Dames, ik ga wieberen... Ik ga lekker in bed een boekje lezen en mijn zonden overpeinzen... Ah... heb ik die dan? hihi
hij heeft zich idd al ziek gemeld op aanraden van mijn en zijn ouders... die hebben eigenlijk ook de zorg voor sem overgenomen tijdens mijn opname. Zodat hij wat extra kon slapen en dingen doen wat ie zelf leuk vond(ja voor sem zorgen vind ie ook leuk hoor haha maar anders stond ie er in zijn eentje voor en dat trekt ie nu gewoon niet) Hij zit op dit moment heel erg met zijn werk waar die maar oevr blijft malen. Hij denkt dat ze hem gaan ontslaan omdat ie de laatste tijd er niet zoveel is geweest door heel de situatie en omdat ie grotere projecten niet goed aan zou pakken. Hij werkt er nu 2 jaar heeft een contract voor onbepaalde tijd. Nooit geen oficele waarschuwingen gehad, geen slechte beoordeling en funcionerings gespeken gehad. Nooit te laat of veel ziek enz dus geen echte reden om hem te ontslaan en volgens mij kunnen ze dat niet eens om die redenen. Alleen hij werkt met 1 iemand samen wat niet zo botert de laatste tijd(die man heeft ook problemen met zijn vrouw zijn nu effe van elkaar af en hebben ook 2 kids) en die man was de laaste tijd ook erg schagie als ik dat hoorde van ferry. Maar ik zeg dat ie het los moet laten en als het zo is dat het ook allemaal wel goed komt enz. Maar hij kan het maar niet uit zijn hoofd zetten.
Vorige begin week was ze 59,5 cm (ze was 10 cm gegroeid v.a. de bevalling die keer daarvoor...) En ze had het gepresteerd om in 1,5 week door maat 56 heen te groeien... zucht!
Ik heb dit keer amper kraamvisite gehad! Er is eigenlijk ook nog niemand wezen kijken bij Maribel op opa's, oma's, ooms en tantes na. Oh ja en mijn nichtje is geweest en de neef en nicht van Fred. Verder echt nog niemand. Ook de geboortekaartjes zijn op 2 handen te tellen dit keer. Terwijl we bij die andere 2 echt heel veel gehad hebben. Marcus ook al wat minder dan bij Lisette maar ik vind dit eigenlijk wel een beetje schandalig hoor. Niet dat ik vind dat mensen een kaartje MOETEN sturen, maar het voelt net of het er niet meer toe doet dat er een kindje geboren is. Zo van: "ohhh het is toch nummer 3, niet bijzonder meer!"
bij mij moeten er ook nog veel komen. Maar ja ik heb er ook heel veel af moeten bellen iedere keer. heb eigenlijk nu helemaal niet meer z,n zin in dat kraam visite erg he
Moeilijk is dat he?! Ik zit op het moment ook met een man die continue aan het pijnzen en piekeren is over het werk. Hij kan niet slapen ervan en komt dan pas midden in de nacht naar bed en is vervolgens niet wakker te krijgen 's morgens. En dan word hij super chagerijnig wakker en heeft nergens geen zin meer in... Heel moeilijk. Ik vind dat hij naar de dokter moet voor slaappillen ofzo, maar hij doet dat toch niet.
Ahhh halve cm langer dan Maribel. Zij is trouwens ook in 1 week door 56 heen gegroeid! Zij was 5 cm gegroeid in 4 weken.
Oh de arme schat! Ik ken het maar al te goed. En het is inderdaad makkelijker gezegd dan gedaan... niet meer malen over je werk... (voor later als hij iets tot zichzelf is gekomen) Wat voor een oplossing zou hij zelf willen/nodig hebben? En hoe zou daar vorm aan gegeven kunnen worden? Wat zou hij daarvoor moeten doen? En hoe kan hij dat ik kleine stapjes gaan bewerkstelligen? Trouwens een contract voor onbepaalde tijd is een vaste aanstelling, bij mijn weten. Er is geen eind datum benoemd dus... vast. en dan kunnen ze hem niet zomaar ontslaan zeker niet als hij ziek gemeld is. Misschien is het fijn voor hem als jij of zijn ouders b.v. met de bond of in de ceao te kijken hoe ontslag en ziekte voor geregeld zijn in zijn sector, vast of geen vast contract. Gaf mij rust zodat ik meer tot mijzelf kon komen. Dat ik wist (zwart op wit) dat ze mij niet zomaar konden ontslaan.
oh wacht ff. Jij geeft borst en ik fles voeding... dat scheelt in dikte... heb ik begrepen. Ik heb een redelijk volle dame... hihi
ik heb hem ook al gezegt dat ie effe contact op moest nemen met iemand om het alvast na te vragen idd. Hij zegt dat ie dat gaat doen maar als het te lang duurt zal ik het wel eens vragen maar poehhh he ik zou zo graag eens willen genieten van me verlof.
@ Troeltje, WAT! zo weinig kaartjes en visite? Ja, da's niet netjes van de mensen..foei! @ Ninja, heel begrijpelijk dat je niet echt meer zin hebt in de kraamvisite... zit er eigenlijk ook niet echt meer op te wachten... Ik heb gewoon 5 stellen in dit weekeind gepropt.... wil er snel vanaf...
Ja klopt. Hebben wat problemen met de partner in de VOF en die crisis is ons ook niet in de koude kleren gaan zitten uiteindelijk. Voor Fred kwam het allemaal tegelijk, de problemen en tegelijkertijd werd Maribel geboren. Ik lag 5 dagen in het ziekenhuis en hij moest de kinderen, het huishouden en de zaak regelen. Best wel sneu voor hem hoe dat is gelopen eigenlijk. En ondertussen verwacht ik ook zijn inzet natuurlijk, ik kan niet alles alleen ook al zou ik dat wel willen om hem te ontzien, maar het gaat gewoon echt niet. Hij voelt dus continue een druk op zijn schouders en die gaat maar niet weg. Normaal is hij een heel vrolijk iemand, en laat zich niet snel uit het veld slaan en nu zie ik hem heel anders. Hij is nog wel vrolijk, maar zijn bui kan zo ineens omslaan. Ik hoop voor jullie dat je man zich snel wat beter gaat voelen. Probeer hem wat mee naar buiten te nemen!
Ja Ninja, jullie is wel wat rust en genot gewenst. Wat een rottige tijd hebben jullie achter de rug zeg!
een beetje een zelfde situatie als wij dus. Ik hoop dat het snel anders word voor ons. En jij hebt gewoon nog 2 andere kindjes lijkt me idd heel moeilijk om dat ales alleen te doen. Ik vind het weer eens tijd worden voor een groupshug
Dat begrijp ik.... heel goed. p.s. heeft hij een einddatum op zijn contract staan? Staat er geen einddatum op zijn contract dan is hij door de wet beschermd. Hij zou dan zelfs tot 2 jaar ziek thuis kunnen zitten en het 1e jaar 100% zijn salaris uitbetaald krijgen en na dat jaar wordt het 70%. Misschien geeft dit meer duidelijkheid?