Waarom overweeg je weg te gaan? Voel je je juist wel of niet op je gemakl in je rol van "kantlijn Nanettetje" (wat een geweldig woord).
het is nu echt afwachten of de vmk doorzet of dat het morgen nog zin heeft om te testen. (wat ik zelf al echt sterk betwijfel want ik voel mezelf bijna leeglopen )
Haha ik ben er ook geen held in hoor haha en ook geen excuus maar het viel me zo ineens even op dacht zal het even zeggen voor de "type eens zonder spelfouten politie " langs zou komen
Tijdens de 20 weken echo van mijn tweede zwangerschap kwamen ze er achter dat mijn placenta een stukje voor de uitgang lag. Opzich geen rede tot paniek, bij veel mensen is dat zo en vaak trekt door de groei van de baarmoeder vanzelf de placenta omhoog. Bij 31 weken kreeg ik een controle echo. De placenta leek nu goed te liggen en ik kreeg zelfs groen licht om thuis te bevallen. Natuurlijk erg blij en opgelucht. Drie dagen later veranderde alles compleet. Ik kreeg plotseling een fikse bloeding! Echt een enorme straal! Alles rood. Eenmaal thuis kwam de verloskundige en werd ik doorverwezen naar het ziekenhuis. Daar kreeg ik weeen en moest overgeplaats worden naar een ander ziekenhuis. Daar heb ik 10 dagen gelegen. Daarvan heb ik 3x 48 uur aan de weeenremmers gelegen en steeds als ze die stopte kreeg ik weer weeen. Ik had bedrust, mocht alleen op voor douche en toilet. Ik kreeg spuiten voor de longrijping en ook allerlei medicijnen voor mijzelf. De angst, onzekerheid en het patient zijn was heftig (ik ben zelf verpleegkundige en vond het vreselijk moeilijk om patient te zijn...ik lag met heftige pijnen en durfde niet eens te bellen....). Ik kreeg allerlei echo's en ze waren er niet helemaal uit hoe mijn placenta nu lag. Onzekerheid al-om.Daarna mocht ik opeens weer naar huis. Na twee weekjes thuis kreeg ik weer een bloeding. Ik werd weer opgenomen. Een paar uur later kreeg ik weeen. Omdat ik bijna 35 weken zwanger was, kreeg ik geen weeen remmers meer. Na een paar uur weeen, kreeg ik weer een heftige bloeding, waarop de gyn besloot dat ik met spoed naar de ok moest voor een keizersnede. Ik ben nog nooit zo bang geweest als die periode tussen het beginnen van die laatste bloeding t/m de keizersnede......het gaat allemaal zo snel, maar het duurt ook zo lang voordat je kindje er dan eindelijk uit is! Ik mocht hem even zien en daarna was hij weg naar de kinderafdeling. Een paar uur laten mocht ik bij hem. De eerste dag mocht hij twee tellen in mijn armen, maar dat kon hij niet aan. Het heeft toen een week geduurd voordat ik hem weer in mijn armen mocht houden! De eerste dagen heeft hij het heel erg zwaar gehad, maar daarna knapte hij langsaam aan op. na ongeveer 3 weken mocht hij mee naar huis. De eerste weken had hij nog veel last van een soort apneus, wat erg beangstigend was. Daarna zijn we nog even in de medische molen gebleven ivm reflux. Maar nu is het een lekker gezond mannetje van bijna 2 en kunnen we ons haast niet meer voorstellen hoe bang we zijn geweest hem te verliezen.
Nannette niet weggaan ook jij bent een van de bijzondere mensen waar we niet zonder kunnen hier! *knuff*
Jeetje Saffron, wat een verhaal! Vind je het raar dat dat nog steeds een grote rol speelt. Ik kan me dat heel goed voorstellen. Je hebt daar gewoon een trauma aan overgehouden wat je moet verwerken. Op het moment dat je weer serieus bezig bent om zwanger te raken komt dit natuurlijk naar boven, dat lijkt me heel logisch. Heb je ooit wel de tijd genomen om dit een plekje te geven? Dat lijkt me wel belangrijk. Misschien ka n je dat zelf, misschien heb je er hulp bij nodig...... Het lijtk er wel op dat je nu een stap gezet hebt om ermee "aan de slag te gaan" (begrijp je wat ik bedoel?), en dat lijkt me een heel goed teken. Een hele dikke knuffel en je weet ons te vinden als je daar behoefte aan hebt toch! Je kan hier alles kwijt!
Jeetje meis, dat is een heel verhaal, *het kippe(n)vel staat op mijn hele lijf* kan me indenken dat het allemaal heel heftig voor je was/is...en het heel veel indruk heeft gemaakt op je... En ben heel blij te horen dat hij zich er goed door heen heeft geslagen! En ben heel trots op je dat je je verhaal hebt opgeschreven (getypt) en het helemaal eens met knuffel..... Dikke knuff
Ik zit een beetje op mijn praatstoel vanavond geloof ik...... (misschien ben ik aan het inhalen, maar voel me eindelijk weer eens aardig vandaag). Glimworm, even iets heel anders: wat een leuke avatar!!!!!
