hmm raar heel raar. Ik kan je helaas niet zeggen of dit nou normaal is of niet. Je zult weer moeten afwachten... als je echt 5 wk bent dan moet er volgende wk toch echt een kloppend hartje te zien moeten zijn.. anders weet ik t ook niet. Maar je HCG is nog hoog genoeg aan t dikke kruis op de test te zien. hmm meis ik zal voor je duimen dat alles gewoon goed is.
ja he? Een verlate eisprong, oke. Maar zoooo laat. Dan kan echt niet! Ik had 2 weken terug een positieve test. Ik had voor deze test al een paar dagen last van zwangerschapskwalen! Dat maakt mij nu dus 6 weken en een paar dagen zwanger.... En zo een leeg vruchtzakje is dan echt niet de bedoeling. Morgen ga ik meteen de VK bellen! Misschien mag ik een echo laten maken??
kan het niet zijn dat het bevruchte eitje bij je vorige test nog onderweg was naar je baarmoeder??? Of kan dat niet????
Wow, wat een bijzonder nieuws. Fijn voor je dat je uiteindelijk zo duidelijk voelde welke beslissing je moest nemen en dat je daar dan ook voor bent gegaan Als ik jou was zou ik nogmaals bij je huisarts langsgaan. Die is vast ook benieuwd welke beslissing je genomen hebt. Misschien dat zij je door kan sturen naar een gyn om via een inwendige echo vast te stellen hoe ver je zwangerschap is en of alles goed is. Ik heb zelf met 6 weken een inwendige echo gehad waarop ook een te klein vruchtje gezien was. De gyn zei toen dat ik waarschijnlijk minder lang zwanger was dan ik dacht. Ik moest twee weken later terugkomen. Toen lag ik echter precies op schema met de datum van mijn laatste menstruatie en had het de 'achterstand' volledig ingehaald. Inmiddels ben ik 32 weken zwanger en bij mijn laatste groeiecho lag mijn kindje zelfs 3 weken voor Je zult dus ff geduld moeten hebben meid! Heel veel sterkte met alles!
Assi, wat ben ik blij dit te lezen. Natuurlijk niet van de onzekerheid nu, maar wel dat je vanochtend je gevoel hebt durven laten spreken. Gefeliciteerd meid en ik hoop dat jij (en misschien wel jullie) over 8 maanden een gezond kindje in de armen mogen houden!
Ik moest de hele dag aan je denken en nu lees ik dit, stiekem had ik het wel een beetje verwacht! Respect meid!! En natuurlijk.. gefeliciteerd!! Ik vind het heel gek dat ze niet een inwendige echo hebben gemaakt, daar zie je toch veel meer op dan een uitwendige. Toen ik zwanger was van mijn zoontje had ik achteraf berekend ook al een positieve test met 3 weken en 2 dgn. Ging er toen van uit dat ik ook al dik 4 weken was, had ook al een poosje klachten. Toch klopten de echo's altijd en heb ik een hele gezonde zoon gekregen, hoe dat toen is gegaan met de test en de klachten blijft voor ons een raadsel! sterkte met afwachten en ik zou inderdaad gewoon de verloskundige bellen en je verhaal doen, je mag vast wel komen voor een echo. groetjes!
hey! ik snap je helemaal.. wat jou vandaag is overkomen had ik ook 1,5 jaar geleden. de abortus deed ik eigenlijk voor de mensen om mij heen, ze hadden me zo bang gemaakt .. mn schoonmoeder had zelfs personelijk een afspraak gemaakt daar. ik ben erheen gegaan maar onderweg heb ik alleen meer gehuild en t was echt niet leuk daar, ik dacht er steeds over hoe ik weg kon komen, maar ik dacht, over een uur is alles voorbij.. maar uiteindelijk (5 min voor de ingreep) ik kon het gewoon niet, ben weg gegaan. .. ik lag al in een bed .. maar het was gewoon vreselijk ..:x wel goed van de zusters , toen ze met mij dat gesprek hadden vroeg ze of ik het zeker wist en ik zij nee.. zuster : waar heb je zo een moeite mee dan? ik : het is een leven in mijn buik, natuurlijk heb ik daar moeite mee! zuster : heb je er dan ook moeite mee als je blinde darm word verwijderd? nouja zeg vreselijk echt ik vind het heel moedig van je, en eerlijk gezegt had ik dit ook wel verwacht, jij bent heel anders dan die andere vrouwen die wel voor een abortus kiezen, dat kon je meteen merken aan je bericht. maar het verbaaste me niet dat je naar de kliniek ging, dat had je denkik gewoon nodig zodat je voor jezelf weet dat je echt alle kanten hebt bekeken en dat was gewoon geen oplossing! veel stertke en ik hoop dat alles goed gaat met je kindje!
