ik was 18 toen ik zwanger was van de eerste en ik vond me helemaal niet jong. Vroeger was dat normaal dat je tussen de 18 en 20 een kindje kreeg nu word dat al tienermoeder genoemd. Als je er klaar voor bent dan doet leeftijd er niet toe vind ik. Ik dacht toen ook dat echt iedereen me aan keek toen ik zwanger was maar eigenlijk doen mensen dat automatisch want ik kijk zelf ook naar iedere zwangere vrouw...gewoon omdat ik het mooi vind
Ik werd op m'n (bijna) 21ste moeder van m'n eerste. Dat is alweer 5 jaar geleden. M'n tweede is nu bijna een maand oud. Ik denk, leeftijd zegt niets! Het is maar net hoe je in t leven staat. Ken een meisje, net een baby, ze is 18 jaar. Weet niet wie de vader is, rookt achter de kinderwagen etc etc. Dan denk ik bij mezelf... Meisje meisje, had wat beter opgelet met sex. Dat ze dr baby niet heeft laten weghalen kan ik begrijpen, zou ik zelf ook niet kunnen. Maar ze is er gewoon nog niet aan toe. Elk weekend zit ze in de kroeg en t kleine ding is bij dr ouders. Zal niet zeggen dat ze een slechte moeder is, maar misschien nog iets te jong. Toen ik 5 jaar geleden m'n zoon 'kreeg' was ik er ook helemaal nog niet aan toe, ookal dacht ik er toen heel anders over. Ging ook liever stappen dan slapen, en wou geen bv geven omdat ik dan niet lekker op een terasje kon zitten... Nu m'n jongste is geboren merk ik het verschil, stappen hoeft niet meer, en bv is super! Alcohol? Wat is dat?? Je bent er aan toe wanneer je er aan toe bent, dat is niet leeftijd gebonden, maar ik denk dat je het niet goed kan inschatten als je jonger bent.
Btw voor TS: ik vind het bij jou een ander verhaal, je hebt er al 1 rond lopen, en je weet hoe het is. Je hebt alles goed op een rijtje zo. Jij was er op je 17de gewoon klaar voor. Lekker voor een 2de gaan, je zal zien dat het je nu veel relaxter af gaat.
Ik denk niet dat ze er echt klaar voor was met 17, anders had ze wel bewust voor een kindje gekozen en was het geen verrassing. Ik denk dat ze zich er klaar voor heeft gemaakt.
Tja wat is jong.... Ik kreeg Layla toen ik 21 was, maar was er klaar voor. Heb rijbewijs, auto, eigen woning, eigen bedrijf. Maar er zijn er ook genoeg van 21 die nog thuis wonen, studeren. Die vind ik er persoonlijk nog niet klaar voor. Jong zit hem meer in je levensstijl ipv in de cijfers
Ik heb niet alle reactie's gelezen maar ik wil wel even vermelden dat ik het heel knap vind hoe je met de situatie van toen bent om gegaan. Je hebt je verantwoordelijkheden genomen en bent er voor gegaan. Dat doen echt niet veel 17 jarigen je na.
"vroeger" is zo'n dom excuus, vroeger mochten vrouwen niet studeren en of werken, vroeger waren dingen heel anders dan nu en dus niet vergelijkbaar.. Het feit dat het vroeger gebeurde maakt het niet goed ofzo... dan stonden we allemaal nog blootsvoets, zwanger met een ketting aan je enkel in de keuken..
Vindt jij het dan niet goed dat mensen van 18 kinderen krijgen? Volgens mij bedoel je het niet zo, maar je komt wel een beetje hard over. TS was er bij haar eerste misschien niet bewust mee bezig, maar ze heeft er goed mee gedeald en is nu klaar voor een tweede. Mooi toch? En jonge meiden die zich er al wél klaar voor voelen? Wie weet nu eigenlijk precies of je er klaar voor bent? Hoe weet je of je relatie goed zit mét kind? Hoe weet je of je je carrière kunt combineren met kinderen? Daar kom je achter als je het avontuur aan gaat, jong of ouder. En omdat je het dan wilt, redt je het. Lukt dat niet, dan is dat spijtig, maar ben je geen slechte persoon. Als je het dan maar goed afhandelt. Kinderen zijn gewoon een 'aanslag' op je levensritme, en je kunt dat wel of niet. Een bewuste keuze maakt het makkelijker, maar daarvoor hoef je niet ouder te zijn.
