Niet helemaal natuurlijk, de pillen van de gyn hebben eraan meegeholpen, maar het was zo goed te doen. Ik ben op zich opgelucht dat het voorbij is, maar eigenlijk wil je dat ook weer niet. Beetje dubbel allemaal. Nu nog een beetje slapjes van het bloed dat ik verloren ben, maar het gaat al een stuk beter. Een goede bekende van mij is hier VK, zei komt over 2 weekjes (na devakantie van de kinderen) een ochtendje langs om even te praten. Nu hebben we alleen maar luistervinkjes in huis, dus beter niet. Vind het heel leif van haar dat ze buiten het drukke en onregelmatige werk toch extra tijd voor mij wilt maken. Dan maar weer vooruit kijken, hoe moeilijk dat ook wordt na 2x een miskraam.
@Sweetvienna, wat fijn dat de temp nu toch weer gezakt is. Voelt je mannetje zich ook weer wat beter? En denken ze nu toch een blaasontsteking dat je wat urine moest opvangen? Hier wel wat beter gelukkig, alleen nog strontverkouden, maarja... @Bieb, inderdaad echt vreemd zeg dat je nu weer ongesteld bent... Heb je het ziekenhuis al gebeld hierover (ook of je dan vanaf nu weer een nieuwe ronde in mag)?
Sweetvienna, gelukkig gaat het alweer wat beter met je zoontje. En nu jij ook al niet helemaal fit, bah, wat een zieken weer hier. Jippie, alweer beter? En Marjolein, jij ook? Je bent wel aan het werk las ik...
@MVL, ja dubbel is het zeker. Je wilt dat het op de natuurlijk manier verkoopt, maar uiteindelijk wil je er natuurlijk helemaal geen afstand van doen. Je wilt je kindje houden, bescherme, liefhebben en verzorgen. Dit voelt allemaal zo tegennatuurlijk Hele dikke knuffel voor jou!
Nee nog niet helemaal beter, ik had het ook wel weer erg hoor, pfff Maar ik doe het nog even rustig aan, heb geen koorts meer, begin een beetje verkouden te worden:x dat had ik nog niet gehad, en ik heb nog steeds een beetje last van mijn keel. De koorts is weg en ik voel me ook niet meer meer zo ellendig. Ik ben wel een beetje misselijk Maar wil me niet gek maken, het kan nu natuurlijk vanalles zijn. Ik probeer het te maar negeren,ik hoef ook niet spugen, gewoon naar op de maag zeg maar.
Heej, ja is een standaardprocedure dat ze dat dan ook even mee willen nemen. Dokter dacht zelf van niet maar omdat hij verder niets kon ontdekken wilde hij het voor de zekerheid even zien. Was nog een heel gedoe.... Fijn dat je je weer wat beter voelt!
@JIppiejee, ik precies hetzelfde, van het weekend mn buik en nu snot en snot verkouden, keel-en oorpijn. Maar geen koorts, dus dan is het goed denk ik altijd maar! Hopelijk voel je je snel weer helemaal fit (of niet) @Sweetvienna, wel fijn dat de dokter alles helemaal wil uitzoeken, je kan het maar beter zeker weten he! Kan me voorstellen dat het een heel gedoe is ja Gelukkig gaat het met je mannetje nu een heel stuk beter weer!
Hoi allemaal, Nou net bij de gyn geweest en het wordt als volgt: vanavond om 21.00: mifegyne om de hormonen wat te onderdrukken donderdagmorgen om 6.00: diclofenac tegen de pijn en cytotec om de baarmoedermond alvast weker te maken. Donderdagmorgen om 8.00: diclofenac en paracetamol. Dan om 9.00 de ingreep waarbij er plaatselijke verdoving gegeven wordt in de baarmoedermond. Schijnt goed te doen te zijn. Hij was ook geen fan van algehele verdoving of ruggeprikken, omdat zoals hij dat zei, artsen dan minder zacht te werk gaan en een baarmoeder is toch een heel gevoelig orgaan. Mijn man mag gewoon naast me zitten, dat is wel erg fijn. Hij zei ook nog dat het alsnog vanzelf op gang kan komen en afgerond kan zijn vóór donderdag. Hopen maar! Wij willen nu heel graag weer verder. Er was ook geen reden om te wachten oid. We mochten er gelijk weer voor gaan. Bedankt in ieder geval voor alle steun die jullie al gegeven hebben!
