hoi meiden ik heb misschien een nogal stomme vraag.. ik ben in het ziekenhuis bevallen en door een nogal zware bevalling en veel complicaties loop ik nog steeds bij de gynaecoloog nu anderhalf jaar later,, maar nu kreeg ik van de week de ctg's van de bevalling mee naar huis (die had ie toevallig nog liggen) maar daarop zag ik dat de hartslag van mijn dochter tegen het einde van de bevalling steeds wegviel naar nul en weer opkwam! ik had al begrepen dat mijn dochter het moeilijk had aan het einde aangezien de vk behoorlijk in paniek raakte en om een kinderarts schreeuwde maar dát heeft niemand mij gemeld! nu vraag ik mij af of dit nou het hart was of dat door de bevalling en de beweging van mijn kind dus steeds dat metertje wegviel... dus aan de moeders die ook in het zh bevalling zijn is nu mijn vraag kunnen jullie eens op de ctg's kijken of jullie kinderen dit ook hadden?? want ik vind het heel vreemd dat mij dit niet gemeld is! had dat toch graag willen weten!
ik heb verder de ctg niet meegekregen, maar mijn zoontje zn hartslag viel tegen het einde ook bijna helemaal weg en toen moesten ze hem heel snel halen. volgensmij gebeurd dit wel vaker en mijn zoontje is verder gewoon gezond ter wereld gekomen. verder dan dit kan ik je niet helpen, sorry
Hoi, Ik ben thuis bevallen van mijn 3 kinderen. Bij mijn eerste had mijn dochter de navelstreng 2x om haar nek waardoor ook steeds de hartslag wegviel, toen snel bevallen dmv een knip. Nu bij mijn zoontje zei de verloskundige steeds dat hij zich na elke wee prima herstelde, ze hield ook de hartslag in de gaten. Ik weet wel dat die ook steeds tijdens en net na een wee langzamer was, dit schijnt normaal te zijn. Ik had een zware bevalling omdat mijn zoon nogal groot was 4500 gram, ik ben zelf maar 1,60. Ik hoop dat je er wat aan hebt...
Thanx ik zag het nu pas toen ik die ctg mee naar huis kreeg! eerder niets van gezien of gehoord! mijn dochter is ook behoorlijk ziek geweest na de geboorte en een tijd op de couveusse afdeling gelegen.. ik had het gewoon graag geweten en niet zo ff van oh die had ik nog liggen
Ik hoorde het tijdens het persen... er zat zo'n dingetje op zijn hoofd en dat viel helemaal weg.. ik werd ook geknipt en hij kreeg een vacuumpje .. Dokter zei ook dat hij het moeilijk heeft gehad.. arme vent.
pff ja bij mij werd ook echt tegen me geschreeuwd dat ik direct moest persen en niet meer mocht stoppen (volgens mij liep ik blauw aan zo hard heb ik geduwd en als vk der niet tegen had gehouden zou ze vast en zeker gelanceerd zijn) en toen begon ze echt om een kinderarts te schreeuwen dus alles op alles en geduwd alsof me leven ervanaf hing en toen was ze er eindelijk maar ik schrok wel een beetje van die ctg want daaruit merkte ik echt op dat ze het moeilijk heeft gehad aan het eind!
Hier ook, Sem had zo'n draadje aan zijn hoofd zodat je de hartslag kon horen...als ik een wee had en ik pufte hem niet snel genoeg weg dan hield zijn hartslag ermee op....doodeng vond ik dat! Op een gegeven moment zei de gyn ook dat het te lang duurde en kreeg ik een knip en hoppa daar was Sem, gezond en wel
ik vond me bevalling sowieso doodeng en volgens me moeder hebben me dochter en ik het n paar keer flink moeilijk gehad onder de bevalling maar ja had het allemaal wel n beetje verwerkt en toen kreeg ik dit weer onder me neus oke nu denken jullie vast stel je niet aan je kind is gezond nu! en dat klopt wel maar ik heb een ontzettend moeilijke bevalling gehad van 50 uur waar ik zelf doodziek ben geweest, veel fouten gemaakt zijn en na de bevalling werd me dochtertje bijna direct bij me weggehaald omdat ze ziek was en dat alles was toch eigenlijk best traumatisch en nu anderhalf jaar later nog steeds veel gezeik met me baarmoeder e.d. aantal operaties en n blijkbare hartafwijking verder en dan denk je alles gehad te hebben en die ctg houdt me nu eigenlijk best bezig.. wordt weer ff met me neus op de feiten geduwd dat het allemaal heel anders af had kunnen lopen
Ik ben in het ziekenhuis bevallen. Wat ze mij vertelden is dat tijdens een wee de hartslag van de baby "inzakt" , maar dat het zich na de wee weer moet herstellen. Duurt het te lang voordat dit herstelt na de wee dan heeft de baby het zwaar en moet de baby snel geboren worden.