Ik ben bevallen toen ik 18 jaar was... Quinten is nu bijna 7 maanden en ik ben 19 jaar! Mensen denken allemaal verschillend, meestal is het zo dat wat hún denken voor iedereen geldt. Maar ik red me prima met mijn kleine mannetje, misschien nog wel beter als iemand die ouders als me is!
het enige verschil wat vroeger was is dat alle vrouwen in de familie erkaar hielpen omdat ze vaak in 1 huis woonde of soms bij elkaar in de wijk
als iemand per ongeluk zwanger word heb ik veel respect als je er goed mee omgaat, maar nee ik vind niet dat kinderen! van 18 bewust zwanger moeten gaan worden allemaal omdat dat vroeger wel normaal was, ik vind 18 jarige nog niet klaar genoeg als het niet perse moet. Want wat doe je bv met een opleiding e.d. ontbreekt deze gewoon in het geheel of pak je deze later op en wie betaald dat allemaal (als je het gewoon zelf betaald (of partner) vind ik het geen probleem maar er word vaak misbruik gemaakt van ons "systeem" omdat je zelf nog niet met een levensplan bezig was/bent op je 18e (behalve moeder worden dan)
ik was 17 toen ik zwanger raakte. Zat niet in de planning had nog een vervolgopleiding willen doen enz. En hadden tenslotte geen huis niks. Maar kindje was zeer zeker welkom. Peukjes gingen de container in, alcohol was verleden tijd en hard op zoek gegaan naar een huisje. Gelukkig is het na 2x afwijzing van urgentie toch gelukt en 10 dagen nadat ik 18 was geworden ben ik bevallen. Moet zeggen ik voelde me eigen totaal geen 18. Was trots op mezelf en waren er gelukkig meer. Hadden alles wat we nodig hadden, de kraamhulp, verloskundige enz vonden ook dat we het allemaal perfect deden. Nu ben ik 21 en ben ik moeder van 2 prachtige meiden. Nog steeds een ''tienermoeder'' dus. Maar voel me eigen helemaal niet zo. Als ik kijk naar andere vna mijn leeftijd zit er een reuze grote verschil tussen. DE 2e is trouwens helemaal gepland! Dus bewust voor gekozen. Ik vind dus jonge moeders erg leuk. Maar ook ''oudere'' moeders. Vind het niet altijd leeftijd gebonden. De 1 is 18 en een feestbeest. De andere die 18 is ligt al veel verder voor op de rest. Soms zie ik moeders van 35 bijv die het slechter doen dan een ''tiener''moeder.
Ik merk in veel van de berichten die je schrijft dat jij het heel belangrijk vind om financieel helemaal onafhankelijk te zijn. Daar is helemaal niets mee mis. Maar dat is wel een persoonlijk iets en veel mensen zien geen kwaad in een lening voor een opleiding oid. Ik denk dat dat maakt dat jij er anders tegen aan kijkt. Ik zeg anders niet slechter oid. Ik heb er ook moeite mee waarneer ik lees en hoor dat mensen voor alles maar een uitkering aanvragen of een lening afsluiten. Soms moet je dingen laten en even sparen voor iets. Liever eerst nadenken en dan doen.
hier ben ik het helemaal mee eens! Bekende van mij heeft dochter net zo oud als mijn zoon. Zij is over de 35 jr. Kindje was niet gepland, en als je t mij vraagt had t kind beter niet kunnen komen. Loopt altijd erbij als een zwerver, altijd in dr eentje buiten. Hun hebben een eigen zaak waar ze altijd aan t werk zijn, en dr dochter loopt er maar verloren bij grote knopen in dr haar, dagen lang zelfde kleding aan. En opgevoed kan je dr niet noemen, ze slaat en schopt, scheld iedereen uit en ga zo maar door. Nou zo zou je mij niet m'n kind zien opvoeden hoor!
