet geweest en ik was een maand geleden jarig.. als ze er maar uit waren binnen een half jaar zei hij toen.. maargoed, zal er toch aan moeten geloven binnenkort.. Xx
Misschien een rare reactie van mij tussendoor, maar ik heb dit niet met de tandarts maar met de kapper. De geluiden van de schaar en fohn en vooral het gevoel als er iemand aan je hoofd/haar zit, brrr. Ik ga dan ook liever naar de tandarts dan naar de kapper haha, al is dat natuurlijk ook niet mn favouriete bezigheid hoor.
Hier ook bang voor de tandarts, of eigenlijk niet de tandarts maar de behandelingen. Het is vooral het gevoel dat je niet wegkan met al die dingen in je mond. Als er iets gebeurd, dan kan ik er niets aan doen, je kan niets zeggen en doordat je vaak niet kan slikken krijg ik het gevoel dat ik stik (heb ook een gevoelig kokhalsreflex, dat helpt ook niet). En daarbij lig je ook nog in een godsonmogelijke houding waarbij je het gevoel hebt dat je langzaam naar achter glijdt. Dat dus De kapper daarintegen vind ik heerlijk! Dat ze lekker aan mijn haar frunniken enzo
Dat van die verstandskiezen heb ik dus serieus 7 jaar uiteindelijk vooruit geschoven, omdat ik dacht dat dat heel pijnlijk zou zijn. Nou, ik kreeg die verdovingen (2 minuutjes werk), moest even een kwartierje in de wachtkamer zitten tot dat goed ging werken, ging in die stoel liggen en per kies duurde het ongeveer 1 minuut. Ik was zo verbaasd en voelde er helemaal niets van! Had ik dat maar eerder laten doen.
toevallig dit topic! net vanmorgen breekt hier een stuk kies af!:x en nee, nu ik een andere tandarts ben ik echt niet meer bang voor de tandarts! heb heel lang bij een hork van een tandarts gezeten, en snap niet dat ik daar niet eerder ben weggegaan! nu heb ik een andere tandarts, wel een stuk rijden vanaf hier, maar het is echt een geweldige vent! is heel rustig, verteld wat hij gaat doen en wat ik kan verwachten, als het pijn doet, stopt hij. ga er bijna 'graag' naatoe! hahaha als iemand een supertandarts in de buurt van cuijk zoekt, laat maar weten!
Haha, nou t scheelt niet veel. Ik heb lang haar, dus dat scheelt. Maar ik heb het weleens een jaartje uitgesteld. Ik krijg ook altijd op mn kop: Je moet echt vaker komen hoor. Jaha.. zeg ik dan braaf. Maar ondertussen.. Even voor de vergelijking: ik ga netjes 2 keer per jaar naar de tandarts en 2 keer naar de mondhygieniste.
Ik ben ook bang, maar krijg ook heel vaak vreselijke pijn na behandelingen. Na het boren van een gaatje moet ik 24 uur vloeibaar eten, zoveel pijn doet het. Heb ook een keer 3 dagen koorts gehad na een wortelkanaalbehandeling.
T is niet mn favoriete uitje, maar bang ben ik niet meer.. Ik heb een goede tandarst gehad ( in Harlingen) die begreep hoe hij met mij om moest gaan in de praktijk.. Het heeft enorm geholpen....
