Ik vind het niet egoistisch.. 1 kindje.. ben blij dat wij nu na al die jaren eindelijk in verwachting zijn van ons 1e kindje, en op dit moment heb ik er helemaal niet de behoefte aan om straks opnieuw de MMM in te gaan, het is emotioneel niet bepaald makkelijk geweest..
ik zou zeggen kom met een nuttige / inhoudelijke reactie of reageer gewoon niet.. dit voegt zo weinig toe aan een gesprek en komt zo onvolwassen over.
ik ben wel volwassen , als je voor 1 kind kiest is dat jou probleem klaar , andere mogen ook zelf weten als ze meer kinderen willen. je hoeft geen kasteel te hebben voor 5/6 kinderen. er wonen hier rijke mensen in de buurt en ze laten hun kinderen krant lopen. je hoeft niet zo raar te denken als mensen meer kinderen hebben voel je je beter dan anderen ofzo?
ja ik vind isademis reactie gewoon normaal. Kijk je hoeft inderdaad geen kasteel te hebben maar het is wel goed dat mensen nadenken om het financieele plaatje voor de kinderen als ze wat ouder zijn en gaan studeren
Snap deze opmerking ook niet 1. Hoe is het een probleem als je voor 1 kind kiest? (nog los van de vraag of je er überhaupt voor kiest, of dat meer kinderen er om wat voor reden dan ook gewoon niet lukt) 2. Geloof niet dat Isademi ergens gezegd heeft dat anderen niet zelf mogen weten als ze meer kinderen willen. 3. Ze heeft al helemaal niet gezegd dat je in een kasteel moet wonen bij 5/6 kinderen. Ze geeft gewoon haar mening over geld opzij kunnen zetten voor studie en mogelijkheid om elk kind, als het even kan, een eigen kamer te geven (en ja, dat vind ik zelf ook belangrijk, zeker als ze tzt in de pubertijd komen. Heb zelf jaren met m'n zusje op 1 kamer geslapen en was maar wat blij toen ik m'n eigen kamer kreeg.) 4. Wat heeft het hebben van een krantenwijk nou überhaupt met dit topic te maken?!?! Waarom zou het zo vreemd zijn als rijke(re) mensen hun kinderen een krantenwijk laten lopen? Is toch alleen maar goed dat ze hun kinderen leren dat ze zelf wat moeten doen om aan geld te komen en dat ze dat niet vanzelfsprekend van pappie en mammie krijgen, omdat pappie & mammie dat toevallig wel zouden kunnen missen??? Die ouders verwachten vast niet van hun kind dat het over een paar jaar zelf gaat sparen voor z'n studie, dat zullen ze heus wel (mee) betalen als ze het kunnen missen. Maar dat staat weer los van hun kinderen willen leren zelf te werken voor hun geld. Dat je nadenkt over of je het financieel allemaal kan redden met meerdere kinderen, wil nog niet zeggen dat je stinkend rijk moet zijn. Gewoon dat je rond kan komen en als het even kan ook nog een beetje opzij kan zetten voor de studie van je kinderen...
ikke niet snap geloof ik. Isademi heeft zelf ook twee kinderen en stelt gewoon de vraag hoe mensen met meer kinderen dit doen. daar heb ik en anderen met mij een rectie op gegeven. Het is toch prima dat andere mensen nadenken over dit soort vraagstukken? Kinderen kosten geld en dan is het best verstandig om na te denken over dit soort dingen. Rijk of arm heeft hier, mijns inziens, weinig mee te maken. En het lopen van een krantenwijk al helemaal niet. We hebben hier gewoon een discussie of 1 kind egoistisch is of niet en gaan daar even op verder.
Vind het niet egoïstisch als je voor 1 kindje "kiest". Ik ben opgegroeid met 3 zusjes en 2 broertjes, is ook niet altijd leuk hoor. Ik sliep in de pubertijd met 2 zusjes op een kamer. Echt geen plekje voor mezelf. Maar nu is het wel heel gezellig als we met zijn alle samen zijn. Ik zou heel graag nog 1 kindje erbij willen, het liefst nu al. Maar mijn vriend zegt dat hij geen 2e wil. Nu niet en misschien wel nooit. Heel jammer, maar we zien wel hoe het loopt. Ik prijs mezelf al heel gelukkig met 1 gezond en vrolijk kindje.
Iedereen heeft al perfect geantwoord voor mij dus hoef ik het niet meer te doen hihi jullie snappen me idd perfect en weerleggen alle uitspraken prima.. vind het een beetje rare reactie en volgens mij heeft ze ook niet helemaal juist gelezen
Laten we het gewoon gezellig houden! Ieder zijn mening, toch? (met wat ruimte voor zwangerschapshormonen, zwanger worden stress en kraamemoties komen we een heel eind, toch?) Er zitten volgens mij voor- en nadelen aan beide opties. Mijn vriend is enig kind en heeft inderdaad wat moeite met situaties die hij niet kan bepalen. Zijn ouders verwenden hem niet echt, maar hij had geen broertjes of zusjes die ook iets wilden. Zijn ouders waren de enige overlegpartners. Dat merk ik nu wel een beetje, al zou het ook kunnen komen omdat hij langer "gespeeld" en alleen gewoond heeft en zijn huishouden al helemaal op orde had voor ik erbij kwam. Ik heb wel een zusje en dat is ook niet alleen maar positief. Je ziet vaak dat ouders (ik weet dat het niet politiek correct is, en dat bijna niemand het toegeeft, maar wetenschappelijk onderzoek toont het gewoon aan) vaak een voorkeur hebben. Dat was bij ons ook. Zij was mooi, ik was slim. Oftwel, ik was lelijk en zij was dom (dat was dan weer de dagelijkse praktijk). Ik kan nog steeds de competitie voelen en dat merkt mijn vriend weer aan mij. Bovendien is hij veel knuffeliger. Ik bewaak mijn stukje bank nog steeds (heel kinderachtig, "dit is mijn kussen en daar mogen jouw tenen niet op"-gedrag). Dat is zeker een restant van mijn kindertijd met een zusje. Er zitten ook positieve dingen aan, ik zou mijn zusje nooit kwijt willen. Maar alleen of samen opgroeien is nooit óf alleen maar goed óf alleen maar fout.
