Dus ik zit gezellig alles door te lezen. Moederdag cadeautje enzo.... En vervolgens Melanie even tussendoor bevallen van een dochter Meid, GEFELICITEERD MET JULLIE ZOEY!!!! Ben erg nieuwsgierig naar je verhaal.....
hier ook een heel schattig moederdagkado gekregen. ruben heeft op schooltje een eigen gemaakte ketting voor me gemaakt....zo lief. toen hij het gaf zei hij: fijne moederdag mammie hier weer veel harde buiken pfffffff, en ben echt zo moe de hele dag door. morgen weer naar het ziekenhuis, ben benieuwd wat er deze week te wachten staat.
Wat zijn jullie lief!! Ik kom echt een keer bij de juni-mama's vertellen als het weer zover is want dan zit er hier een slotje op hoor. haha En wat een beel berichtjes nu ineens nu er een beebje geboren is. Worden een paar dames heeeeel erg wakker . Leuk om te zien. Zet hem op he kanjers!!!
hoi dames, nog paar weekjes! spannend he? moet nog steeds me tas klaar gaan zetten om mee te nemen naar t zh. morgen maar is doen...hihi...hoef nog maar 4 daagjes te werken, 18mei is me laatste werkdag! Dan verder met genieten! en nu hopen dat t wat zomers gaat worden! heb wel moeite met slapen, gelukkig niet elke nacht, maar wel vaak. Krijg dan last van me been, heup..zo moe gevoel. hebben jullie daar ook last van? en ook lekker trappen tegen me ribben en me blaas. haha...maar ja nog even... hihi fijne avond nog! liefs Suzanne
Hé Melania gefeliciteerd!!! Dat betekent ook dit forum dagelijks bekijken, want je weet maar nooit. Over 'angst' voor de bevalling: ik heb dat gelukkig niet. Ik heb geen idee wat me te wachten staat, maar ik ga ervan uit dat ik de kracht heb om het te kunnen, net zoals de meeste andere vrouwen. Ik weet van mezelf dat ik kan ontspannen als ik pijn heb, dus daar vertrouw ik dan maar op. Ik heb ook al instructies gegeven aan mijn man wat hij kan doen: niet continu vragen hoe het gaat, maar mij strelen. Daar word ik altijd zo rustig van. Misschien kun je ook iets bedenken waar je rustig van wordt. Dat kan misschien een geruststelling zijn. Of het op het moment supreme werkt, dat weet je natuurlijk niet, maar het is m.i. wel belangrijk zo ontspannen mogelijk de bevalling in gaan.
Gaat redelijk hier,de maatschappelijkwerkster heeft gezegt dat we de boel het beste even kunnen laten rusten en we ons (vooral man) op de baby moeten concentreren.Voelt dubbel want ik wil het liefst horen van m'n man dat ie zo blij is en helemaal voor 200% voor ons gaat.We maken geen ruzie of wat dan ook,hij probeert soms lief te zijn op zijn manier en dat vind ik dan wel fijn maar het is nog lang niet zo als het was/hoort te zijn.Samen met mijn hormonen maakt het dat ik het met momenten heel moeilijk heb maar blijf het beste hopen! Dank je!
Wauw Mel! feli met jullie dochtertje!!!en wat een prachtige naam!!!! zo snel gegaan,ben benieuwd naar je verhaal en natuurlijk naar Zoey zelf ook Lekker genieten hoor! xxx
gijsje iniedergeval zijn julllie nog bij elkaar ik hoop dat jullie weer heel erg naar elkaar groeien als de kleine er is meid bramtim vind het ook nog steeds heel erg fijn om berichtjes van je hier te lezen ! en na de bevalling ook graag! hier ook weer pijnlijke buik vaage is alleen me rechteronderkant van me buik oeeeef zo pijnlijk dus mischie banden??? maar goed heb het al 100x gezegd vandaag haha dus zal morgen eens gaan bellen kan wel wat pijn hebben maar dit is niet leuk en zeker niet als dit 5 weken nog zo door zal gaan over d ebevalling ...kreeg eergisteren ff paniek dacht o my god het moet er ook weer uit ...maar goed weet dat ik het een keer heb gedaan en dat ging super goed zonder meds of wat dan ook en 7 uurtjes in totaal alleen dat anderhalf uur persen wil ik nooit meer dus als deze keer de helft minder is van persen ben ik helemaal blij dit rot weeen daar zie ik het meeste tegen op maar goed je moet het over je heen laten komen je hebt geen keuze en me man was heel goed voor me hij zei niks en deed alles braaf hahaa
Zie hier ook niet tegen de bevalling op. Vorige keer 19 uur weeën gehad en toen een spoedkeizersnee. Die weeën gingen wel, hoop alleen nu dat ik geen keizersnee krijg, al viel dat ook mee, zou toch natuurlijk bevallen deze keer.
