Mijn dochter is ook met de vacuum gehaald ivm hartslag die zo goed als verdwenen was, ik had dus weinig keus, wel lang last van gehad trouwens!
klopt ik ben kraamverzorgster en ze kunnen t kind dan niet meer "terug" duwen als het al te ver in het bekken zit........en dan is het kiezen voor de pomp of je kind overlijd misschien wel...........het is nood en dan ben ik dus blij dat er zo'n pomp is
Weet niet of dit er al tussen staat en lees het hier ook nooit eigenlijk.. Maar ik heb een duw op mijn buik gehad omdat mijn zoontje er niet uit wilde..Het duurde te lang maar geen pomp of tang gehad gewoon een duw en hij was er.
Dacht altijd dat er ALTIJD geknipt moest worden bij het gebruik van de pomp, omdat ze anders het kapje niet helemaal op het hoofdje kunnen zetten.... hier trouwens niet verdoofd VOOR de knip/ pomp maar niets van gevoeld...
Even de theorie op nageslagen... en idd niet altijd noodzakelijk... bij een tangverlossing wel... ik leer nog eens wat op dit forum...
Ik heb de combinatie gehad: en een duw van de gyn en de vacuumpomp door de verloskundig arts. Zo van als ie er nou niet uitkomt gaat het niet goed. Het was niet eens dat het te lang duurde, was 50 min bezig met persen, maar de hartslag daalde veel te veel. Gelukkig heb ik daar zelf niet zoveel van meegekregen, maar het is wel de reden dat ik nu in het ziekenhuis moet bevallen van mijn vriend. Die heeft er een redelijke tik van meegekregen zullen we maar zeggen.
Oh dat is wel wat heftiger dan bij mij!! Ik ben nadat mijn vliezen gebroken waren in een uur bevallen. Ik was 21 min aan het persen maar zijn hartslag daalde steeds en toen heeft de verpleegkundige op mijn buik geduwt. Maar ik hoor of lees het gewoon nergens, vraag me af of het zo bijzonder is ofzo maar niet dus gelukkig!
Nou of dat heftiger is, lijkt mij heftiger om binnen een uur nadat je vliezen gebroken zijn te bevallen. Wel fijn dat het met een duw ook lukte. Qua herstel voor de moeder is een vacuumpomp vele malen 'beter' dan een spoedkeizersnee, maar voor het kindje is de pomp toch wel een heftige ervaring. Ze houden er op zn minst een paar dagen flinke hoofdpijn aan over en zijn vaak misselijk. Dus als ik deze bevalling kan kiezen zou ik het zonder willen, maar ja ik vind dat je op zo'n moment niet veel te kiezen hebt als het om het leven van je kind gaat. Dan ben ik blij dat zulke middelen bestaan.
Ik heb bijna 2,5 uur geperst, was dan ook helemaal kapot, de bevalling zelf duurde 19 uur. Het duurde allemaal veels te lang, arts/assistent was steeds te druk, toen het niet goed ging moest de gyn nog uit bed gebeld worden. Deze keer kan het me niet ballen hoe of wat, als het kind er maar uit komt.. mijn grootste angst is dat deze ook met zijn schouder blijft steken.
Ik heb ook 2 uur geperst en een duw en een pomp gehad....en van te voren 2 uur persweeën tegengehouden want ze was een sterrekijkertje!! Allemaal verschrikkelijk maar op een gegeven moment moet je kind eruit!! en hoe en wat interesseert niet dan op zo`n moment! Maar nu weten we nog niet waarom TS dit vroeg???!!
Heb bij de 1e ook een ks gehad, ook 3 dagen weeen, toen ingeleid, maar ontsluiting vorderde niet en kreeg zelf koorts erbij. Dus over op een ks.De kleine zat ook klem in mijn buik. Ze heeft een slechte start gemaakt. Maar wat ik wou zeggen, bij de 2e ben ik wel ingeleid, dus het kan wel.Tuurlijk heb je kans dat het litteken open kan scheuren, maar zo groot is de kans nou ook weer niet. En de 2e is dus op een natuurlijke manier gekomen. Wat een wereld van verschil was dat zeg! Alleen bleef de placenta vastzitten in mijn buik en was de navelstreng gescheurd, dus 2.5liter bloed verloren. Maar met mijn dochter ging alles super goed.
Ik heb ervaring met de vacuumpomp én een keizersnede in één bevalling. De hartslag van mijn zoontje werd heel onregelmatig tijdens het persen. Bovendien was er geen beweging in te krijgen. Toen hebben ze tot drie keer toe de vacuümpomp op zijn hoofd gezet, maar ook daarmee kregen ze hem er niet uit. Toen viel zijn hartslag weg en zijn ze overgegaan op een spoedkeizersnede. Wat je zegt klopt: hij lag al heel ver in het geboortekanaal (lag zelfs klemvast), dus ze hebben behoorlijk aan hem moeten trekken. Hij zal wel gedacht hebben: wat willen ze nou? Eerst trekken ze aan de onderkant en nu weer aan de bovenkant! Haha! Maar goed, het is niet de ideale situatie maar het kan dus wel. Kan me echt niet voorstellen dat je een vacuümpomp weigert. Overigens heb ik niks gevoeld van die vacuümpomp en heb ik er ook geen knip voor gehad. Van de keizersnede heb ik des te meer last gehad...
