Ik heb een afspraak in de kliniek gemaakt voor a.s. dinsdag 13 april. Ik heb zelf de kliniek gebeld en ik moet alleen nog een verwijsbrief halen van mijn huisarts. Ik had net de dochter van de buurvrouw thuis en die drukte me ook op het hart om het kindje wat ik nu heb alle liefde te geven en het mezelf niet moeilijker te maken. Ze heeft zelf ook een abortus gehad toen haar dochtertje 1 jaar oud was. Ze zegt dat ze een alleenstaande vriendin heeft met 2 piepkleine kids en dat zij het enorm zwaar heeft..en dat ze nooit met haar zou willen ruilen?! Haar dochtertje van 1,5 jaar was hier ook net thuis..samen met mijn meisje van 8 maanden. Mijn meisje zou ook 1,5 jaar zijn als het 2de kindje 6 maanden zou zijn... Maar ik schrok zo...wat een gekkenhuis was het.... Ik dacht: ik kom hier ogen en handen tekort..echt geen tijd meer voor mezelf!! Veel van jullie zullen me zwak vinden omdat ik toch ga voor de behandeling, maar.....dit wordt ECHT te zwaar.... Ja, ik voel me onwijs schuldig ten opzichte van dat kindje in mijn buik... En God, wat had ik gewild dat het anders was geweest, maar ik denk niet dat ik dit kan. En ik wil niet dat daar straks 2 kinderen de dupe van worden.....
Lieve assi.. Ik denk dat jij heel snel met iemand moet praten (fiom) en dan je beslissing moet gaan nemen Het word nu haast een marteling voor jezelf.. Klinkt mss heel hard maar ik krijg de laatste dagen het idee dat je alleen nog maar de negatieve verhalen/kanten onthoudt..zoals nu weer van je buurvrouw.. iedereen mag je raad geven, of gewoon zijn of haar verhaal met je delen, alleen vind ik het jammer dat de buitenwereld je zo kan beinvloeden.. Zoals nu buurvrouw dus deed..meteen ben je bang geworden, terwijl het nergens op slaat, want het wil niet zeggen dat jij dit net zo zou ervaren.. maar als jij al die negatieve verhalen zo in je opneemt, ja dan is de kans erg klein dat jij nog blij gaat worden in deze zwangerschap kijk nu eens naar wat JIJ wilt..Als jij hier gelukkig mee bent, dan ga ervoor, en de obstakels die je tegenkomt die komt iedere moeder tegen, word jij hier niet gelukkig van, dan weet je wat je moet doen.. maar laat je aub niet zo beinvloeden door buitenaf.. *knuf*
ik vindt het ook jammer dat je je heel erg ophaalt aan de negatieve kanten en verhalen. dus de buurvrouw en haar dochter hebben de doorslag gegeven...... wie zegt dat jou kindje een druktemakertje wordt??? en zo snel wordt je echt niet gek...ik denk dat je voor jezelf op die manier de situatie wat "lichter" te maken (gevoelsmatig). redenen bedenkt waarom het wel beter is datje de behandeling gaat doen. maar goed, is jou keus! kunnen wij toch niks aan veranderen, je kwam alleen heel sterk over en ik dacht echt dat je ervoor zou gaan. veel sterkte bij de behandeling en de verwerking daarvan.
hoi assi als ik dit zo lees dan denk ik dat je voorjezelf nu echt wel een keus hebt gemaakt , een makelijk keus is dit zeker niet dat snap ik heel goed! ik denk dat als je nu echt voor jezelf zeker weet (voor zover dat kan) dat je dit wil doen je mischien juist ff geen zp moet lezen omdat somige mensen je mischien weer aan het twijfelen maken (ookal bedoelen ze dit niet kwaad!) ik wens je heel veel sterkte toe!