Ik denk niet dat je dat in het algemeen over alle 18 jarigen kunt zeggen hoor. Zoals je zelf al schrijft, er zijn ook dames van 18 die het financiële plaatje wel in orde hebben. Als als je dan net een meid hebt die wat voor loopt qua ontwikkeling, en die misschien een oudere vriend heeft... Dan zou het theoretisch best kunnen dat zij er wel aan toe is. (hoewel ik het met je eens ben dat de meeste 18 jarigen er nog niet echt aan toe zullen zijn hoor)
ook mee eens een oudere leeftijd maak je geen betere moeder natuurlijk maar in het algemeen wel een meer volwassen, voorbereid persoon in het algemeen.. het is hetzelfde voorbeeld als ja mijn opa van 92 heeft heel zijn leven gerookt en is keigezond, het KAN goedgaan op je 18e en het kan foutgaan op je 35e maar in het algemeen is jezelf goed voorbereiden op zoiets belangrijks als bepalen over een ander leven en het opvoeden hiervan toch wat beter als je echt volgroeid en volwassen bent natuurlijk..
@Cossy ik heb het ook over in het algemeen inderdaad, ik ken ook zat vrouwen van oudere leeftijden trouwens die misbruik maken van ons systeem door zwanger te worden, bijstand in de te gaan e.d. en dat bewust doen.. dat is OOK niet goed!
Als mn dochter zwanger zou "thuiskomen".... tja gaan we het beste ervan maken....ongelukjes gebeuren... Echter... een kennis van me (toen 18).... riep vorig jaar, dat ze met de pil zou stoppen... Net gekapt met opleiding (zonder diploma)....thuiswonend, volgens eigen zeggen geen baan aankunnen vanwege haar borderline en dus niet de verantwoordelijkheid kunnen dragen van een baan.... (volgens haarzelf) ouders ook niet al te breed,..... (wel al paar jaar vaste relatie) Heb hemel en aarde bewogen om het idee uit haar hoofd te praten en hoe meer je met haar praatte... hoe dieper je erop uit kwam... Ze heeft het idee, dat een kind haar WEL gelukkig gaat maken.... Ze ziet/zag alleen maar de mooie kanten... Heb met haar moeder gesproken en zelfs geprobeerd om deze zo'n huilpop te laten huren.... zodat ze na de gebroken nachten, nog kon zien of ze het zo "mooi vond"... maar toekomstige oma zei: "het zal wel los lopen".... Heb tegen oma gezegd: dat ze geen kleinkind, maar extra kind krijgt... Nu is dochter bijna uitgerekend...en zitten ze allemaal op een roze wolk (zie ik ze niet meer....) Ik hoop voor het kleintje dat alles op de pootjes terecht komt...... maar toch.. als MIJN dochter zoiets in die situatie zou roepen, had ik mijn best gedaan om haar te laten inzien, dat kinderen hebben, krijgen in zo'n situatie niet rozengeur is... Lijkt mij veel leuker om een eigen nestje te hebben, als je bewust aan kinderen begint.... en het maakt dan niet uit of je 18 of 25 bent.... leeftijd zegt niet alles, maar wel je situatie... en dan vind ik bewust ervoor kiezen... of ongelukje ook een groot verschil.
Ja dat is (helaas) zeker zo... Kan me nog een topic herinneren hier op zwp waarin een vrouw vroeg hoed ze kon vermijden dat ze moest gaan werken. (want dat moest van het uwv ofzo maar ze wilde liever thuis blijven)
dat bedoelde ik ook niet met het berichtje maar ik vind dat sommige met 18 helemaal geen kind meer zijn eerlijk gezegd. Ik ken eentje die is met 16 bewust zwanger en dat vind ik zelf wat te ver gaan. Als ik zelf de keuze had gehad dan was ik mama geworden met 23. Ik vind dat zelf een mooie leeftijd. Toen Lex geboren werd voelde ik me ineens heel erg oud hahaha