Hahahahaha stom is dat hé Druif? Dat heb ik dus ook... ik wéét dat alle moeders verliefd zijn op hun eigen kind, maar dan zou iedereen ook verliefd moeten zijn op de mijne hahahaha
Nou zal ik hier maar beginnen dan . Ik had gister een stukje van dit onderwerp gelezen en vanochtend zei ik dingen waarvan ik dacht, leuk, kan ik hier mooi opschrijven . Ik heb wel een excuus , heb een keelontsteking sinds zondag en pas sinds gisteren medicijnen, maar vanochtend voelde ik me knap beroerd en al helemaal toen Eva en Lisa tegelijk wakker werden en mijn vriend net een kus kwam geven omdat hij ging werken en ik nog snel wilde douchen als hij er was (wat dus niet meer kon) Vriend: veel plezier vandaag! Ik: nou, dat gaat in ieder geval niet lukken :x Vriend: nou, sterkte dan, komt best goed Ik: ach, ik hoef Lisa in ieder geval niet te wassen want die heeft toch al een pukkelig gezicht en schone kleertjes hoeft ook niet, want die kotst ze toch meteen weer onder :x:x:x:x Toen ik het gezegd had moest ik eigenlijk meteen lachen. Lucht soms best op om zulke dingen te zeggen! Hele leuke dag gehad trouwens, ik heb Lisa ook gewoon gewassen en schone kleertjes aan gedaan, die nu nog steeds schoon zijn . En die pukkels, ach, die gaan vanzelf weer weg (maar ik vind het zo zonde van zo'n jong gezichtje, vandaar mijn frustratie vanochtend ). En ik heb héééérlijk 2 minuten gedoucht . Enige wat ik niet heb gedaan is Eva's haar (de eerste keer in haar leven!) maar ik vind het prima! Eva had veel te veel zin om buiten te spelen dus hup, naar buiten! Nog wat algemene minpunten (heb wel wat inspiratie opgedaan uit jullie punten, want ik verdring gewoon alles, maar ik vind het ook allemaal helemaal zo erg niet (of is dat misschien juist erg ): - Eva gaat 2 keer per week in bad, dat is heel bewust. Lisa gaat maar 1 keer per week ofzo omdat we er gewoon niet aan toekomen, het vergeten of geen zin hebben. Lisa vindt er ook niets aan trouwens, dus voor haar lol doen we het al helemaal niet. - Sinds Lisa er is vergeten we altijd Eva's tanden te poetsen 's ochtends - Een heel klein doorlekrandje aan de romper poets ik weg met een billendoekje (helemaal omkleden is zieliger toch?) - Toen ik maandag echt goed ziek was en moest slapen en Lisa naast me in de wieg aan het huilen was (slaapt moeilijk alleen overdag) heb ik de dekens over me heen getrokken en geprobeerd te slapen, wat natuurlijk niet lukte - Dinsdag was ik dus nog steeds ziek en toen Lisa maar bleef huilen heb ik heel hard in haar gezicht geroepen: stoppen nou! Toen ben ik heel hard gaan huilen , maar Lisa was stil . Ziek of niet, ik vind het eigenlijk geen excuus om zo uit te vallen naar een baby van 4 weken... - Wij worden pas wakker van Lisa als ze huilt. Ik heb werkelijk geen idee of ze eerder al signalen van honger hebben afgeeft. Zo nee, dan ligt het dus niet aan ons, maar ik betwijfel het - Eva eet regelmatig terwijl ze aan het spelen is een broodje of een krentenbol, omdat ik mijn handen vol heb aan Lisa. Dus niet gezellig aan tafel. Ik vind dit zelf heel erg (Eva niet geloof ik ), maar het is nu even het makkelijkste. Als we met zn vieren thuis zijn eet ze wel aan tafel - Hier wel een opgeruimd huishouden over het algemeen, maar dat betekent wel dat Lisa soms even huilt omdat ze even moet wachten