Fijn te zien dat je je weer op je gemak voelt hier meis.... en blijf maar lekker op de stoel en vindt je altijd aardig hoor hihi al voelt het misschien voor jezelf niet altijd zo *knuff*
Hoi meiden, wat een toestanden allemaal hier. OOOhhh glimworm, ik dacht dat ik het al spannend maakte maar jij spant de kroon zeg jeetjemina meid toch nou hoop echt dat je snel mag testen en inderdaad morgen en vrijdag dan kan je kijken of het omhoog gaat, want als je vrijdag test zal er zo en zo hormonen in je bloed zitten, maar het gaat er toch om of het stijgt of niet. Misschien morgen nog een keertje bellen. En meiden heb even snel terug gelezen, maar willen jullie alsjeblieft overal over blijven praten please, please, please wil echt niet dat jullie dingen gaan achterhouden. Dus gewoon voor alle testers op de 27e we willen roze zien. Maakt niet uit bij wie want het is iedereen gegund. En omdat we niks voor elkaar achterhouden ga ik eens even mijn verhaal vertellen. Zondag loop ik de schuur in en ik zie een vlinder op de deur zitten (binnenkant) ik denk ah zielig die moet naar buiten dus ik loop naar hem toe en kan hem zo oppakken en op mijn hand zetten en hij blijft gewoon zitten ik nog naar binnen gelopen naar biebman en hij liep over mijn hand en ik zeg nog tegen biebman ik denk dat hij niet kan vliegen anders blijft hij niet zo lang zitten en ik kan hem gewoon pakken. Dus ik naar buiten ik denk dan zet ik hem op de klimop kan die daar een leuk plekje gaan zoeken dus ik weer naar buiten en ik zet hem op de klimop en hij vliegt zo weg naar de buren en ik wou net omdraaien komt ie weer terug en vliegt ie rond me en gaat op de hortensia zitten. Nou toen dacht ik echt dat ie afscheid kwam nemen en even laten zien dat het goed is zo. En ja hoor ben vandaag ongie geworden en niet zo'n beetje ook. En ben ook super blij dat de natuur ook zoveel moois in zich heeft. Meiden een hele hele dikke knuffel voor ons allemaal.
Altijd leuk te horen dat iemand me aardig vind (ik bedoelde eigenlijk dat ik vandaag endelijk weer eens een redelijk goed dag hed, heb de hele dag nog niet gehuild). Dat doet een mens goed.......
Slik, ik heb net nog gepost dat ik de hele dag nog niet gehuild heb.... Je hebt er echt helemaal niets aan, maar nu is het wel duidelijk. Maar ja, dat wilde je (en wij) natuurlijk niet! Zet 'm op meid!
Goed zo!! Gelukkig hele dikke mega knuffel hoop dat het zonnetje gauw weer echt voor je gaat schijnen..... van af nu lijkt me een prima idee
Lieve meiden ik ga weer moet er om 5.15 uur uit... hexenman is zo thuis en ja er moet nog geklust worden natuurlijk Ik wens jullie allemaal nog een fijne avond voor wat er van over is en to morgenmiddag.... To all sleep well with lots of sweet dreams and don't let the bed bugs bite you
Heb ik een paar uur niet gekeken.... Knuffel, wat een verhaal.... Word er een beetje stil van. Zowiezo jullie verhalen allemaal... Ik hoop voor iedereen dat het er op zeer korte termijn een stuk rooskleuriger uit zal zien. Ik kan (gelukkig) niet meepraten met trieste verhalen, maar ze grijpen me wel enorm aan. Ik heb vanavond een KV test gedaan (negatief). Ben nog een beginneling (ronde 3). De test geeft aan dat je op ieder moment van de dag kunt testen, nu lees ik hier dat 's ochtends toch beter is????? De komende dagen durf ik echt niet meer. Weet ook niet goed wat ik moet voelen, dat maakt je zo onzeker..... Heb al een week een duwend gevoel links onder in mijn buik. Verder rommelt het sinds gisteren behoorlijk. Dit heb ik ook als de ongi eraan komt, maar daar zijn nog steeds geen tekenen van ( normaal 2 a 3 dagen van te voren roze-bruinig slijm). Nu gewoon niets!!! Help!!! Hoe lang moet ik nog wachten op een beetje zekerheid????? Maakt me nu niet uit of het een positieve test is of een menstruatie, als er maar iets duidelijk wordt! Sorry, maar er zijn er vast meer onder jullie dit misschien ook herkennen....