Dat zou je idd ook eens kunnen proberen, hier werkt dat ook weleens als ze boos wordt (is niet zo vaak overigens). Wat hier ook werkt is, als ze boos of gefrustreerd is dan geef ik haar een leeg flesje met rijst erin, dat maakt een kabaal, maar hoe meer herrie hoe leuker ze het vind. Maar goed, zoals ik al beschreef, onze meid is niet zo drammerig/jengelig en huilerig.
Hier ook een temperamentvol dametje!! Zooo vermoeiend! Ze is ook enorm vatbaar voor gewenning, die sprongetjes en fases daar kwam steeds geen eind aan. Dan ging het vooral om het in- en doorslapen, waar we (ik) vaak uuuuuren mee bezig waren. Dus uiteindelijk hebben we haar toch echt een aantal keer flink en lang moeten laten huilen... Maar nog steeds wordt ze vrijwel altijd huilend wakker. Verder is het een hartstikke leuk, vrolijk en gezellig kind, als ze maar afgeleid is! Als we ergens anders zijn, speelt ze de hele tijd en heb ik geen kind aan dr (meestal). Maar thuis . Ze wil steeds maar eten (dacht eerst dat t aan de BV lag, maar daar ben ik sinds kort mee moeten stoppen, en nu vraagt ze steeds om fruit). Sowieso had/heeft ze altijd haar huil/jengeluurtje(s) in de namiddag, maar ik ben nu toch wel de hele dag bezig om haar maar af te leiden. Ze kan best even zelf spelen, maar na een tijdje heeft ze het gehad en dan moet ik weer een andere situatie bedenken, waar ze het dan weer even volhoudt. 's Ochtends heb ik een heel ritueel om haar maar af te leiden en 's middags gaan we meestal wat buiten de deur doen en evt nog een keer extra wandelen oid. Sinds haar eerste verjaardag ongeveer gaat het slapen s nachts beter, maar is dus de jengel/dram/hangperiode overdag aangebroken. Soms gaat het beter, maar ze heeft weer een aantal hele lange perioden daarvan gehad hoor. Ik merk nu wel dat heel erg consequent zijn wel wat helpt. Niet dat ze dan rustiger is, ze blijft naar dingen vragen die ze niet mag/krijgt, gaat hard lachend door als ik 10x zeg dat het niet mag en huilt tranen met tuiten als ze iets niet krijgt of iets wordt afgepakt. Maar het geeft wel duidelijkheid en daarom rust. Ik zet haar soms in de box als ze maar blijft doorgaan. Vaak wordt ze daar wel (even) rustig van. Echte driftbuien of heel boos zijn, dat heeft ze gelukkig niet. Bij haar is het meer het zeuren, jengelen en heel erg verdrietig zijn, alsof haar groot onrecht wordt aangedaan. Volgens het CB is het gewoon een pittig dametje met een hele sterke eigen wil. Dat is goed voor later, maar kan in de opvoeding nogal eens behoorlijk lastig zijn. Ja, vertel mij wat!!!
Meiden, als ik dit allemaal lees, zitten we echt volgens mij in een fase. Alle kindjes zitten in en om de zelfde leeftijd. Daarnaast als we het sprongen boek kunnen geloven klopt het ook allemaal. Zo rond de 13 maanden en 15 maanden gaan onze kleintjes weer draken!!! Ik herken het zo nu met mijn lieve kleine schattige draakje...Kan overdag zo aanstellerig huilen als ik hem op bed leg en als ik dan ga kijken, vliegt hij gelijk weer zelf in bed met zijn doekje voor zijn gezicht....te grappig, maar moet dan streng zijn en zeggen : okay, niks aan hand, mama komt nu niet meer kijken" en echt ga dan niet meer naar boven en dan na 15 minuten is het echt wel stil. Maar overdag als ik hem maar zijn gang laat gaan ( heb dan de hele woonkamer verbouwd, zo dat hij dan niet al teveel kwaad kan. ) gaat het nu wel beter. Merk dat hij er ook erg gefrusteerd van raakt als ik 100x neee moet zeggen. Wellicht is dat nog een optie?? Verder allemaal heel veel geduld toe gewenst en lekker elkaar tips geven. Succes................
