Hallo Meiden, Ga het toch nog even hier neerzetten en hoop op herkennen en misschien tips. Onze dochter is een kleine/slechte eter, altijd al geweest. Sinds een paar weken weigert ze haar avondeten. We zijn in die periode over gegaan van potjes voeding waarbij ze onder veel afleiding (boekje, spelletje, filmpje) ongemerkt eten naar 'binnengeschoven' kreeg (ze wilde het niet zelf doen, toonde geen interesse), naar het gewoon mee gaan eten met de pot. Ik eet samen met haar en hetzelfde en bied al weken elke avond een bordje aan. Af en toe probeert ze wel iets (meestal van het vlees of vis of een gebakken aardappel) maar de groente blijft elke avond onaangeroerd. Drie weken geleden besloot ze helemaal niets meer te eten, ook overdag niet meer. En 'nood breekt wet' dus we hebben van alles geprobeerd om haar weer aan het eten te krijgen. Toch weer een potje, wel gewoon aan tafels, zonder afleiding, maar niets krijgt haar 's avonds echt aan het eten. Alle een bordje pap gaat erin. Maar we kunnen haar toch niet elke avond pap gaan geven? Inmiddels lopen we bij de KA en lichamelijk lijkt alles oke. We zijn nu een eettraining begonnen, maar meer dan blijven aanbieden kunnen we niet doen 'we zitten op de goede weg' drukken ze ons op het hart. Maar vanavond had ik het er weer moeilijk mee. Ze kreeg groente die ze wel eerder ooit at en het zat aan haar vingers en dat likt ze wel af. Maar een hap neemt ze er niet van en schuift dan het bord weg. Ze 'vraagt' dan zelf om pap, wat ik haar echter niet wil geven. Daarna, ongeacht of ze iets heeft 'geproefd' of niet krijgt ze een toetje. Nu krijgen we het advies weer een papfles aan te bieden voor het slapen gaan, zodat ze in ieder geval een gevulde buik heeft. Maar hoe lang moeten we zo nog doorgaan? (ze heeft nu dus al een week of 7 geen normale avondmaaltijd meer gegeten ). Moeten we dan op een gegeven moment maar zeggen dat ze 's avonds gewoon een bordje pap eet? Sorry voor het hele lange verhaal, maar weet het af en toe echt niet meer....
nee ik zou het gewoon elke keer aanbieden in stukjes op haar bordje en dan negeren. Eet ze er niets van dan kun je later als alles klaar is en opgeruimt nog pap geven. Ze moet wel elke keer een kans krijgen om te proeven en evt een hap te nemen al is het dubbel werk voor jullie. Denk dat het belangrijkste is dat jullie haar niet pushen en teveel op letten of ze wel of niet eet.
ik bedoel het niet lullig, maar probeer niet te pushen, dat werkt niet. ik ben het levende bewijs. ik eet nog geen groente. vroeger mocht het niet in mijn buurt komen, ik at geen groente, geen vlees en bijna geen aardappels. (word van de zomer 26) mijn moeder heeft ook van alles geprobeerd, maar ik at het ook niet. mijn moeder is vaak met mij bij de dokter geweest (huisarts) en die zei: het is een broodkind (at ik wel) als ze honger eet zal ze wel eten. ik at ook nooit potjes, die hoefde ik niet. ik heb zelf geen idee waarom niet? waar het knelpunt zit dat ik het niet wilde. al vanaf het begin niet. ik kan er hele discussies over voeren met mensen, waarom ik niks lust. ze snappen het niet en vinden het zo erg voor me en gaan de raarste dingen opnoemen of ik die wel lust? (boterhamworst met figuurtjes erin vond ik zelf het leukste verzonnen) als een kind niet wil eten kan je die niet dwingen. daar blijf ik bij. mijn dochter dronk de eerste weken slecht. ze at niet veel. nu lust ze alles en eet met de pot mee, maar is nog geen grote eter, ik ben al lang blij dat ze dingen eet. ze moet van mij wel proeven (als ze iets groter is) ze mag het uitspugen als ze het niet lekker vind, maar ik wil wel dat ze proeft. heb ik bij mijn oppaskinderen ook gedaan. als bij mij groente of vlees in de buurt kwam werd ik