Goh...moeilijk! Veel dingen zijn al genoemd... Waar ik zo opkom: Ik voel beter aan dan andere mensen (incl. mijn vriend) wat Alyna wilt of voelt. Ook als ze aant praten is zeggen sommige mensen vaak 'wat zeg je?' terwijl ik haar gewoon prima versta. Dat is wel superfijn.
Dit topic is juist niet bedoeld om te pochen, maar om onszelf een hart onder de riem te steken. Mijn eigen ervaring is juist dat mama's tegen zichzelf nogal hard kunnen zijn over wat ze niet goed doen, en daardoor erg onzeker worden. Het mag ook wel eens gezegd worden wat we allemaal wél goed doen, dat is voor sommige mama's al moeilijk genoeg. Ik ben het overigens wel met je eens dat die opschepperij over onze kids moet ophouden, is gewoon niet nodig, zeker niet ten koste van andermans kids. We hebben toch allemaal het mooiste/leukste/liefste kind van de wereld (nou ja, meestal dan.....)? En idd, zeker een heel mooi compliment, ik probeer zelf dat ook altijd in mijn achterhoofd te houden als ik een andere mama advies geef. @Kar76: jeetje dat is idd schrikken zeg! Wat goed dat je je gevoel gevolgd hebt!
* ik laat Renske niet huilen, tenzij ik heel zeker weet dat het een ik-slaap-over-1-minuut jengeltje is. * ik durf na een aantal weken meer mijn eigen weg te vinden met voeden. Op verzoek was hier (overdag) een rommel, blijkbaar versta ik het babywoord voor 'verzoek' niet. Nu voed ik haar overdag ongeveer om de 4 uur, maak ik haar 's avonds een keer wakker, en maakt zij mij 's nachts en 's ochtends wakker. Gaat een stuk beter. * ik, gelukspik met het mooie weer, ga elke dag de hele middag met haar in de draagdoek wandelen. Zij slaapt als een roos, en ik loop mezelf weer in vorm. Zalig, ik word er dolgelukkig van * ondanks dat ik SNAK naar iPod-tijd, gebruik ik die nooit als ik met haar buiten ben. Ik wil gewoon haar geluidjes horen als ze zich strekt en gaapt in de draagdoek. * ondanks het lange gevecht tegen de vreselijke melkzee die ik had in het begin, heb ik doorgezet met borstvoeding. De melk zit op het plafond van onze slaapkamer, ik word nogsteeds regelmatig met vreselijke pijn door stuwing wakker (nee, Renske hoeft van mij echt niet door te slapen ), maar als ik haar uitgeteld en verzadigd nom-nom-nom zie doen aan mijn borst, ben ik de gelukkigste bv-mama die er is.
Wie zegt dat ik perfect ben? En dat ik geen tegenhangers kan noemen? Ik niet. Ik zeg alleen dat ik me er niet in herken. Dan bedoel ik: mijn kind eerder op bed leggen om een boekje te lezen, een schoonmaakster hebben, (te hard) schreeuwen tegen mijn kind. Dat zijn ook dingen die genoemd worden en die hier niet gebeuren. Had ik er misschien even bij moeten zetten
@ evenstar: heerlijk dat je zo kunt genieten van je kindje he? Ik doe dat op die momenten dan ook dubbelop, zodat ik de wat minder leuke momenten makkelijker doorkom! En het mooie weer helpt daar zeker in mee. Over dat tuttelen aan de borst: ik heb de borstvoeding nu afgebouwd en ondanks dat het goed is zo, is dat tevreden murmelen en friemelen hetgene wat ik het meest ga missen *slik*...!
In tegenstelling tot alle andere punten die je hierboven noemde kan ik deze totaal niet in verband brengen met iets wel of niet goed doen in welke opzicht dan ook ...
Omdat ik al 42 was, toen ik zwanger raakte, vond ik het best wel zielig voor Jesse dat hij zo'n oude moeder kreeg. Maar ik ben heel blij dat het nog zo supergoed lukt, en zelfs beter dan met onze eerste twee zoons. Ik heb meer geduld nu, en neem meer tijd voor hem, ik laat de boel de boel om met hem lekker veel buiten te zijn. Natuurlijk word ik elk jaar ouder, maar ik hoop dat ik kwiek en gezond blijf om voor hem een leuke moeder te zijn en te blijven. Tot dit moment gaat dat prima. Maar het is dan ook een schat van een kereltje.
