Goedemiddag meiden, heb een paar dagen geen tijd gehad om langs te komen. Heb nu alleen de laatste pagina geleze en ga straks wel even terug lezen. @Siri, ik loop normaal ook hard maar zodra ik zwanger ne lukt het gewoon niet meer, krijg dan pijn in mijn lies. Sport nu dus weer op de sportschool (spinnen, zwemmen, crosstrainer etc.). Wel zo'n 5x per week. Heb tijdens mijn 1e zwangerschap tot 38 weken nog gespinned en tot op de dag van de bevalling nog gezwommen (borstcrawl) stevig tempo. De eerste 12 weken kostte het me wel meer moeite door vermoeidheid maar ben toch doorgegaan. Hoop het nu weer zo lang vol te houden. Hier gaat het verder wel goed. Vandaag alleen een pijnlijke plek/spier in mijn onderbuik. Ben moe maar verder niet heel veel klachtjes. Ga nu even terug lezen.
Ah, nu snap ik het... tja ik wist eigenlijk helemaal niet wat er gebeurt als je hormonen krijgt.... Ja en de gyn zei dat het ook aan de man ligt.... vond ik nogal onlogisch omdat het een ziekte van de placenta is..... maar ik wil het graag geloven want ik ben zwanger van een andere man.... Bovendien schijnt het risico minder te zijn bij een 2e zwangerschap en doordat je in de gaten gehouden wordt kunnen ze er op tijd bij zijn en kun je het voor een deel voorkomen.... Dus ben wel wat minder bang voor herhaling Maar het blijft wel een trauma. Het gaat namelijk heel snel. ik was het aanvankelijk helemaal niet eens met mijn spoedopname in het ziekenhuis en was boos dat ik niet naar huis mocht. ik vond dat ik helemaal niet ziek was, alleen maar zwanger...:x maar binnen een dag ging mijn situatie van twijfel naar hoog risico.... mijn bloeddruk was ineens enorm hoog en bleef stijgen, mijn lever en nieren werkten niet meer, de placenta was deels losgelaten en het kindje was achter in groei. Eerst nog bloeddrukverlagers gekregen, maar die hielpen niet meer en het risico voor operatie was te hoog... maar uiteindelijk moesten ze kiezen voor het beste van 2 slechten en dat was dus een spoedverlossing.... na een lange herstelperiode is alles helemaal goedekomen en heb ik een fantastische gezonde zoon....
Stuur me je email of vraag patries of ze je de foto's wil doorsturen... Ik ben zo onzeker maar happy!
Jeetje, Siri, wat een heftig verhaal zeg, zit het met kippenvel te lezen! phoe, begrijp goed dat dit een enorm trauma voor je is zeg! gelukkig heb je nu je fantastische zoon! en we gaan ervan uit dat je nu ook een gezond kindje krijgt, maar dan wel zonder gekke dingen vooraf!
Tja, ik had gelukkig zelf helemaal niet door hoe ernstig het was, ik was alleen maar boos omdat ik vond dat je ziek werd van het ziekenhuis... maar wat ben ik blij dat ze gedaan hebben wat ze gedaan hebben ondanks mijn protesten...ik ben volgens mij geen makkelijke patient geweest. Het besef kwam pas een paar maanden later toen een begeleider op de creche door HELLP haar kindje verloor bij 26 weken het had nog 3 dagen geleefd. Ze had een afdruk van een piepklein voetje bij het geboorte en tevens rouwbericht en ik stond daar bij het prikbord voor het kaartje te janken en ik kon niet meer stoppen. Dan besef je dat het ook anders kan aflopen. Maar goed. zal het forum niet te triest maken...... nU GA IK ECHT LOPEN..... komt er maar niet van.......
zo weer even bijgelezen! ben best zenuwachtig voor de 1ste afspraak bij de vk morgen! heb ik altijd wel als ik voor het eerst ergens naartoe, puur omdat ik niet weet wat me precies te wachten staat...... hier vandaag weer veel last van mijn borsten, vriendje zegt dat het net is alsof er implantaten in zitten! het voelt ook erg nep, zo die stevige boobies. ik ben nu op 2 weken van cup B naar cup C gegaan, vraag me af hoeveel mij rug aankan? welkom nieuwe zwangere meiden, geniet ervan!
