Bevalingsplan schrijven, hoe en wat???

Waarom een bevallingsplan schrijven? Een bevalling begint altijd onverwacht en is absoluut niet te plannen. Ook kun je van te voren niet bedenken hoe je in die situatie zal reageren en hoe dan te handelen bijvoorbeeld. Zeker omdat je zelf niet weet wat je erin moet zetten vraag ik me af....waarom een plan schrijven? Wat wil je hier verder mee?

 

Ik heb zelf geen plan geschreven maar wel een plan gemaakt met mijn man, helaas liep alles anders dan verwacht, maar zelf was ik totaal niet helder meer om na te denken. en mijn man wist wat we besproken hadden. en die heeft ingegrepen toen het nodig was.
Hij wist wat ik wilde en heeft dat gemeld en daar is heel netjes rekening mee gehouden.

uiteindelijk ben ik onder algehele narcose bevallen met een keizersnee,

maak duidelijk wat je wil en niet wil wie je erbij wiltenz. houd wel rekening als er complicaties zijn kan misschien niet aan al je wensen voldaan worden.

 

Daarom een plan. Bij de eerste had ik alleen maar met mijn partner doorgesproken wat we wilden. Nu kan ik opschrijven wat ik anders zou willen (zo mogelijk).

 

Misschien ben ik dan wel gewoon erg nuchter. Natuurlijk had ik met mijn man wel het een en ander doorgesproken maar verder niks op papier gezet. Ik had gewoon het gevoel, het komt wanneer het komt en komt hoe het komt het moet er immers toch uit. Buiten dat vraag ik me af wat een verloskundige of gynecoloog met jouw bevallingsplan doet, gaan ze hier echt naar kijken en er helemaal rekening mee houden? Ze hebben zoveel patietienten het zou bijna onmogelijk zijn met iedereen appart rekening te houden.

Alle drie mijn bevallingen zijn zo anders verlopen als dat ik gedacht had. Ik denk dat ik achteraf aan alle 3 de gevallen niks aan een bevallingsplan had aangezien ik hier vooraf heel anders dacht over de bevalling en hoe hij uiteindelijk is verlopen. Mijn eerste bavelling was dramatisch en hierin hebben de verloskundige en gynecoloog heel goed gehandeld zonder dat ik echt iets had afgesproken. De andere 2 gingen zo snel dat rekening houden met eventuele wensen niet eens mogelijk was.

 

Heb er ook eentje gescheven hoor en misschien moeten we er totaal van afwijken...I dont care...Geeft me een fijn gevoel zo plan dan weet iedereen een beetje hoe ik erin sta met mn idee...

Ik heb er een paar van internet gepikt (google) en zelf mn ideeen toegevoegd.
Succes!

 

Ik zou inderdaad met name voor jezelf opschrijven wat je wel en niet wil, en dat in ieder geval aan je partner en je verloskundige laten weten. Dat is toch het voornaamste van zo'n plan dacht ik.

Verder geen ervaring mee, ik laat het komen zoals het komt

 

Volgens mij mag het niet meer dan 1 A4 zijn. En kun je er dingen in zetten die je absoluut niet wil en wat je wel zou willen als dat gaat. Bijvoorbeeld het telefoonnummer van iemand die gebeld moet worden om andere kindjes op te halen; dat je heel goed op de hoogte gehouden wil worden van wat er wordt gedaan of juist niet.
Maar heb je ook al aan je vk gevraagd hoe zij hier mee omgaan? Ik weet dat ze er bij ons over vertellen en als je het wil dat ze het dan met je doorspreken en kijken of je wel een realistisch plan hebt gemaakt. Het wordt ook wel geboorteplan genoemd, miss heb je er iets aan met kijken op google.

 

Hier twee voorbeelden: Verloskundigenpraktijk "Margo van de Bunt"

Er kan van alles instaan, zoals pijnstilling, ingrijpen, wie knipt de navelstreng door, wensen ten aanzien van de omgeving, voeding, communicatie tijdens de bevalling, wie bellen in noodsituaties etc.