Mykelti, jee meid wat een schema heb je meegekregen. Wat fijn dat de gyn zo met je meedacht (mbt het algehele narcode enzo). En ook heel fijn dat je man er naast mag zitten, kan hij je toch steunen! Wel hoop ik voor je dat het alsnog vanzelf mag komen, wellicht wel door alle medicijnen die je nu moet slikken. In ieder geval heel veel sterkte en weet dat je hier je verhaal kwijt kan!
Jee meid wat een gedoe he. Misschien dat je het al verteld hebt en dat ik het ergens gemist heb maar waarom krijg je niet gewoon dezelfde pillen als MVL om het thuis op te wekken en het dan eruit te laten komen? Waarom bij jou een curretage? Nou in ieder geval heel veel sterkte en we leven met je mee!
Uhh, nou, geen idee eigenlijk. Ik hoorde wel van iemand (of dat nou MVL was?) dat het bij een eerste meestal niet lukt. Maar het kan dus wel, gaf de gyn net aan dat het al opgelost is donderdag. Als ik denk het vruchtje te hebben verloren, dan krijg ik een echo en als dan alles schoon is, hoeft de curettage niet meer.
Ik hoop voor je dat het dan alsnog vanzelf mag komen nu... Ik zie in je onderschrift dat jullie 9 maanden bezig waren en dan een miskraam, wat ontzettend sneu voor jullie
Ja dat zou kunnen natuurlijk. Ik hoop voor je dat het lichamelijk mee gaat vallen (psychisch is het sowieso *piep*). Nogmaals sterkte meid!
Dank je. Brute pech volgens de gyn, dus nieuwe ronde, nieuwe kansen... Jullie hebben ook niet alle geluk van de wereld!? Jeetje, dan ben ik wel "blij" dat het bij ons zo vroeg is misgegaan. Liever natuurlijk helemaal voor niemand ooit mis, maar ja, dat gebeurt helaas.
Ja, hoop het ook. Zei net tegen mijn man: hoeveel vrouwen zouden heel emotioneel daar op die tafel liggen....volgens mij erg veel... 8)
Ja brute pech..bij ons toentertijd ook. Het leven kan soms heel wreed zijn. Hoe voel je je verder nu? En je man/partner?
Een paar weken geleden ging het hier over miskramen en ik weet niet meer wie het zei maar die werd van al die berichten wel wat bang. Toen reageerde iemand daarop met dat het helaas redelijk vaak voorkomt en dat veel vrouwen alsnog 'gewoon' gezonde kinderen op de wereld zetten. Ik zat vanochtend eens te denken maar ik ken idd. in mijn omgeving ook wat vrouwen die een miskraam of zelfs meerdere miskramen hebben gehad. Deze vrouwen hebben idd. allemaal -daarvoor en daarna- (een) kindje(s) gekregen. Ik tel ze eens: mijn moeder 5 miskramen, 3 kinderen. Mijn buurvrouw 1 miskraam, 2 kinderen. Mijn overbuurvrouw 3 miskramen, 2 kinderen. Mijn schoonmoeder 2 miskramen, 1 kind. Een oudvriendin 1 miskraam, 2 kinderen. Het komt dus best veel voor helaas. Maar als je ziet dat ze toch allemaal kindjes hebben, wil dat dus volgens mij niet zeggen dat het betekent dat het niet meer gaat lukken.
Het gaat redelijk, in ups en downs. Soms lachen, soms huilen. Kunnen gelukkig goed praten samen en met onze ouders. Mijn ouders hebben zelf ook een kindje verloren met 6 maanden, dus die snappen heel goed wat er door je heen gaat. Ik heb soms dan wel zoiets van dat van ons valt dan nog wel mee. We waren nog zo kort zwanger en ondanks dat je er zo naar uitgekeken hebt, is het nu nog heel pril, maar als je een verregaande goede zwangerschap hebt en dan zoiets. Brrrrr Mijn hubby kan gelukkig ook redelijk goed relativeren (handig zo'n wetenschapper ) en hij heeft het al behoorlijk goed geaccepteerd. Hoe moeilijk ook, je krijgt je zwangerschap er toch niet mee terug, helaas...