assi ik wil je ook heel veel sterkte toewensen... het is jou beslissing en doe wat voor jou het beste is.. wel een beetje naar vanje buurvrouwtje om het zo te zeggen.. maar ieder zijn ervaring... Mijn zus is alleenstaande moeder met 4 kinderen en die red het prima.. dat is dan weer het andere beeld daarvan.. maar jij bent diegene die er moet leven de rest niet.. En meis laat je niet gek maken hoor... je bent nog jong je heb een heel leven voor je ... Daarom wil ik je een hele dikke knuffel geven en heel veel sterkte wensen.. dikke kus
Oh meid, ik lees net je laatste berichtje en hoop alleen maar met heel mijn hart dat je geen spijt gaat krijgen van je keuze. Gelukkig heb je nog een paar dagen om er verder over te denken en ik hoop dat je vóór die tijd nog met het FIOM gaat praten. Sterkte, in wat je keuze ook is
Assi: kan je voor 13 april niet nog een afspraak maken met het fiom? Je staat voor een bijna onmenselijke keuze. En juist door alle negatieve verhalen wordt jij nu ontzettend aan het twijvelen gebracht. Ga het gesprek met het fiom aan en maak dat je keuze. In mijn ogen is er geen foute keuze. Het is namelijk jou leven. Dat ik of een ander het anders zou doen is niet van toepassing. Heel, heel veel sterkte en wijsheid.
Precies, Ik hoop dat als je voor die tijd geen gesprek bij t fiom kan krijgen je daarna wel hulp alsnog zoekt meid.. want ik ga je nu al zeggen dat een abortus, pil of geen pil, heel zwaar gaat zijn voor je emotioneel gezien.. Het is jouw keuze, ook al zou ik persoonlijk niet de keuze hebben gemaakt die jij maakt.. ik ben jou niet dus kan ook niet oordelen wat t beste is.. dat kan alleen jij met hulp van instanties.. Zoek je alsjeblieft hulp meid, t liefst voor de abortus zodat je weet wat je een beetje kan verwachten.. en misschien dat zij je juist t lichtpuntje laten zien die je nodig hebt om er toch voor te gaan.. Sterkte!
Ik snap best dat me zwak vindt en misschien teleurgesteld bent dat ik me laat 'ompraten'. Maar ik was al zó bang voor wat komen gaat met een dreumes van nog geen 1,5 jaar en een pasgeboren baby... En dan is er iemand die al die zware kanten benadrukt en ja...ik ben nu al heel gevoelig voor invloeden van buitenaf. Ja, vooral voor de negatieve verhalen...is niet zo gek ook want het zijn mensen die in dat scvhuitje hebben gezeten. En ik vind de reacties hier zo lief en het deed me echt goed, maar het gaf me niet de doorslag voor de zwangerschap te gaan. Want eerlijk is eerlijk...de meesten die mij op het hart drukken ervoor te gaan en dat ik het kan hebben zelf niet in deze situatie gezeten..en zitten daarnaast vaak wel in een relatie.. Ik zei voorheen ook makkelijker tegen meiden: je kunt het, echt!! Maarja, het was voor mij makkelijker praten... nu zit ik zelf in deze rotte situatie en het is gewoon eng! Ik ben nu wel boos op de buurvrouw... Wie is zij om mij in zo een richting te duwen inderdaad... En ja, zij was zelf niet gelukkig want haar man liet haar in de steek, ze heeft echt helse bevallingen gehad en miserabele kraamtijden door ziekte...en haar jongste heeft een handicap. Wat ik ook zo vreemd vond is dat ze zo belang hechtte aan 'andere relatie', 'stappen en vrijheid'... sorry, maar ondanks alles vind ik: mijn kind gaat voor een vent!!!! Maar ik ben blij en opgelucht dat de afspraak voor dinsdag staat. Makkelijk is het niet..... Ik weet echter dat ik, zodra ik in de kliniek sta en het is 'now or never', dat ik dan pas weer wat ik echt wil!!! Misschien voel ik me opgelucht dat ik daar ben. Maar het kan ook zijn dat ik daar JUIST besef dat ik geen abortus wil..
Hey meis, bedankt voor je reactie. Ik weet dat als ik WEL voor de behandeling ga die dag, dat ik daar achter sta! Het zal een weloverwogen keuze zijn, ik heb al zo lang kunnen nadenken. Moeilijk blijft het altijd, maar als ik het echt niet wil...dan loop ik die kliniek echt wel uit. Dus als ik het wel doe..dan weet ik dat ik erachter sta.