O ja, dat van dat afleiden herken ik heel erg! Ook ik moet steeds weer iets verzinnen waardoor hij weer even vooruit kan. Liefst ga ik ook met hem weg want dan heb je geen kind aan hem! De stad in of met de kinderwagen is allemaal prima! Ook op het KDV vermaakt hij zich heel goed! Daar heb je natuurlijk ook ander speelgoed, en afleiding van andere kindjes. Soms krijg ik hierdoor het idee dat hij zih thuis verveeld ofzo en probeer ik weer ander speelgoed uit.
Hier is het nog lang niet zo.. maar ik geloof plechtig dat jullie helemaal gek worden als ik de verhalen lees. Waarom ik hier reageer? Ik heb gisteren een gesprek gehad op ons KDV en heb echt hele wijze woorden gehoord van die vrouw. Ze zei dat de moeder tegenwoordig heel onzeker gemaakt worden door de omgeving. Als je kindje even verdrietig is of zich verveelt ben je een slechte moeder. Als je je kind niet constant vermaakt ben je een slechte moeder. Zij zien daar vaak kinderen die gewend zijn dat er constant iemand met ze speelt en dingen aanrijkt en voordoet enz. Het kind gaat dan een passieve rol aannemen en wil alleen vermaakt worden (hij is zeg maar een toeschouwer in de theater). Dit gedrag uit zich in het wijzen naar dingen en vragen of de moeder/leidster dit wil aanpakken, voordoen hoe mee te spelen, vervolgens mee gaan spelen enz... Kinderpsycholoog bij hun op KDV ontmoedigt dit, juist om de kinderen kans te geven om zelf de wereld te verkennen en zelf te ontdekken hoe alles in elkaar zit en wat je ermee kunt doen. Onze generatie is meer buiten opgegroeid (ik iig), waar we zelf dingen gingen ontdekken. En ze zei op het laatst: een kind MAG zich vervelen. Daar is niks mis mee. Veel kindjes krijgen weinig kans om de nieuwe indrukken te verwerken, juist omdat ze constant ergens mee bezig zijn. Ze adviseerde ons om straks een rustig hoekje te creëren (bijv de box) waar ze even tot zichzelf kunnen komen.
ja meid je wilt graag horen dat het goedkomt. natuurlijk dat wil iedereen..toch? maar het leven geeft niet altijd wat je graag horen wil. als je zelf al zegt dat paps ook zo is... dan is het misschien raadzaam op tijd hulp te zoeken in hoe je hier het beste mee om kunt gaan. ik zal verder niet meer reageren als je daar door ontmoedigd raakt. dat is niet mijn bedoeling namelijk.
wat jij zegt adi dat doen wij dus vanaf dat hij heel klein was al. bewust zelf bezig laten zijn in een voor hem speciaal ingerichte plek. eerst was dat de box ( en nog steeds.) maar nu kunnen we door middel van het campingbed tegen de tafel en de box te schuiven een ruimte van een aantal vierkante meters crieéren waar hij veilig kan spelen en zo leert hij zichzelf bezig te houden en is heel vaak zelf aan het spelen. dingen op de eetkamer stoelen zetten en er weer af en ga zo maar door. natuurlijk doen we ook dingen samen maar bewust niet de hele dag. en ook de box blijft hier nog een hele tijd staan. ook als timeout plek om even tot rust te komen en na een boze bui ofzo. wat andere mensen vinden daar trek ik me tegenwoordig niet zoveel emer van aan. ik heb in de afgelopen 16 ajar al zoveel over em ehengekregen met een kind met asperger en 1 met adhd pddnos. "als het mijn kind was" bla bla bla. je wil niet weten hoevaak. je doet het toch nooit goed.
Bedankt voor je reactie! Dit klinkt heel aannnemlijk en ik herken er vanalles in! Heel lastig om dit weer terug te draaien, maar ik ben van plan dit echt wel te doorbreken! Soms voel ik me idd schuldig, dan denk ik: misschien geef ik hem wel te weinig echte aandacht en blijft hij er daarom om zeuren? Is "even" spelen niet genoeg? Heeft hij geen goed speelgoed wat bij hem past? Of gaan we niet vaak genoeg naar buiten enz enz.
