Ik vind het ook niet te oud hoor, maar ja hij vind nu eenmaal van wel. En wat is oud? Of TE oud? Maar waarom hij zichzelf dan te oud vind? Dat weet ik dus weer niet. En dat zijn nou net die dingetjes die ik wel wil weten om zijn standpunt te kunnen begrijpen.
ik kan me op zich wel voorstellen dat je voor jezelf een leeftijdsgrens wil stellen ik heb ook gezegd als het even kan wil ik graag de 2e voor mn 30e (gelukkig gaat dat ook lukken...tot zover vind ik 2 kids genoeg) dan kan je straks samen ook nog van je oude dag genieten (natuurlijk kan dat ook met kinderen , maar met zn tweetjes is dat natuurlijk ook erg lekker) duimen draaien nog steeds!
Wat een goed idee. Dit geeft je vriend de gelegenheid om eens alles rustig te overdenken zonder dat je gelijk naast 'm staat en een antwoord verwacht. Misschien dat hij wel een brief terugstuurt... Sta open voor alles: Ja en Nee maar voor beide mag hij (uiteindelijk) wel vertellen waarom. Niet om de discussie aan te gaan maar om te weten. Wij verwachten binnenkort de 2e en ik zou misschien graag een derde willen. Mijn man heeft daarop pertinent nee gezegd. Waarom? Hij vindt het vooral onhandig en kostbaar (andere auto e.d.). Zijn dat heel goede argumenten? Voor mij niet maar voor hem wel.
mijn vriend wilde geen kinderen en toen heb ik gezegd dat als hij dat zeker weet hij me dat moet zeggen, want dat ik dan bij hem weg zou gaan omdat ik wel graag een kind wilde. Hij is uiteindelijk bijgedraaid (toen bleek het niet te lukken, dus werd ICSI veel gedoe dus, maar hij heeft het toch gedaan). Hij is nu ontzettend blij dat ik het wel wilde. Een tweede willen we allebei niet dus die discussie hoeven we gelukkig niet te voeren. Probeer er eens achter te komen waarom hij niet wil. Mijn vriend is muzikant en wilde zijn leven niet opgeven voor een kind. Toen bleek dat ik ook niet wilde dat hij iets ervoor zou opgeven, was het goed.
Ik vind het een goed idee van je. Zo laat je merken hoe jij er tegenover staat en kan hij het rustig laten bezinken. Vooral als het geen prater is, stel je hem op deze manier helemaal niet voor een ultimatum. Face to face is dan juist zo moeilijk. Ik heb bijvoorbeeld de beste gesprekken met manlief in het donker, in bed Zo ziet hij mij niet en dat praat blijkbaar makkelijker. Veel suc6 nog vandaag!!! Ik ben benieuwd hoe het af gaat lopen.
Dat werkt hier ook altijd prima. Weet alleen niet of ik daar bij dit onderwerp ook voor zou kiezen. Ik denk dat ik bij dit onderwerp ook zijn gezichtsuitdrukkingen wil zien. Zegt ook vaak heel veel.
Dames, bedankt voor al jullie reacties. Ik denk inderdaad dat ik hier goed mee heb gedaan. Ik ben nog wel ontzettend zenuwachtig, gek eigenlijk want ik kan alles tegen mijn vriend zeggen. Denk dat er voor mij gewoon heel veel van af hangt. Ik ben benieuwd naar zijn argumenten en zoals sygnet2 al zei. Of dat nu goede argumenten zijn of niet. Voor hem wel, voor mij niet? Duidelijkheid is nu het belangrijkste. Dan weet ik in ieder geval wat er door zijn koppie gaat en kan ik het een plekje geven (of proberen een plekje te geven)
haha mammie van roy... Vind het een goed idee om een brief te schrijven, inderdaad kan je op die manier rustig je gedachten "vertellen".. ben benieuwd wat hij vind??
Mijn vader heeft zijn laatste kind (van de 5) op zijn 43e gekregen en vindt dat af en toe best lastig hoor... Hij begint toch wel wat ouder te worden, terwijl hij nog erg jonge kinderen heeft. Hij is dus al helemaal oud, voordat ze eens het huis uit gaat. Tegen die tijd is ie helemaal grijs denk ik Nu heeft ie ook wel een enorm zware baan waar veel werkuren in gaat zitten, dus die combi zal hem ook wel wat zwaar vallen. In ieder geval, het was voor hem een bewuste keuze maar hij ziet nu wel de voordelen in van jong ouderschap.
Haha dat zijn ook mijn argumenten Hier zou manlief er wel 3 willen, maar ik wil niet. En ik voer oa deze argumenten aan, maar het is vooral dat ik gewoon niet wil. Punt.
Ik heb alleen de eerst de pagina een beetje gelezen. Ik denk dat hij er allang over na heeft gedacht. Al vanaf de eerste keer dat je er over begon. Daar wil ik niet mee zeggen dat zijn beslissing ook doordacht is. Maar wel dat hij aan één dag misschien wel genoeg zou hebben. Ik zou ook zoiets hebben van: Als jij écht geen kinderen wil, wil ik dat wel begrijpen, maar kom dan in ieder geval met goede argumenten. Mijn vader was trouwens 42 toen hij mij kreeg. Ik heb het nooit te oud gevonden. Ja, nu vind ik dat hij oud wordt. Hij is al 73... Maar ik ben dan ook 31. Dan 'mag' het ook wel.
Ik vind 34 jaar helemaal niet te oud persoonlijk... Kan me jou verdriet wel voorstellen. Mijn buurman is bezig met zijn 2e leg en is zelf 47 jaar inm en zijn jongste is nu 1 jaar en hij doet het geweldig als vader! zijn vriendin is wel een stuk jonger maar het is een leuk stel en hebben 2 geweldige kinderen samen.
Ik begrijp je helemaal! Ik heb ook zo'n vent die niet zo'n prater is. Discussies bij ons zijn meer monologen van mijn kant en hij geeft vaak geen reactie. Dat maakt comminuceren gewoon heel lastig en kan soms ook problemen geven bij dit soort belangrijke onderwerpen. Als de communicatie beter verloopt per brief: prima toch? Jij kan jouw argumenten beter verwoorden omdat je er van te voren over hebt nagedacht. je wordt niet overspoeld door emoties en hij kan jou niet van je apropos brengen met blikken, opmerkingen of wat dan ook. Hij daarentegen kan op zn gemak de brief lezen, desnoods even wegleggen, het laten bezinken en kan ook over zijn reactie nadenken. Ik heb ook weleens een brief geschreven hoor! Hier werkt t goed als opstapje voor een echt gesprek. Mijn man durfde destijds ook de keuze voor een kindje niet te maken. Waarom niet? Daarom niet.... Heel frustrerend omdat je daar helemaal niks mee kan. Je hebt "recht" op argumenten. Niet zo zeer om te weerleggen, maar al is het alleen om zijn standpunt te begrijpen. Bij mijn man speelde een hoop angst mee. Maar niet dat ie dat durfde te zeggen..!! Maar goed, als je het weet kun je er ook wat mee! Succes. Heeft ie m al gelezen...??