idd de verloskundige bellen en dan vragen om een inwendige echo. het kan best dat met de 5 weken nog niks te zien is met een uitwendige echo. ik heb ook ooit rond de 5 weken een uitwendige echo gehad en daar zagen ze ook niks op, toen een inwendige gekregen. ze vertelden me ook dat het nog te vroeg was voor uitwendig. dus maak je nog niet al te druk. probeer te gaan genieten, je hebt al stress genoeg gehad de laatste tijd.
Meid er was hier laatst (bij echo enonderzoekn) iemand die bij de ha een echo had gehad.. zou ook rond de 5 wk zijn en er was alleen een zw.ring te zien volgens de ha.. (oudere apparatuur).. ze snapte het niet.. zou gewoon niet kunnen dus zij vk gebeld.. en volgens mij 1 of paar dagen later daar een echo.. toen was ze wel langer zwanger en zagen ze een beebje met hartaktie.. misschien lag ukkie net ff weggedoken en was t niet goed te zien.. kan natuurlijk heel goed.. bij mij was bij anna bij 7,5 wk ook niet alles goed te zien... inwendige echo zagen we pas een hartaktie... Je test ziet er prachtig goed uit...zou idd voor je eigen gemoedsrust de vk bellen.. zij kan wellicht een stuk onzekerheid weghalen bij je.... knuffie.. en nogmaals.. ik vind je optimisme heerlijk om te lezen...WOW...
oh en wat de temrijn betreft..als je ei wel later is geweest zou je cyclus ook langer zijn.. sommige dames testen al 6 of 7 dagen voor NOD positief..als dit zou zou zijn bij jou benje nu ee wk overtijd en dus 5 wk zwanger.. (snap ie m nog??).. dan is die echo niet eens zo raar.. nou ja.. anyhoe.. heb wel vaker succes story's hier gelezen bij echo's en onderzoeken.. misschien dat de meiden daar je ongerustheid wat kunnen wegnemen...
Zie mijn onderschrift, ik had ook een "veel te klein" vruchtje met 6 weken. Later bleek alles okee. Echo's met 5 of net 6 weken zijn gewoon heel onbetrouwbaar, helaas. En raar is het dat artsen enzo dat zelf niet altijd weten, lijkt wel! Er zijn hier meerdere topics over te vinden! Meid, jouw verhaal loopt wel bijzonder af zo . Veel succes met alles en ik hoop dat het goed is!
Hey meid, Ik ben blij voor je dat je nu heel zeker weet wat je wilt en dat je dus daarover niet meer met jezelf in gevecht moet. Heel veel succes en sterkte met alles. Nu kun je tenminste aan je toekomst gaan werken zodat straks alles zo optimaal mogelijk voor je is om gewoon gelukkig te kunnen zijn.
Hey meiden, dank jullie wel. Gisteren was ik ervan overtuigd dat ik het weg zou halen, ik wilde 'er vanaf zijn'. Hoe hard dat ook klinkt... Ik heb mezelf blijkbaar de afgelopen dagen hard gemaakt en mijn gevoelens heb ik absoluut niet toegelaten. Bang voor twijfels.. Maar in die kliniek, tijdens het gesprek (vooraf aan de behandeling) zag ik het licht! Heel helder!!! De arts stelde mij een vraag en toen was het in 1x huilen geblazen! Ik hield ook niet meer op. Ik vond het wel super dat ze zei: 'Meid....jij staat niet achter een abortus...je krijgt giga spijt als je het laat doen. Ik ga je niet behandelen'. Daarna mocht ik weer terug naar de wachtruimte. Vervolgens gaven ze me nog een echo..daar was zij weer bij plus een andere vrouwelijke collega. Ze waren echt heel lief... Stelden nog vragen over mijn bevalling.. En ik kreeg dus mijn echo foto mee. Gisteren vroeg ik nog in een gebed om een antwoord...eindelijk wat helderheid in mijn hoofd........... En vandaag heb ik het antwoord luid en duidelijk gekregen. Wat de toekomst betreft voel ik me rustig. Die is nooit te voorspellen en het komt allemaal heus goed. Ik heb het liever even moeilijk met mijn 2 kindjes, maar ik heb dan wel mijn 2 kindjes. En niet de herinnering aan een abortus waar ik levenslange spijt van zou hebben gehad...en dat is nog zacht uitgedrukt. Ik denk dat ik in een depressie was geraakt als ik het wel had gedaan. Maar het moment dat ik echt besefte dat dit ECHT mijn kindje is.. is toen de arts zei: we brengen een buisje in de baarmoeder en zuigen deze 2 minuten lang leeg... En ik dacht alleen maar: Blijf met je poten van mijn kind af! duidelijker kan denk ik niet. Liefs Assi.