hysterisch (daar kan ik me nog licht iets van herinneren, ik was volgens mij een jaar of 4-5 toen ik dat nog had) dit is pas over gegaan toen ik in de horeca ging werken en wel vlees moest aanraken. nu heb ik er geen problemen mee. om het aan te raken, maar als ik aan het koken ben ga ik niet met dezelfde vork in de groente of het vlees en in de aardappelen (de aardappels eet ik wel, de rest niet) ik zou het blijven aanbieden en proberen om er niet teveel nadruk en aandacht op te leggen. mijn moeder zei altijd: ik wilde het ook wel eens gezellig hebben aan tafel, dan eet je maar niet, als je er maar bij zit (ben de jongste van 3) ik snap en begrijp dat dit heel lastig en frustrerend is, maar waarschijnlijk komt het nog goed. ze heeft het wel al gegeten (in tegenstelling tot mij) heel veel succes. ps: wil geen discussie uitlokken over dat ik maar moet beginnen met proeven, dat ik me niet aan moet stellen of dat ik slecht voor mijn kinderen zorg (ik ben zwanger) en hoe het moet als leah het straks van mij ziet en ook niet wil eten. die discussie voer ik al vaak genoeg en het helpt niet! mijn vriend probeert het al 9jaar. mijn moeder al bijna 26jaar. zelfs toen ik zwanger was lukte het me niet.
Ha Meiden, Bedankt voor jullie reacties. Het is ook zeker zo dat we nu vooral de nadruk leggen op het gezellig houden aan tafel. Ik probeer niet te puchen en de ene avond ben ik er heel ontspannen over en denk dan, nou, dan toch niet. Maar soms frustreert het me enorm dat ze gewoon niet eens een hap proeft, alles schuift ze al bij voorbaad weg. Als ze straks een jaar of drie is, kun je er tenminste een beloningssysteem op zetten (bijv. 1 hapje proeven is 1 sticker etc.) maar dat werkt nu nog niet helaas. Soms denk ik, ik stop gewoon met het aanbieden van de gewone maaltijd en geef haar dan maar direct pap als wij gewoon eten, maar ja, dan krijg je je kind waarschijnlijk nooit meer aan iets anders. Tis gewoon af en toe erg lastig. Brenjomi, ik zal zeker geen discussie met je aangaan hoor Ik weet inmiddels hoe lastig het is en dat het niet altijd een kwestie is van: 'Als ze echt honger hebben, gaan ze wel eten!" Nou, mijn dochter heeft inmiddels laten zien dat die vlieger bij haar niet op gaat. We zijn dus al een aantal weken bezig het gewoon elke avond aan te bieden, dus ze krijgt zo wel de kans om te proeven en ik geef ook niet tijdens het avondeten een andere vervanging. Maar meestal neemt ze dus geen enkele hap. Soms proeft ze wel van een korstje van de snitzel of een aardappeltje, dan ben ik al erg blij dat ze tenminste proeft, maar het gaat dan echt om 3 muizenhapjes. Af en toe weet ik het gewoon niet meer. Groet Snoozie
Mijn zoontje eet ook al een tijdje zijn avondeten niet meer, behalve als ik hem een potje of macaroni voorschotel. Ik blijf stug volhouden en het proberen, al grijp ik inmiddels toch wat vaker naar potjes. Zodat ie in ieder geval wel een paar dagen per week wat groente binnen krijgt. Maaaaaar, hij eet overdags wel goed. We hebben overigens hetzelfde probleem met fruit, hij wil alleen een banaan. Met broodbeleg hebben we het probleem ook, dan wil ie alleen smeerkaas of sandwichspread. Oftewel, meneer is heel kieskeurig geworden. In ieder geval is ons probleem van een hele andere orde. Ik hoop dat die eettraining gaat helpen. Ik push het in ieder geval nooit. Ik bied hem ongeveer 5 keer een hap aan, met tussenpose. Daarna zet ik het bord voor zijn neus neer en kan ie eventueel zelf eten met zijn handen (als ik hem een lepel of vork geef, gaat ie ermee spelen). Overigens, mijn moeder zei dat ik als kind ook echt maandenlang niet wilde eten, met name het avondeten. Toch groeide ik goed en ben ik gezond Verbazingwekkend hoeveel kinderen kunnen hebben!
