Ikzelf heb er nog geen nadeel van gehad. Mijn man raakte in juli 2009 wel zijn baan kwijt door bezuinigingen, maar had direct een andere (en betere!) baan. Dus uiteindelijk geen nadeel ondervonden. Wel voordeel: wij konden als starters op de huizenmarkt een mooi huis kopen voor een leuke prijs. Ik merk wel dat ik wat banger ben om geld uit te geven, dat ik het liever spaar. Je weet tenslotte nooit wat er gaat gebeuren!
Wij merken er nu nog niks van (behalve dan dat alles duurder wordt, maar dat heeft iedereen), maar dat kan nog komen. Mijn vriend en ik werken allebei in de welzijnssector, en ik verwacht dat daar de komende jaren harde klappen gaan vallen qua bezuinigingen
mijn man zit wat vaker thuis omdat ze dan geen werk voor hem hebben.. gelukkig heeft hij een vaste baan en word dus wel doorbetaald maar het bedrijf moet natuurlijk niet failliet gaan! Laatst zat hij 2 weken thuis en afgelopen week "maar" 4 dagen.. ook zijn er dingen veranderd op zijn werk wat minder is maar goed.. zelf nergens last van gelukkig! ik heb ook een vaste baan en werk momenteel in de avond dus ga zelfs iets meer verdienen
ik lees dat iedereen het heeft over dat alles duurder is geworden?? ik kijk nooit naar prijzen tijdens boodschappen en shoppen (hoor wel hoeveel het kost aan de kassa) maar wat is dan echt zoveel duurder geworden...?
nou iik kocht gister op de markt 2 lekkerbekjes en 2 haring en moest tien euri aftikken. ik denk als ik dit 15 jaar geleden had gedaan en 22,50 in guldens moest betalen ik denk de vis naar de visboer terug had gegooid!
niet! vriend heeft volgende week een test, als hij die haalt krijgt hij voor de 3e keer in een jaar promotie. als hij zo doorgaat hebben we over een paar jaar een villa'tje in rio..
Behalve dat de kosten( zorgverzekering e.d.) voor het dagelijkse leven duurder zijn geworden ( en het salaris gelijk is gebleven), houd ik netto toch iedere maand wat minder over. Dat zal volgend jaar nog meer zijn, als ik de a.s. bezuinigingsplannen moet geloven. Mijn man heeft een eigen zaak, maar dat gaat niet vanzelf. Het scheelt dat we niet veeleisend zijn, en niet hangen aan luxe. Bepaalde vrijheden blijven we ons veroorloven, en zolang we dat kunnen, gaat het met ons als gezin nog niet zo slecht, mij hoor je dus niet klagen.
Mijn man komt in deze tijd altijd om in het werk. Zeker de komende maanden werkt hij elke dag 12 uur. Dan is het wel lekker verdienen even. En wij laten luxe ook niet hoor. Als het goed is kopen we eind mei een nieuwe televisie. En dat wordt vast geen simpele van de Media markt ben ik bang.
Heb je wel geprobeerd om ww aan te vragen, want je mag van baan switchen als jij dacht een goede kans te hebben op de arbeidsmarkt en dit later niet zo blijkt.
Ow en hier een beetje last van de crisis. Vriendlief moest een paar vakantiedagen inleveren om personeel te behouden. Ik heb gelukkig weer een baan gevonden, contract werd niet verlengt maar had niks te maken met crisis, kon na 3 mnd weer terug komen maar dat wilde ik niet dus heb andere baan gezocht. Toch moeten we financieel rustig aan doen, maar heeft meer te maken dat ik van 32 uur naar ong 16/20 uur ben gegaan.
Hier merken we er eigenlijk niks van. Het enige wat wij merken is dat we nu sinds 2 jaar minder te besteden hebben, maarja wij hebben sinds die tijd een koophuis (wat een stuk meer kost dan toen we nog huurden), en daarna een kleintje hebben gekregen waardoor ik minder uren werk, en dus een stuk minder salaris krijg. Maarja we redden het nog prima, en over een paar weken ga ik in uren weer vooruit, en krijgt mijn vriend ook salarisverhoging. Dus wij hebben eigenlijk geen klagen.
Wij hadden ons huis vorig jaar in de verkoop willen doen, maar dat doen we dus niet. Het blijft afwachten wanneer het wel een goede tijd voor ons is, want ik wil dus liever geen restschuld. Daarnaast heeft het mij wel veel goede dingen gebracht, in de zin dat ik wat voorzichtiger met geld ben geworden. Er had veel meer mis kunnen gaan...
Wij hebben het de afgelopen maanden wel gemerkt, manlief heeft een eigen bedrijf in de bouw en heeft van half december tot half februari zo goed als stil gezeten...Toen hebben we flink in moeten teren op onze buffer. Inmiddels is ie weer goed aan het werk, maar volgens mij komt er vroeg of laat echt nog wel zo'n periode aan...
Ik had van de week gesolliciteerd op een vacature. Vandaag kreeg ik reactie van de werkgever. Er waren meer dan 70 reacties....zegt denk ik wel iets over hoeveel mensen dus werkzoekend zijn, heeft ongetwijfeld ook te maken met de crisis...Helaas mocht ik niet op gesprek komen .
Hai Loesje, Mag ik vragen waarom je dan geen gebruik hebt gemaakt van ouderschapsverlof? Ik ben van 36 uur naar 24 uur gegaan en dat kan ik dan (in mijn geval) zo'n 1 1/2 jaar volhouden. Wij merken hier weinig van de crisis, gelukkig. Om mij heen zie ik wel het 1 en ander gebeuren. Ik geloof dat we de ergste dip wel hebben gehad, maar ja het is toch altijd een beetje koffiedik kijken vind ik. Groetjes Petra
Op mn werk is t duidelijk te merken, ik werk in de (zakelijke) evenement business en dat gaat allemaal wat rustiger aan dan een paar jaar geleden. Bij ons moederbedrijf in Duitsland zijn flinke klappen gevallen, ontslagen en iedereen verplicht minder werken (en dus minder loon). Bij ons (kleine) kantoor in NL valt het mee. Prive weet ik niet of ik t merk. Ik ben sinds vorig jaar gescheiden en ben dus van een groot huis en een royaal inkomen, naar een kleine flat en een klein inkomen gegaan, maar dat heeft niks met de crisis te maken.
Ik wilde een baan in mn eigen woonplaats, vandaar dat ik ervoor gekozen heb om er helemaal weg te gaan.
In mijn uren, heb nu ineens veel weiniger uren ( contract 13-30) maar bij de sollicitatie verzekerde de manager me van zeker 24 uur . Yeah right over de 2 weken heb ik maar 13!!! uur en daar moet je dan van rondkomen.