Je kan idd zo t kliniek weer uitlopen als je van gedachte veranderd daar, das waar meid.. Zorg je dat je een beetje begeleiding krijgt na afloop meid? T is allemaal niet niks en juist als je gevoelig bent voor depressies lijkt t me wel slim als je steun krijgt van een professioneel iemand.. (ik ben ook gevoelig voor depressies, dus vandaar dat ik t aangeef) Dikke knuf, zal aan je denken de 13e...
ik vindt je niet zwak assi, ik weet echt dat het heel moeilijk is en je gevoel alle kanten op schiet. je moet juist erg sterk zijn om die behandeling/abortus te kiezen. en misschien dat je idd weet wat je wil als je daar bent in de kliniek. misschien dat dan je gevoel echt spreekt (duidelijk is). dan is het definitief!!! het is eng, kan ik me helemaal voorstellen en nogmaals ik vindt je alles behalve zwak. maar de meeste hier zouden er wel voor gaan, maar we zijn allemaal anders. ik was alleen bang dat je toch door de verkeerde dingen nu een keus gemaakt had. ik wil gewoon niet dat je met spijt blijft zitten (welke keus je ook maakt).
hey ik snap hoe je je voelt en ik denk dat deze keuze misschien nog wel moeilijker voor je is geweest! ik zou zoieso een afspraak maken bij het fiom, hun kunnen je ook helpen om alles te verwerken. ik had vorig jaar ook een afspraak staan bij de abortus kliniek(ben er op terug gekomen maargoed) en het is net wat je zegt, je gaat deze week leven met het idee dat je het gaat doen, en wieweet voelt dat opgelucht.., en als je daar straks bent dan weet je pas echt hoe je je voelt. als dit de beste keuze is voor jou dan zal dat dan pas blijken. heel veel stertke en ik denk niet dat iemand je hierom zal veroordelen , dat hoop ik iniedergeval want het is moeilijk genoeg!! heb je wel iemand die dindsdag met je mee kan gaan om met je te ondersteunen en die je kan helpen want het is daar echt geen pretje!! bah bah, ik heb er zelf 3 uur moeten wachten met allemaal andere meiden en sommige zaten gewoon te lachen en te doen.. alsof het niets was. jij toont iniedergeval dat je het vreselijk vind. je heb hier heel goed over nagedacht en laat je niet beinvloeden door mensen die je nu 'zwak' vinden, tuurlijk hebben hun er een andere kijk op,en daar hebben ze waarschijnlijk ook hun redenen voor maar ik hoop dat ze bedenken dat jij hier ook je redenen voor hebt.
Poeh ja, het idee dat ik daar op een wachtbankje zit, bah zeg! en dat meiden erom kunnen lachen...pfff hoe oud zijn die dan, denk ik!!
Hey meis, ik ken je niet en heb eerder niet gereageerd omdat je dan toch snel je mening geeft en ik vind dat je zelf een keuze moet maken. Ik denk dat jij de enige bent die echt goed in kan schatten wat je aan kan, wat je wilt en wat dan de beste keuze is. Wat je ook doet ik wil je iig heel veel sterkte wensen. Liefs mij
Ik heb zoals jullie weten op 2 april een gesprek gehad met mijn huisarts. En vandaag heb ik weer een gesprek met haar gehad. En vandaag heb ik dan ook die afspraak in de kliniek gemaakt. Dat heb ik doorgegeven aan de assistente van mijn huisarts aangezien ik een verwijsbriefje moet hebben. De assistente heeft dit doorgegeven aan mijn huisarts en nu geeft mijn huisarts te kennen dat ze me aankomende maandag weer wilt zien en spreken. Ik denk dat mijn keus tot abortus haar wellicht verbaasd heeft en ze graag wilt horen wat mijn doorslaggevende motieven zijn. Ik vind het wel érg netjes dat ze er zo bovenop zit!! toch het gevoel dat ik het niet alleen doe.. want alleen ben ik nu zeker voor mijn gevoel.
Assi, heb even een beetje teruggelezen. Meid wat een vreselijke situatie zit je in. Ik wil je op het hart drukken om alle adviezen die je in een richting drukken te negeren, alleen jij bepaalt of jij een 2e kindje aankan of niet. Je kunt een engeltje krijgen dat goed slaapt,nooit huilt en nooit ziek is...Maar je kunt ook een huilbaby krijgen. Dat weet je nooit! Lieve meid, doe wat je hart je ingeeft en zorg dat je met iemand kunt praten over deze moeilijke beslissing!
Wat een goede ha heb je. Fijn dat ze je nog even wil zien maandag. Ik snap dat de keuze voor het kindje houden of een overtijdsbehandeling heel heftig is. Ik schreef al eerder, het is gewoon een bijna onmenselijke keuze. Blijf, voor zo ver dat kan, bij je eigen gevoel. Ik wens je heel veel sterkte en zal aan je denken dinsdag.