Tis net alsof je over onze meid schrijft. Ook altijd al een slechte eter geweest. Het enige dat er goed in gaat is granenpap van Bambix en bananen. Potjes lukt af en toe ook wel.. Hoe oud is je dochter? Vorige week ben ik op het cb geweest, daar zeiden ze ook dat je niet moet dwingen, maar wel elke keer moet aanbieden. Onze dochter eet ook bijna niets zelf, en ook wij zijn de afgelopen tijd overgaan op met de pot meeeten. En onze dochter vraagt ook de hele dag om pap. Het is heel frustrerend. Mensen zeggen vaak, ze eet wel als ze honger heeft. Soms weet ik zeker dat ze honger heeft, maar dan nog eet ze niet. Ze probeert meestal wel een hapje, maar daar blijft het dan bij. De afgelopen weken hebben we ons er maar bij nergelegd. Ze zit altijd bij ons aan tafel. We leggen wat op haar bordje zodat ze zelf kan eten en af en toe bieden wij iets aan met een vork/lepel. Soms eet ze dan een paar hapjes. We dwingen niet, anders is het brullen. We bieden altijd yoghurt aan en soms krijgt ze een potje wat er vaak wel redelijk ingaat. Ook krijgt ze 's avonds nog een banaan als ze slecht gegeten heeft. Volgens onze cb-arts leggen ze de connectie niet meer tussen eten weigeren en iets anders krijgen als er een uur/anderhalf uur tussen zit. Ik weet hoe frustrerend en vermoeiend het is als je kindje altijd te weinig of niks eet. Maar kijk ook naar hoe je kindje zich ontwikkeld. Is ze vaak ziek? En in bv granenpap zitten ook veel vitamines, krijgen ze ook veel van binnen. Lang verhaal, kan je eigenlijk niet echt helpen geloof ik.. Het enige wat ik kan zeggen is dat je het beter naast je ner kunt leggen. Je kindje eet niet goed, en zal waarschijnlijk nooit geen grote eter worden. Het gaat heus niet beter als je je er druk over maakt.. Ow, wat hier trouwens wel redelijk werkt, is de hele dag door kleine beetjes aanbieden. Bv 6x per dag een kleine maaltijd ipv 3x per dag een grote maaltijd..
Deels herkenbaar. ons zoontje heeft zo zn periodes. Hier heeft het zeer waarschijnlijk te maken met een eigen willetje ontdekken/ eigenwijsigheid etc. Hoe oud is je dochter? Opvallend is dat hier de macaroni (ongeacht met welke groenten, vlees of saus) er ook goed in gaat en potjes vaak ook. ik heb het idee dat potjes wat gladder zijn dan zelfgemaakt eten. Ik moet eerlijk bekennen dat ik tot zn eerste jaar nauwelijks potjes gaf en het eten goed ging. Daarna introduceerde ik ook steeds vaker eten met de pot mee (grover) en begon de "ellende" ik heb iig nog nooit zoveel potjes in huis gehaald als nu! Maar als ik nu zelfgemaakt eten wat wij eten pureer of door de blender doe dan haalt t ook niks uit, dan hoeft ie dan ook niet. De ene keer helpt t als we hem eerst zelf laten aanmodderen. Dus gewoon met zn handjes of lepel laten doen en meestal komt er dan niet veel binnen, maar dan proeft hij tenminste wel en doet ie het zelf, want als wij het doen kan hij zich gepusht voelen en dat is iets wat we proberen te voorkomen zodat hij geen tegenzin ontwikkelt. De andere keer helpt t juist om hem helemaal niks zelf te laten doen en maar gewoon te geven. Wat hier heel vaak voor komt is dat hij ameteen al protesteert met een heel circus erom heen: schreeuwen, hoofd wegdraaien, bord weg duwen etc. proeven moet hij altijd van mij en vaak als ik dan wat eten aan zn lippen gesmeerd