Sorry dat ik er nu weer even heel erg off topic doorheen kom...zeker nu er even hele serieuze gesprekken worden gevoerd en ik volg ze allemaal hoor!!! ...maar voor diegene die het leuk vinden om te weten...dit is em!
Lang! Een nichtje van mijn man zit ook in het adoptietraject en het duurt zo'n vijf à zes jaar. Je moet dus echt op tijd beginnen, want volgens mij (ik heb me er niet heel erg in verdiept en ook nog niet gegoogeld), mag het verschil tussen een adoptiekind en de oudste van de twee partners niet meer dan 40 jaar bedragen. En als je dan een baby'tje zou willen en je pas op je 35e begint en je partner ouder is... Do the math. Ook hoorde ik van dat nichtje dat het problemen geeft met pleegzorg: zij willen graag crisisopvang bieden, maar de instanties spreken elkaar tegen. Van de ene (ik weet niet meer of dat de adoptie-instantie is of de pleegzorginstantie) moeten ze uit het adoptietraject stappen als ze pleegouders zouden worden, terwijl de andere instantie dat niet als een groot probleem ziet. Waar dan het belang van het kind precies wordt geplaatst, is mij niet helemaal duidelijk. BTW: ik las in een ander topic dat de regels over een paar jaar zouden veranderen en dat er dan alleen nog maar 'special need'-kinderen (met een handicap dus) voor buitenlandse adoptie in aanmerking zouden komen. Wat daarvan waar is weet ik niet. Kortom: een heel lange, zware, moeilijke en inderdaad schreeuwend dure weg. De bureaus vragen veel geld en bedenk dat alle officiële papieren vertaald moeten worde, vliegreis naar het land zelf en ga zo maar door.
Ja eerst maar even vroeg naar bed vanavond, beetje bijslapen hoop ik... Ik hoop ook dat we hier snel over kunnen praten want dit frustreert me ook. Ik heb alle begrip voor hem maar hij moet ook begrip voor mij hebben inderdaad. Maar goed, ik vervuil dit topic nu wel heel erg met mijn sores. Ik zal je zeker pb'en als ik er behoefte aan heb! Dank je wel he! Jeanine, wauw!!!!! Wat een mooie auto!!
Sweetvienna, wij kunnen we niets aan veranderen voor je ,maar wel een luisterend oor bieden, en dat doen we graag (ik in ieder geval wel). Inderdaad eerst even rust zien te krijgen, maar dan zeker een flink gesprek aangaan. Dit is wel iets heel belangrijks voor jullie beide. Sterkte ermee. En hou je taai. Altijd hier komen spuien als je iets kwijt moet hoor, daar zijn we hiervoor.
En inderdaad, Jeanine, gave auto. Er mag ook wel iets leuks zijn tussen alle serieuze en moeilijke gesprekken.
Jeetje meiden wat een verhalen weer vandaag. De tranen lopen over mijn wangen, vandaar niet een hele uigebreide reactie. @nanette: jeetje meid, Zet het inmiddels al wel door? Sterkte, verder weet ik niet wat ik zeggen kan... @evelynw: heftig hoor! Veel sterkte met het geven van een plekje. Misschien kan je vriend/man je hier juist wel bij helpen. @Alexandra: ..... Slik. Ik heb hele sterke herinneringen aan het sterfbed van mijn vader. Ook Vaders hebben die band... Maar stiekem ben ik wel blij dat er weer bent @Sweetvienna: misschien is eerst zorgen dat je zelf lichamelijk weer een beetje bijgetrokkken bent wel een goed idee. Zet 'm op vechtertje! @glimworm: tijd niet gezien... @Jeanine: WIL JE NIET MEER ZOMAAR STOREN!!!! Stoere bak hoor! En vooral af en toe lekker een vrolijke noot erdoor. Daar zijn we volgens mij allemaal wel aan toe!
Ik ben benieuwd hoe het met jullie beiden gaat? Kunnen jullie de draad van de dagelijkse sleur alweer een beetje oppakken? Neem je tijd! En doe wat goed voelt (al weet ik dat dat niet betekent dat je er later dan geen last meer van kan krijgen).
HAHAHA, hoe zie jij dat?? Het gaat redelijk goed hier. Lichamelijk gaat het redelijk. uitvloeiing nog niet echt gestopt, maar lijkt de goede kant op te gaan. Geestelijk gaat het ook best goed, uitzonderingen daargelaten, maar ik praat er erg veel over en dat werkt voor mij altijd erg goed in nare situaties. Al met al valt het me allemaal mee. Het moeilijkste zijn nog die momenten waarbij ik denk aan hoelang (9 maand) we nu nodig gehad hebben en hoe oud ik dan ben als het weer zo lang duurt. Dan bekruipt het me wel even... Hoe gaat het met jou dan? Uitvloeiing gestopt? En hoe gaat het geestelijk? Trouwens na de discussie hier maar weer dipsticks besteld via internet om te kijken of dat al negatief is. Volg overigens nog wel vaak het forum hoor! Het is alleen best moeilijk om alles bij te houden zo voor en na het werk. Jullie tokken heel wat af nl overdag!