@yootje, spannend hè, vond ik gister ook, was er helemaal misselijk van.. succes! ennuh, die foto is dat jouw kat? lijkt precies op die van mij
Wat is er weer veel geschreven!!!! @alle nieuwe, welkom en gefeliciteerd!!! @Siri; wat een heftig verhaal! @hier; Gelukkig minder last van buikpijn sinds ik van de pittige en gekruide voeding afblijf! Wel begint de misselijkheid weer goed op te komen, in de ochtend even, maar in de avond een stuk meer aanwezig. Eet wel gewoon mn avondmaal, maar blijf last van misselijkheid houden. En wat ben ik moe zeg!!! Zit heel erg te twijfelen of ik het al aan mn leidinggevende vertel op mn werk. Er spelen veel dingen, wisselingen van collega's enz. en als ik met verlof ga moet er weer wat geregeld worden... Aan de ene kant wil ik het al vertellen, zodat ze er rekening mee kunnen houden kwa planning, aan de andere kant wil ik het tot 12 proberen stil te houden, al gaan steeds meer collega's vragen wanneer ik nu eens met goed nieuws kom.... Ga nu mn mannetje even overhalen om naar de mac te gaan, heb me toch trek in een big mac en geen zin om te koken!
Hoi! Jeetje wat een ervaring joh, ik heb bij mijn vorige zwangerschap ook HELLP gehad, maar gelukkig werd ik niet heel snel ziek. Alles ging langzaam achteruit, leverfuncties enz. Ik voelde me in eerste instantie ook niet ziek en was ook boos dat ze me wilden houden, snapte er niks van, maar werd wel met de dag vermoeider en later ook zieker. Uiteindelijk ben ik ingeleid met 37 weken en heb ik de bevaling nog zelf kunnen doen. Een angstige ervaring wel al met al. Nu hier ook opnieuw zwanger, misselijk ook vooral in de avond na het eten en kruidig voedsel moet ik ook laten staan. Mijn borsten zijn al gegroeid van een kleine cub B naar een grote C. Ze voelen hard, zwaar en zijn zo pijnlijk!!! Ook heb ik zo'n jeuk overal op mij lijf, herkent iemand dat? Liefs voor jullie!
Ik zit te twijfelen of ik de vk niet zal bellen morgen, mn klachten (hele dagen van misselijkheid en moeheid) zijn in 2 dagen flink afgenomen. Ik wil vertrouwen houden/hebben maar sjonge zeg.... MvM heeft net gebeld (met Pasen aangemeld), we konden samen niet eerder een afspraak maken dan volgende week dinsdag, ook prima natuurlijk. Ochtendurine bewaren, vergeet ik het dan zullen we het terplekke doen Jongensnaam hebben we waarschijnlijk, meisjesnaam is lastiger. Bij Evelien was het net andersom...is dit dan een jongetje Macmasy; tsja...ik probeer nog even te wachten bij mijn leidinggevende tot ik een goede echo heb, vind ik vroeg zat. Voor mijn functie moet ook iets geregeld worden omdat ik in mijn 1tje in deze functie zit en het dus niet zomaar door anderen kan worden overgenomen. Yootje; tuurlijk is het spannend morgen, alleen intake of ook echo...succes hoor Siri; dat is zeker pittig geweest zeg, misschien maar goed dat je het zelf niet goed in de gaten had welke risico's er waren, nog meer stress was ook niet goed geweest! Sprinmuis; succes morgen, hoop dat je meer duidelijkheid krijgt en je minder last van je buik krijgt! Verder kan ik niet zo makkelijk terug lezen..sorry... Ik hoop dat ik morgen dan maar toch flink misselijk de dag mag beginnen, dan hoef ik niet af te wegen wat te doen...duim duim...