krijg, lijkt er een knop om te gaan en dan moet ie het ineens wel?! Altijd bij ons aan tafel en ook altijd een teotje (yoghurt) na afloop. Wat niet pedagogisch verantwoord is, maar wel handig : als hij slecht eet dan pureer ik soms de restjes heel fijn en geef ik dat door de yoghurt. Dan eet ie het vaak wel op (yoghurt gaat er altijkd goed in!) Ook doe ik soms wat granenpap door de yoghurt of een banaan zodat hij toch wat vulling binnenkrijgt. In periodeds dat hij heel slecht eet geef ik vaak ook knorr vie (van die groentensap) zodat hij iig zn groenten binnenkrijgt. Ook helpen knijpfruitjes goed, dat vind ie heel interssant. En wat hier al werd genoemnd wat wij ook toepassen: ik bied het zo'n keer of 4/5 aan, met tussenpozen en als hij dan nog steeds niet wil dan is het klaar en zet ik het weg. Hij blijft dan wel aan tafel en krijgt ook niks anders Ik denk als je m een alternatief gaat geven dat t dan een machtsspelletje kan worden! Als dan blijkt dat ie idd niks binnen heeft gekregen pas ik de trucs met de yoghurt toe. Voor nood gevallen heb ik van die kinderkauwtabletten met vitaminen. En soms koop ik een pak groeimelk zodat ie iig geen vitaminen tekort komt. Hopelijk heb je er wat aan.
Oh, wat fijn om die herkenning te lezen en ook dezelfde strubbelingen die we blijkbaar allemaal doormaken. Mijn dochter is 19 maanden en wil alles zelf doen, dat is prima en dat kan ze ook goed. Ik vind het ook prima als ze even aan het eten wil voelen met haar handen, het als het ware ontdekken, de structuur voelen enzo. Dit doet ze vaak wel (er is dus al wel meer interesse dan een paar weken terug) en heel soms proeft ze het dan. Maar vaak kijkt ze naar haar vieze handjes en is het huilen als wij het er niet af halen. Ik probeer altijd nog 'lik je handjes maar af' Maar mevrouwtje is niet gek, hihihi Toen ze nog wel potjes at, was de macaroni/spagetti/lasagne ook favoriet. Maar nu wilt ze die ook niet meer. Overdag is het trouwens ook neit veel hoor, paar stukjes fruit (4 happen ofzo, een heel stuks fruit is er nog nooit in gegaan) knijpfruit vind ze inderdaad lekker en leuk. Boterhammen gaan wisselend, ene dag eet ze er 2 (vaak op KDV) andere dag een paar stukjes, zonder de korstjes. En 's middags een cracotte met smeerworst of smeerkaas. De eettraining is er op gericht om ons te begeleiden, maar het komt eigenlijk op hetzelfde neer als wat jullie ook allemaal zeggen (en wij al deden): houd het gezellig aan tafel, dwing niet, wel een toetje geven, niet te veel aandacht aan besteden, niet te lang aan tafel blijven zitten, weghalen zodra ze ermee gaat klieren etc. En als extra advies hebben we nu dus het opnieuw invoeren van een papfles voor het slapen gaan gekregen (ze is namelijk ook een heel licht poppetje (nu 8,5 kilo), vandaar dat ik me af en toe echt zorgen maak). Groetjes Snoozie
Een peuter kan met 1 achtste boterham de dag door! Geloof het of niet maar het is echt waar. Ze laten zichzelf echt niet uithongeren hoor. Snap heus dat je je zorgen maakt maar erin proppen kan ook niet. Gewoon als iedereen aan tafel zit ook een bord met eten voor haar, eet ze niet dan niet. Gezellig houden en vóóral géén aandacht eraan besteden. Ik zou zelf geen toetje geven maar wel een kleine papfles voor het slapen gaan. Het gaat écht een keer goedkomen! Succes.