Wat een schoonloeder!!!! Gatver zeg..:x En die vergelijking met die blinde darm...ppfff. Dat gaat wel erg ver! Ben ook trots op jou... Ik weet hoe het voelt als zo een ingreep 'op je afkomt'. want zo voelde het voor mij... Het kwam steeds dichterbij voor mijn gevoel en ik kreeg zo een opgejaagd gevoel..wilde echt wegrennen... en dacht ook letterlijk tijdens dat gesprek: Zal ik opstaan en de deur uitlopen? Of staat dat wel heel stom? Hoe ver is die deur eigenlijk vanaf hier?'
ik had het zo gehoopt en stiekem ook gedacht klinkt vast een beetje stom, maar heb wel aan je gedacht en hoopte zo dat je het niet ging doen. ik wist ook zeker dat je er spijt van zou krijgen. ik wil je heel veel succes wensen en zal voor je duimen dat je kindje weggedoken zat (na als die emoties en stress niet gek) ik ben stiekem ook benieuwd wat je vriend er voor de rest van gaat zeggen? (of doen?) en je had toch ook al een droom gehad? die gaf je ook al antwoord op je vraag
dankjewel, ja echt hoor, ze had zelfs tegen me gezegt : er zijn al genoeg zielige kindjes in de wereld, waarom wil jij er nog 1 bij zetten!? nouja zeg.. ik kan daar niet bij hoor, alsof mijn kindje zielig word? en inderdaag wat je zegt, waar zit hier de deur? (ik had zelfs nog bedacht dat ik wel via die brandtrap weg kon komen.. zo ver ga je denken) en ik lag ook op een kamer waar meisjes werden binnen gereden die al aan de beurt waren geweest bah ik had dat echt niet wille zien. ik zat alleen maar te huilen op dat bed en ondertussen werd de 1 na de ander binnen gereden om uit te slapen. gewoon het idee wat ze net hadden laten doen maakte me al misselijk. beneden zat mn vriend te wachten en ik durfde niet te zeggen dat ik dit niet wou maar ben nu ZOO blij dat ik wel ben weg gegaan daar.. als ik daar nu nog langs fiets ofzo bah bah heb me nog nooit zo naar gevoeld. ik hoop voor je dat alles goed is met je kindje, wel heel mooi om te zien dat je echt super veel om dit kindje geeft nu al! je heb dit kindje nu eindelijk kunnen omarmen. en tuurlijk zal niet alles over rozen gaan en je zult ook moeilijke tijden gaan kennen, maar alle problemen zijn oplosbaar, soms alleen al met tijd. met de tijd zal het makelijker worden en jij ook sterker.
Super dat je nu eindelijk helderheid hebt, daar was dit toch blijkbaar voor nodig en wat super dat ze zo lief reageerden. En even tussendoor: toen ik mijn eerste echo kreeg was ik 6 weken en 2 dagen, uitwendig, en toen stopte ze na 5 tellen, het enige wat we zagen was wat er te zien was op jouw echo, en is ze inwendig verder gegaan, daar zagen we twee witte vlekjes en een kloppend hartje op, maar uitwendig dus helemaal niets. Zij zei: hou maar aan dat onder de 6 weken inwendig ook niets te zien is maar uitwendig pas alles boven de 7 weken. En als je heel goed kijkt op jouw echo zie je toch een klein wit stipje in je zwarte zakje zeg maar? Of heb ik echt waanideeen? Ik ga in ieder geval voor je duimen, maar toen ik dus 6 weken en 2 dagen was was mijn uitwendige echo net zo "leeg" als die jouwe hoor.
Even een sprankje hoop, Bij mij was de grootte van de vruchtzak te klein in verhouding tot de zwangerschapsduur. Dit wisten we zeker omdat ik zwanger ben mbv icsi. 48 uur later was de vruchtzak minimaal gegroeid maar nog steeds geen kloppend hartje, we moesten er rekening mee houden dat de poging dus mislukt was. Nog eens 48 uur later klopte er een hartje. Ik was toen even ver als jij nu. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Ik duim iig voor je.