Wat me net nog te binnen schoot (ik vond het zo schattig). Ik heb uiteindelijk een keizersnede gehad en ik moest redelijk lang (anderhalf uur) op de uitslaapkamer liggen omdat ik heel erg aan het shaken was, van de inspanningen daarvoor (moeilijke, korte maar heftige poging tot bevallen). Toen ze me daarna naar mijn kamer brachten lag daar mijn mannetje en mijn vriend hing er boven en zat naar hem te kijken. Toen draaide hij zich om en zei: Daar ben je dan, wij hebben lekker zitten kletsen
Mijn man is ook echt een ontzettend grote steun geweest tijdens de bevalling. Ik had alleen maar rugweeën en vond het heerlijk als er een warme kruik tegen zat. Ik kon alleen staand de weeën goed opvangen dus mijn vriend heeft de gehele bevalling (32uur) achter me gestaan met de kruik tegen mijn rug . Tijdens het persen riep hij ook steeds: "Komop, je kunt het!" Echt geweldig hoe hij het hefet gedaan. En vooral zijn tranen na de bevalling vond ik geweldig. Hij veegde ze wel steeds snel weg, maar had het toch mooi wel gezien ! Zie wel veel vrouwen hier schrijven dat ze veel lawaai maakte tijdens de bevalling. Ik heb echt geen kik gegeven. En niet omdat ik stoer wilde zijn ofzo hoor. Heb aan het einde de verpleegster gesméékt om pijnstilling. Die ze me niet gaven omdat ik al 9.5cm ontsluiting had. Toen ze zei dat ik geen pijnstilling kreeg zei ik gewoon "nou, dan ga ik gewoon persen hoor, heb er nu genoeg van!". De gynaecoloog moest er wel om lachen. "Lekker rebels" zei ze nog . En vond het hechten idd ook een hel. Liever 3 keer bevallen dan 1 keer hechten (beetje overdreven misschien). Maar dat deed echt zeer. Mijn vriend zegt dat ze het verdoofd hadden, maar daar heb ik niets van gemerkt.
haha geweldig die verhalen.. De bevalling hier verliep best rustig.. t/m de 6 cm weinig last gehad.. deed wel pijn maar goed te doen.. manlief moest van mij op de stoel blijven zitten, kan helemaal niet tegen gefriemel op zulke momenten.. Op een gegeven moment was ik er klaar mee.. moest de persweeën ophouden (1.5 uur lang) omdat de kleine last had van de snelheid (bevalling van 6 uurtjes).. Nog twee weeën wegpuffen en dan mag je maar mijn gevoel zei dat hij er NU uit moest omdat het niet goed ging.. "Als je nog een bakkie koffie wilt, moet je het NU pakken, ik ga persen".. Alles in rep en roer omdat ze de boel niet helemaal klaar hadden Manlief lag helemaal in een deuk (vond het zelf ook wel grappig) Maar goed ook, want toen hij geboren was bleek dat het idd niet veel langer meer had moeten duren.. Tijdens het persen hebben ze een knip gezet en moest verdoofd worden.. De spuit/vloeistof ging er makkelijk en zonder pijn in, alleen tijdens het persen kwam dezelfde vloeistof er weer net zo makkelijk uit snapte al niet waarom manlief begon te lachen Bij het hechten (au, wat deed dat zeer!!) vroeg de gyn wanneer we voor een tweede gaan Heb gezegd dat ik best een tweede kindje wil maar wel zonder bevalling.. Gyn had niet zoveel humor al lag ik zelf helemaal in een scheur Oja, tijdens de bevalling stonden er 5 mensen om mn bed.. de gyn, verpleegkundige, vk van het ziekenhuis, mijn eigen vk (die mocht geen meter meer verzetten van mij) en mijn man.. Later tijdens het hechten kwam de kinderarts er nog bij en paar minuten daarna een verpleger die kwam aflossen.. Heb gezegd dat als hij wil kijken hij 25 cent moet betalen voor deze kijkdoos Och, en grappig dat ik mezelf vond oja (tjee, komt nu lekker naar boven) en heb het koude washandje regelrecht in het gezicht van de verpleegkundige gesmeten nadat ik al 4x had gezegd dat ik dat ding niet wilde..
Mijn man heeft tot op de dag zelf geroepen dat hij niet bij de bevalling wilde zijn, ik heb tot op de dag van de bevalling gedacht 'volgens mij ken ik jou beter dan jijzelf' en wie had er gelijk? Ik . Hij heeft me bij elke wee, van 19.00 uur 's avonds tot de persweeen om 2.30 begonnen over mijn rug gewreven en moed ingesproken en gesust en ik mocht op hem hangen en bij de persweeen heeft hij mijn nek ondersteund en ook nog allemaal dingen gezegd geloof ik maar dat weet ik helaas echt niet meer want ik was redelijk van de wereld op dat moment. Ik had het echt niet zonder hem willen doen
Tijdens mijn studententijd had ik een bijbaantje in een callcenter en daar had ik een - niet zo snuggere - collega van een jaar of 50 die vertelde dat zij tijdens haar bevalling haar kindje letterlijk had teruggeduwd met haar handen. Ze was nog niet uitgerekend en dus mocht het kindje er nog niet uit. Dus toen het hoofdje naar buiten kwam, heeft ze het teruggeduwd. Tja...
Mijn vader heeft toen ik geboren werd heel actief mijn moeder ondersteund bij het persen...gevolg: hij heeft in zijn broek gepoept! ZO lief!
