Tja yulk daar heb je wel gelijk in. Maar ik zou dat zelf niet zo snel doen want die kids hebben dan echt een lange dag. Sommige worden al om 8 uur gebracht en dan om half 6/zes uur een keer opgehaald ik vind dat beetje sneu (misschien is dat het niet hoor, maar zo zie ik het)
Ik hoop eerlijk gezegd dat t tijdelijk is hoor, die 32 uur. Voor een jaartje ofzo... Maar dat zien we dan wel. Ik heb met mn zwangere buik ook 32 uur zwaar lichamelijk en geestelijk werk gedaan, wat dat betreft is dit beter te behappen! Over de opvang maak ik me niet zo'n zorgen. Dat krijgen we wel geregeld en als hij straks naar school gaat zien we dan wel weer. Zal hetzelfde zijn? Maar ik ga nog steeds voor de 3 dagen opvang. Vind ik gevoelsmatig echt het maximum. Maar dat ligt dus aan mn man. (en zn werkgever). Ik vind het alleen ook lastig. Ik krijg binnenkort het sollicitatiegesprek, maar als ik aangeef dat ik tzt toch weer terug wil naar 24 uur dan maak ik mezelf niet aantrekkelijk, terwijl ze al wel hebben aangegeven erg enthousiast te zijn. Anderzijds speelt het nu ook nog niet en gaan we misschien pas over een jaar voor een tweede kindje wat misschien ook nog niet 1,2,3 lukt dus.... wat vinden jullie?
Grappig, ik had net een soortgelijk topic geopend. Ik werk 40 uur, mijn man 60 uur (per week) en ons zoontje gaat dus 40 uur per week naar het KDV (al vanaf hij 9 weken is). Is dat zielig? Nee. Hij heeft het er erg naar zijn zin en op zijn KDV komen de meeste kindjes zoveel uren. Hij gaat 4 dagen, dus 4 dagen van elk 10 uur (7.30-17.30 uur). Dat lijkt lang, maar het is wat je gewend bent. Hij eet overigens 's avonds op het KDV, zodat we daarna alle tijd hebben thuis om te spelen en badderen. In mijn vakgebied is 40 uur werken een part time baan en ik heb dan ook één dag in de week vrij met hem, dat is heerlijk! Doe wat je zelf goed vindt voelen. Of je nu 20 uur, 30 uur of 40 uur werkt: plannen moet je toch met een kleintje. Het gaat m.i. om regelmaat. Dat is wel belangrijk. Succes met je keuze!
Pffff moeilijk! Momenteel werk ik zelf 4 dagen en mij man ook en ik vind het eerlijk gezegd heel erg zwaar. Helaas is 3 dagen werken bij mijn werkgever/functie geen optie, maar als het zou kunnen zou ik het absoluut doen!!! Ik heb na mijn verlof de eerste 4 maanden wel 3 dagen gewerkt (vakantiedagen) en ik merk echt dat dat veel meer rust geeft. Onze dochter gaar 2x naar kdv en 1x naar oma, we hebben dit bewust achter elkaar gepland ivm regelmaat, maar ik kan duidelijk merken dat onze meid daarna heel erg aan mij hangt. Zelf ben ik tegenwoordig chronisch moe en ik voel ik me vaak schuldig omdat ik niet genooeg tijd aan ons meisje besteedt...... We willen binnekort voor de 2e gaan en het staat nu al vast dat ik daarna 3 dagen ga werken. Succes met je beslissing!
Nou, 4 dagen KDV vind ik best veel hoor! Niet zo zeer voor on zoontje, hij heeft het er altijd erg naar zn zin en hij doet het er prima. Maar ik voel me er zelf niet goed bij. Ik ben bang teveel van hem te missen en ook de gevoelsmatige kant van "grootste deel van de week op de opvang" versus "grootste deel van de week thuis" Maar goed, als mn man 1 dag thuis kan blijven zijn het 3 dagen en dat vind ik Ok. 4 dagen werken in mn huidige functie vind ik ook veel te pittig door vroege opstaan, laat naar bed en de weekenden/ feestdagen waardoor alle (gezins)uitjes in 1 of 2 weekenden per maand worden gepropt. Ik verwacht dat het in die nieuwe functie relaxter zal zijn en minder energie kost ondanks dat t dan 4 dagen zijn.
Ik werk 4 dagen en mijn man 4 om 5. Ons dochtertje gaat 2 dagen naar het kdv en 1 of 2 dagen naar opa en oma. Ik vind 2 dagen kdv eigenlijk wel genoeg, ik merk dat ze altijd erg moe is van het kdv en bij opa en oma kan ze weer even bijtrekken. Maar goed, niet iedereen heeft die mogelijkheid natuurlijk. Ik vind het heel goed te doen. Overigens hebben wij wel hulp in de huishouding dus als ik vrijdag uit het werk kom is het huis in ieder geval aan kant voor het weekend en dat scheelt ook een hoop tijd. Succes met je keuze!
Als je voor de baan besluit te gaan, zou ik dat niet kenbaar maken (dat je wellicht tzt terug wil naar 24 uur). Dat verslechtert voor jou je kansen en bovendien speelt dat nu nog helemaal niet. Voor hetzelfde geld had je pas over een jaar besloten dat het toch te zwaar is. Je zit bovendien nooit voor de rest van je leven vast aan een contract dus ze zijn het wel gewend dat werknemers later toch van mening veranderen
Ok, fijn, zo dacht ik er ook over, maar twijfelde of ik niet van begin af aan eerlijk moet zijn. Maar goed... het speelt idd nu nog niet dus.... @kipkip: oma en opa's zijn hier geen optie, maar met KDV heb ik echt geen moeite. Met het uit handen geven van de zorg alleen wel... niet aan wie maar meer hoe vaak.
