Ik heb dit ook wel een beetje denk ik! (hihi twijfeltaal ) Ik vind het wel jammer soms, en ik zou het liefst weer maatje minder zijn, maar ik kan mijn lijf wel goed accepteren zoals het is. Zie de minpuntjes, maar vind mezelf wel okee! Soms foto's die super zijn, soms foto's waarvan ik gruwelijk baal, maar ik ben ik!
@kaatje waar hebben jullie het konijnen hok vandaan? ben druk aan het kijken naar een leuk en betaalbaar hok maar kan niet slagen ben teveel eisend geloof ik haha
Zat er bij toen we het konijn van mijn zwager overnamen ( nou ja redde haha ) maar op marktplaats staan vaak ook nog goede hokken.
freesia zo zie ik er dus ook uit . kaatje, gewoon jezelf accepteren doe ik ook mensen nemen mij maar lekker zoals ik ben zo niet pech voor hun, ik voel me prima hmm ff andere forum kijken dan
Ja maar als je tevreden bent over jezelf, je lichaam ect, dan kan je het idd accepteren. Maar als je dus niet blij bent met je lichaam ect dan is dat accepteren niet zo makkelijk
Voor mij klopt deze gedachte. Ik heb al mijn hele leven maat S/36. Zwanger zijn vond ik geweldig maar beide keren vond ik, vooral tegen het einde, het dikker zijn niet fijn. Ook al zeggen mensen: je ziet er goed uit, voor mij was het beide keren een stimulans dat ik altijd mijn best zal blijven doen voor maat 36/38. Fors staat me gewoon niet. Gelukkig denkt mijn lijf er ook zo over en pas ik veel van mijn eigen kleding weer en is buik voor 90% weer verdwenen... S neemt me zoals ik ben en zou me zwaarder ook mooi vinden, maar niet als het zou komen door ongezond leven en de houding "ben toch al aan de man dus hoef er niet aantrekkelijk uit te zien". Dat vind hij zo erg. Net als vrouwen die een moederkapsel nemen na het krijgen van een kind en er meteen als 45 uitzien...
Inge, en Missy daar hebben jullie ook wel gelijk in hoor. Heb altijd maatje 38/40 gehad. En nu is dus 44/46 Als ik dan foto's terug zie vanuit 2005 (dus voor ik de mmm inging ) baal ik echt als een stekker dat ik niet meer zo ben. Heb nu ook spijt als haren op mijn hoofd dat ik in Levi zijn zwangerschap alles at met het idee "dik wordt ik toch wel"
Dat vind ikzelf ook erg.. Dat mensen dan niet meer de behoefte of de drive hebben om zich leuk aan te kleden en eventueel op te maken/haren doen. Kijk 1 week na de bevalling ok.. Maar je ziet toch al gauw dat sommige mensen dan helemaal klaar zijn met zichzelf en alleen nog maar leven voor 't kind. Dat vind ik jammer, want ik zorg er altijd nog steeds voor dat A mij mooi vind en ik leuke kleding aantrek.
Ik was ook altijd slank. Vanaf mijn 18e ging het langzaam bergaf, steeds meer eten, stress zorgde voor nog meer eten. Ik zwijmel ook weg bij die foto's en ik voel soms ook aan mijn vette buik/armen en baal als een stekker, Maar het verschil ik, dat ik mijZELF accepteer, ik vind mezelf prima zoals ik ben. Ik denk dat daar bij jou het probleem ligt nu.. je voelt jezelf niet prettig, je bent niet tevreden met je innerlijke ik. En dat is nou juist waar je aan gaat werken lieverd! Let maar op.. jij komt er straks een heel stuk gelukkiger uit (beetje hoog Oprah-gehalte )
Nou ik ben (pas) bijna 24 jaar dus hoef voorlopig nog geen kort haar. Het is nu alweer tot over mijn bh-bandje aan de achterkant dus dat is mijn grote trots!
Inge, komt goed ! Nu eerst die kruimel even uit bed halen en boodschappen doen. Morgen moet de auto voor de apk. duimen jullie even mee dat het niet te veel gaat kosten
Overigens, ga ik straks ook na het bevallen maar weer eens een poging doen om een heleboel kilo's kwijt te raken hoor! Geen dieet, maar minder snoepen, minder vet en lekker in beweging blijven. We komen er wel Kaatje!
@Ingeltje, ik doe ook een beetje mijn eigen dieet hoor. Niet helemaal perse Sonja.. Ik kijk een beetje wat haar richtlijnen zijn en daar gooi ik mijn eigen draai aan.
Weet je wat ik ook vind? Accepteren óf er wat aan doen! En Jojanneke, je hebt zo gelijk! Van die moeders met 'makkelijk haar', dat is toch zooooo jammer. Ik mag dan dik zijn, maar ik verpak het wel leuk Op die ene foto van zonet na dan. What was I thinking Ben altijd verzorgd, en vind het super om nieuwe kleding en make-up te kopen en me mooi te maken. Ik ben trouwens ook pas na mijn 20ste dikker geworden. Niet met een reden eigenlijk. Mijn genen en lekkere trek werken niet echt mee
Genen is hier idd ook wel een deel. Ben 2 druppels mijn moeder nu ( bah ! ) en die is weer net twee druppels mijn opa. Heb meer "dikkerds" in de familie. Hier begon het al met stoppen met roken + 7 kilo Toen de mmm + 10 kilo Toen Levi zijn zwangerschap + 13.5 kg. Weeg nu ongeveer net zoveel als toen ik beviel van Levi. Top hier is 90 kg geweest. vond ik echt heel erg.
hier kwam het door alle verdriet met al die overlijdens. te nare tijd geweest. Daarna weer heel wat kwijt geraakt. Zwangerschap eerst heel wat eraf. Na stoppen bv. liep het weer allemaal op. Toen neit meer drukgemaakt let nu wel op wat ik eet en drink. Beweeg straks meer met werken en dan gaat wel beter, kan je ok neit zomaar wat ''lekkers'' pakken en dan lekker fietsen en wandelen ook net als nu komt helemaal goed