tot ik klaar ben . Sinds ik kinderen heb vind ik het een echte uitdaging het huis op orde te hebben, heel raar. Toen we nog geen kinderen hadden was het hier meestal een grote zooi. En ik kan er niet tegen om kleding te moeten zoeken in de wasmanden, dus dat wordt meteen opgeruimd. - Ramen zemen doe ik niet aan, mijn vriend soms. Stofzuigen doe ik echt nooit, dat moet mijn vriend doen. En als hij het niet doet wanneer ik vind dat het nodig is, word ik boos . Ik doe al genoeg in huis zeg! - Ik strijk niet, moet dat dan????? - Ik moet 's ochtends echt douchen, Eva is nooit een 'probleem', Lisa wel , maar die heeft dan heel even pech. Ik douche dan wel snel, maar ik vertik het om ongedoucht naar beneden te gaan. Veel dingen die jullie schrijven herken ik dus wel, veel dingen ook niet. Maar ik vind het meeste gelukkig niet zo schokkend
Hahah, wat een grappig topic! En inderdaad hartstikke fijn dat er nog meer niet-perfecte mama's zijn. Hier een paar van mijn zonden: - Soms kan ik van binnen ontzettend pissig worden als mijn kleine voor de zoveelste keer alles onder heeft gepoept of gespuugd, en ik hem dus voor de miljoenste keer die dag andere kleren moet aan doen. - Mijn zoontje slaapt s'nachts nog steeds bij mij in bed. Ik leg hem s'avonds wel in zn eigen bedje, maar als hij s'nachts wakker wordt komt ie bij mij. Dit omdat ik te lui en te moe ben om hem s'nacht op de stoel in zn eigen kamer te voeden. Nu leg ik hem gewoon neer, tiet erin en weer slapen! (En ik vind het stiekem ook wel erg gezellig, heb ik toch nog een man in mijn bed) - Ook geef ik hem wanneer hij s'nachts wakker wordt zo vaak mogelijk de borst, omdat ik huilbuien wil voorkomen. Dus wanneer ik merk dat ie wakker wordt, gelijk aan de borst zodat ie snel weer verder slaapt. - Ik laat hem soms ook te lang in dezelfde luier, waardoor hij af en toe uitslag heeft (heel af en toe hoor!!) - En ik ben zoals velen hier ook geen ster in schoonmaken, en vind het ook heerlijk wanneer hij even slaapt. xxx
net een hele romper vol met poep... ZIjn hele rug zat onder. Toen ik hem uitgekleed had en met hem naar de douche liep pieste hij mij tot 3 keer toe helemaal onder! Fijn he!? Gelukkig stond mijn vriend onder de douche du die kon helpen met poep wegpoetsen.
de vieze romper ligt nu nog in de wasmand, maar echt geen zin om dat nu in water te zetten, doe ik morgen wel aLs hij naar de creche is.
Hahahaha, ik heb alles gelezen en vind het echt een geweldig topic! Hier de "beschamende" dingen van ons: - mijn zoontje is bijna 3 en drinkt 's avonds een fles peutergroeimelk en slaapt met een speen omdat hij dat zo lekker vindt - op mijn vrije dag verwen ik hem veel te veel: hij mag bijna iedere week wel iets leuks uitzoeken in de speelgoedwinkel - ik vind het HEERLIJK om te werken en heb geen schuldgevoel dat hij dan op het KDV is (ook al gaat hij 40 uur per week...) - wij kunnen absoluut niet koken en doen dat dus nooit (gelukkig eet onze zoon op het KDV...) - we eten zelden samen aan tafel (dat vind ik wel erg) - verder is ons huis wel helemaal schoon (ik kan niet tegen rommel) en gaat hij ELKE avond in bad en krijgt hij elke dag alle kleren schoon aan. Hij heeft letterlijk nog nooit iets twee keer gedragen. Is dit misschien eigenlijk ook te erg? Dat hij net zo smetvrezig wordt als ik?
