Ik ben het deels wel met je eens. Mn eerste zwangerschap daar was ik misselijk en hing ik boven de wc nog voor ik wist dat ik zwanger was, totaal 15 kg afgevallen daarvoor. Ben nu nog pril, maar alles gaat goed, op die moeheid (en middagdutjes) na. Van wat je opnoemde, enkele collega's zijn zwanger en zijn ook "overdreven" zwanger en zeuren de gehele dag door. Zwanger zijn is mooi, zwanger mogen zijn is een wonder en ja er kunnen kwaaltjes bijkomen, maar die moet je er dan maar op de koop bij toenemen denk ik dan.... pfff.. MAar ik begrijp je wel...
Top topic haha! De één is de ander niet. Das duidelijk. Maar als je geen normaal gesprek met een vriendin kan hebben waarbij constant alles teruggekoppeld wordt aan haar zwangerschap, vind toch niemand leuk! Dan neem je niks meer serieus, ook het geklaag over pijntjes en misselijkheid niet. Zie je je vriendin 3 uur lang en wel 25x gaat het over de zwangerschap: - oh hoge hakken kan ik nu niet aan, nu ik zwanger ben, stel dat ik val (net buikje zichtbaar) - jas open laten hangen met echt koud weer. Opmerking maken (net hard genoeg dat de mensen het niet horen maar ik wel) "wat kijk jij nou, nog nooit een zwangere vrouw gezien of zo?! - onthou even mee dat ik nog iemand moet bellen, want nu ik zwanger ben vergeet ik alles - oh ja moet weer naar de wc, nu ik zwanger ben... Blablablablablabla!!!!!!!!!!!!!! Zulke mensen verpesten het dus voor de mensen die echt last hebben tijdens hun zwangerschap! Meestal weet je trouwens al wel van te voren wie er allerlei klachten zal hebben tijdens hun zwangerschap....
Ach ja, dat zal wel zo blijven op zp. @ the lady, haha, je hebt dus de klaagmodus maar aangezet. potje janken lucht altijd op he, zwanger of niet.
Ja precies! Als je echt veel last hebt van kwaaltjes is echt niet meer dan normaal dat je daar graag over wilt praten enzo. Dan mag je ook echt wel klagen. Lijkt me echt vreselijk om een rot zwangerschap te hebben ofzo. Maar bij sommige....je weeeeeeeeeeeeet gewoon dat het onzin is!
Kijk, als je echt wat hebt, dan moet je dat natuurlijk niet verbergen. Ik heb in mijn omgeving met andere situaties gezien dat dat ook niet altijd goed is. Ik denk dat de TS vnl zwangeren bedoeld die de 'standaard' kwaaltjes hebben en daarmee overdreven veel aandacht vragen. Zulke zwangeren kunnen best zeggen als het hun gevraagd wordt hoe ze zich voelen dat ze bijv misselijk zijn, maar door hele dagen aan die misselijkheid te denken, ben ik bang dat je het voor jezelf alleen maar moeilijker maakt. In zulke gevallen zou wat meer optimisme zeker kunnen helpen. En dan zijn er natuurlijk ook altijd uitzonderingen die een beetje misbruik maken van hun zwangerschap en zo om extra aandacht willen vragen. Helaas werkt dit alleen maar averechts en gelukkig betreft het zich een heel klein percentage zwangeren.
@snippie, helemaal waar! Dit topic is ook luchtig bedoelt, maar ik vermoed dat er toch iets serieus aan vasthangt... Want uiteindelijk is het ook vervelend als je dan echt wat hebt en niet "durft" "klagen" omdat je bang bent dat mensen denken van; "nou... ja... ze is zwanger, ze MOET klagen" @mijody, ja het werd blijkbaar tijd want voelde me vandaag echt zo compleet onbegrepen en ongeliefd... Had stiekem ook een cadeautje verwacht voor m'n eerste bijna-moederdag maar mja .. niks. Janken lucht inderdaad op... al zou praten nog beter zijn, maar daar ben ik dan weer te trots voor @all... eigenlijk is het met alle mensen zo, niet zwanger/wel zwanger. Je hebt zowel mannen als vrouwen die voor het minste scheetje klagen en zeuren. Die verzieken het volgens mij sowieso wel voor velen. Heb bijvoorbeeld iemand op m'n werk die voor een simpel hoofdpijntje (geen migraine ofzo, echt gewoon hoofdpijntje) niet komt werken, paar keer per maand. Heb dan ook zoiets van, nou... dan kon ik wel elke dag thuisblijven hoor !
