Morgen moet ik naar het spreekuur van de bedrijfsarts. Ik werk sinds een paar maanden halve dagen ivm de ziekte van pfeiffer en een depressie. Op zich heeft mijn ziekte dus niks met de zwangerschap te maken, behalve dan dat ik nu extra moe ben. Zal ik de bedrijfsarts vertellen dat ik zwanger ben? Ik heb zaterdag pas mijn eerste echo. En ik wilde het eigenlijk pas met 12 weken op mijn werk vertellen. Maar nu voelt het een beetje dubbel om zo iets te verzwijgen. Wat vinden jullie??
Ik zou het ook vertellen. Het lijkt me toch dat dit invloed heeft op hoe je erbij zit. En het is zeker van belang als je over een periode weer meer gaat werken als dat van toepassing is. En een arbo-arts heeft tenslotte beroepsgeheim, dus je baas komt het van hem/haar niet te weten.
zodra je aangeeft dat je zwanger bent zal de werkgever je ziekte omzetten in ziekte door zwangerschap. Dit omdat ze dan 100% vergoeding krijgen voor jou ziekte. Ik zou t zelf nog even niet zeggen. Gewoon als je over 6 weken weer moet. Dan ben je over de 12 weken grens. Voel je je mss zelf wat beter en kun je overleggen met de bedrijfsarts hoe en wat. Hier hebben we een bedrijfsarts van de stichting zelf, die oordeelt vaak anders dan bijv een bedrijfsarts van achmea vitale oid. Vanaf het moment dat de werkgever nl je ziekmelding omzet komt het uwv in beeld. Je krijgt dan "controle" van het uwv, waarom je ziek bent. Als zij vinden dat je niet ziek bent door zwangerschap krijg je geen ziekengeld (of de werkgever krijgt dit niet enz) Ik zou dus even met de bedrijfsarts overleggen de volgende keer wat het beste te doen. Hij moet je hierin kunnen adviseren en meer gezeik heb je op dit moment ook geen zin in.
Hey Linnie 1985, Wat je schrijft is me heel herkenbaar... Ik werk ook al maanden halve dagen vanwege een postnatale depressie. Alleen een maand geleden ben ik op gesprek geweest bij de nieuwe arbo-arts (andere verzekering werkgever) en die wilde eerst evt. schildklierproblemen uitsluiten. Uit het bloedonderzoek bleek weldegelijk dat ik een trage schildklier had, wat dus ook de "postnatale" klachten kon verklaren. Ondertussen ben ik zwanger van ons derde hummeltje en als ik volgende week naar de bedrijfsarts moet, ben ik ruim 11 weken zwanger. Ik denk dat ik de zwangerschap wel vertel, want als we mijn klachten dan inderdaad ook op zwangerschap kunnen gooien, krijgt mijn werkgever (=mijn ouders) daar nog gewoon een uitkering voor. Tot nu hebben ze nog de uitkering gekregen vanwege de postnatale depressie. Geen idee hoe dat dat zit met een "normale" ziekte... Ik heb ook geen idee hoe dat gesprek uit gaat pakken, maar ik wil gewoon open kaart spelen... Het scheelt natuurlijk wel dat ik nu in het ziekenhuis loop, vanwege de behandeling voor mijn trage schildklier en dus al wat echo's (en wat meer "zekerheid") heb gehad. Ik kan me voorstellen dat je erg in dubio zit, omdat je nog geen echo's hebt gehad. Kan je anders de verloskundige niet bellen voor een eerdere echo? Of de afspraak met de arbo-arts verzetten naar volgende week, als je meer zekerheid hebt? Groetjes, Nelly
Je bedrijfsarts heeft gewoon beroepsgeheim hoor. Ik zou het wel zeggen zodat daar rekening mee wordt gehouden met je reintegratie. Je kunt daarbij zeggen dat je je werkgever pas in wilt lichten na de echo. Tot die tijd krijgt je werkgever dus niets te horen en ook geen vergoeding vanwege je zwangerschap, maar aangezien je aangeeft dat je klachten niet door je zwangerschap komen lijkt me dat ook terecht. Ik heb me zelf met 5 weken een paar dagen ziek moeten melden ivm een mogelijke buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Dat heb ik toen wel in vertrouwen tegen de bedrijfsarts verteld, maar niet tegen mijn werkgever. Dat is dus ook niet doorverteld. Een paar weken later vroeg de bedrijfsarts of ze in het advies aan de werkgever mocht melden dat het om zwangerschapsgerelateerde klachten ging (moest toen tijdelijk minder werken ivm harde buiken). Omdat ik het toen inmiddels aan mijn leidinggevende had verteld vond ik dat prima. Vanaf dat moment betaalde het UWV dus ook mijn ziekteuren aan de werkgever.
Dank je voor jullie reacties!! Ik neig nu inderdaad meer naar het wel vertellen.. Hmm..lastig hoor. Ik ga er nog even een nachtje over slapen!
Ik zou het denk ik wel vertellen (maarja, ik was sowieso snel). Je arts heeft beroepsgeheim en dus mag je verwachten dat ie het (nog twee weken) voor zich houdt. Ik zou dat dan wel even benoemen. Succes met je keuze!
Ik heb het inderdaad toch verteld. Ook al heeft het niks met mijn zwangerschap te maken, voelde ik me er toch niet prettig bij om het niet te vertellen. En ze houdt het inderdaad nog even voor zich. Over een aantal weken moet ik weer terug. M'n uren kan ik op eigen tempo uitbouwen.