O ja..nog eentje: voor Roos er was had ik me voorgenomen dat ik NOOIT zo'n uitgebluste, oververmoeide en onverzorgde moeder wilde worden. En dat zou me gaan lukken ook! De realiteit is, dat ik vaak toch uitgeblust en oververmoeid ben...en helaas soms ook onverzorgde. Ik denk dat het feit dat ik werk, er in ieder geval voor zorgt dat ik de meeste dagen van de week er nog aardig uitzie
Hahahahaha Snoopy, het is zo herkenbaar allemaal. We zijn dus even 'slecht' Ik heb Renske toen ze door de geluidsbarriere heen aan het krijsen was ook wel eens gezegd "STIL NOU!!". Om idd vervolgens van ellende maar mee te huilen en me een seconde later te realizeren dat ze alweer stil was Ik heb vandaag ook iets slechts gedaan. Ik wandel elke dag echt wel een paar uur met haar, meestal met de draagdoek. Maar vandaag moesten mijn ogen gemeten bij de opticien dus was dat niet zo handig. Ik woon 2 hoog op een steile portiek, en krijg de kinderwagen met geen mogelijkheid de trappen af. Dus staat het onderstel van de kinderwagen in de auto, en gebruik ik meestal de maxi cosi voor korte wandelingen. Maar goed, ze lag zo heeeeerlijk te slapen in de maxi cosi, en het weer was zo lekker in de zon, en het bankje zat zo lekker in die stadstuin... en mijn stapel loze blonde tijdschriften was zo interessant... ze heeft er vrees ik wel meer dan 2 uur ingezeten Dat mag natuurlijk niet, foei.
Ja erg he.. Ik vind het vooral ook zo zielig voor mijn vriend. Maar ik hou mezelf dan voor dat ik 'wel een tweeling' heb gedragen, gebaard en te verzorgen heb... Is toch een goed excuus, of niet?!
Oh nog even dit: ik vind het NIET ERG om te zeggen dat ik werk om te ontspannen. Ik heb echt respect voor alle thuisblijfmoeders hoor. Is echt veel en veel zwaarder werk dan buitenshuis werken. (Dit hoort eigenlijk bij het andere topic geloof ik? )
haha wat grappig! Erg herkenbaar allemaal! Af en toe voel ik me schuldig dat ik liever achter de laptop zit dan dat ik met hem speel. En dat ik best blij ben als hij lekker op bedje ligt. etc etc
nou dit is voor een keer toch niet zo heel erg! wij rijden ook wel eens 2 uur in de auto en dan zit ons zoontje ook in de mc.. zolang het niet elke dag uren achter elkaar gebeurd,is er toch niks aan de hand
Nou, hier komt mijn lijstje * ik kan tegenwoordig mijn geduld heel slecht bewaren als Ruben weer eens het bloed onder mijn nagels vandaan haalt. Verhef dan te vaak mijn stem (roep dan dat hij zachter moet doen, niet echt een goede combi dus ) * ik laat Mika wel eens huilen als ik op de WC zit. Ik zit dan net zoooooo lekker * tijdens het middageten zit Ruben voor de TV. Zo kan ik even ongestoord met Mika bezig zijn * ik vind het heerlijk als Ruben op de PSZ zit, even 2,5 uur geen peutergejengel om me heen * Ruben heeft vaak 2 dagen dezelfde broek aan. Vind het onnodig om een praktisch schone broek bij de was te doen als hij hem makkelijk nog een dag aankan. Idem dito bij Mika. * Als Ruben het toelaat kijk ik tijdens het voeden (BV) van Mika TV, even heerlijk mijn gedachten op nul. * omdat tandenpoetsen bij Ruben een verschrikkelijk drama is, gebeurt dat maar 1x per dag. 's Ochtends ben ik niet op mijn best en dan kan ik zo'n strijd er even niet bij hebben. * ik heb er verschrikkelijk veel moeite mee dat de middagslaapjes van Ruben nu definitief voltooid verleden tijd zijn. Ik kon die rust 's middags, als beide boys sliepen wel heel erg goed gebruiken (ik ben fulltime thuisblijfmama dus altijd de kids om me heen) * kan niet tegen kritiek op mijn kids, ben dan altijd bang dat het aan mij ligt Verder hou ik heel veel van mijn kids hoor . Zal nu wat positieve dingen benoemen in het andere topic.
Ik doe even mee, al heb ik zoveel herkenbare dingen voorbij zien komen dat ik niet veel meer heb kunnen bedenken.... - ik erger me soms kapot aan de smeerboel die mijn zoontje kan maken tijdens de "lunch" Terwijl ik wéét dat hij het moet leren, en er geen kinderen van 1,5 bestaan die zonder knoeien eten! - de laptop vaak naar me lonkt terwijl ik weet dat ik met hem zou moeten spelen - ik wil graag een 2e en liefst een meisje, maar dat vind ik aso om te wensen, terwijl er een aantal mensen in mijn omgeving ongewenst kinderloos zijn..... Verder heb ik ook géén brandschoon huis (aangezien ik altijd een loop spoor kan zien op de donkere vloer van de bovenverdieping, d.w.z. het loop spoor is vrij van stof!) Kan zo nog wel even doorgaan, maar dit lucht al wel lekker op! Goed idee, dit toppic....en ik maar denken dat iedereen perfect is behalve ik!
