Hallo meiden, Ben net terug van de vk duurde even iets langer dan normaal maar alles is goed. Het hartslag was verhoogd dit mag maximaal een half uur duren dus heb ik even vijf min in de wachtkamer gezeten en daarna weer geluisterd en alles was goed. Dit noemen ze ook wel een hardloop baby??? Alles is goed en dat is het voornaamste. Volgende afspraak is over twee weken alweer.
wat fijn voor jullie meid dat die weer bij jullie is ik denk nog veel en vaak aan je vind het leuk om je te horen
Wat fijn dat jullie manneke nu thuis is! Denk nog vaak aan jullie. En dank je wel. Hier ook erg veel pijn aan m'n bekken en idd op een been staan als ik m'n broek ofzo aan doe,auwwww! Morgen heb ik een groeiecho en daar achteraan een gesprek met het maatschappelijk werk in het ziekenhuis ivm de situatie hier thuis. Vandaag suiker geprikt,hij was iets aan de hoge kant,word dinsdag gebeld over hoe en wat.
@tihany: inderdaad flinkere buik dan de eerste keer. Hier is m'n buik ietsje puntiger en minder breed (van achter gezien), maar niet erg veel dikker. @Nijntje: nou, als je een lactatiekundige al kent en die op tijd belt en niet zelf gaat aanmodderen, dan gaat het vast lukken met de bv. Wist je dat er best winkels zijn waar ze een aparte kamer hebben om te kunnen voeden (h&m dacht ik ook, prenatal ook en zo zijn er meer). Ik legde trouwens altijd gewoon een hydrofielluier over schouder en hoofd van mijn dochtertje heen, niemand die iets ziet, behalve dat je voedt. @Roosje, xaph en gijsje (en wie meer?): doe je rustig aan? Ik ken dat pijnlijke lopen, maar nu hier regelmatig rust en elke 2 uur eventjes 10 min. plat helpt wel ('s ochtends nu minder pijn). En verder lopen dan een paar honderd meter doe ik niet meer. Dan pak ik de fiets (dat gaat nog wel). @bramtim: fijn dat jurre nu dicht bij jullie is, maar vast ook weer confronterend. Sterkte! @MrsvanOmmen: fijn dat alles toch goed bleek te zijn, was vast even schrikken! Hier vanochtend zo vergeetachtig: dacht een half uur voor tijd nog: oh, kan nog even koffie drinken en mijn mail lezen, dan naar de fysio. En jawel, een uur en een kwartier later bedacht ik dat ik de fysio was vergeten....dom, dom, dom. Nu een nieuwe afspraak voor volgende week, ook in de compu gezet zodat hij gaat brommen vlak voordat ik weg moet.
Ik doe het andersom: na 2 uur rusten 10 minuten wat doen (WC gaan, eten pakken, dat soort dingen) en dat kost al veel pijn en moeite De gyn reageert heel laconiek dat iedere vrouw pijn heeft en niet zo fit is aan het eind van de zwangerschap dus het zal er wel bijhoren. @hier ze zijn hier nu lekker door aan het werken met de badkamer. Vandaag 12 uur achter elkaar bezig geweest, dus ze zetten nu wel alle zeilen bij om de nieuwe afspraken te halen. Ben daar erg blij mee, ook al betekent dat dat ik nog minder rust heb nu. Morgenavond gaan we even bij vrienden badderen, kijk er nu al naar uit
@xaph: fijn dat ze nu toch flink doorwerken. Dat 'doen' van mij bestaat vooral uit zitten (in de klas, in vergadering, achter de compu). Schoonmaken, boodschappen doen etc. doe ik niet meer, hoor. Maar inderdaad is het bij iedere vrouw anders en heb ik het gelukkig nog niet zo erg als jij (en er zijn er ook die nog veel meer kunnen doen). Heb wel met je te doen. Geniet van je bad morgen!
xaph fijn dat ze nu harder werken haha is ook beter voor je gemoedsstand... stella lekkeer actie van je meid hahah
@ xaph: Ik kreeg vorige keer ook van de gyn te horen dat ik meer en meer harde buiken ging krijgen en dat pijn wel normaal is. Maar heb nu op 2 weken tijd maar 1x steken gehad onderaan in m'n buik, dus die rust heeft echt wel iets afgedaan. Kan nu ook weer terug met ons hondje spelen enzo. @ Gijsje: Hopelijk is er snel wat duidelijkheid in je situatie en kan de maatschappelijk werkster je goed helpen.
