Heb de huisarts gebeld en ik ga vrijdag 9 april naar het spreekuur. Ze wilt me graag nog een keer spreken. En gelukkig maar, heb daar echt behoefte aan. Ze wist tijdens het eerste gesprek dat mijn relatie slecht ging, maar dat het over is, weet ze niet. Dus kijken wat ze dan te zeggen heeft! Hopelijk word ik doorverwezen ofzo.
TIP.. maak ff een afspraak met een administratiekantoor/belastingadviseur.. zij kunnen je veel tips geven over belastingvoordeel etc.. huurtoeslag kun je nu al aanvragen.. volgens mij heb je er nu al recht op..zodra hubbie zich uitschrijft.. maar je kunt alwel informeren wat en hoe.. scheelt weer zorgen.. heb je dat weer inzichtelijk voor jezelf... Ook krijg je wanneer je baan stopt eerst nog een tijdje ww en wanneer je contract beeindigd wordt tijdens een zwangerschap krijg je een zwangerschapsuitkering.. (moet je je wel ziek melden vlak voor je contract stopt..misschien niet helemaal eerlijk maar wel handig) dan krijg je 100% van je laatst verdiende loon.. na je bevalling krijg je nog bevallingsuitkering tot het einde van je verlof.. das dan standaard 10 wk na bevalling..daarna kun je wanneer e nog niet op de been bent (heul errug moe of bekkenklachten bijv.) weer terug de zw in.. wanneer je weer aan het werk kunt kun je nog de ww in om vervolgens weer te gaan werken.. zo kun je nog wel ruim een jaar na de bevalling de tijd hebben om een andere baan te vinden.. dus wat dat betreft.. een zorg minder... info staat op site van szw.nl bij zwangerschap en werk etc.. en ik heb t zelf zo ervaren bij de eerste... Goed dat je naar de ha gaat.. ff je hart luchten en wellicht kan zij je doorverwijzen naar maatschappelijk werk.. ook die hebben veel tips en van je af praten kan natuurlijk nooit kwaad.. ze kunnen je adviseren mbt je ex en de situatie thuis..zij kennen de juiste instanties en regels etc.. Hoe dan ook.. ik vind je TOP.. en die moeilijke (paniek) momenten zijn normaal hoor.. je zit volop in onzekerheid dus probeer te accepteren dat je hoe dan ook moeilijke momenten zult krijgen..(had ik ook en ik was niet alleen) Dikke knuff
ik zei de vorige keer al.. je hebt een keuze gemaakt.. en inderdaad ik zie nu ook dat je de afspraak hebt geannuleerd.. succes met je keuze en alles!!
Qua financien vergeet niet dat je ook dubbel kinderbijslag krijgt he! dus van dat geld kun je dan 1x id 3 maanden luiers inslaan voor de rest van de tijd. Kleding is bij zeeman/wibra etc helemaal niet duur en is nog prima ook (had laatst 3 shirts en een spencertje voor 10 euro) en proberen je dochter vers mee te laten eten, scheelt ook weer een hoop. Grote pan macaroni/nasi/chili con carne etc kost geen drol en je kunt er meerdere keren van eten
ik snap de paniekaanvallen....die hebben veel vrouwen al in een "normale" situatie. dan vragen ze zich ook af of het wel allemaal gaat lukken enzo. is heel normaal joh. maar je komt er wel. praat met de huisarts, lucht je hart of vraag of je niet ergens terecht kunt tijdens je zwangerschap zodat je toch in deze periode je zorgen van je af kunt praten. het komt echt goed met jullie! je red het echt wel, vertrouw daar nu op. en probeer zo langzaam aan een beetje te genieten, de tijd gaat al zo snel!
meid die paniek aanvallen zijn denk ik vrij "normaal" Ik had gisteren zo´n dag... Baalde overal van!!.. zelfs van mezelf hahaha.. En kon de hele dag wel janken!! Ik ben bekend met Hyperventilatie-paniek aanvallen, heb daar therapieen en al voor gehad en dat is totaal verdwenen, maar sinds ik zwanger ben komen ze soms in alle hevigheid terug Hormonen denk ik... En ik ben dit keer niet alleen maar toch soms die paniek gedachten.. Vandaag was het weer een betere dag... Voelde me goed en geen negatieve gedachten.. ik kijk het ook per dag aan.. tot nu toe is de ene dag heerlijk en de andere dag echt vreselijk!... dus wat dat betreft is het wel `normaal`
KIJK... simpele woordjes, maar zo mooi.. ik zit er zelfs van te grienen....hihihi... I LOVE IT!!! Ik wil eigenlijk iedereen hier die zoveel steun geeft een PLUIM geven!!!!!..... Geweldig toch!!!!
