och jeetje, wat verschrikkelijk... Als ik zulke dingen hoor dan ben ik soms ook wel bang om er uberhaubt aan te beginnen, ban wat dat aangaat echt een bangerik hoor... Lijkt me zo verschrikkelijk.
haha ja fun klussen is ook heel leuk, moet ook snel zijn want met mijn suppersnelle cyclus is het ook al gauw weer voor het echgie, haha! Ei is alweer bijna onderweg..
Jeetje meid wat vervelend allemaal. En voor die kennis en die vriendin...... daar zijn geen woorden voor. Je hebt het idee dat het bij jou nu echt verkeerd gaat? Dat is echt enorm &*(^&*)&*(). Ik leef met je mee. Is er echt geen hoop meer???
ppffff glimworm, wat een nare berichten zijn dat! Als ik al die verhalen hier lees, voel ik mij wel een beetje rot en schuldig. Wat een ellende en verdriet maken jullie mee. Ik heb twee gezonde kinderen, ben helaas al wel geconfronteerd geweest met angst, onzekerheid en het "fout gaan" kwam dichtbij, maar toch, uiteindelijk heb ik twee prachtige gezonde kinderen! Waarom dan nu nog zo'n grote wens voor een derde? Waarom heb ik het hier over angst, onzekerheid, het wachten etc? Ik mag absoluut niet klagen. Jullie maken allemaal zoveel mee en zijn zo sterk....!!!Ik heb respect voor jullie! Weet even niets meer te zeggen...
Fun klussen is hier weer voorbij Voor hem blijft het fun klussen vertel niks over warneer ei of wat dan ook haha alleen als hij het vraagt maar dat doet hij vaak achteraf haha hexenman snapt er nog niet zoveel van hahaha arme man hahahaha
Je niet rot voelen meis, ook jij verdiendt het net zo goed als dat het zoals voor mij de eerste is en voor een ander de 2de en voor jou de 3de het is je gegund echt waar *KNUFF*
@ hexje: dankjewel! toch voelt het voor mij nu even niet zo!Dat ligt helemaal aan mij hoor! Niet aan jullie, jullie zijn schatten! Door het lezen van deze verhalen komt ook alles van mijn vorige zwangerschap boven...en zoals gezegd, het valt misschien in het niet bij wat sommige andere meemaken, maar het is voor mij erg heftig geweest. Ik heb het erg weggestopt, maar door de wens om weer zwanger te worden en door de verhalen hier, komt het wel weer erg boven. Ik vind het ook moeilijk om het hier te benoemen. Deels doordat ik mijzelf dan weer n stukje bloot geef en ik niet graag wil dat collega's er achter komen. Maar ook deels doordat het als "oud nieuws" voelt. Het is immers verleden tijd en mijn zoontje maakt het goed!
Dat wilde ik ook even zeggen... sterkte meiden! Jeetje Glimworm, wat naar van die vriendin en dat kennisje van je. Ook ik word echt bang als ik zulke dingen lees! Af en toe stel ik me serieus de vraag of ik er niet beter mee op kan houden en blij moet zijn met wat ik heb... heb al zoveel meegemaakt in mijn leven dat ik het noodlot misschien niet nog meer moet tarten met het verlangen naar een vierde... Ik heb ook zo het gevoel dat ik dit soort ellende echt niet meer zou aankunnen en soms ben ik daar zo bang voor! Vandaag voelde ik me overigens heel slecht, ben depri opgestaan en zie nog steeds alles negatief. Ik wist dat het zwarte gat zou komen en dat het allemaal nog eens goed zou doordringen, maar het komt toch nog hard aan allemaal...
Het is dan niet iets wat heel recent gebeurt is, maar op jou heeft duidelijk (nog) invloed. In die zin is het dus wel degelijk "actueel". Je moet natuurlijk wel in de bgaten houden hoeveel je van jezelf wilt vertellen (vanwege je collega's), maar als het jou bezighoudt vinden wij het interresant om te horen. Een luisterend oor kunnen we je altijd boeden. Of we ook oplossigen hebben om de pijn dragelijker te maken dat weet ik natuurlijk niet. Maar zoals al eerder gezegd kan het van je afschrijven goed helpen. Maaaaaaaaar, alleen als jij je er prettig bij voelt. Je kan me ook altijd PB-en (ik ben vast niet een van je collega's).
Misschien heeft het een reden dat je je zo voelt..... en niks is " oud nieuws' als het voor jou belangrijk is.... misschien heeft het een reden dat het juist hier en nu weer boven komt..... ik zou zeggen vertel je verhaal, wie weet helpt het je meer dan je durft te geloven... en kun je het nog beter een plekje geven.... je weet het niet maar denk er eens over na..... knuff
ik heb eigenijk meer het gevoel dat ik mezelf bijna gelukkig mag prijzen met een vmk, als ik denk aan wat mijn vriendin vorig jaar en dit kennisje allemaal hebben moeten doorstaan, in hun geval zou ik echt niet weten waar ik het zoeken moest. ik heb net na het eten even lekker samen met mijn vriend voor een vakantie (in augustus) gekeken, even mijn hoofd ergens anders op. Maar durf nu zometeen niet eens te gaan slapen, bang voor hoe ik morgen wakker word (mss, met heel veel duiveltjes)
@knuffel en hexje: dankjewel! jullie zijn super! het voelt zo onbelangrijk, maar inderdaad voor mij is dat het wel..en het maakt mij angstig voor een volgende zwangerschap Ik ga proberen mijn verhaal op te schrijven.... en misschien moet ik er boven staan dat een collega dit leest...
YOU GO GIRL en net wat knuffel zegt een pb mag ook natuurlijk, maar als een ander (collega) het leest en het interessant vindt om zich er heel druk over te maken dan hebben ze zelf geen leven en jij hebt dan juist een vet interessant leven het is maar net hoe je het bekijkt
Niks is onbelangrijk, zeker niet als het jouw gevoel is... alles mag er zijn... schrijf het gerust van je af als je daar behoefte aan hebt!
hallo iedereen daar ben ik weer even. Ik ben werkelijk te moe om alles terug te lezen. Mijn ogen prikken vreselijk en ben gewoon dizzy in mijn hoofd.. Lijk wel een zeurend kind zo Maar in een hap en snap heb ik wel wat meegekregen. Las een hoop verdrietige dingen en onzekerheden. Dus voor iedereen die het nodig heeft een dikke knuffel van mij! Soms heb ik het idee dat ik niet helemaal een forameisje ben. Voel me een kantlijn nanettetje. Dat ligt niet aan jullie hoor! Aan de ene kant overweeg ik mij uit te schrijven en aan de andere kant vind ik het prettig om samen met jullie te kletsen. Nou ja.. Ik overweeg wel een verder
Kan iedereen zichzelf even op de schouder slaan. Ik vind dat wij allemaal wel een schouderklopje verdient hebben. Wat zijn we toch een lekker stel... Sorry Hex, ik type niet blind en als ik dan te snel ga krijg je dus zilke berichten. Ik heb niet het excuus dat ik eigenlijk niet uit nederland kom, of dyslexie heb of zoiets. Ik ben gewoon soms te lui om de fouten eruit te halen. En dictee was toch al nooit mijn sterkste kant. Sorry hiervoor (kom maar op met die politie, ik kan jullie hebben gezellig).