Na al mijn gezeik ff een positief berichtje: net gebeld voor de uitslagen van mijn bloed. Ze hadden 2 schildklierwaardes geprikt, 1 was nog niet binnen 1 wel. Die wel binnen was was duidelijk verbeterd ten opzichte van de vorige keer voordat ik de medicijnen had (van 9,2 naar 10,8 ). Nog steeds iets lager dan de 12 die het minimaal zou moeten zijn in het derde trimester, maar niet zo dramatisch als de vorige keer. En mijn Hb/ijzer was gestegen van 7.2 naar 8.3! Mijn Hb was continu aan het zakken dus ik ben een aantal weken geleden begonnen met het eten van 2 boterhammen met appelstroop per dag. Blijkbaar heeft dat geholpen
@bramtim, fijn dat jurre weer bij jullie is. Ben ook blij te lezen dat jullie weer zachtjes nadenken over de toekomst. dat is niet niks na alles wat jullie hebben meegemaakt. Ik wil jou en je man heel veel sterkte wensen! Geef jullie mannetje een mooi plekje!
weet je mop, mij is dat ook verteld. maar je praat dan over 6 maanden. wat is 6 maanden als je daar voor de rest van je leven zo een hummeltje voor terug krijgt. Het is maar net hoe sterk je drang is naar een kindje. Ik had er alllles voor over. Na 4 kindjes te zijn verloren werd de drang steeds sterker. Nadat het fout ging zei ik steeds: nooit meer, ik begin er niet meer aan. En iedere keer als ik ongi werd werd ik toch weer met mijn verlangen geconfronteerd. en bleek de wens dus groter dan het verdriet. Ik ben een tijd van het forum af geweest, dus heb jou verhaal ook niet meegekregen maar waarom zou je plat moeten liggen?
Ik snap je gedachtengang en als we de garantie kregen op een voldragen kindje zou de twijfel minder groot zijn. Zes maanden op een mensenleven is niet veel...maar je moet het wel maar even doen. Het verdriet om *Jurre komt terug, elke dag is spannend en alles komt op de schouders van mijn man terecht. Elke vraag die we ons stellen, kunnen we beantwoorden met een ja en een nee. En wij hebben veel meegemaakt maar het enige wat we nog hebben is elkaar. Kan een relatie dat aan ook al is hij sterker dan ik ooit had kunnen dromen door alles de afgelopen jaren. Wil niet het enige dat ik nog heb ook kwijtraken voor misschien weer een mislukt verhaal. Daarnaast krijgen wij dus geen garantie en mag ik dan zo egoistisch zijn om misschien wel een prematuur kindje op de wereld te zetten met alle gevolgen van dien voor zijn/haar levenskwaliteit? Ik vind dat lastige materie. Daarnaast moet je hiervoor ook heel simpel met zijn tweeen zijn en zover zijn we nog niet om dat aan te durven. Maar nadenken mag toch? Ik krijg met 12 weken een cerclage om de zwangerschap zo lang mogelijk te rekken. DAt is kort het verhaal.
meid is snap het helemaal hoor en idd die 6 maanden worden heel zwaar en alles zou ook weer naar boven komen van *jurre dat is ook niet niks maar je bent sterk wijffie en als jullie die stap alsnog wagen en ik hoop dat je snel zwanger mag zijn moet je er gewoon voor gaan je word nu zo goed in de gaten gehouden ze weten je geschiedenis en als je realtie dit allemaal overleefd heeft kan het alles aan daar twijfel ik niet aan maar denk er idd over na heb je wel een beetje regelmatige cyclus?