NOD 08-05- Nanette77 -33 jaar - dochtertje 2.5 jaar 14-05- Lentebloempje - 33 jaar - ronde 11 ,Charlotte 02-11-2006 , Thomas 19-07-2008. 15-05- Evelynw76 - 34 jaar - ronde 9 - 1e kindje 16-05- Sanne1975-35 jaar-ronde 2-1e kindje 18-05- Alexandra2008 - 33 jaar - na 10e ronde zwanger, toen mk - ronde 9 na mk - 1e kindje 22-05- Sweetvienna - ronde 4 - zoontje van 2 jaar 23-05- Marjolein - 30 jaar - ronde 5 - 3e kindje, mk 2008, LUNA*geboren en overleden 15-1-08, 2e dochtertje 28-12-08 24-05- Leonieke - 33jr - ronde 6 - 1ste kindje 28-05- Bobi - 33 jaar - ronde 5 - 1e kindje 30-05- Saffron-35jaar - 4de ronde, dochter 3,5, zoon bijna 2 31-05- Jippiejee - 30 jaar - ronde 9 - 1e kindje 01-06- Elba - 30 jaar - ronde 2 - 2e kindje 02-06- Eternity - 30 jaar - ronde 3 - 1e kindje 02-06- Karen74 - 36 jaar - ronde 4 - 4e kindje - vmk 8 mrt'10 02-06 - Saskia33-34 jaar - ronde 9 -1 e kindje 03-06?? MVL - 35 jaar - ronde 1 na 2x MK, 4e kindje 03-06- Bieb - 31 jaar - 1ste kindje 03-06- Hexje - 33 jaar - ronde 2 - 1 ste kindje 04-06- Chantal78 - 31 jaar - ronde 11 - 1e kindje 04-06- Knuffel - 34 jaar - ronde 6 - 1e wondertje ?? - Yippie - 33 jaar - 1e kindje - bezig sinds 2006 - 1e icsi mislukt. ?? - sasha - 36 jaar - ronde ? - zoontje van 18 maanden ?? - Mykelti - 31 jaar - bezig sinds juni 2009 - MA in ronde 9 op 6+4 AFSPRAKEN : 20-05 Alexandra afspraak gynaecoloog, uitslag bloedonderzoek 02-06 snoetetoet controle vk 03-06 Goofychick intake VK 08-06 Goofychick tweede (termijn) echo gyn 10 wkn BEVALDATA : 22-10- Kvinna - 34 jaar 1e kindje 06-11- snoetetoet - 33 jaar 2e kindje 11-11- Samba - 30 jaar - 1e kindje 19-11- miekiee - 32 jaar - 3e kindje 26-11- Hartediefje - 33 jaar - 3e wondertje 08-12- Shadowcat76 - 34 jaar - 1e kindje 11-12- Femke32 - 34 jaar - 2e kindje 25-12- Aggossie - 32 jaar - 1e kindje 29-12- Goofychick - 35 jaar - 2e kindje 31-12- Jel1978 -32jaar - 1e kindje 20-01- kristel79-31 jaar-2de kindje Zo nu klopt ie weer, afspraken van goof waren nu weer weggevallen
wauw... ik zit hier spontaan te janken...... wat ben jij dapper en wat houdt jij vreselijk veel van je man! ik weet even niet meer wat ik moet zeggen..... maar ik hoop ook vooral voor je man het allerbeste en vooral beterschap.... want er is wel wat aan te doen maar zoals je zelf weet vreselijk intensief en je moet de juiste net treffen..... je berichtje raakt me diep!......
hier verder op de emo bui na goed. snoetekind wil af en toe mijn ticker zien omn "baby buik" gedag te zeggen..... ben beetje moe nog..... en wordt snel dik! opmerkingen zijn niet van de lucht als mensen nu eens leerden om ongevraagd commentaar voor zich te houden..... ik krijg zo visite waar ik eigenlijk geen zin in heb... dus ga weer weg! veel liefs voor jullie allemaal
Snoet, dat komt omdat er elke keer een andere lijst wordt gebruikt, want op de ene lijst zie ik mijn afspraken niet en op de andere wel.