Hier heeft de gynaecoloog ons ook aangeraden om samen met hem een plan te maken. Het schijnt voor het medische personeel ook fijn te zijn als er kort en krachtig een samenvatting van je wensen op papier staan.

 

Je kan ook gewoon bij de verloskundige aangeven wat je wel en niet wilt, dan schrijft zij dat op je zwangerschapskaart en kan de dienstdoende verloskundige er rekening mee houden. Zo had ik een paar wensen: niet vroegtijdig de vliezen breken, zelf kindje aanpakken, zelf willen kijken wat het geslacht was en zelf de navelstreng doorknippen. Mijn bevalling begon met het breken van de vliezen dus die wens was niet meer van toepassing maar voor de rest heeft ze er rekening mee gehouden. Nu moet ik wel zeggen dat ik dit alleen bij mijn tweede bevalling heb gedaan en de wensen heb gebaseerd op mijn eerste bevalling. Lijkt me toch lastig om een wensenlijstje te maken als je nog nooit bent bevallen, je weet immers niet wat je te wachten staat.
Succes er mee!

 

Mijn VK juicht het toe,en zegt dat het zo mogelijk en realistisch is, ze het zullen opvolgen, en gaat het ook doorlezen. Ze hoeven het ook niet te onthouden hoor. Advies is ook niet meer dan 1 a4. Zodat ze een en ander kunnen opzoeken.

 

De praktijk van mijn verloskundige heeft een voorbeeldje op de website staan. Deze kregen wij op papier mee, met de vraag om hem in te vullen. Misschien heb je er iets aan:
http://www.uvcutrecht.nl/resources/File/bevalplanUVCUtrecht.pdf

 

Het is juist fijn toch om iets op papier te zetten?
Ik heb zeker wensen voor de bevalling, bijv dat er alleen wanneer het strikt noodzakelijk is te toucheren, dus bijv niet door een co-assistent die het nog moet leren. Ook wil ik absoluut niet dat iemand anders dan mijn vriend (en artsen uiteraard mits medisch noodzakelijk) eerder aan mijn kind komt dan ik.
Ik heb hier al eens een verhaal gelezen van iemand die toen ze uit de uislaapkamer kwam van een keizersnede onder volledige narcose de baby al door de complete familie en schoonfamilie was vastgehouden. Nou no way dat dat hier gebeurt!!
Dat vind ik heel belangrijk en bespreek dit ook met de vk.
Dus ik vind dat niet zo gek om een plan op te stellen, je moet er wel flexibel mee om kunnen gaan.

 

Hier geen plannen hoor. Ik heb wel eens met mijn man over de bevalling gepraat en een paar dingen met hem overlegd/afgesproken over wat ik wel en liever niet wilde. Voornamelijk over dat ik per se borstvoeding wilde geven, ook als er echt iets mis zou gaan en ik bijv. een keizersnede onder volledige narcose zou krijgen.

Ik zie er het nut ook niet zo heel erg van in om dat allemaal op te gaan schrijven. Samen bespreken lijkt me wel genoeg, eigenlijk. Als het goed gaat, ben ik wel in staat om zelf aan te geven wat ik wel en niet wil en als het fout gaat, wil ik alleen maar dat er gebeurt wat het beste is voor mijn baby en mij. En of me dat nou wel of niet aanstaat, dat is van ondergeschikt belang.
Daarnaast is mijn ervaring dat je tijdens een bevalling ineens heel anders over dingen kunt denken. Zo was ik bij de eerste vast van plan om in het ziekenhuis te bevallen en het liefst op de baarkruk. Netjes vantevoren besproken met de vk en opgeschreven op de zwangerschapskaart (toen bestonden er nog geen bevallingsplannen) Ik ben lekker thuis en liggend op mijn rug bevallen, omdat allebei die ideeën me helemaal niks meer leken toen het eenmaal zo ver was. Dus daar zit je dan met je mooie plan, haha.

 

Gewoon lekker schrijven als jij dat wilt. Tuurlijk kan het altijd anders lopen maar als dat jou een goed gevoel geeft gewoon doen.

