Het verschil is denk ik....jouw ouders komen gewoon even langs. Mijn ouders komen echt op visite. Die verwachten dan ook dat wel allemaal paraat staan om hun te voeden en drinken te geven en te vermaken. Dan is er dus geen mogelijkheid meer om nog even snel iets op te ruimen ofzo.
Hier is iedereen welkom, maar voornamelijk mijn vader is zo´n ontzettend moeilijke man dat ik door zijn opvoeding zo omgedraaid ben dat ik naar hem toe juist NIET zo ben.. snap je? Edit: Dus het is absoluut niet zo dat ik NIET hartelijk ben of gastvrij, want dat ben ik zeker wel.. maar omdat ze het zo verpest hebben door de jaren heen sta ik niet altijd voor ze open. Wanneer ik ze nodig heb zijn zij dat ook niet.
nou dit weiger is eigenlijk te geloven, kijk naar female24 ze is nederlands maar ook heel makkelijk wat betreft mensen die over de vloer komen, 2 van mijn 3 beste vriendinnen zijn ook nederlands.....dus ze zijn er echt wel hoor
probeer toch een hand over je hart te strijken en ze te nemen zoals ze zijn...dat moet ik ook met mijn vader en helemaal met mijn schoonouders ......
hier mogen ze van mij ook onaangekondigd binnen komen vallen hoor. Het is dat ik nu net ziek ben geweest samen met mijn zoontje en het huis een bende is aangezien zoonlief over de vloer over gegeven heeft en zie dat ik hoog nodig moet dweilen (niet dat ik dat spul niet van de vloer geveegd heb hoor! zie alleen nog een paar kleine plekjes die ik niet goed geraakt heb die wel erg ver weg zijn beland) maar als nu iemand binnen zou komen onverwacht die treft mij hier ook in mijn huispak, haar niet gekamd etc aan. Nouja boeie, kunnen ze daar niet tegen bellen ze maar van te voren . En verder heb ik met verjaardagen zoiets van als ik zeg dat het vanaf 13.00 is dan is het ook vanaf 13.00 uur en anders als ze perse eerder willen komen dan helpen ze maar mee in de voorbereiding, stofzuigen ze nog maar of dweilen ze maar of zetten ze de borden maar klaar of helpen ze mee met de hapjes. Dan moeten ze ook maar even wachten vind ik. Zeg het dan niet voor niks. En wtb ouders. Dat vind ik dan nog net een ander verhaal, bedoel jij bent hun kind en ze weten wat ze aan kunnen treffen bij jou en ze kijken daar ook wel door heen als je je niet op je best gekleed bent. Tenminste mijn moeder vraagt altijd of ze me ergens mee kan helpen van te voren en vind dat wel altijd fijn, ze heeft goeie ideeen die ik in mijn 'stress' wel eens wil vergeten, dus dan maak ik er geen ramp van. en wbt kraamtijd. Tja ligt eraan hoe moe ik ben en hoeveel bezoek er al komt die dag en anders maakt het me eigenlijk ook niet zoveel uit, voor vrienden en ouders dan, de rest vind ik die heb ik graag wel op de tijden die op het kaartje staan want met hun heb ik gewoon minder klaar. En het is nog altijd je eigen beslissing wat je ermee doet. Nou heel verhaal maar dit is hoe ik er over denk.
Ik neem ze ook zoals ze zijn, heb ook nog contact met ze.. maar veel verder zal het ook niet komen. maar vind het kort door de bocht om te zeggen dat je geen eerbied hebt etc.
ik heb volgens mij nergens direct gezegd dat jij geen eerbied hebt...je hebt het wellicht in MIJN ogen te weinig maar totaal oneerbiedig noem ik je niet IK vindt het respectloos als ik mijn ouders zo zou behandelen, mag je best weten KLAAR!