Ik heb net een globale berekening kunnen maken op de site van de belastingdienst wat huur- en zorgtoeslag betreft. En die twee samen kom ik ongeveer op 200 euro p/m uit. Dat zou mooi meegenomen zijn. Nu zorgen dat mijn ex zich snel kan uitschrijven. Hij moet eerst een ander adres vinden waar hij zich kan inschrijven. En daarna hoop ik dat hij snel het huis verlaat. Want dit is echt niks!!!!! Uit elkaar en toch in één huis. We mijden elkaar, praten niet en continu die spanning in huis. Als hij maar niet denkt: Oh, ze meent het toch niet, zal wel aan de hormonen liggen, ze draait vast bij. In plaats van dat hij actief op zoek is naar een huis zit hij namelijk alleen maar te gamen nadat hij thuis komt van zijn werk. Op deze manier is hij hier nog maaaanden. Ik ga het hem morgen maar weer eens duidelijk maken. Ik heb mijn aanvraagformulier voor Huurtoeslag ook expres op tafel laten slingeren. En als hij weggaat hoop ik niet dat hij het merendeel van de spullen meeneemt. Bankstel maakt me niet uit, maar de koelkast en oven is een ander verhaal.. die heeft hij namelijk ook betaald. Daar heb ik nu echt het geld niet voor. Maarja..als hij beetje het fatsoen heeft laat hij zijn kind niet zonder koelkast e.d. Als hij het wel meeneemt, dan kan ik gewoon zo een goedkope lage koelkast kopen (zo een kleintje) en tijdelijk koken op zo een kookplaat die je bijv. kunt kopen bij Kijkshop of Blokker ofzo. En wat spullen betreft.. vind het niet eens erg als hij de door hem betaalde meubelen meeneemt. Kan ik het inrichten naar mijn smaak!!!! Jeetje...vandaag had ik echt het gevoel: Nee, ik wil het kindje niet houden, ik kan het niet aan!!! En nu ben ik weer positiever. Het is zo verwarrend... Hoe kan ik in hemelsnaam op deze manier een besluit nemen waar ik 100% achter sta?! Ik heb nog 9 dagen en daarna kom ik niet meer in aanmerking voor de abortuspil, maar dan moet het via abortus. En dat wil ik niet...klinkt raar, maar dat vind ik een vreselijk idee. Ik MOET dus snel beslissen!!!
Dank je wel... Erg lief van je. Ik voel me juist geen kanjer omdat ik niet volledig voor dit kindje durf te gaan..en nog steeds twijfel over het wel of niet doen van een overtijdbehandeling..
Mijn ex vroeg net wanneer ik nou voor een overtijdbehandeling ging! Ik zei dat dit mijn eigen keuze was. Hij was stil... blijkbaar niet zo blij met het antwoord. Zelf neig ik (met pijn in mijn hart) wel steeds meer naar een overtijdbehandeling. Ik ben gewoon te bang dat ik het straks niet ga redden...wat als ik geen werk vind? Word daar echt bang van!
Hey meis, Ik heb ook nog geen werk. Ik zal de komende periode ook op de bijstand aangewezen zijn. Daar red ik het ook mee dus jij vast ook. Ik snap je twijfel. T lijkt de makkelijkste weg om een overtijdsbehandeling te kiezen, maar ik ben bang dat je er echt een schuldgevoel aan over houdt, kun je daarmee leven? je haalt een broertje/zusje van je dochtertje weg, ga je haar dat later ook vertellen? Je vind heus weer werk, ik probeer zelf in jan/feb weer aan het werk te komen, (als ik mijn studie haal) dus ik ga tijdens mijn verlof alvast solliciteren. Wie weet. Ik wil dan 28 tot 32 uur werken, creche en oma's zijn in de buurt en daar wordt een kindje niet minder van. Meis maak jezelf niet zo gek met het kijken naar een toekomst die je nu gewoon nog niet kunt invullen. Je weet niet hoe t zal lopen. Misschien tref je over 5 maanden een super vent, die voor jou en je kindjes gaat. dat weet je gewoon nog niet. ( mensen zeggen dit ook tegen mij hoor, en ik geloof er in) kop op, girlpower hoor. Je was zo goed op weg.
ik begrijp je angst, echt waar. maar dat komt echt goed. wat nou als je die overtijdsbehandeling wel doet....dan ga je steeds denken: ik zou nu zover zijn of het kindje zou nu zo oud zijn. en wat als dadelijk alles heel goed gaat, ook dat je weer een andere leuke baan hebt....dan denk je: verdomme het is toch goed gekomen, die kleine had er best bij kunnen zijn!! en dat is pijnlijk, want die komt nooit meer terug en die baan en andere dingen waar jij zo bang voor bent....dat komt vroeg of laat wel weer. vaak kijk je heel erg zwaar tegen dingen aan (heb ik zelf ook gemerkt), maar het komt uiteindelijk altijd weer op zijn pootjes terecht. echt, die pijn, verdriet en schuldgevoel over die behandeling dat is 5000x erger. je komt er wel met je kindjes, echt!!