Wellicht houden wij het er ook maar bij 1. Eerst een tijd zitten wikken en wegen om voor een tweede te gaan (nu) en dat toch niet gedaan. En nu denk ik er over om het misschien bij een te houden (en misschien ook niet). Er is gewoon geen goed of fout over te zeggen omdat het beide zo ze voor en nadelen heeft.
Ik vind dat ook altijd zo rare opmerking:"1 kind is ego". Als je het nuchter bekijkt is een kind krijgen toch altijd egoistisch? Een kindje krijgen doe je altijd voor jezelf toch?niet voor het kind, want dat bestaat dan nog niet...voor de buren ook niet lijkt me...dus ja, wat is ego?haha Wij krijgen regelmatig de vraag:"wanneer komt de 3de? Omdat we 2 zoontjes hebben is het blijkbaar logish dat je dan niet tevreden bent en perse nog voor een meisje wil gaan. Tsssss, ben dolblij met mijn mannengezin
wij waren vroeger met 4 kids thuis en ik vond het heel gezellig... daarom wilde ik minimaal 2 kindjes en dat geluk hebben wij mogen krijgen... ik merk toch wel dat mijn oudste het een stuk leuker vind nu haar babyzusje wat ouder is en ze beginnen ook samen te donderjagen en spelletjes met kiekboe te doen en ze lachen er wat af samen... en mijn jongste dochter weet niet beter dan dat haar grote zus er altijd is... 1 groot feest voor haar hoor.... misschien heel misschien komt er ooit nog een derde kindje....
iedereen heeft toch altijd wel een mening over alles? Maakt niet uit waar t over gaat! Als je 2 kindjes hebt en je hebt 2 jongens of 2 meisjes vragen ze of je doorgaat voor een meisje/jongetje, heb je een jongen en een meisje dan ben je burgerlijk, heb je er 3 of meer dan roepen ze dat je er wel pap van lust! Het is ook nooit goed! Iedereen moet het toch lekker voor zichzelf weten?? Naast het feit dat het bij sommigen allemaal niet eens lukt zoals ze zelf zouden willen.
ja daar heb je een punt kids krijgen is altijd ego omdat het een keuze van de ouders is en niet van het kind zelf.. zolang je de gevolgen van die keuzes goed hebt overwogen en denkt het te kunnen bieden wat je altijd voor ogen had is dat een prima "ego" keuze..
Wij zitten hier ook met de vraag of we ooit nog een 2e willen! Ik heb zelf een afwijking aan mijn bm en de kans groot is dat het ipv vroeg veel te vroeg komt en hoe zit het dan met eventuele gezondheids klachten van de baby! Daarbij hebben we nu een gezonden zoon en stel nu dat.... Ook lijkt me het allemaal heel druk... Zoontje slaapt hier nog steeds bij ons en vinden het beide niet erg maar hopen dat we ooit de moet hebben hem over te leggen :hihi:! Qua toekomst lijkt me het idd leuk als hij iemand heeft die echt familie is...Maar om nu een broetje of zusje te krijgen omdat het hoort vinden wij ook weer zo.. Wij denken als ons zoontje een jaar of 4 is om er dan weer aan te gaan denken...Maar goed ben je dan al niet verwend met het makkelijke en maak je het jezelf dan niet heel moeilijk door weer opnieuw te beginnen en ons zoontje alles een klein beetje te ontnemen? Of denken wij gewoon te moeilijk???
wij hebben van te voren ook geroepen dat we het bij eentje willen houden, en denken daar nog steeds zo over, zijn superblij met de kleine spruit en hebben superveel zin om hem op te veoden en alles met hem mee te maken maar ik ga lekker wel aan de prikpil over paar weekjes
ja Je kan het ook positief zien, je mag weer het hele babygebeuren opnieuw beleven ipv van in een roes door te gaan... (bij snel achter elkaar)
Wij ook tot nu toe dan bewust voor 1 kindje We hebben onze handen vol aan Quinn, hij is veel ziek, babyastma, allergien, prikkelgevoelig, en heeft nog regelmatig nachten van spoken. Daarbij ivm zijn astma en allergien, kost het gewoon veel geld. Ook willen we Quinn nu alle aandacht geven die hij gewoon nodig heeft, op dit moment is hij weer ziek, 40 koorts, hoest zijn longen uit zijn lijf, puffen ons rond, hoest drankje hier, neusspray daar, enz enz enz Quinn vraagt qua gezondheid veel aandacht, ook omdat hij prikkelgevoellig is, vraagt hij ook veel rust en regelmaat. Daar komt ook nog bij, hier in huis past geen 2de kindje, wij werken bijde fulltime (ik ook onder andere in de avond uren) en ik wil en moet full time blijven werken. Verhuizen zit er voorlopig nog niet in, dus er komt zeker nog geen 2de kindje, en gevoelsmatig wil ik ook geen 2de kindje. Ego of niet, kan met niet schelen, wij denken aan Quinn, als we voor een 2de zouden gaan vind ik op dat moment ego