Female, ik begrijp je gevoel wel hoor, een vriendin van mij heeft ook een zware bevalling gehad waarbij ze het zelf bijna niet gered had, was echt kantje boord en zij loopt er nog voor bij een psycholoog. Het gaat nu qua gezondheid weer goed met haar en ook met haar kindje maar ze heeft haar ups en downs.. Dan zeggen mensen: Maar het gaat nu toch weer goed? Jullie zijn allebei gezond... Dat is dan wel zo maar geestelijk moet het ook allemaal verwerkt worden..
ja precies! ik heb 3 weken na de bevalling een ontzettend zware bloeding gehad waarbij ik bijna 3 liter bloed ben verloren thuis (was ook nog alleen met mijn meisje!) en de ambulance niet veel later had moeten arriveren! bleek er een stuk placenta te zijn vergeten en dat was ontploft en was een slagader geraakt oid.. heb dan niet bij een psych gelopen want me ex heeft vaak met rechtzaken gedreigd en het laatste wat ik kon gebruiken was iets wat ie tegen me kon gebruiken maar ja het gaat nu wel weer beter hoor!
Sjeez dat is ook heftig!! Mijn vriendin zegt: het is heel maf, als ik dan door het dorp loop kan ik ineens emotioneel worden omdat ik dan denk: Het had ook anders kunnen lopen en dan had ik dit allemaal moeten missen. Ook als ze mensen weer voor het eerst zag moest ze huilen en nu na 9 maanden komt het lastige er weer aan want ze zit er nu al tegen aan te hikken dat haar kindje bijna 1 is, dan wordt het weer lastig want dan is het precies een jaar geleden dat het gebeurd is...
ja maar dat had ik ook met de eerste verjaardag! de hele dag ging het goed totdat ik s'avonds alleen op de bank zat al het bezoek was weg en me dochter lag heerlijk uitgeput en voldaan te slapen toen heb ik me ook ff n flink potje zitten janken toen kwam ook alles eruit! het gezeik met me ex, de bevalling, alles na de bevalling noem maar op! tja was lullig dat ik toen alleen was maar het heeft me toen wel de ogen geopend dat ik er gewoon echt alleen voorsta ook al heb ik veel mensen die me steunen ik moet het toch alleen doen... dus het was hard maar wel leerzaam voor mij!
Ik weet natuurlijk niet of het bij jou ook zo was, maar... Ik moest een keer naar het ziekenhuis, omdat ik de kleine toen al 12 uur niet meer had gevoelt. Ze hadden me aan de CTG gelegd, en nu bleek dat het in mijn geval goed was als er geen hartactie op te zien was, want dan bewoog de kleine. Dat metertje, wat ze op je buik plaatsen, plaatsen ze in de richting van de rug, vanuit daar meten ze de hartslag, als de kleine zich dan beweegt, dan kan het metertje de hartslag niet meer registreren. Dit was tijdens mijn bevalling (ik lag toen ook aan de CTG, omdat ze inhet vruchtwater had gepoept) ook het geval. Het hoeft dus niet iets ernstigs te zijn. Op de CTG's die ik heb meegekregen, dus toen ik haar 12 uur niet gevoelt had, waren ook een aantal liggende streepjes, en dat is waar de verpleegkundige toen op zat te wachten, dat is een teken van bewegen.