Goh, het is weer een "gezellige" discussie tussen de dames... waarom ben ik niet verbaasd? Maar goed... TS, ik herken wat je schrijft, heb het ook zo gevoeld. Maar na de tweede werd ik een stuk makkelijker. Moet zeggen dat ik mezelf echt wel heb geleerd om me om dit soort dingen niet meer te ergeren. Loslaten en accepteren, dat is je enige optie helaas..
Dit gaat inmiddels erg off-topic.... Maar ik heb een vraag voor al die meiden die het de hele tijd over respect hebben en dat je niets tegen je ouders mag zeggen, omdat het je ouders zijn. Wat als je ouders een sleutel hebben en ze komen te pas en te onpas binnen. Soms zonder aan te bellen, maar ook wel eens dat ze aanbellen en daarna metéén de deur open doen, dus voordat je de kans hebt om op te staan.... Wat nou als je net ligt te seksen met je man?
Mijn moeder kijkt daar dus niet doorheen. Die maakt daar meteen opmerkingen over. En als ik zeg dat ik het gewoon niet bij kan houden, met mijn 32-urige werkweek, dan zegt ze dat ik het niet zover moet laten komen... Ik heb haar een keer gezegd dat ik het vervelend vind als zij iedere keer opmerkingen heeft over mijn huishouden. Sindsdien zegt ze er minder vaak wat van... maar ze rolt wel met haar ogen en kijkt minachtend rond...
Ja, da's ook een goeie! Er wordt hier gedaan of het aan JOU ligt als je je niet op je gemak voelt als men onaangekondigd op de stoep staat en dat je familie niet zo zakelijk moet behandelen, maar andersom dan? Als mijn schoonouders op bezoek komen, dan helpt mijn schoonmoeder altijd wel een handje met het één of ander. Mijn schoonouders bellen trouwens ook van tevoren. Soms een half uurtje. Van: We zijn in de buurt, schikt het dat we even langskomen? Tot nu toe kwam het één keer niet uit. Toen hadden we vrienden op bezoek en we waren een spel aan het spelen. Oja, is ook een moment dat het niet uit komt... Wij zijn vervente gamers. Daar moet je ook echt je aandacht bij hebben. Mijn moeder begrijpt dat gelukkig ook wel. Als die even aan komt wippen en ze ziet dat we bezoek hebben en bezig zijn, dan blijft ze ook niet lang. Ze zou wel mógen blijven, hoor, maar ik kan niet én meespelen én voor gastvrouw spelen voor anderen... En als we een dag hebben gepland om te gamen met vrienden... Dan heb ik dus geen tijd voor ander bezoek....
Wat als je vader je mishandeld of misbruikt heeft? Strijk je dan ook met je hand over je hart? Is hij dan ook altijd welkom bij je?
dan zou ik echt heel kwaad zijn, "wegwezen hier!" zou dan mijn reactie zijn, pff heeft mijn schoonmoeder 1 keer gedaan, ik was echt kwaad! :x
Ik vind sommige reacties wel erg lullig. ' 'ik ben blij dat mijn familie en vrienden niet zo zijn zoals jullie' Nou, da's heel mooi. Ík ben blij dat míjn familie en vrienden niet zomaar komen binnenvallen!
Ja precies, en dat bedoel ik dus.. op een gegeven moment houdt het gewoon op. Ik ben dan niet misbruikt en mishandeling is een groot woord maar ben wel geestelijk tot een dieptepunt gegaan en op een gegeven moment het huis uitgezet omdat ze wilden verhuizen naar een seniorenflat en ik daar niet mocht wonen. Ik houd contact omdat het mijn vader is, maar verder ga ik gewoon niet omdat ik niet meer wil dat ik weer volledig in een diepe put beland. En dan maar schrijven dat ik ´te weinig´ eerbied heb voor mijn ouders. Mijn vader zegt na jaren nog steeds niet eens ´hallo´ tegen mijn man (ook niet tegen de vriend van mijn zus trouwens) wat moet je dan?