Jullie zijn lief, nee ben nog niet ongi, maar ik voel diep van binnen dat het niet raak is..... gisteren zat ik bij de buurvrouw op een verjaardag en mijn andere buurvrouw vertelde allerlei zaken over haar dochtertje...... ik pas vaak op die kleine meid, maar ik zei gisteren dat ik voorlopig ff niet meer kan oppassen. En haar reactie was: Jammer, je werkt niet dus dat was wel handig als ik met spoed weg moest en geen oppas had (haar ouders en schoonouders passen normaal altijd op). Jij vind het toch ook altijd leuk toch?... Nou dat is ook zo, vind het echt een schatje...... maar telkens als ik ongi wordt doet het alleen maar steeds meer pijn.... Ik zei altijd dat ik nog nooit zwanger was..... nou, ik heb iets in mijn hoofd wegegduwd wat gisteravond weer bij mij boven kwam. En ik wil me niet vasthouden aan het verleden ... ik wil vooruitkijken..... nou, wij stopten in begin augustus met de pil... 2e week van september was nog geen ongi te bekennen.... dus testte ik, en ja het was positief. Dag later weer en ik zag een mega duidelijke streep!! Ik was helemaal in mijn nopjes, maar vertelde het nog niet aan mijn vriend. Ik wou wachten tot het weekeinde. Nou, ging toen naar mijn werk, stapte daar de auto uit wou mijn parkeerhekje open maken komt daar zo'n idioot om de hoek met zijn auto en tuuterde als een gek en zij dat ik mijn auto aan de kant moest zetten... (nou het was een super brede weg en hij kon er makkelijk langs). Opeens stapte hij uit liep naar mijn auto en wou erin stappen. Dus ik rende naar mijn portier (was bang dat ie met mijn auto, handtas etc er vandoor wou gaan), probeerde mijn portier te openen en voordat ik het in de gaten had trapte hij drie keer in mijn buik en onderbuik. De directeur van ons bedrijf zag het en schreeuwde uit zijn raam, gelukkig want wie weet wat er nog was gebeurt. Ik snel mijn auto in, deuren op slot en reed mijn parkeervak in. De pijn die ik voelde nam ik niet voor vol. Ik realiseerde pas die heftige pijn toen ik op mijn afdeling kwam.... politie etc gesproken en daarnaar ben ik naar huis gegaan. Een dag later had ik mijn miskraam.... Mijn vriend weet tot vandaag niet dat het toen in onze 1e ronde was gelukt.... ik kon hem dit niet ook nog aandoen toen... Ik heb het aardig weten op kant te zetten, maar nu besef ik dat ik eigenlijk nu een klein wondertje bij me had kunnen hebben..... Excuus dat ik de hele tijd niet eerlijk was, maar ik dacht het te kunnen schrappen uit mijn geheugen maar het werkt helaas niet zo.... Ik wil niet zielig overkomen, absoluut niet, maar ik wil eindelijk eerlijk zijn en bekennen dat ook ik mijn 1e wondertje helaas kwijt ben... Toen ik zei dat ik bewondering heb voor mykelti, mvl en alle anderen en dat ik een petje af neem voor hun betekende ook dat ik hun bewonder hoe hun over hun mk konden vertellen en dat ik nooit het lef had om eraan te denken.... Ik heb mijn banner ook aangepast, ik wil het niet meer wegduwen...
Jeetje evelyn meis, de tranen springen hier in mijn ogen. Dat je al die maanden het zo diep heb weggestopt en er helemaal met niemand over hebt gepraat!!! Jeetje wat een last en jeetje wat een verdriet. Knuf
Ik weet ook niet hoe ik dat kon, geen idee. Maar ik ben blij het nu eindelijk bespreekbaar gemaakt te hebben... Jij bent lief.... ik wil niet dat jij of andere hiervoor een traan wegpinken, dat is niet mijn bedoeling.... Door jullie besef ik nu dat ik ook open en vrij hierover kan praten..... en ik moet zeggen, ondanks dat ik op moment vele tranen laat lopen het heel bevrijdend voelt... Maar ik schaam me van binnen dat ik het niet aan mijn vriend heb verteld toen.... maar ik kon het gewoon niet.... ik wou hem geen pijn doen..
Ik zou het wel met je vriend bespreken. Dan kan hij misschien bepaalde reacties van de afgelopen maanden in het juiste perspectief zien (weet niet hoe diep je het had weggestopt en of hij iets aan je gemerkt heeft). Bovendien kan hij je dan steunen.
Ik weet niet... ik heb nooit iets laten merken... en later kwam de burn-out en toen zag ik hoe bezorgd hij was en hij zei ook toen: wordt eerst maar weer beter en dan proberen we pas serieus om zwanger te raken.... en dan nog zijn zorg hoe zijn vruchtbaarheid is..... ik ben gewoon bang dat het onze eenmalige kans was - ik denk dat ik eerst maar zijn onderzoeken afwacht... blijkt nou dat hij zich voor niets zorgen heeft gemaakt en blijkt dat hij dus niet verminderd vruchtbaar is, dan laat ik mij nog onderzoeken. Komt er dan ook uit dat bij mij ook alles goed is .... dan denk ik, kan ik het hem vertellen, kan ik het loslaten en dan lukt het misschien ook weer... maar als dadelijk blijkt dat hij idd verminderd vruchtbaar is en dit eigenlijk toen puur geluk/toeval was dan zeg ik het niet.... ik weet dat hij er dan aan kapot gaat omdat hij weet hoe groot mijn kinderwens is.... Ik weet het klinkt misschien dubbel, maar ik hou zielsveel van hem en liefde is dan op moment sterker dan misschien de eigen behoeftes...
