Toen onze dochter geboren was vertelde mijn man aan iedereen hoe heftig die bevalling was, hij was helemaal kapot Hij deed verdorie net alsof hij die klus geklaard had, ik irriteerde me er kapot aan toen Achteraf wel heel lief dat hij zo meegeleefd had, hahaha!
leuk topic dit mijn man had in de laatste maanden van de zwangerschap ook ineens zo'n vertederende, komische, liefdevolle, bezorgde, hij-heeft-er-echt-niks-van-begrepen-opmerking: zoals de meeste vrouwen wel herkennen kun je aan het einde van de zwangerschap steeds beter de baby voelen aan de buitenkant, wij voelden ook duidelijk een ruggetje, voetjes enz. Mijn placenta lag aan de voorkant. Op een gegeven moment lopen we met de honden in de bossen, hij legt zijn hand op mijn buik (had toen ook nog net een harde buik dus helemaal alles goed voelbaar), zegt ie; zo die is hard.....moet je niet eens naar de dokter daarmee? ik: huh? hoezo? hij: ja nou, als je alles zo goed voelt zal die moederkoek wel bijna op zijn..... hij zag die placenta dus echt voor zich als een 'koek' die de baby gedurende negen maanden verblijf in de baarmoeder langzamerhand oppeuzelt... de schat, ben niet meer naar de dokter geweest hoor haha
mijn man gaat het er nog niet zo in dat mijn buik zal groeien. het is zijn eerste kindje en mijn 2e hij verwacht dat dat met 8 maanden zwangerschap alles nog net zo makelijk zal gaan.... ik moest hem met een kussen onder mijn shirt laten ervaren hoe anders bepaalde dingen zullen gaan, met een buik....dansen, zoenen, sexen. best hilarisch en ik dacht dat dat wel doorgekomen was.... De volgende dag is hij aan een dieet begonnen, want als zijn buik kleiner is kunnen we straks in ieder geval nog fatsoenlijk sexen
ik had toen mijn zoontje geboren was wel eens 's nachts dat ik wakker schrok en niet meer wist of ik hem wel terug in bed had gelegd na het voeden. bleek dat manlief hier ook last van had hij was met collega op klus en sliep in een hotel. midden in de nacht was die onder het bed aan het zoeken naar onze zoon . (slaap dronken) zijn collega snapte er geen bal van ... euhhh je zoon is toch gewoon thuis...? ook was hij er stellig van overtuigt dat het kindje zijn navelstreng aan mijn navel vast zat. na enig uitleg kwam hij tot de conclusie dat de placente een soort liga moest zijn.
Ik houd dit topic steeds in de gaten, echt zo typisch allemaal... geweldig! Mijn man heeft een hele irritante benaming voor dit kindje wat we nu verwachten. Ik heb het altijd over 'de baby', 'dit kindje', of weetikveelwat. Maar hij noemt het steeds "die nieuwe". Echt vreselijk, alsof je naar de visafslag gaat voor een Hollandse nieuwe .
Ik ben verhuisd van een stad naar een boeren dorpje, omdat mijn man hier woonde. Nu kan ik het dialect goed verstaan, maar sommige dingen vind ik nog steeds raar! Zo gingen we vrienden van ons vertellen dat we zwanger waren. En ja, ik heb nou eenmaal geen subtiele man, dus hij zegt; Gab is ook drachtig.... Dacht dat ik door de grond heen zakte. Of manlief zegt ja wanneer ze gaat werpen.. Pff ik kan daar nog niet echt aan wennen Hij heeft nog wel meer leuke/rare opmerkingen, maar die vergeet ik nog wel eens...
*Proest* Dit herken ik!! Manlief is nogal als hij druk is van het slaapwandelen en gekke dingen in zijn slaap doen. De eerste weken slipe ons zoontje bij ons op de kamer. En elke nacht weer sloeg mijn man keihard de deken van zich af omdat hij dacht dat hij hem beet had. Ik lachen natuurlijk. En ik zei ook: als dat zo was had je hem met je wilde gedrag al tegen het plafond gelanceerd!! Ook hield hij in zijn slaap de deken vast alsof het een baby was. Hij dacht ook echt dat hij ons zoontje beet had. God ik heb wat in een deuk gelegen in de nacht!!
Zucht....mijn man zei tijdens de bevalling tegen de gyneacoloog: is allemaal toneel hoor, het valt best mee.....:x Gelukkig kreeg ik het op dat moment niet mee en hoorde ik het pas achteraf.
Whahahaha die nieuwe...zo vers uit de ...eh...zee? Hier is het Harmpie, vraag me niet waarom, ik was niet van plan mijn kind Harmpie te noemen
Mijn vriend noemde mij liefkozend zijn lieve zeekoetje bij mijn vorige zwangerschap.... Hij bedoelde zeepaardje (omdat die ook een dikke buik hebben). Maar hij had het even verkeerd hahaha Hij is van Russische komaf en dat hoor je eigenlijk niet meer aan hem. Maar soms toch nog leuke versprekingen. Ik pest hem er nu nog mee... Je zwangere vriendin een zeekoe noemen.
Lol, heb echt al gelachen hier! Hem ook zo'n muffe man... echt! Eerste echo en vasstelling zwangerschap; Gyn; "Wanneer heb je je laatste ms gehad?" Ik; "14 december" Vriend; "euh, neen schat, had je niet..." -Toen zweeg ie want zag hij de blik van mij en de gyn in de trant van WAAR MOEI JIJ JE MEE? Hij dacht het even beter te weten... Verder heeft hij geen woord meer gezegd... haha. 2 dagen geleden hadden we het gewoon over de zwangerschap op zich, niks speciaals over mij of kwaaltjes etc... Zegt ie ineens; "Maar ik hou nog steeds heel veel van je hoor!"
Ik lag vandaag op de tafel bij de verloskundige. Vraagt ze of ik de baby al voel, waarop ik zeg dat ik het niet zeker weet en dat het misschien mijn darmen zijn. Zegt mijn vriend: 'het zijn zeker haar darmen want ze laat elke keer als ze dat voelt een scheet' Dat is helemaal niet waaaaaaaaaaaaaaar
Whaaaaaaaaahahah, heb je hem een knal verkocht daarna? Hier laat ik volgens manlief windjes die naar babyluiers stinken, mag ie er alvast aan wennen hahahah
Mannen kunnen zo ontactisch zijn....of het nou over scheten of over je wisselende humeur gaat, ze zijn gewoon niet tactisch. Ik weet dat mijn humeur alle kanten op gaat, dat hoeft die echt niet in een volle kantine luidkeels om te roepen hoor, daar wisselt mijn humeur niet echt de positieve kant van op De laatste keer dat die zei ach ja dat hoort bij zwanger zijn (afgelopen zaterdag dus) heb ik heel gemeen terug gezegt: zo zo en hoe vaak ben jij zwanger geweest dat je zo'n expert bent?