Ja das waar. Owh balen dat je geen pre-moederdagcadeautje hebt gehad. Weet dat mijn partner dat toen ook niet deed en ik stiekem wel teleurgesteld was..... En iedereen heeft wel eens een baaldag joh, hoort erbij. Schiet het al een beetje op voor je? Heb je banner neit gezien en kan zo niet terugkijken,d us misschien zie ik het straks zelf wel 8)
haha... ik voel me al gelijk schuldig omdat ik hier een beetje zeur! Maar zoals je zegt, iedereen heeft wel eens een baaldag, en ik baal ervan dat ik niet in ons huisie kan klussen met m'n zieke koortshoofd. Schiet wel een beetje op de zwangerschap! Ben uiteindelijk zo blij en morgen 21 weken... voel veel beweging en hou nu al van die kleine springer!
A nee, zo is het topic niet bedoeld he8) Nou ja je bent over de helft, dus dat is altijd fijn. Mooi he, die bewegingen. 1e kindje?
Niet dom... ik stel ook constant zo'n vragen terwijl ik het antwoord al eerder (niet helemaal to the point) gehad heb hehe... Morgen een nieuwe dag vol lachen en plezier!
Ja ik ben het er wel mee eens. Het is heel vervelend als zwangere de hele dag lopen te klagen. Maarrrr: Ik heb een vriendin die niet eens wilt horen hoe ik mij voel. Als ik een steek heb en ik leg mijn hand op mijn buik dan trek ik de aandacht. Als ik even zucht zo van: Verdorie wat is dat misselijk en moe zijn vervelend. Dan ben ik overdreven zwanger net zoals haar nicht van de neef van jantje en kareltje... Snapje. Het werkt 2 kanten op. Ik voel me ook zwaar rot... Al 4 jaar proberen wij zwanger te worden. Eindelijk is het raak en wat doe ik... Ik klaag! Ik klaag, omdat ik door al die nare kwaaltjes niet optimaal geniet. Na 8 jaar roken vind ik het walgelijk. Ben gelijk gestopt doordat ik het ineens zo vond stinken. Al voordat ik wist dat ik zwanger was. Ik heb al 2 bloedingen gehad. Natuurlijk heb ik mijn ogen uit mijn kop gejankt en laat iemand op zo'n moment maar eens zeggen dat het de hormonen zijn 3 weken lang dacht ik dat ik een zware buikgriep had of dat mijn maagbandje doorgegroeid was. Wist ik veel dat ik zwanger was Reken maar dat ik in die 3 weken heb geklaagd! Daar zijn vrienden voor Ik luister naar hun "gezeik" en hun naar dat van mij haha Liefs, Sam
haha ik had dit topic laten lezen aan mijn man en heb gevraagd of ik ook een overdreven zwangere ben, maar gelukkig is dit niet zo. Ik loop de hele dag door te schreeuwen dat ik niet invalide ben en het zelf ook echt wel kan. Alleen dit weekend voelde ik me alsof ik op 8 maand zat maar dat was omdat de boel verstopt zat al een paar dagen lang. Dat voelt niet heel fijn. Een nicht van mijn man is vorig jaar bevallen en toen we vertelde dat ik zwanger ben kreeg ik gelijk een lijst van haar met dingen die je niet meer mag doen en eten. ( meeste waren totaal onzinnig ) Volgens haar had ik vanaf week 6 al op de bank moeten liggen om vervolgens de hele dag niks te doen. Weten we gelijk hoe zij was tijdens de zwangerschap. Bleeh
Ik ben het helemaal met je ens hoor. Het gaat dan voornamelijk om HOE mensen het doen. Als je moe bent etc kan je ook gewoon even een slaapje doen zonder dat de helewereld dat dagelijks hoeft te weten. Ik heb bij de eerste veel te hoge bloeddruk gehad en moest medicatie slikken en bij de 2de zwangerschapsdiabetes. Daar heeft niemand van hoeven meegenieten en ik heb gewoon tot 4 weken voor de bevalling bij beiden fulltime doorgewerkt. Zwangerschap is geen ziekte blijf ik maar herhalen. Nou hoef ik geen pluim, maar zo kan het dus ook gewoon.
Precies! Er zijn maar zat zwangeren die echte klachten hebben, zoals extreem misselijk, BI, enz, wat moeten die wel niet denken van dat geneuzel over simpele klachten.