Ik heb er helaas geen ervaring mee maar als wij een 2e zouden mogen krijgen dan zou ik het ook zeker doen.

 

Het schrijven van een bevallingsplan heeft voor mij in elk geval heel veel rust gegeven. Sowieso is het goed (geestelijk gezien) om alle punten die zich voor kunnen doen bij een bevalling te overdenken. Je voelt je gewoon veel beter voorbereid. Want wat nou als er bijv. gekozen moet worden tussen het leven van moeder en kind? Tja, je wilt er liever niet over nadenken natuurlijk, maar stél...
Ik ben al eens eerder bevallen, dus ik weet precies wat ik nu wel en niet wil.
Als je wilt kan ik de je de mijne wel pB-en voor een voorbeeld.

 

Ik heb er nooit bij stil gestaan, had ook weinig wensen moet ik zeggen. Alleen absoluut geen bijvoeding, baby naast mijn bed (in geval van ziekenhuisbevalling en daar moeten blijven) en ik of mijn vriend als eerste de baby aanraken en vasthouden (na de verloskundige). En het liefst geen pijnbestrijding, maar dat was meer voor mijn vriend om mij eventueel weer te overtuigen het echt niet te willen . Maar dat heb ik dus gewoon met mijn vriend besproken. Zoveel wensen kan je toch ook niet hebben? Ik kan me er weinig bij voorstellen, dus ben wat dat betreft wel benieuwd naar zo'n plan (zal zo even zelf zoeken )

Maar ik was beide keren van plan om thuis te bevallen en heb dat ook gedaan. En de verloskundigen hier luisteren erg goed naar je en vragen zelf veel, er wordt eigenlijk nooit zomaar opeens iets gedaan, of iets dat niet nodig is (ik las iets over toucheren en vliezen breken). Ik heb meer de instelling van: het gaat zoals het gaat, en wat moet, dat moet. En daarbij dus een paar dingen met je partner bespreken.

 

Ik zit dus net zo'n plan te lezen, maar wat mij betreft kan je dat toch zelf aangeven of evt. je partner. En heel veel dingen zijn voor daarna, maar daar ben je toch ook zelf bij?

Nu heb ik wel makkelijke bevallingen gehad en een verloskundige die goed inschatte wat ik nodig had (beide keren dezelfde gehad, eerste bevalling is ze er een paar uur bij geweest, tweede bevalling zat ze beneden koffie te drinken met de stagiaire en kraamhulp totdat ik riep dat mijn vliezen braken (bij ong. 9 cm) en een half uur later was Lisa er ).

Dus misschien heb ik wel makkelijk praten. Maar bij Eva (en toen dus nog geen ervaring) dacht ik er hetzelfde over.

 

Tja, ieder zijn ding natuurlijk. Bij de eerste heb ik ook geen bevallingsplan gehad omdat ik ook totaal niet wist wat me te wachten stond. Heb toen ook eigenlijk alles maar laten gebeuren... Ongeacht of het leuk was of niet... En helaas zijn er veel dingen gebeurd die niet zo leuk en niet zo nodig waren.
Dit keer wil ik dat gewoon echt niet. Ik wil het gevoel hebben dat ik de touwtjes in handen heb, voor zover dat kan natuurlijk.

In jouw geval Snoopy, bij het kiezen van een thuisbevalling en waar dit ook lukt, is de sfeer sowieso al heel anders én persoonlijker. Hier heb je veel meer gelegenheid om dingen te bespreken en te overleggen met een verloskundige en/of kraamhulp. Helaas is het in een ziekenhuis veel hectischer en werkt het personeel vaak en veel langs elkaar heen. Dit kan voor heel veel frustraties zorgen (spreek uit ervaring).
Het gaat ook niet zozeer om het 'hebben van wensen'.

Ik zal mijn bevallingsplan hier in het topic plaatsen om een voorbeeld te geven. Persoonlijke gegevens zijn wel weggelaten natuurlijk.

