waarom begint iedereen meteen te vergelijken.. als ts zich hier kut om voelt is dat haar goed recht toch.. ze wil het gewoon even kwijt.. niet iedereen is hetzelfde.. omdat de een het zwaarder heeft wil niet zeggen dat een ander zich niet rot mag voelen om zoiets.
mijn vriend werkt ook van 07:00 tot 19:00 of later, en ook vaak in het weekend omdat er een klus afmoet, sja, so be it, soms jammer maar het moet wel gebeuren.
Iedereen die werkt/studeert zal wel eens dagen hebben dat als de wekker gaat je er ontzettend van baalt. Tsja dat wisten we allemaal van tevoren, moeten we dan ook allemaal onze baan opzeggen/stoppen met studeren? Of nog erger... Ik ben af en toe gewoon boos op de situatie (niet op Kyra zelf) als ze weer eens een keer een extreme spooknacht heeft en om de twee uur wakker wordt. En dat terwijl ik wist dat kinderen 's nachts wakker worden (alhoewel het met Kyra toch meestal iets drastischer is 's nachts dan bij de meeste kinderen). Had ik dan geen kinderen mogen krijgen? Kortom ondanks dat iets nodig is en dat je het van tevoren weet hoeft dat niet te betekenen dat je er niet boos om mag worden of dat je er niet van mag balen. Er zijn inderdaad ergere dingen op de wereld maar als het daarom gaat mogen er een hele hoop posts gedelete worden op het forum! Gelukkig is het niet structureel dat mijn man zo laat thuis is. Alhoewel er wel tijden zijn geweest dat hij standaard best heel laat thuis was. Nu is hij vaker om 18.00 dan om 21.00 thuis en dat vind ik wel zo prettig. Voor alle dames met een hardwerkende en niet zoveel thuis-zijnde man en die daarvan balen: het is inderdaad klote en klaag maar raak. En voor alle dames die het prima vinden dat hun man zoveel weg is: gelukkig hebben jullie er minder moeite mee.
ja hoor al dezelfde avond toen hij thuiskwam...hij kwam zo lief met twee bosjes bloemen thuis.... tja daar kan ik niet boos op blijven, maar heb het hem toch wel even goed duidelijk gemaakt dat ik wel teleurgesteld was...... ps gaan we nog high tea-en?
Nee, natuurlijk niet. Maar ook hier geldt wel, je accepteert de situatie dan. En dat is wat ik in ieder geval (en wellicht de anderen) wilde aangeven. Tuurlijk baal ik ook wel eens. En dat is volledig afhankelijk in hoe ik in mijn vel zit op dat moment. Dan vloek ik eens hard, ga met de hond lopen en klaar. Het is gewoon niet anders. Zeker als die eigen zaak er al was, wist je wat voor vlees je in de kuip had. Dan kan het dus gebeuren dat het werk voor het schatje gaat. Dat is nl. de keerzijde van de medaille. Maar dan hoef je je man natuurlijk geen misbaksel te noemen (hoewel ik kan begrijpen dat dat in de heat of the moment is gezegd).
Jij vloekt en tiert toch ook? Zij noemt haar vent een misbaksel (misschien niet eens persoonlijk tegen hem gezegd). Ik heb ook wel eens tegen vriendlief gezegd (toen ik heeeel boos was) dat hij de t*fus kan krijgen en dat meen ik dan ook niet en is dan ook niet eens gegrond. Het meiske wilt gewoon even spuien en of dat nou terecht of onterecht is dat boeit niet. Toen mijn zoontje 2 maanden was en een enorme huilbaby was heb ik hem ook weleens onterecht vervloekt.... We zijn allemaal mensen en allemaal balen we weleens en de een uit dat door te gaan wandelen met de hond en de ander vloekt!
Ik ben ook zo erg, en woon ook nog eens in een flat. Doe echt mijn best mezelf te beheersen maar ga echt schreeuwen als ik echt pissig gemaakt word. En dat wil ik helemaal niet want als ik de buurman de volgende weer zie weet ik dat hij heerlijk heeft kunnen meegenieten van mijn synchronisatie van een vijswijf.
Ik heb niet t hele topic gelezen, weet ook niet of het eens n keer gebeurd of dat t structureel is. Praat vooral met je man erover, en dan bedoel ik ECHT praten. Mijn ex was ook ondernemer, en dat is een grote reden dat het nu mijn ex is. Als ik dan toch veel alleen was met de kinderen...dan ook maar echt alleen. Achteraf krijg ik dan te horen....had er iets van gezegd...believe me...dat heb ik heel erg vaak gedaan. Vandaar dat ik zeg ECHT praten. Mijn vriend waar ik ondertussen al 15j mee samenwoon kreeg een aantal jaar geleden de mogelijkheid om ondernemer te worden. Hij wilde wel maar wist natuurlijk ook dat ik daarom n scheiding achter de rug had. Ik riep al die jaren dat ik nooit meer n eigen bedrijf wilde. Toch stond ik vanaf t begin achter zijn keuze om het te doen, mits hij niet dezelfde fouten als mijn ex ging maken. En gelukkig, hij doet het allemaal prima
hahaha viswijf!!! nou voor ik de kleine had kon je echt dat mediteraanse temperament merken bij mij, bij een ruzie vlogen de vazen, pollepels, kledingstukken om je oren!! nu proberen we eigenlijk nooit te ruzieen voor de kleine z'n neus en nu ben ik ook niet meer zo agressief hoor...pff was ik maar een viswijf..ik was meer een crazy bitch on the loose
ZEER herkenbaar. En dan moet ik me nog inhouden om niet met iets te gaan gooien. (doe ik heel soms wel hoor, met een boek ofzo of een knuffel...'Daaaaaaag, Iejoor!')
whahaha heb je er een fimpje van Nee agressief word ik niet snel, al zou ik soms echt zin hebben om hem een soejang voor zijn hoofd te geven, maar ga snel bleren.