Misschien dat je, als je met hem hebt gespeeld en hem dan weer ergens neerzet om zelf te spelen, even de kamer uit kunt gaan. Hij kan dan gaan gillen dat je verder met hem speelt, maar binnen 5 tellen zal ie ontdekken dat mama er even niet is. Dan gaan ze meestal toch de aandacht vestigen op iets anders, en als jij na 5 min weer terug bent heeft ie waarschijnlijk iets ontdekt wat interessant is om te doen. Ik ben overigens totaal niet voor het laten huilen van kinderen. Maar als moeder weet jij donders goed de onderscheid tussen drammen uit verveling (niet goed om aan toe te geven) en huilen uit verdriet (wel meteen aan toegeven)
Misschien de box weer terugzetten Druif78??? Onze meid gaat ook nog wel een paar keer per dag 15 min. in de box spelen. Ze vindt het fijn; even een afgebakende ruimte. En ook voor mij is het lekker
Bij mijn zoontje was dit echt een fase! En nog steeds heeft ie dergelijke dagen als ie moe is, maar inmiddels kan ie zich weer prima zelf vermaken zonder steeds te zeuren om aandacht. Ik heb wel altijd geprobeerd er niet altijd op te reageren, maar het werkt 9 van de 10 keer niet. Wat meestal wel helpt is even bij hem gaan zitten en hem een opstart geven. Vaak kan ik na verloop van tijd wel weg en speelt ie lekker verder. Maar echt, volgens mij is het de leeftijd!
Ik was het een tijdje terug trouwens behoorlijk zat. Ik MOEST echt even stofzuigen, maar meneertje had er weer eens geen zin in. Ik ben hem straal gaan negeren en hij maakte er ondertussen een heel drama van op zijn speelkleed Tsja, die stofzuiger moest gewoon even door de woonkamer Daarna liet ie zich ook nog eens niet troosten en toen ben ik boos weggelopen. Bah, dat gezeur de hele tijd! En toen werd ie gelukkig eindelijk stil. Het overgrote deel van de tijd ben ik een hele geduldige moeder, maar af en toe heb ik van die uitspattingen dat ik er gewoon echt even niet meer tegen kan. Ik herken trouwens ook heel erg die opluchting als je man thuis komt. En kun je nagaan, ik ben maar 1 dag per week alleen thuis met zoonlief... Volgens mij was ik als fulltime huisvrouw zwaar overspannen geraakt.
@yukl: oja ik was helemaal gek geworden als ik hele dagen thuis moest zitten.. Maar ook in negeer haar als ze zo doet, alleen dan is ze vervolgens eindelijk stil, maar na 2 tellen gaat de sirene weer aan. En dat gaat echt de hele tijd zo door.
Hier is het ook herkenbaar. Vooral als het rot weer is en hij niet buiten kan spelen. De hele tijd aan mn broek hangen en jammeren als ik hem niet op beur. En alleen spelen nou hoogstens 10 minutjes. Maar als papa thuis is dan kan het allemaal wel, papa zegt hou eens op met jammeren en ga eens spelen...... Tja ben ik dan niet consequent genoeg of is papa gewoon streng?!?!
@ Yukl: ik zou ook gillend gek worden als ik fulltime thuis zou zitten met ons zoontje ! Wat dat betreft ben ik blij dat ik straks bij mn nieuwe job ga beginnen voor 4 dagen ipv 3,... (ohoooo) Ik begin trouwens toch het vermoeden te krijgen dat het met vermoeidheid ook erg samenhangt. Hij is altijd wel drammerig, maar de laatste 2 weken echt extreem. Maar sinds een week of 2 is hij ook weer terug van 1 slaapje naar 2. Maar omdat dit niet meer zo in mn systeem zat ben ik steeds weer gaan proberen te rekken wat er ook niet beter op maakt natuurlijk. Dus hopelijk is het tijdelijk. Ik twijfel of hij niet iets onder de leden heeft/ niet fit is etc. Maar anders gooi ik het maar op een fase. Ik lees dat het toch ook goed de leeftijd kan zijn!