JAAAA! En bij elke groeiecho wordt die angst groter Ik ben compleet uitgeput van de chronische vermoeidheid die ik altijd al heb en waarschijnlijk ook van de te lage schildklierwaardes. Van een kwartiertje lopen moet ik al drie dagen bijkomen. Mijn grootste angst is dat ik gewoon te uitgeput ben om de bevalling zelf goed af te ronden en dan op het laatst alsnog een keizersnee moet. Dan heb ik en het herstel van de inspanning van een natuurlijke bevalling, en het herstel van een keizersnee Een andere angst is een totaalruptuur vanwege het grote kindje. Dat had mijn moeder van mij ook (was zelf ook 8 pond), die heeft daar nu nog restklachten van.
Lieve Xaph, toen onze optie voor een volgend kindje nog een half jaar plat was, was dat ook mijn angst: mijn lijf doet dan een half jaar niks meer en kan ik die bevalling dan uberhaupt nog wel aan. Mijn VK was hier heeeeeel duidelijk in: Oh jaaa hoor maak je daar maar geen zorgen over. Het is niet helemaal dezelfde vergelijking met jou chronische vermoeidheid natuurlijk maar er komen zoveel oerkrachten vrij dat dat echt geen probleem zou moeten zijn volgens haar.
Ik zag bij iemand voorbij komen dat ze het fijn zou vinden als haar lief haar zou strelen haha. Nou verder dan zijn hand vasthouden kwam ik niet hoor. Die heb ik wel fijn geknepen. Ben heel benieuwd hoe het strakjes uiteindelijk gaat bij haar. Ik vond het een super mooie ervaring en ja het doet gruwelijk pijn maar die vergeet je heel snel hoor. Moet wel zeggen dat ik een spuitje pethedine heb gehad om de scherpe kantjes eraf te halen. Dat zou ik zo weer doen de volgende keer.
Kan me goed voorstellen dat je het er moeilijk mee hebt. Zonder al die hormonen is dit al heel emotioneel. Het lijkt mij een goed advies van de mw. Dat geeft jullie wat constructiefs om aan te werken en je man realiseert zich meteen dat het er gewoon een kindje komt. Hij wordt papa en krijgt die verantwoordelijkheid of hij daar nu bang voor is of niet. Ik hoop dat hij zich zodra het kindje er is realiseert hoe bijzonder dat is. Ik heb zelf af en toe ook van die momenten waarop ik me ineens realiseer hoeveel verantwoordelijkheid het is. Dat je zo'n nieuw menseje mee naar huis krijgt, terwijl je er helemaal geen verstand van hebt, en dan maar moet weten hoe je daar een lief en goed mens van moet maken. Ik heb er alle vertrouwen in dat dat gaat lukken, maar een beetje twijfel daarover kan ik me wel voorstellen. Bij jouw man gaat dat naar mijn mening alleen veel te ver.
Dat klinkt goed, dank je!! Blijft alleen nog mijn angst over dat het gewoon niet past De gyn zei daarover: "daar komen we dan vanzelf achter"
Lieve Stella, ik kan me dat heeeel goed voorstellen. Heb je je wens goed doorgesproken bij het ziekenhuis? Een hele goede vriendin van ons is afgelopen zaterdag bevallen van haar zoontje en bij de vorige ging het ook allemaal niet zoals gepland en eindigde in een spoedks. Nu heeft ze het wel op eigen kracht mogen doen. Ik hoop dat dat voor jou ook is weggelegd. DAar duim ik voor want het lijkt me wel fijn dat je het dan zelf af kunt maken.
@Strelen Ik denk dat ik juist het liefst met rust gelaten wil worden tijdens de bevalling. Ik kan me heel goed onttrekken van pijn, dan ben ik als het ware gewoon even ergens anders. Maar dan moet ik geen dingen hebben die me 'hier' houden zoals iemand die tegen me praat of me streelt. Maar zoals bij alles rond de bevalling: je kunt het nog zo mooi van tevoren uitdenken, als je bezig bent kan alles anders zijn