Pff moet het ff kwijt hoor (weet niet of het hier goed staat, anders sorry daarvoor). Ik heb gewoon een brief geschreven aan mijn eigen vent. Ik wil dolgraag een tweede kindje... iedere keer als ik er over begin zegt mijn vriend 'ik wil het niet'. En als ik dan vraag waarom niet, dan krijg ik geen antwoord. Tja daar kan ik natuurlijk niks mee... Het is ook absoluut geen prater. Daarom heb ik al mijn gevoelens over een tweede kindje (zowel voors als tegens) in een brief gezet. En hem in die brief gevraagd om er goed over na te denken en wat het voor mij betekend. Vanmorgen heb ik die dus op de keukentafel gelegd. Hij is vandaag de hele dag thuis met de kleine, dus heeft hij in ieder geval 1 dag de tijd om er over na te denken, zonder er meteen iets tegen mij te zeggen daarover, maar ik hoop eigenlijk dat hij het wat langer de tijd geeft en er langer over na wil denken. En ik ben me toch zenuwachtig nu.... Het is een schat van een vent hoor, maar ik ben zo bang dat het nu echt een definitieve 'nee' wordt. Tot nu toe heb ik altijd hoop gehad en ik had altijd zoiets van: ik wacht gewoon nog even, we hebben het er gewoon niet meer over en dan hebben we 1 goed gesprek daarover en dan zien we wel wat er uit komt. Maar nu het zo dichtbij komt allemaal. Ben echt bang dat hij het echt niet wil. Kan hem niet dwingen natuurlijk.... Sorry hoor, maar ik moest het even van me af schrijven....
jemig dat is ook wat dat je het in een brief moet zetten omdat hij niet zo'n prater is. Hoop dat er voor jou uit komt wat je wil maar wat je al zegd je kan hem niet dwingen.
tja mannen he. wij hebben altijd gezegd dat we er 2 willen maar sinds de geboorte van ons mannetje heeft mn vriend ineens besloten dat het bij 1 blijft. hem krijg ik nog wel om over een paar jaar, maar jou vent is dus niet de enige. misschien heeft die gewoon meer tijd nodig voor hij klaar is voor een 2de. ben je al zo oud dat je niet een paar jaar kan wachten dan?
@Kimmeding: Van de ene kant vind ik het ook wel fijn om het in een brief te zetten. Ben zo'n ontzettende emo-muts en sta meteen te janken en dan weet ik dus niet meer wat ik wilde zeggen. Nu heb ik er goed over na kunnen denken en precies zo kunnen verwoorden zoals ik het graag wil zeggen... @Marieken: nee hoor ik ben pas 28, dus kan over een paar jaar nog makkelijk. Vrienlief wordt 34 en die wil na zijn 35e geen vader meer worden...dan vind hij zichzelf te oud...
Oh dat emo gedoe ken ik hoor. Heb ik ook als ik boos ben en dat is echt zo niet handig. Hou je ons op de hoogte meid?
Ik vind het een goed idee van je om je vriend een brief te schrijven Ben benieuwd hoe hij gaat reageren.
mijn vent heeft een email van mij ontvangen met daarin de wens...(hij wilde ook niet meer) en zie mijn banner!! ik hoop dat er goed nieuws aan zit te komen!
Tja, wij vrouwen snappen mannen toch niet helemaal he... Geen idee dus hoe hij op een brief gaat reageren, hoewel ik het toch echt wel een goede benadering van je vindt. Zo kan ie es rustig nadenken. Maar vergeet niet dat er een kans inzit, dat hij dus voor jij thuiskomt een knop omzet en denkt: hier ga ik morgen of volgende week verder over nadenken. En jij zit dan te wachten op feedback en hoort niets vanavond. Dat doet ie dan niet om je te pesten, maar omdat ie man is, en dat soort dingen gewoon ECHT even naast zich neer kan leggen (ongelofelijk he). Maarreh... niet denken dat het hiermee nu definitief bepaald moet worden hoor. Je kindje is nog niet eens anderhalf toch? En die 35 grens van hem zou ik ook niet te bang van worden. Succes hoor!