Ah..je wilt horen dat je niet de enige bent? Nou, je bent niet de enige! De teletubbies-remix op youtube doet hier goede zaken hoor! Als ik het echt niet meer weet zet ik meneer in zijn stoel voor de laptop, en het enige dat ik dan hoef te doen is iedere drie minuten op 'opnieuw afspelen' klikken Kan ik ondertussen even koken/poetsen/uitblazen. Maar ik moet zeggen dat het hier de afgelopen dagen beter gaat. Vandaag heeft hij echt geweldig lief gespeeld. Wat ik de laatste tijd steeds doe, is juist met hem gaan spelen als hij niet om aandacht vraagt. Zodat hij weet dat hij niet hoeft te jengelen om mijn aandacht te krijgen. Ik heb het idee dat dat nu zijn vruchten begint af te werpen. Wat ik ook veel doe is 'een beginnetje' maken met spelen, en dan weer weggaan als hij weer lekker bezig is. Offe...gewoon vaak van ruimte in huis wisselen. Tijdje beneden spelen, dan weer boven op de slaapkamer, dan weer naar beneden, even naar buiten... En last but not least speel ik gewoon echt heel vaak met hem. Dan krijgt hij echt voor 100% mijn aandacht en doen we de gekste dingen. Het is vermoeiend, maar als je het positief bekijkt ook zo vreselijk mooi. Dat je samen lol kan hebben met je kind, dat je ziet wat hij allemaal al kan, en dat je ziet dat hij geniet van het samen zijn met jou... ik kan daar wel echt van genieten hoor.
delen herkenbaar hier... Kirsten wil heel veel dingen hebben die ze niet mag, en als ik het verbied dan kan ze het ook op het huilen zetten. Ik leg dan gewoon uit dat het van mama/papa is en dat het niet voor Kirsten is. Ik bied dan wat aan wat ze wel mag hebben. De box staat hier dus ook nog, ze vind het nog heerlijk om in de box te zitten. Daar kan ze zichzelf zo een half uur vermaken. @adi, de leidster heeft helemaal gelijk. Ik merk zelf ook op werk (werk in de kinderopvang) dat er veel kleine kinderen de hele dag op schoot of op de arm worden gehouden thuis. En dan is het afzien voor ze als ze die ene dag op het kdv komen.
Die teletubbies-remix is wel een idee Hij is gek op de teletubies! Misschien een dvd'tje halen... Niet helemaal pedagogisch verantwoord, maar meer voor de noodgevallen Dat juist aandacht geven als hij er niet om vraagt daar ben ik ook mee begonnen. Ik vind het zelf wel prettig omdat er dan geen irritaties zijn. En hij kerijgt dan echt oprecht de volle aandacht. Hopelijk zeurt hij er dan minder om. Vandaag was trouwens een goeie dag, maar papa was ook thuis dus dat scheelt, konden we elkaar afwisselen Van ruimte wisselen werkt hier ook als een trein, dan heeft hij weer even wat nieuws te verkennen...
Ook hier een temperamentvol draakje,hihi! Onze dochter was een vrij makkelijke baby, slapen deed en doet ze goed, eten en drinken ook bijna nooit drama maar ze is altijd ietswat driftig aangelegd haha en zeker nadat ze een jaar geworden is, herken ik veel dingen die jij ook beschrijft Druif! Ik geloof best dat het deels een fase is en bij de ontwikkeling hoort (sprong a la Oei ik groei, geloof ik niet zo in aangezien het nu al zo'n 6 maanden duurt) maar denk dat het vooral haar karakter is. Vaak kan ik er inwendig wel om lachen maar als ik erg moe ben, ben ik blij als mevrouw op bed ligt. Wij hebben nog steeds de box in de kamer en ik merk dat ze dat soms nodig heeft (en ik zo af en toe ook haha) Het moeilijkste vind ik dat ze soms slaat, vooral mij slaat ze dan heel hard, in het gezicht ofzo. Ze kan soms best hardhandig met andere kinderen en andermans huisdieren omgaan... daarentegen gaat ze wel een ander kindje troosten als het huilt, hihi, dus ik zie ook wel dat ze erg lief kan zijn... maar ik denk inderdaad dat je naar je kind consequent moet zijn en inderdaad rustmomenten moet inbouwen, misschien een boekje lezen op schoot. Heel veel sterkte, het komt vast wel weer goed met onze draakjes,haha!