lieve assi, ik lees dat je er toch naar neigt om de overtijdbeh te doen... als dit jou keuze is is dit een goede keuze voor jou, ik lees hier alleen maar berichtjes van: doe het niet doe het niet....maar het is echt jou keuze... het is niet niets om van gezin naar alleenstaande mama te gaan laat staan asl er nog een tweede bijkomt... zou je jezelf erover heen kunnen zetten? sommige kunnen dat namenlijk en dat is niet iets waar je je voor moet schamen... en je weet het pas als je daadwerkelijk in de situatiie zit.. iedereen zegt: dan ga je steeds denken: ik zou nu zover zijn of het kindje zou nu zo oud zijn. maar je kunt ook gaan denken: he shit hoe moet ik deze maand rondkomen, nu kan ik geen nieuwe kleding kopen...ik noem maar wat hoor maar als ik zo lees kun je ook niet echt extra stress na de bevalling gebruiken en is een overtijdbeh misschien voor jou de beste optie.... ik ben neutraal ik heb geen mening..je moet doen wat je zelf wil en laat je niet opjutten door niemand niet..(dit is natuurlijk wel een forum voor babyliefhebbers ) uiteindelijk moet je met jezelf en je kindje door 1 deur kunnen en met niemand anders. succes met je beslissing!
ik ben het helemaal eens met fontana... meis er zijn zoveel instanties waar bij je alles krijgt.. van geld tot een wachmachine aan toe ( mijn beste vriendin krijgt alles van haar bijstandsuitkering gebeuren) dus jij moet het dan ook echt wel redden ... En ik denk ook dat je schuldgevoel je dadelijk op gaat breken .. je kan het beter wat minder breed hebben met 2 kindjes dan een schuldgevoel met 1 kindje waar naar je dan kijkt en elke keer denkt ik heb jou broertje of zusje weg laten halen... maar welke keuze je ook maakt het is jou keuze.. en wij zijn hier ook wel iom je te steunen... dikke knuffel veel liefs xxx
Ik wil geen keuze voor je maken maar ik snap het heel goed als je wel voor de behandeling gaat,vind het zeker niet de makkelijkste weg maar mischien wel de slimste in dit geval. Denk dat je de voor en tegens eens op papier moet zetten. Succes met je beslissing
wil geen discussie over het feit dat mensen denken dat een overtijdbehandeling makkelijk is. Haal mijn reactie dus weg
ik vind het zeer zeker niet de slimste weg, zoals hierboven gezegd word, wel de makkelijkste weg.. Begrijp me niet verkeerd, ik snap de hele situatie maar al te goed..maar om nou te zeggen dat een overtijdsbehandeling de slimste weg is.. Nee dat vind ik niet de behandeling misschien wel, maar de vraag is, wat komt daarna.. kan ze ermee leven ja of nee..en dat is dus niet zo simpel omdaar even mee om te gaan assi.. ik vind ook dat je je nu niet al te druk moet maken over de toekomst.. tuurlijk mag en moet je er soms bij stilstaan en over nadenken, maar de enige zekerheid die je hebt is tot op het moment zelf.. Niemand weet of er een morgen komt..laat staan dat je kunt kyken over een aantal maanden/jaren ik snap absoluut dat jij je zorgen maakt over hoe je rond gaat komen, maar leef gewoon met de dag.. je kunt niet verder kyken dan vandaag... en het gaat heus wel allemaal goedkomen! las hierboven ook al dat er genoeg instanties zijn voor geld en meubelen. myn zus heeft ook veel dingen gekregen van de bijstand zij heeft ook 2 kids alleenstaand en die komen niets tekort, en me zus ook niet met een uitkering zo weinig is dat niet btw..je zal je nog verbazen hoeveel geld je krijgt als alleenstaande moeder.. en zeker met 2 kids..
Ik zie alleen maar hier: "meid je moet het doen, je moet het doen" Maar er is niet 1 juiste beslissing. Die is nameljk in elke situatie en voor elke persoon anders! Ik kan je alleen heel veel sterkte wensen en je op het hart drukken om je gevoel EN je verstand te volgen. Wat ik overigens mis in de reacties is dat niemand zich afvraagt of het ongeboren kind er op zit te wachten om in deze situatie terecht te komen. Er zijn een hele hoop hele ongelukkige kinderen op deze wereld.
er zijn idd een heleboel ongelukkige kinderen op deze wereld maar dat komt door de ouders. Je moet kinderen niet hun papa of mama afnemen, omgang met kinderen is heel belangrijk. Daarnaast is liefde heel belangrijk. Kinderen moeten voelen en geloven dat zij geliefd zijn en dat het niet hun schuld is dat papa en mama niet meer bij elkaar zijn. Mijn zoontje is nu bijna een jaar, hij snapt niet van de situatie en slaapt slecht als papa is geweest, daarom kies ik ervoor om hem dus ook niet mee te geven voor de nachten, rust en regelmaat is belangrijk. Mijn tweede kindje groeit ook op in dezelfde situatie maar zolang je als ouders zijnde normaal met elkaar omgaat, elkaar niet zwart maakt tegenover de kinderen en geen ruzie maakt waar ze bij zijn, dan kunnen de kids het prima redden, vooral als ze zo klein zijn. als ze ouder zijn, moet je als ouders zijnde met ze blijven praten over hun gevoelens en ze duidelijk maken dat ze welkom zijn bij beide ouders en dat het goed is. Dus met de kinderen komt het goed, zolang de ouders ze altijd voorop zetten. alles in het belang van de kinderen. zo denk ik erover.