@debbie2007: ik hoop juist dat hij er langer over na denkt dan 1 dag. Dat wil zeggen dát hij er over nadenkt en het niet meteen afkapt met "ik wil het gewoon niet". Nee de kleine is inderdaad nog geen anderhalf en ben nog (relatief ) jong, dus ik heb alle tijd.
Ik vind het heel goed van je dat je ene brief hebt geschreven. Zo kan je al je gedachten en gevoelens op schrijven zonder dat je emotioneel wordt. Ik kan me heel goed voorstellen dat je nu een beetje zenuwachtig bent. Ik hoop dat hij de brief goed gelezen heeft en dat hij er echt goed over na gaat denken. Hou ons maar op de hoogte! En sterkte vandaag!!
Ben ik dan de enige die dit raar vind? Ik bedoel, het gaat hier om een leventje waar je samen achter moet staan en eigenlijk vind ik dit 'overhalen' en dan doormiddel van een brief wat ik dus niet eens begrijp want dat geeft toch wel aan hoe het zit in de relatie als er niet tegenover elkaar gezeten kan worden om te praten en vooral over zoiets serieus als dit.
Ik zie dit niet als "overhalen" maar wel als een manier om dan eindelijk eens duidelijk te krijgen (hopenlijk) waarom hij het dan écht niet wil. Van TS begrijp dat ze gewoon te horen krijgt "Nee, wil niet PUNT" en dat hij verder niet vertelt aan haar waarom hij het niet wil. En als je zelf dan heel snel emotioneel bent, dan is dit dé manier om jou gevoelens duidelijk te maken. Heb het zelf ook wel eens gedaan om frustraties duidelijk te maken aan mn vriend (ging over compleet ander onderwerp, maar t werkte wel) Ik vind het een heel goed idee van TS om het op deze manier in ieder geval bespreekbaar te maken. Ik hoop dat je vriend het in ieder geval wil gaan overdenken en daarnaast ook gewoon gegronde redenen geeft waarom hij het dan wel/niet zou willen.
heel goed van je hoor ik heb t met de eerste in een smsje gevraagd haha!!en ik kwam thuis en kreeg een HEELLEEE dikke kus....een 2de zit er voor ons op dit moment echt niet in en daar staan we alletwee achter!!ik zou t graag willen hoor maar het moet ook kunnen...zo denkt mijn vriend er ook over dus wie weet over een paar jaar??en anders houden we het gewoon lekker bij ons mooie prinsesje!! succes ben erg benieuwd!!duim voor je liefs sjaantje
Nee ik vind het niet raar omdat het niet zozeer overhalen is maar een manier om voor haar gevoelens en wensen uit te spreken en voor hem om er eens echt over na te kunnen denken. Ze verplicht hem toch tot niets verder. Oke dat het via een brief moet is jammer maar als dat de enige manier is om alles uit te spreken zonder huilen en ruzie dan is dat helaas zo. Ik heb het ook een keer gedaan via een brief omdat ik het gevoel kreeg niets goed te kunnen doen en altijd maar commentaar te krijgen op alles wat ik deed. Dat was de enige manier waarop ik duidelijk mijn gevoel neer kon zetten en hem eens goed te laten luisteren.
Mag ik dan zeggen dat ik jouw reactie raar vind? Onze relatie is prima en dat heeft hier absoluut niets mee te maken. Ik vind ook niet dat je daar zo over kunt oordelen. Zoals Hopmarjanneke al zegt: ik wil horen waarom hij het niet wil, want ik heb namelijk het idee dat zijn redenen (voor zover ik die kan raden) niet gegrond zijn (over hoe en wat is dan weer een lang verhaal en dat maakt ook niet zo veel uit). Het is absoluut geen overhalen, maar een manier om hem er over na te laten denken, want ik heb het idee dat hij dat nu niet doet, omdat hij "vastgeroest" zit in zijn idee daarover. Hij kijkt te veel naar het verleden en niet naar de toekomst.
Inderdaad. Ik heb de brief geschreven als soort van start en "nadenkertje" juist om een goed gesprek te hebben met hem.