- Kenji heeft een vrij pittig karaktertje, en die moet je dus nu al best streng en consequent aanpakken. Ik krijg al regelmatig complimentjes van mijn ouders dat ik dat erg goed doe. (Huilen onder het eten tolereer ik bijvoorbeeld niet.) - Ik speel heel veel met hem; op het speelkleed, liedjes zingen, verhaaltjes voorlezen. - Ik blijf me vasthouden aan mijn eigen ideeën, en laat me niet beïnvloeden door andere moeders. Zo laat ik Kenji soms wél huilen, zo leert ie dat de wereld niet alleen om hem draait. (Is mijn (en mijn man's) mening, dus geen aanvallen a.u.b ).
LEUK!!!topic - ondanks dat ik weinig slaap zie ik er toch goed uit en behoud toch mijn goede humeur - ik ben zowel goed in het moeder-zijn als in mijn werk en weet een goede balans hierin te vinden - ik ben nog niet al mijn (kinderloze) vriendinnen kwijt geraakt na de geboorte van mijn zoon Ik zie ze nog regelmatig ook al is het vaak plannen. - ondanks een moeilijke start (vroeggeboorte) ben ik vrij stabiel gebleven en heb ik gemerkt een echte doorzetter te zijn. - ik heb 4 maanden volledig gekolfd en de 5e maand erna gedeeltelijk gekolfd, en echt, het was loeizwaar, maar ik heb het toch maar even gedaan! - ik ga heel vaak op de fiets sinds de kleine in het voor-zitje kan!! - de tandarts vond vanochtend dat ik een goed gebit had voor een jonge moeder. - ik kook elke dag als ik er ben, en houd daarmee rekening met geen zout en kruiden voor mijn zoon (dat kook ik dan weer apart) - mijn zoontje lacht heel veel, maakt veel plezier en is echt gek op mij en zijn papa, ik denk dat ik een goede moeder ben voor hem
hahaha, dit zei mijn tandarts ook, en ik keek hem zo doos-achtig aan . Zag totaal het verband niet tussen moeder zijn en een (on)gezond gebit. En hier ook een prima gebit, terwijl ik die 8 weken dat ik bedrust moest houden soms dagenlang mijn tanden niet heb gepoetst, erg he? Ik kwam toch niemand tegen in dat bed (man was ons huis aan het verbouwen en ik lag bij mijn moeder)
als je zwanger bent wordt je gebit zwakker... dingen waar ik wel goed in ben: -ik praat consequent nederlands met en tegen hem, ondanks dat ik in engeland woon en verder iedereen engels tegen hem praat. hierdoor herkent hij op het moment alleen nederlandse woorden -ik doe hem elke dag schone kleren aan, ook omdat ik het leuk vind dat ie elke dag iets anders aan heeft plus ik het niet zo'n ramp vind om te wassen -ik kook altijd verse groenten voor hem, ook mede omdat hij weigert potjesvoeding te eten -ik zal er alles maar dan ook alles aan doen om mijn zoontje te beschermen, zou mn leven voor hem geven!
Doe je alsof je dom bent of ben je dom? Ze heeft een drieling. Ooit van gehoord? Nou, ik zal het uitleggen. Dan krijg je 3 kleintjes in één keer. Veel keus heb je dus niet
Ik ga ook maar eens een poging doen... Ik doe ontzettend veel met de kinderen...ik neem ze bijna overal mee naartoe. Ik speel elke dag wel met mijn kindjes ook al voel ik me niet lekker. Ik kook niet erg vaak maar ik zorg wel dat er altijd eten is. Ik zorg dat het huis altijd netjes is. Ik zorg dat de kindjes er schoon en netjes bij lopen. De was hou ik altijd bij, anders word ik gewoon zenuwachtig als ik weet dat ik een volle wasmand heb. Ik dans elke dag wel met mijn prinsesje en in de auto zingen we altijd liedjes van k3 Met mijn gozertje knuffel ik elke avond na zijn laatste flesje..Zo een heerlijk moment.
Leuk topic. Ga hem straks eens uitgebreid lezen, maar hier mijn goeie dingen * Ik bied Thirza veiligheid en troost op elk moment van de dag, mijn eigen intuitie daarin volgend. (HA en CB stuurden eerder richting 'meer grenzen stellen' (want ze sliep nog niet door en dat was een pedagogisch probleem. Yeah, right...) en toen bleek er gewoon een heel rijtje gezondheidsproblemen te spelen). * Ik ben erg geduldig met Thirza, terwijl ik wel consequent grenzen en regels stel. * Ik kan hele mooie kleren kopen voor Thirza * Ik geef nog steeds BV, ondanks alle mensen die hebben geroepen of het niet eens tijd was om te stoppen. Nu ze fysiek tot rust komt omdat alle kwaaltjes onder controle beginnen te komen, gaat afbouwen gewoon vanzelf en natuurlijk. Ik ben dubbeltrots op deze prestatie omdat ik inmiddels om deze reden al 9 mnd een koemelkvrij dieet volg vanwege Thirza haar KMA. Nou, so far voor nu