@goof: wat een mooie foto heb je hier neer gezet!!!! Enneh, het begint al snel hè, die zwangerschapsdementie! hihi @nanette; och meid toch!!! Ik ga zo voor je duimen dat het gewoon innestelingsbloed is!!!!! @evelyn; wat balen dat je er helemaal doorheen zit!!!! Als je er over wil praten, moet je dat gewoon doen hè. Desnoods stuur je me gewoon een PB. Ik ben er voor je! En het is zoals Goof ook al zei; je bent nog niet ongi toch? Dan is er toch altijd nog hoop. Zo, ik lees net even je andere verhaal; maar jeetje meid!!!!! Ik ben er even stil van... Wat ontzettend klote moet dat zijn geweest! Hebben ze die hufter nog wel kunnen oppakken??? En zulke dingen kun je niet wegstoppen meis. Die herinneringen komen altijd wel weer een keer terug. En natuurlijk altijd net op een moment dat je het niet kan gebruiken. Maar goed, bij jouw verhaal zou je die herinneringen nooit kunnen gebruiken. En het is goed van je dat je het nu accepteerd en niet meer weg wil stoppen!! Je kan hier altijd overal over praten Heel veel sterkte meid!!! Dikke knuffel!!!!
Dank je eternity, je bent lief..... nou, of ze die "hufter" nog hebben gepakt - geen idee. Ik zag hem nog 3 weken lang iedere ochtend, werd ik begin ook nog bedreigd maar toen ik liet merken dat ik niet meer bang voor hem was liet ie mij met rust..... Ik beldde regelmatig de politie maar toen hoorde ik nooit wat... een hogere zij toen tegen mij: Mevrouw, ik heb met u te doen. Maar ik kan u zeggen dat er niet meer gedaan wordt dan een waarschuwing. Excuus, maar dit is de norm. Wilt u misschien het tel. nummer van slachtoffershulp?" Nou ik explodeerde toen!! Dus ik schuilde achter mijn werk en deed een masker op en toen de burn-out...... Met oud en nieuw zei ik tegen mijn vriend: 2010 wordt ons jaar! Wij laten ons niet kleinkrijgen.... onze liefde is sterk en we komen er weer boven op. Ik ben ook eigenlijk weer redelijk boven op, maar iedere keer als de NOD nadert heb ik een raar gevoel...... maar ja, jullie maken hier veel lol en dan kan ik mijn verdriet ook even weer vergeten en komt er een lach te voorschijn...
Jezus meid, wat erg dat je hem ook nog eens zo lang elke ochtend hebt moeten zien, en dat hij ook nog het lef had om je te bedreigen!! :x:x:x Ik zit hier nu gewoon even een potje gruwelijk pissig te wezen!!! Wat een klote rechtsysteem hebben we soms toch hè!! Bah!!! En ik kan me helemaal voorstellen dat je explodeerde na die opmerking van die agente. Maar je kan hier gewoon van je af praten hoor! Als dat je helpt, moet je dat gewoon doen. En het is ook heel normaal denk ik, dat elke keer als je NOD naderd, dat je je dan weer raar voelt. Maar hopelijk is het snel raak voor jullie!!! Ik duim voor je meis! En dit is idd echt een super topic met super meiden!!
Evelyn, wat verschrikkelijk!!! Ga nou alsjeblieft niet denken dat je "zielig doet" hoor, want het is niet meer dan normaal dat je het daar heel erg moeilijk mee hebt. Ik ben het eens met Saskia vwb het vertellen aan je vriend. Het is iets van jullie SAMEN en hoewel ik je begrijp dat je hem leed wil besparen (zo ben ik ook) maar als jij die keuze vóór hem maakt zul je altijd twijfelen of je daar goed aan hebt gedaan én draag je het leed alleen op je schouders. Gedeelde smart is halve smart. En misschien help je hem er juist wel heel erg mee door het te vertellen, omdat dingen dan misschien voor hem op z'n plek vallen. Wat je er ook mee doet, hier kun jij je verhaal in ieder geval ALTIJD kwijt en er is altijd begrip. (Weet ik uit ervaring!)
wat een verdrietige berichten hier.... Nanette; ik kan me voorstellen dat je het niet meer ziet zitten nu...ik hoop voor je dat het allemaal goed zit en dat je hetzelfde hebt als Goof...sterkte ermee meissie Evelyn; ben er stil van...dat je dat al die tijd voor je hebt weten te houden! En dan bedoel ik niet aan ons maar aan je vriend en de mensen die jou na staan. Meisje toch konden wij je maar even flink knuffelen. Heel veel sterkte hiermee en knap van je dat je je verhaal nu toch doet! Dikke kus voor jullie allemaal! ik ga nu mn zoontje eten geven dus ben er wellicht vanmiddag weer als hij op bed ligt.
Ik wil jullie allemaal bedanken! Jullie zijn echt lief! Ondanks dat sommige ook veel mee maken of mee gemaakt hebben, vinden jullie nog trostende woorden voor anderen.... echt lief..
Nanette: Hoe is het nu met je? Ik duim zo voor je dat het een innestelingsbloeding is en dat je straks psitief gaat testen.....