hallo dames ik ga zo terug lezen maar heo is het hier ik ben heel de dag bij mijn moeder geweest hele leuke dingen gehad waaa volgende week 1e afspraak vk .. en wat moet ik gaan verwachten ??.. spannend
Hoi triessie, meid eigenlijk wil ik je zeggen wat fijn dat je minder misselijk bent, maar wil niet voorbij lopen aan jouw zorgen....probeer het los te laten, die misselijkheid varieert enorm. Ik heb inmijn vorige zwangerschap hele goede dagen, maar ook hele slechte dagen gehad. Als ik moe was, veel stress had, of gespannen was dan was ik enorm misselijk. Maar als ik lekker geslapen had en geen stress had dan voelde ik me een stuk beter. Maar bij twijfel gewoon bellen en anders even een testje doen....kijken of ie nog knalt? Liefs en succes!
@triessie; Ik wil ook zoizo wachten tot de eerste echo, als het meezit krijgen we die volgende week dinsdag. Ik heb dan de intake, maar weet niet of ik ook een echo krijg, ze hebben wel zo'n apparaat staan. Over die misselijkheid, bij mij nam het ook af, maar dacht dat dit was omdat ik kwa voeding wat meer ben gaan opletten en over de dag verdeeld ben gaan eten. Maar heb sinds gisteren dat ik i.p.v. in de ochtend veel misselijk ben, dat ik het in de avond heb, eet wel gewoon, maar blijf toch misselijk en ga ook misselijk naar bed.
Hey meiden ff kort berichtje van mij! Vandaag lange dag op het werk gehad maar t bezoek ging goed. Misselijkheid is met vlagen aanwezig geweest, mar gelukkig tijdens de inspectie in mijn klas was ie even weggewaaid...Morgen alweer 7 weken yeah! en dan vrijdag de echo zooooooooo spannend!
weet iemand dat hoe je 1e intake gaat wat ze gaan doen enzo ik heb het nog nooit gehad !!! haha zo spannend ook voor jou charmed
Intake: Allerlei gezondsheid vragen over jou en je verleden. Je krijgt informatie mee en er word een aspraak gemaakt voor je echo. Tis meer inormatief nog, leukere controles komen later
yep dat is onze polly! een schat van een beestje, we hebben hebben er nog 2, Cor (broertje van Polly) en Wuppie (mams van de 2 kleine). hoe is jou intake verlopen?
@triessie, morgen heb ik alleen de intake, zij doet zelf geen echo's, voor zover ik begrepen heb, moet ik daarvoor naar een gyn. waar zij nauw mee samenwerkt, ik weet niet wanneer de 1ste echo plaats zal vinden, ik weet ook niet wat hier in België gebruikelijk is, en in hoeverre ik alles vergoed krijg. ik hoop mirgen meer te weten te komen....
@Selma, ik heb s'avonds vaak enorme jeuk maar dan alleen aan m'n onderbenen. @Macmazcy, ik heb het al wel aan mijn leidinggevende verteld maar ze kennen op mijn werk ook m'n hele voorgeschiedenis (miskramen). Daarbij is het zwaar werk en kan ik tenminste ook even gaan zitten als ik het niet meer trek. Nu weten nog maar 2 collega's het maar dat zal niet lang duren denk ik. Spanned Yootje morgen naar de VK. @Lovepeet, ik heb geen ervaring met verloskundigen alleen met gynaecologen en dat is direct echo en die vragen niet zoveel.
jeetje wat een verhalen lees ik vandaag, HELLP en eitjes die nu nog gaan springen. Spannend dames, hoe het met de zwangerschap verder gaat. Hopelijk is er snel duidelijkheid. Hier gisteravond een aantal keer over gegeven. Echt heel erg ziek was ik... vanmorgen een enorm gammel gevoel. Echt vreselijk, wel redelijk kunnen eten vandaag. En voel me ook niet misselijk nu, maar wel doodmoe. Verder is het echt lastig op het werk. Er zijn nog steeds collega's die van alles van me willen weten en vragen of de IUI gelukt is.... pfff, en ik maar liegen.... voelt toch niet echt goed.... Ik twijfel heel erg of ik het in de week van 25 april al zal vertellen op het werk of pas in de week van 17 mei....