Eet ze op het KDV ook beter haar fruit? Ik kwam er bijvoorbeeld van de week achter dat mijn zoontje op het KDV met veel smaak zijn appel op smult terwijl hij er thuis niets van moet weten! Nou jaaa
Ja, zie eten doet eten! Op het KDV gaat alles schoon op, zelfs 2 boterhammen tussen de middag. Maar thuis moet overal mee gekliederd worden. Als wij trouwens net doen alsof we een hapje van zn avondeten eten, dan moet meneer het soms wel! Die papfles voor de nacht zou ik idd gewoon doen hoor. In die granen zitten ook veel voedingsstoffen en dan heeft ze iig wat vulling, zeker als ze ook zo licht is. Ik denk zoalng er geruime tijd tussen het avondeten en de papfles zit dat het niet uitmaakt. Ze moet natuurlijk niet gaan denken; als ik dit weiger, krijg ik dat...
Nog een tip: vanavond was het weer raak hoor: flink protesteren, giollen, weigeren en gooien met zelfgemaakt eten. Mn man riep al kwaad: voortaan krijgt ie een potje hoor!@ Maar nmijn mening is dat we het gewoon koeten blijven proberen en als alternatief het zelfgemaakte eten ala rapley dan maar pureren. En heel af en toe als we echt gekruid eten of ongezond (haha) dan een potje. Vanavond dus alleen wat vis op, toen de restjes gepureerd, weer wat hapjes op, toen de rest nog verder gepureerd en er yoghurt door heen gedaan, weer wat hapjes op maar alles bij elkaar slechts 1/3e van zn maaltijd. een papfles voor de nacht wil ik eigenlijk niet geven aangezien hij dan echt ruim over zn 300cc zuivel heen komt, dus wat heb ik gedaan? Diksap met water aangelengd en er granen pap doorheen gedaan. Het klinkt vreselijk ranzig, maar hij vond t toch lekker! En het is nog voedzaam door de pap ook! Gaat ie iig niet met een lege maag naar bed.
Hahaha, het maakt wel creatief he Druif! Hier was het vanavond ook weer 'gezellig'. Ik heb het niet laten merken aan mijn dochter, gewoon gezellig zitten eten en haar vertellen hoe lekker ik het vond. Maar merkte dat ik zelf gewoon in 5 minuten zat te eten omdat ik het dan toch vervelend vind dat zij niets neemt.... Daarna nog maar eens geprobeerd haar een papfles te geven, maar op de een of andere manier wil ze het niet uit een fles. Toen maar in een bakje gegoten en haar weer aan tafel gezet en haar toen laten eten. Maar ja, toen belde haar papa en toen wilde ze niet meer. Uiteindelijk toen nog maar zo'n kant en klaar pyjama papje gegeven, zodat ze tenminste een gevuld buikje heeft voor de nacht! Hopelijk slaapt ze weer een nachtje door
Lastig meid! Ik snap ook dat je je ondertussen zorgen maakt! Is ze verder qua gewicht e.d wel in orde (heb het gelezen dacht ik...maar weet het even niet meer) Ik kan wel heel makkelijk zeggen blijf proberen maar push niet...maar daar heb je ook niets aan! Ik zou sowieso NIET ipv avondeten een bordje pap gaan geven...helemaal niet als ze er zelf om vraagt en terwijl jij je groente zit te eten. Dan krijgt ze het idee dat dat allemaal niet hoeft en dat ze lekker toch wel een bordje pap krijgt! Dat je het later op de avond geeft zou misschien wel kunnen maar ik weet natuurlijk niet hoe laat ze naar bed gaat Ik weet vanuit ervaring hier dat pushen niet werkt! Vandeweek had Finn spinazie met Penne (wat ie al vaker opheeft) en hij wilde niet...dus toen bood ik hem de stukjes aan en toen werd ie toch boos en gooien met alles! Hij wil het of zelf doen...of niet! Hahaha! Ik laat het hem ook altijd zelf doen (op een uitzondering na) Ik heb zelf nog nooit een potje gegeven (Finn heeft ernstige KMA en is gevoelig voor bepaalde stoffen) dus heb ik ook zijn prutjes altijd zelf gemaakt...dus hij krijgt die overgang van potje naar met de pot mee ook niet zo heftig. Maar daar heb je ook niet echt wat an natuurlijk! Eet ze wel vers fruit? Want desnoods maak je dan witlof met appel of peer...of zuurkool met mandarijn enz. En zelf lekker op je gemak eten hoor! anders krijg je last van je maag dalijk en dat ook nog eens lijkt me niet prettig! Kreeg ze hiervoor een potje terwijl jij/jullie niet aan het eten waren? Omdat je zegt dat je nu wl samen eet...misschien kan je proberen wat ze doet als je haar zelf laat eten en zelf niet gat staan te kijken maar even wat anders gaat doen (maar haar uiteraard gewoon in de gaten houdt) Dan heeft ze misschien ook minder het idee dat het allemaal onder dwang gebeurd.