Bevallingsplan

Naam: *****
Geboortedatum: 09-04-1982
Bevalling: Tweede bevalling.
Uitgerekend: 01-06-2010



Onder controle bij: Verloskundigen Praktijk Almelo
Bevalling onder leiding van: Gynaecoloog ZGT



Omgeving en begeleiders:

§ Tijdens mijn bevalling is mijn partner **** aanwezig. Ook wil ik graag de mogelijkheid dat mijn moeder mij kan bezoeken tijdens de bevalling.
§ Tijdens mijn bevalling wil ik niet de ene na de andere gynaecoloog/verloskundige/verpleegkundige aan mijn bed. Ik wil zoveel mogelijk geholpen/geïnformeerd worden door dezelfde persoon.
§ Ik wil graag zoveel mogelijk uitleg en inspraak over wat er gaat gebeuren.
§ Tijdens controles/toucheren geen vraag of de stagiaire (mits aanwezig) ook mag controleren/toucheren. Bij mijn vorige bevalling werd mij keer op keer weer gevraagd of dat mocht, terwijl ik al duidelijk, meerdere keren, had aangegeven mij hier niet prettig bij te voelen. Stagiaire mag wel aanwezig zijn bij controles/toucheren.

Bevalling:

§ Als de bevalling uit zichzelf begint, dus rustig opbouwt, hoef ik in het begin geen pijnstilling. Het liefst probeer ik zonder. Mocht het echter gelijk heftig zijn, of de bevalling word naarmate het vordert te heftig voor mij, wil ik zonder tegenspraak een ruggenprik.
§ Mocht mijn bevalling ingeleid worden, of ik krijg om wat voor reden dan ook weeënopwekkers, wil ik sowieso een ruggenprik.
§ Bij weeënopwekkers (infuus) graag prikken met kleine naald. Ik ben moeilijk te prikken is gebleken bij de vorige bevalling.
§ Katheter (indien nodig) pas zetten na ruggenprik.
§ Als ik tijdens de weeën mobiel ben, wil ik de mogelijkheid om de weeën op te vangen die op dat moment voor mij het prettigst is.
§ Coaching en voorbeeld hoe te puffen tijdens de weeën is gewenst.
§ Als ik inscheur of een knip krijg wil ik graag dat er netjes en zorgvuldig gehecht wordt en dat daar ook de tijd voor genomen wordt, zodat de wond naderhand goed kan genezen. Ik vind niet dat dit proces pijnlijker hoeft te zijn dan de bevalling zelf, dus graag met verdoving.
§ De baby houden wij na de geboorte graag eerst een tijdje bij ons, tenzij dit door medische noodzakelijkheid niet kan. Wegen en meten ( en alle andere routine handelingen) kan ook na de eerste voeding. Wij willen rustig kennis maken met onze baby.
§ Na de geboorte willen ik en mijn partner zoveel mogelijk alleen zijn met onze baby.
§ De eerste voeding (fles) wordt door de moeder gegeven.
§ Mijn partner knipt de navelstreng door. Wij zouden het op prijs stellen als hier een foto van gemaakt wordt door één van de aanwezigen.



Mocht mijn bevalling uitdraaien op een keizersnede:


§ Mocht mijn bevalling onverhoopt uitdraaien op een keizersnede, eis ik dat er extra gelet wordt op de verdoving. Bij mijn vorige keizersnede werkte de ruggenprik snel uit, en heb ik het laatste gedeelte van de keizersnede dan ook als zeer pijnlijk/traumatisch ervaren.
§ Mijn partner is tijdens de keizersnede ook aanwezig.
§ Ook hier geldt dat ik mijn baby graag bij me heb mits medisch verantwoord.
§ Mocht ik in het ergste geval een spoedkeizersnede onder algehele narcose ondergaan, wil ik dat mijn partner naderhand de mogelijkheid krijgt de baby bij zich te houden mits medisch verantwoord. In dit geval mag hij de baby dan de eerste voeding geven.
§ Bij een volledige narcose wil ik graag dat mijn partner en baby in mijn aanwezigheid zijn wanneer ik weer wakker wordt.
§ Mocht zich een levensbedreigende situatie voordoen, en er moet gekozen worden tussen moeder en kind, wil ik dat jullie er alles aan doen om de moederteredden.