Na 6 mk's opnieuw zwanger. Het was best zwaar het voor jezelf te houden als het dan ook nog eens misgaat. Aan de ene kant wil ik het mn schoonouders vertellen, aan de andere kant ben ik weer bang dat t opnieuw misgaat. IK ben nu bijna 5 weken, maar goed, de kritieke fase voor ons (dat is rond 7 weken) nog niet voorbij. Pff... ik wil het van de daken afschreeuwen aan de andere kant niet. Een nicht is zwanger en verwacht 28 mei dr 3e kindje. Ik was met een vorige zwangerschap 3 juni uitgerekend, dus enkel dagen na haar. Zo moeilijk was het toen zijn vertelde op sinterklaasavond dat ze zwanger was en wij het die avond net verloren waren. Ik ben zo blij met deze zwangerschap, meer dan ooit! WIl het stil houden, maar dus ook al vertellen...
gefeliciteerd met je zwangerschap! kan me voorstellen dat je dit moeilijk vind om te bepalen. hadden wij ook . maar even iets anders; 6 mk's? hebben ze wel je schildklierfunctie's e.d. al eens nagekeken? wij hebben 1 mk gehad dat was ook bij de 7 wkn en nu zijn we vandaag 10 weken op weg en lijkt alles goed te gaan (tot nu toe) wij hebben er deze keer voor gekozen om het meteen tegen mijn schoonouders te vertellen omdat ik het de vorige keer niemand wist toen we een MK kregen en dat vond ik toch ook wel erg moeilijk. nu hebben we echo gehad bij 7 wkn, toen hebben we het ook mijn ouders verteld, en na 9 wkn echo hebben we het nog wat verder verteld maar dat komt ook wel omdat het moeilijk te verbergen meer is voor me. heb een mega buik voor zo kort zwanger te zijn. is toch vooral je eigen gevoel denk ik.. en die van je partner natuurlijk. heeeeeeel veel succes met deze zwangerschap en hoop dat dit beebje wel lekker bij je blijft de komende 8 maanden!
Ja heb alle testen achter de rug die mogelijk waren via de gyn. Alles positief. Op de DNA test na alles gedaan dus. Zowel VK als gyn geven aan dat het pure pech is geweest. 6 mk totaal, waarvan 1x een 2ling.
Wij hebben het bij 11 weken gezegt, wij hadden toen twee hele goede echo's gehad en konden het nieuws vertellen.
gefeliciteerd! wij hebben er voor gekozen om het de ouders al te vertellen dit weekend, omdat ik denk ik bij een miskraam ze ook ongelooflijk nodig zal hebben. De rest vertellen we het pas na de 1ste echo. Hoop voor je dat het blijft zitten!
Ik denk dat het ook afhankelijk is of je veel steun kan verwachten van de mensen tegen wie je het nu al wil vertellen. Zo ja dan zou ik het alleen dat selecte groepje vertellen, want mensen kunnen nogal stom doen als je zwanger bent na herhaalde miskramen. Ik heb te vaak meegemaakt dat in plaats van felicitaties of succeswensingen, mensen uitspraken dat ze het vreemd vonden dat we het bleven proberen of dat ze het als 'gewoon' gingen beschouwen dat ik alweer een miskraam had gekregen. Niet de steun waarop ik zat te wachten en vandaar dat we het deze keer pas na 12/13 weken van de daken hebben geschreeuwd.
Je bent 1 dagje verder dan ik. Hoe gaat het met je. Hoe reageerden de ouders? Mijn ouders spreken we niet, enkel mn man zn ouders. Ze weten van 1 mk vorig jaar dat het misgegaan was, van de andere niet. WIlde ze niet telkens blij maken met een dode mus. Toch wil ik dat ze het weten, dat mocht t misgaan er ook mensen zijn die ons kunnen steunen...