Ik heb bij lange na niet zo'n horrorbevalling en nasleep gehad als jij Female24. Maar hier ook een baby die de bevalling niet meer aankon. Na een slechte ctg thuis, met de ambulance naar het ziekenhuis vervoerd. Daar hebben ze een 'draadje' op Kyra's hoofd geplakt maar ondanks weeënremmers en dergelijke viel haar hartslag ook steeds weg. Vandaar dat het ook een spoedkeizersnede geworden is (nog niet genoeg ontsluiting). Ik heb het er moeilijk mee gehad dat ik het gevoel had dat mijn lichaam en de bevalling Kyra bijna gedood hadden. Echt een gevoel van dat ik gefaald had als moeder. Gelukkig heb ik me hier overheen kunnen zetten omdat het na de bevalling erg goed ging met Kyra. Met zo'n nasleep als bij jouw dochtertje en bij jouzelf kan ik me voorstellen dat je het daar vele malen moeilijker mee hebt. En dan nu zo met de neus op de feiten gedrukt worden is iets wat het helemaal weer terug brengt. Ook al is je dochtertje nu een prachtige jonge meid, dat verandert niets aan het feit dat ze het bij haar geboorte zo moeilijk heeft gehad.
Ik heb de ctg's ook niet mee gekregen. Tijdens de bevalling hebben ze mij ook niks verteld ze hadden het geluid van de ctg zacht gezet omdat ik me heel erg focuste op de hartslag van m'n meissie.Was zo bang dat deze weg zou vallen! Er is me achteraf verteld dat ze het zwaar heeft gehad. Ze ademde ook heel moeilijk de eerste paar uur en had een vreemde uitslag op haar lichaam, helaas zijn ze er nooit achter gekomen wat het nou precies is geweest.
Het verbaast me dat je de CTG's mee hebt gekregen,meestal worden die in het dossier bewaard. Volgens mij kun je het beste even met je gyneacoloog praten over het CTG. Hij kan je het beste gerust stellen denk ik. Er zijn waarschijnlijk meerdere uitleggen mogelijk voor het feit dat de 'meter' af en toe op nul stond. Zelf vermoed ik dat het apparaat op dat moment niets kon meten. En eigenlijk is het maar goed dat ze dit alles op het CTG konden zien, daardoor wisten ze dat er op dat moment echt iets moest gebeuren! Hoop dat je alles snel een plekje kunt geven.
@ devy, ik kwam er naderhand ook achter dat ze veel te lang hebben gewacht want mijn dochter had ook in het vruchtwater gepoept en doordat ze zolang hebben gewacht heeft ze daar een infectie aan opgelopen waardoor ze haar de eerste nacht al haar maag moesten leegpompen en ze bijna direct de couveusseafdeling op moest, ik had ontzettend hoge koorts en viel steeds weg, ze hebben heel lang me baarmoeder gespoeld terwijl jayla er nog inzat! ze hadden veel eerder in moeten grijpen door me een keizersnee te geven maar dat hebben ze gewoon niet gedaan! en het mooiste was nog dat ze me na de bevalling gewoon vergeten waren! iedereen ging naar huis omdat ik moest rusten met mijn meisje dus ik was in slaap gevallen op de verloskamer maar ze hadden me bed in het midden van de kamer gezet, dus ik werd wakker me meisje huilen omdat ze honger had maar ik had n ruggenprik gehad (moest omdat ik uitgeput was) waardoor me been nog niet werkte dus ik kon niet opstaan om op het alarm te duwen! en ik moest ook nog giga plassen en kon het gewoon niet meer ophouden haha dus daar lag ik in een beplast bed met een hongerig kind en er kwam gewoon niemand he! na n uur schreeuwen kwam ze eindelijk en toen zegt ze ook nog kon je niet roepen toen je moest plassen! nou die heeft de wind toen wel van voren gehad hoor! @ lovely, ja dat hadden zebij mij ook gedaan maar ik had het gewoon willen weten toen! ze hebben het mij niet verteld en nu krijg ik ineens tussen neus en lippen n ctg mee naar huis waarop heel duidelijk te zien is dat me dochter de laatste 20 minuten heeft moeten vechten...
@ juttel, mijn gynaecoloog is een beetje een verstrooide professor die wou me zelfs de fotos van me baarmoeder die die onder de operatie had gemaakt mee naar huis geven haha ik zeg wat moet ik daarmee? in een lijstje op de kast zetten??
@female Wat erg dat ze niet op tijd ingegrepen hebben. Dat had heel veel ellende kunnen schelen. En hoe je daarna behandeld bent heb ik gewoonweg geen woorden voor (die geschikt zijn voor op een forum).