Tussen de 3 tot 5 jaar, van aanmelding tot aankomst van het kind. Het verschilt per land. Ik vind het nogal kort door de bocht om een hele groep mensen als desperaat en obsessief weg te zetten. Natuurlijk zijn sommige vrouwen desperaat af en toe. Daar mag ik mezelf ook toe rekenen. Maar dat is niet meer dan een begrijpelijk gevolg van (vele) teleurstellingen. Als je constant moet denken aan je kinderwens dan is er sprake van een (lichte) obsessie. Desperaat of geobsedeerd zijn is niet iets waar iemand voor kiest, het overkómt je. Ik ken het artikel niet want ik lees de Mama (nog) niet.
Gaat wel, nog steeds hoofdpijn, dus ik denk dat er nog wel wat spanning ongemerkt in me zit. Verder drie kinderen die nu vakantie hebben, dus de dagelijkse sleur gaat hier wel door. Werk probeer ik langzamerhand weer op te pakken, maar interesseert me op dit moment totaal niet. De bovenkamer heeft wel wat anders te doen nu, zo lijkt wel. Ik wil eigenlijk gewoon weer verder en wordt gek van dat bloedverlies na 10 dagen, de hcg die nog in mijn lichaam zit en ga zo maar verder..... Sorry, even klagen lucht wel op.....
Onderaan de blz zie je wie er op dit topic zit te lezen...vandaar dat ik je naam zag. Ik heb vandaag de ovu testen en zw testen weer binnengekregen. Gisteren nog een knalpositieve zw.test, dus hcg is echt nog niet weg. De rest had ik net al geschreven, op een berichtje van Knuffel als reactie.
De drie zorgen waarschijnlijk wel voor (ongewilde) afleiding. Bij mij duurde de bloeding net geen 2 weken (ik denk een dag of 12). Neemt het vloeien al wel af? En lekker door klagen hoor, zijn wij gek op (en ja, ik bedoel echt dat je lekker door mag klagen!).
Je klaagt maar aan hoor! Kunnen we wel hebben... Dat ongeïnteresseerde herken ik ook wel, maar heb vooral dat ik me niet kan concentreren. Echt ontzettend naar als je op het werk ergens op klikt en daarna jezelf afvraagt waarom je dat ook alweer deed... Wel fijn dat je de kids om je heen hebt om je af te leiden. Afleiding is meestal wel prettig.
HAHAHA, weer wat geleerd. Ik denk dat ik er vaker sta dan ik daadwerkelijk fysiek aanwezig ben; de laptop blijft gewoon aan nl... Ga nu even eten. Straks misschien weer terug.
Hey meiden, even een berichtje om te weten waar ik gebleven ben met lezen Ik lees echt mee hoor, vergeet jullie niet, maar neem wel even afstand! Heb ook bezoek vant weekend (die nu al is begonnen!!!), dus komt er vast niet van om veel te reageren!
Vloeien neemt goed af, maar elke keer denk ik klaar te zijn en dan is er weer wat.. Pff.. Enne.. drie kids van 12,10 en 7 jaar zorgen hier zeker voor afleiding. Erg fijn!!!! Ben blij te horen dat het vloeien bij jou ook zolang duurde, en ik begreep net van Mykelti dat zij dat nu ook nog heeft, dan is het dus nog "normaal"...
Ik heb nog even vitamine berichtje. Ik zit (zoals jullie wel weten) niet zo denderend in m'n vel en dat komt o.a. doordat ik me lichamelijk gewoon niet goed voel. Door de verhalen hier over vit B12 ben ik toch aan het denken gezet. Vorig jaar is er bij mij o.a. b12 geprikt. Toen was de waarde 135 pmol/l ("normaal"=150-640). Gisteren is er weer geprikt een hele reeks, maar ook B12. Nu was de waarde 150. De eerste reactie van de huisarts was: niets aan de hand, helemaal gezond. Ze gaan nu nog een echo van de bovenbuik maken (lever, gal enz), en nog een keer een geheel bloedbeeld bepalen. Ben benieuwd.... Zo zie je maar weer, dit forum is ook leerzaam. Anders had ik waarschijnlijk (nog) geen actie ondernomen.