Door alle verhalen van ZP was ik bang geworden voor waar vrouwen toe in staat zijn tijdens een bevalling... Dacht al dat ik ook de boel bij elkaar zou gaan schreeuwen of schelden... Niets was minder waar... Had een hele zware bevalling met veel bloedverlies... en ik maar mensen bedanken. "Wat zijn jullie allemaal lief !". "Dank je wel voor de hulp allemaal !" "Ja waardeer het echt heel erg dat jullie me zo bijstaan !"... en nog veel meer van dat soort uitspraken... Allemaal tussen het schreeuwen en "Auw !" roepen door... Mijn man zat er sprakeloos bij, vertelde hij achteraf
Hahahahahahaha!!! Nou, de enige die ik uitvoerig bedankt heb was de anesthesist die het na een kleine worsteling en 3 keer bijdoseren voor elkaar kreeg om een effectieve ruggenprik te zetten. Ik noemde haar zelfs een 'mijn geschenk uit de hemel'.
Ik riep tussen de perweeën de heletijd van die vage dingen.. Dat ik zo'n honger had, ik had al 2 dagen bijna niks kunnen eten en wat ik op had, had ik weer uit gespuugd. En riep ook de heletijd; m'n anus, m'n anus hahahaha. M'n vriend zei dat ik op Hans Teeuwen leek, zo toen werd ik gelijk pissig. Had 'm nog nooit zo boos aangekeken zei die ! Ook het puffen was erg leuk op; altijd is kort jakje ziek! Hebben we nog erg om moeten lachen ..
Ow wat leuk die verhalen .. hier heb ik geen rare dingen gedaaan of gezegt... Alleen zat mijn vriend me met tranen in zijn ogen aan te kijken en hield me hand vast (zover dit van mij mocht) Terwijl mijn vriend zich altijd stoer en groot voordoet Was tie nu heel lief en klein!
Hahaha, ja dat herken ik. Ik was nl. ook bij m'n clitoris uitgescheurd en die verdoving hielp voor geen meter. Dus toen ze steeds met die naald aan de gang ging daar, zei ik de hele tijd; M'n clit, auauauauaua, m'n clit' Hahaha, achteraf schaamde ik me diep
Wat een leuk topic ! Ik heb me rot gelachen om sommige opmerkingen. Ik maakte me tijdens het persen meer druk om mijn moeder die de juiste foto's moest maken, zodat ik het zelf terug kon zien. Toen Mike zijn hoofdje stond zei ik: Mam maak je wel even een foto ervan ! haha, nou dat is perfect gelukt hoor ! Omdat ik zo druk was met die foto's die mijn mams moest maken, vroeg de VK of ik mee wilde kijken in een spiegel. En ik voluit JA ! En toen ik eindelijk mee kon kijken besefte ik me dat ik er nog niet was, en dat hij er nog uit moest ! Haal maar weer gauw weg !! zei ik En ik schijn tot aan mijn ruggenprik constant te hebben geroepen: Ik kan dit niet, Ik ben een mietje, en ik wil geen kinderen meer !! haha, kan het me allemaal niet meer zo goed herinneren hoor....
Vond mijn mannetje wel super lief ! Ik moest i.v.m gebroken vliezen en niet ingedaalde baby plat op bed blijven liggen, en mijn mannetje heeft me zelfs geholpen op bed met de steek met de toiletgang, terwijl hij normaal over ze nek zou gaan ervan. In het ziekenhuis moest hij huilen tijdens de geboorte, vergat hij steeds mijn pyama, dus heeft ie bij de v&d een mooie nieuwe pyama voor me gekocht, en kreeg ik een nieuwe mobiel kado. (terwijl HIJ jarig was) en heeft hij mij en de meiden waarmee ik op de kamer lag getrakteerd op friet en kaassoufle's ! Wat een schat he !
Er schiet me ineens weer een stomme opmerking te binnen. Na de bevalling vroeg ik of ik niet gedrukt had. Nee zei mijn moeder, waarop ik antwoorde met: gelukkig maar want ik had net nog diaree ! hahahaha !
hahaha erg grappig allemaal!!! ik had ook iets doms.. een uur voor dat ik mocht persen hadden mn vriend en ik ineens het geweldige idee om alle kleertjes en spullen klaar te leggen (had ruggenprik, dus geen pijn en dit kon dus wel ff ) alles zat namelijk nog in de tas. dus wij alle belangrijke dingen klaargelegd zoals eerste kleertjes, mijn schone kleren voor na de bevalling en sloffen. ik had net nieuwe stoffen sloffen gekocht en mn vriend had ze op de grond naast het bed gezet. een uur later, ton ik eindelijk mocht gaan persen, kwam er ontzettend veel vruchtwater naar buiten (vliezen waren al gebroken, maar volgensmij waren dit de 'achterwaters' of hoe dat ook heet), verloskundige kon nog net op tijd wegspringen en mn vriend omschreef het later alsof iemand een emmer ranja over haar heen probeerde te gooien maar goed, de hele vloer was dus 1 groot slagveld en mn sloffen zijn regelrecht de prullenbak in gegaan... (gelukkig had ik nog slippers bij me ) oh en direct na de bevalling filmde mn vriend even een stukje en je hoort mij echt heel zweverig zeggen; oh ik heb zoveel energie, ik kan volgensmij wel de marathon rennen!! (niet erbij nagedacht dat ik niet eens gevoel in mn benen had en dus niet eens uit mn bed kon komen )
Mijn vriend was ook supertje lief, man vol met tattoo's maar hij stond gewoon mee te huilen omdat ik zoveel pijn had en ook toen ons meisje ter wereld kwam hadden we allebei dikke tranen. Heerlijk zo'n stoere vent met een kleine hartje .