Oh, gelukkig maar. Misschien verschillend per zkh? Ik vond dit al zo vreselijk klinken! Dat schrikbeeld heeft me wel door de bevalling heen geholpen. Na afloop hoorde ik van de verpleegkundige die er bij was dat sommige vrouwen, als ze horen dat de keuze is tussen een keizersnee of een vacuümpomp, het juist opgeven (persen) omdat ze denken dat een keizersnee makkelijker is. Dat "keizer" klinkt bij sommigen ook alsof het een vorstelijke ingreep is o.i.d., dus de term is ook misleidend.
Ik ben ook bevallen met de vaccuumpomp en ik vond het heel erg meevallen. Ik snap ook niet zo goed waarom je liever een keizersnede wilt dan de vaccuumpomp. Een keizersnede lijkt me toch een stuk heftiger, ook voor je kindje. En op het moment dat de artsen beslissen dat het kindje met hulp gehaald moet worden, gaan ze echt niet vragen of jij het okee vind. Tenminste, dat was in mijn geval niet zo. En anders had ik het niet eens gehoord
Hier bewust geprobeert keizersnee tegen te houden! Kleine vent zat ook dwars met zijn schouder achter met rechter bekken zeg maar....hoorde op ten duur spoed sectio en dacht alleen maar nee dat overleefd hij niet (hartslag viel ook weg..) ben toen zonder wee uit alle macht gaan persen en toen de gyno dat zag pakte ze snel de vacium...volledig uitgescheurd (had op dat moment geen wee dus logisch) maar had liever grof gezegd met darmen op de grond gegooid als dat me kleine vent zou overlijden! Na 6 weken terug bij gyno en ze zei....mevrouw respect wat u gedaan heeft je heb je zoon gered!!!! Dus kiezen nee.....
Mommy Respect! had geluk dat ik een perswee kreeg, maar idd,, liever alle ingewanden op de grond dan dat mijn kindje het niet overleefd.. Mocht zoieso eigenlijk nog niet persen, maar mijn gevoel zei heeel sterk, nu eruit anders red hij het niet.. Volgens mij gaat TS niet meer reageren hoor..
Hier hetzelfde als bij jou! Ze hebben aan mij gevraagd of ik het nog 2 keer wilde proberen met een vacuümpomp maar ook dit wilde niet! Ik weet nog heel goed dat ze J. terug duwde en ik had zoiets van heb ik daar nou 60 min voor moeten persen:x Met de keizersnede voelde ik ze ook echt mega trekken aan J. (is dat altijd zo eigenlijk??) Op het eerste gezicht ging het heel goed met J. maar nu achteraf merk ik dat J echt mega veel pijn aan zijn hoofdje en nek heeft gehad en ontzettend gespannen is. Tijdens de bevalling denk je alleen maar dit kind moet er uit dus waarom geen vacuümpomp?!
Bij mij werd er na 17 min persen na een ingeleide bevalling de vacuumpomp erop gezet. Misschien klinkt wat ik nu zeg ook wel heel raar, maar ik vond het een verademing. Toen ik aan het persen was, voelde ik het hoofdje drukken en dacht ik bij mezelf....DIT GAAT NOOIT PASSEN! hahah, maar goed, ik zei telkens maar, rian, niet piepen door de pijn heen persen! Dus dat deed ik, en de gyn zei goed hoor ga maar door, ze komt eraan. Alleen toen had ze het wel erg benauwd, dat had ze tijdens de ontsluiting al. Toen heeft hij een knip gezet en vacuum erop, waar ik niks van heb gevoeld, en ik heb het hoofdje niet geboren voelen worden, wel de schouders en een voetje wat eruitgleed, dat was het. Ik vind het wel grappig om te lezen hoe het hechten ging bij andere, dat de baby dan wel in de kamer was. De gyn zei tegen mij, houdt je meisje maar lekker vast, dan ga ik je ondertussen hechten. Dus ik was zo op mijn dochter aan het concentreren dat ik er weinig van mee heb gekregen, thank god Wat mijn dochter van de vacuum heeft over gehouden, was idd wat hoofdpijn, ze was wat suffig, ze sliep veel en ze had een beetje een tuut op dr bolletje. Maar na een paar dagen was de tuut weg. Ze had gelukkig geen wond op dr hoofd! Liefs Rianne Liefs Rianne