Kijk, dat zijn goede berichten natuurlijk! En toch ga ik liever niet heen.. hoewel ik om me heen ook allemaal goede verhalen hoor. En je zal natuurlijk zien dat als ik geweest ben, ik achteraf ook zeg; 'had ik het maar eerder gedaan, was dit het nou?' Xx
Als kind was ik echt mega-bang. Als het tandarts-dag was zei ik tegen mn moeder dat ik niet lekker was (soms begon ik daar de dag van te voren al mee). Dan moest ik mezelf tempen en hield de thermometer tegen een gloeilamp tot de temp hoog genoeg was! Nu ben ik niet meer bang maar vind het ook geen pretje..Ik ga omdat het moet! Ik heb best gevoelige tanden dus tandsteen weghalen vind ik al pijnlijk. Brrrr
Ik ben bang voor de tandarts want ik heb een hele nare vent als tandarts :x Hij is heel koud en bot en heeft er totaal geen begrip voor dat je weleens bang voor hem kan zijn... Ook gaat hij nogal hardhandig te werk :x Vroeger had ik een hele aardige vent maar die is met pensioen gegaan... Ga denk ik overstappen naar een andere tandarts want ga zo echt met tegenzin terwijl ik zo trots ben op mijn gebitje 8)
ik heb al kind een beultandarts gehad die nog uit het leger kwam. mijn ouders waren zachtjes gezegd "niet flauw" met hun opvoeding en hadden totaal geen begrip. het stonk er verschrikkelijk en we waren al kotsmisselijk voordat we aan de beurt waren. je moest er altijd uren wachten en iedere keer ging er zo zoemertje. toen was het nog niet op afspraak.hij deed altijd alles zonder verdoving trok je mond zowat uit zijn fatsoen en desnoods een paar klemmen erop. mijn broer heeft een levenslang trauma over gehouden aan die man en gaat alleen nog als hij krom ligt van de tandpijn om een kies te laten trekken.bij een andere tandarts trouwens. ik poetste 3 keer per dag mijn tanden zo lang en zo hard dat het tandvlees steeds kapot was omdat ik volgens hem nooit goed genoeg poetste en steeds gaatjes had. op een goede dag besloot de beul dat er 5 melkkiezen los zaten ( wat ik niet wist dus ze zaten helemaal niet los ) en trok ze er met de haak waar ze mee kijken of je gaatjes hebt alle 5 uit. ik ben draaiend en tuimelend op de fiets thuisgekomen onder het bloed en toen zag mijn moeder eindelijk het licht en kregen we een andere tandarts. dat was rond dezelfde tijd dat ik naar een internaat moest vanwege mijn slechtziendheid en daar kreeg ik weer een andere tandarts. daar bleek ik 20 gaatjes te hebben van allemaal verkeerde vullingen en ik flipte volledig en viel flauw bij die gedachte. hij heeft ze heel geduldig 1 voor 1 gevuld en de groepsleiding ging de eerste keren mee. later ging het met 2 voor 2 en er werd steeds verdoofd. toen bleek dat ik te weinig glazuur had en daarom zwakke tanden had hoe goed ik ook poetste. ik kreeg alsnog fluor behandelingen die heel veel baadt hebben gehad. ik had ze van die andere man nooit gehad. ik hoorde van mijn broer dat hij een aantal jaar later afgezet is als tandarts en ondertussen hebben we al jaren aan andere tandarts. toen ik van het internaat kwam moest ik naar hem. hij was ook onvriendelijk maar verdoofde wel en was niet echt hardhandig. toen ik kinderen kreeg kreeg ik steeds meer het gevoel dat hij daarmee niet overweg kon en dat ze een handicap hadden maakte het geheel niet beter. kort daarna ging hij een maatschap werken en heb ik de stoute schoenen aan getrokken en met kloppend hart aan de assistente gevraagd of we een andere tandarts uit dat maatschap mochten en dat was geen probleem. later hoorde ik dat heel veel mensen over hem klaagde dat hij slecht emt kinderen was en inmiddels heeft de maatschap hem eruit gezet. er zitten nu allemaal jonge mensen die heel anders zijn. ze nemen je serieus en vooral mijn kinderen. er zijn 2 tandartsen die heel goed met ze om kunnen gaan dus langzaam groeit het vertrouwen maar de angst voor de pijn zal nooit meer weggaan denk ik. ik ga trouw elk half ajar maar wel met lood in me schoenen. ik probeer niks te laten merken aan de kinderen.
ik heb ook 3 verstandskiezen die er door een kaakchirurg uit gehaald moeten worden want ze liggen dwars. maar ze blijven lekker liggen want ik pieker er niet over. zover ben ik dus nog lang niet.
Mijn verstandskiezen blijven ook lekker liggen!!! Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om naar de kaakchirurg te gaan Echter ben ik wel bang dat ik binnenkort in de tandartsstoel lig, want ik ben een vulling kwijt en links onder begint mijn bekkie zeer te doen