Ik zou haar idd aan tafel gewoon laten mee-eten. Iris eet goed, maar ik merk dat ze kleine bakjes met verschillend eten wel interessant vindt. Soms krijgt ze dan bv een bakje met witte pasta, bakje rauwe wortel, bakje tomaten. Ze vindt t leuk om dan te eten uit verschillende bakjes. Ze eet ook wel gewoon een bord pasta met saus hoor (saus apart), maar de bakjes zijn leuk en daardoor eet ze ook dingen die ze soms niet wil. Ik zou haar ook pap geven, maar dan echt voor t slapen gaan en dus niet tijdens de maaltijd; anders leert ze t niet.
@Sarah, ze kreeg dus eerst vaak potjes tijdens veel afleiding, boekje, filmpje etc. anders wilde ze niets, het is dus iets dat echt al een tijdje speelt. Mijn man en ik aten altijd samen, omdat hij laat thuis is. Maar nu hadden we besloten dat ik samen met haar ga eten en hij later, anders lijkt het net alsof wij nooit eten. Zien eten doet eten hoopten we. Maar inderdaad, misschien voelt ze zich wel erg 'bekeken' en is de druk veel groter als ik samen met haar eten. Zal vanavond is een beetje gaan 'rommelen' nog in de keuken, kijken of dat helpt. Fruit eet ze ook niet fantastisch. En haar lengte en gewicht blijven nu dus wel erg achter, vandaar dat we naar de KA zijn doorgestuurd. Ze heeft inmiddels allerlei testen ondergaan om lichamelijke ziektes/aandoeningen uit te sluiten, gelukkig was alles goed. Nu zijn we dus doorgestuurd naar peuter-eetbegeleiding, dat is wel fijn hoor, maar geen wondermiddel. Bij de tweede ga ik het zeker anders doen, wil die potjes niet meer in huis, hahaha! @Femke, dat van die bakjes is ook een leuk idee. Ik heb wel zo'n bordje met verschillende vakjes waar ik het eten op verdeel, maar die bakjes vind ik zeker de moeite waard om te proberen. Vanavond weer vol goede moed een nieuwe poging
@Snoozie...Bedenk ik me nu ineens hoor...ik zie dat je zwanger bent...zou dat er ook niet mee te maken kunnen hebben? Misschien wat te veel verandering in 1 keer...een babykamer...mama dikke buik en misschien wel wat anders in gedrag (om het even netjes te zeggen...hahaha) en dan ook nog eens ander eten... Balen hoor...ik voel gewoon met je mee...het lijkt me niets! Maar iig wel fijn dat het niets lichamelijks is. Nu nog een oplossing vinden! Heel erg veel succes meid!
Dat vind ik een goeie tip. Ik merk dat onze meid veel beter eet als ze een beetje zelf kan/mag aanmodderen terwijl mama met andere dingen bezig is, iig niet met onze meid zelf. Of ik geef een stukje fruit in d'r vuistje. En pas als mama niet kijkt neemt ze er een hapje van.. Is zeker het proberen waard!