Mn mannie gaat t aankomende week even met zn baas overleggen of het mogelijk is om 4 dagen te werken. Dat zal een boel schelen!
Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik werk 17 uur en voor mij persoonlijk is dat echt genoeg. Op deze manier heb ik nog genoeg tijd met mijn kinderen, tijd om het huishouden bij te houden en tijd voor mezelf. Maar voor een ander kan die 17 uur (veel) teveel of te weinig zijn. Tja en opmerkingen van anderen... die leg ik al heel lang naast me neer. Je doet het toch nooit voor iedereen goed, dus ik doe het gewoon op mijn manier . En ik krijg tot nu toe geen klachten van mijn gezin
Het gaat er echt om waar jij je goed bij voelt, niet wat anderen doen. Ik heb een contract van 30 uur en heb 4 ouderschapsverlof en werk op het moment dus 26 uur. Omdat dit wel onregelmatige werktijden zijn werk ik soms ook wel eens vijf of zes dagen achter elkaar, maar gemiddeld 3. Voordeel van onregelmatig werken is dat je soms wel zes dagen werkt maar toch redelijk veel overdag thuis bent. Ik vind het heeeeerlijk om 26 uur te werken, het bevalt mij heel goed en ik vind mijn werk ook echt leuk. Mijn man heeft een contract van 37 uur en heeft per week 8 uur ouderschapsverlof. Daardoor is hij 1 dag in de week thuis waardoor onze dochter maar twee dagen naar de opvang hoeft. Ons bevalt het zo prima, maar misschien vind iemand anders het wel veel prettiger om vier dagen te werken of twee. Denk er zelf goed over na en neem dan een beslissing
Ik werk 30uur in 3 dagen...dit is voor mij de max. Heb altijd gezegd dat ik er maximaal 3 wil werken, nu werk ik wel lekker lange dagen, en dat vind ik prima, zolang het er maar 3 zijn. Af en toe werk ik 4 (bij ziekte van collega's enz) maar dat vind ik toch echt erg zwaar...
Zijn baas was er niet,maar dat wist ik van te voren. Hij gaat t hopelijk morgen vragen...Hij weet dat ik t het liefst hoor voor het sollicitatie gesprek woensdag, zodat ik het kan "meenemen". Ik begin wel een beetje zenuwachtig te worden: wil ik het wel echt? Is het niet te zwaar? Vind ik het wel leuk genoeg? AARRGGGHH Kwestie van voor- en nadelen afwegen...
Je hebt een proeftijd Het is echt geen ramp als je na een maand denkt 'neeeee, dit wil ik niet!'. Dan stop je er gewoon weer mee (alhoewel dat niet zo simpel is als je het financieel echt nodig hebt). Maar kan me voorstellen dat dit een moeilijke beslissing is. Ik ben ook wel eens bang voor die eerste periode na mijn afstuderen. Ik denk dat ik het heel zwaar ga krijgen de eerste tijd.
Ik zat al te denken: misschien een meeloopdagje vragen? Maar daar ben ik eigenlijk iets te laat mee, had ik beter voor alle gesprekken kunnen doen. Voel me dan vreselijk bezwaard om na 2 gesprekken en een meeloopdag, kortom: na alle energie die ze in mij gestoken hebben (en ik in hun) om dan af te haken. Maar goed, pure zenuwen dat ik nu weer beren op de weg zie. Het wordt vast hartstikke leuk en ik moet ook zeker de positieve dingen niet uit het oog verliezen: alle vrije tijd met t gezinnetje die ik er voor terug krijg!! De rust, de regelmaat etc. Maar hoezo: zwaar na je afstuderen? Qua tijdsindeling bedoel je?
Ik werk 19 uur. 1 hele dag en 2 ochtenden van 8 tot 13 uur. Ik vind het ideaal. En we hebben maar 2 ochtenden opvang nodig (mijn man is 1 dag thuis). Maar het is natuurlijk heel persoonlijk, dus volg je gevoel!
Zoooo moeilijk! Mijn gevoel zegt eigenlijk dat ik er tegenop zie zoveel te gaan werken. gewoon voor mezelf, de combinatie moeder-werken, het vroege opstaan etc. Daarbij de opvang: maar dat kan ondervangen worden als mn man ook 1 dag thuisblijft. Ik wil ons zoontje liever niet 4 dagen naar de opvang brengen! Verstand zegt: ik krijg er een hoop voor terug! Mezelf niet meer opsplitsen in mn vrije tijd, geen bomvolle weekenden meer omdat ik de helft ervan werk, meer avonden met mn man, geen feestdagen werken etc. Dus wat weegt zwaarder?
Ik werk 3,5 dag en mijn man 4 dagen. Voor ons is dit de ideale combi, ons dochtertje hoeft nu maar 2 dagen naar de creche en 1 dag naar oma. Dat is voor mij ook het maximum, maar dit is voor iedereen verschillend. Ik zou ook niet minder willen werken omdat ik een hele leuke baan heb waar ik echt energie uit haal. Als ik een minder uitdagende baan zou hebben, en minder uren zou werken, zou ik wel meer thuis zijn. Maar ik ben ervan overtuigd dat ik dan echt een minder leuke moeder zou zijn. Maar ik kan me goed voorstellen dat andere moeders het teveel vinden. Het is zo persoonlijk...