Hier ook hoor!!! Ik zal me die eerste werkdag na 4 maanden ziektewet en 5 maanden verlof erna altijd blijven herinneren. Ik zat gewoon in de file van mijn broodje te genieten en naar de radio te luisteren .. OOhhh wat was ik toen een gelukkig mens (2 uur later misde ik de kids al ) Maar nu vind ik het heerlijk om even een paar dagen iets anders te doen dan mama te zijn, en als ik 's avonds thuis kom heb ik alle energie voor ze.
Ik kan me in bijna alles wel vinden, hier hetzelfde. Maar 1 ding is denk ik wel het ergste (en ben ik miss wel de enigste): Ik vind het hebben van een kleintje vaker niet leuk en lastig dan wel leuk. Verder: - Ik speel te weinig met hem, ik laptop liever - Ik snauw te snel en te vaak tegen hem - Met enige regelmaat breng ik hem een dagje naar oma (1x id 2 wkn ofzo) om lekker even tijd voor mezelf/ons te hebben en mis hem dan ook niet echt. - Toen hij baby was was hij een echte huilbaby. 3,4/4 maanden lang. Om gek van te worden. Heb toen wel eens in een depressieve bui tegen mijn vriend gezegd dat ik hem voor adoptie zou afgeven. - Ik hem wel eens net te hard in zijn bedje gedropt toen ik voor de 100e keer naar hem toe moest omdat hij niet wilde slapen. - Ik zet hem te vaak voor de tv, zodat ik even wat voor mezelf kan doen. - Hij gaat te weinig in bad door luiheid (2x id week) - Als wij net in bed liggen en weltruste zeggen en onze ogen sluiten en hij irritant begint te jengelen (wakker geworden) zeg ik wel eens binnesmonds ,, oohhh irritant koter ga slapen'' (erg he) - Ik hem soms nog 10/15 minuten laat dreinen in bed als hij wakker wordt omdat ik er geen zin in heb. - Soms sus ik hem wel eens met een koekje. Dat was het, ben gelijk afgeschreven voor het moederschap haha. Maar ben oprecht verbaasd dat somnmige ook zulke dingen hebben. Dacht dat ik echt de enige super ontaarde moeder was.
! Ow, das wel erg... Meen je dat nou echt? Ik bedoel: nu nog steeds? Ik kan het begrijpen hoor, als je kind een huilbaby is. Ons zoontje zat er volgens mij aardig eten aan, de eerste 7/8 weken van zn leventje en dat isw ZWAAR en ik heb dikwijls jankend met hem op mn arm gezeten dat ik t niet meer wist. Maar nooit boos op hem geweest. Nu hij ouder is ben ik dat soms wel omdat hij nu in staat is om zich bewust irritant op te stellen om dingen voor elkaar te krijgen Maar ergens is dat toch ook wel weer leuk; net zn moeder Ik denk dat als je kindje niks te kort komt qua liefde, aandacht (op zn tijd ), eten/ basisbehoeften dat je je dan niet hoeft te schamen om af en toe dat soort gedachtes te hebben. Ik hoop dus dat je je daar tegenover hem overheen kunt zetten? (Maar das best wel off topic)
hiihhi grappig zeg!! hier komt mijn lijstje: ik zit soms rustig een uur of 2 op de laptop en laat mn babytje alleen spelen, wel bij mij in de woonkamer, ik laat hem niet alleen achter in zijn kamertje ofzo (achteraf heb ik er spijt van) -ik geef sneller een potje fruit dan vers fruit omdat ik die troep dat hij maakt ellendig vindt. -sochtends ben ik wel eens te lui om op te staan en laat em dan nog een half uurtje in bed jammeren. -het is heerlijk als 19.00 uur nadert want dan gaat hij naar bed en slaapt tot de volgende ochtend. hij heeft ook wel eens 2 keer dezelfde broek aan. shirtjes niet want die worden echt gauw vies.