De titel zegt het al, ik ben helemaal mijzelf niet meer, niet alleen omdat er een wondertje in mijn buik groeit hoor, maar ik herken mezelf gewoon bijna niet meer. Ik voel mij zo uitgezakt, moe, verlopen, en heb totaal nergens geen zin meer in, kan me slecht ontspannen, daarbij opgetelt zie ik er niet meer uit, make up die niet blijft zitten, haar dat ondewillig is. Bah bah, van mij mag het over zijn. Daarbij komt dat ik zoveel enrgie kwijt ben aan mijn zoon, die is 13 en heeft taai slijmziekte, zoveel medicijnen waar ik hem aan moet herrineren, gaat ie naar een vriendje loop ik er weer achteraan of ie zijn medicatie wel meeheeft, en ja beginnende pubers, daar moet je alles een aantal keren aanvragen, en nog vergeten ze de helft...pfff Komt ie zometeen thuis, ga ik nog navragen heb je je medicijnen wel genomen met het eten??? (hij mocht blijven eten). Meiden sorry voor het geklaag, maar k moest het gewoon ff kwijt..
Pfoe dat is wel heftig zeg, zeker om er een puber bij te hebben want tsja...zo makkelijk zijn die niet. Nog even doorbijten denk ik, denk dat het fases zijn want nu voel ik me weer behoorlijk fit terwijl je me een week geleden iedere avond van de bank af kon schrapen.....dus is een piek en dan weer een dal....dan weer een piek etc...en dan uiteindelijk de bevalling en dan ben je happy en kan je weer helemaal jezelf worden. Kop op
Het is ook allemaal niet niks, zwanger en een zoon met taaislijmziekte, dus je mag best wel even balen. Heel veel sterkte!
Je kan beter hier even je beklacht doen als dat een beetje oplucht. T lijkt mij ook niet echt makkelijk voor je!! T enige wat ik verder kan zeggen is, doe rustig aan (voor zover het kan) en geniet van je zwangerschap!!!
iK hoop inderdaad dat het fases zijn, bij zwangerschapsgym zei de docente al je wordt in 9 maanden bejaard, geloof me het kan ook in 6 maanden hoor!! En inderdaad t lucht wel eens op eens even een beetje te klagen..