Sorry heb eigenlijk niks bij gelezen Over dat huilen, hier ook hoor! Als hij lief zit te spelen en hij ons niet ziet dan is het oke. Maar zodra hij ons ziet is het huilen en wil ie op gepakt worden, als dat niet gebeurd is het krijsen.. Net ook, maar ben steeds verder van het bedje gaan staan en kon uit eindelijk weg lopen, maar dat duurde wel 20 min.
@Sarah: haha wat leuk dat je even bent gaan kijken bij het oude topic. Toch wel fijn dat je terug kan kijken hoe je in die periode naar de bevalling toe leefde met zn allen. Helaas had ik jullie toen nog niet ontdekt @Steph: ach meid, fijn dat het op je hormonen gegooid wordt, not. Je man kan ook weleens even op de kleine meid passen. Jij bent niet de enige ouder in dit verhaal. Die tuin kan ook wel even wachten Fijn dat hij tot inkeer is gekomen. Soms hebben ze even een zetje nodig en meid . Gebruik anders je positie lekker een keer. Gooi het op een huilen, ligt toch aan de hormonen haha. Moet je zien hoe hard je man dan ineens loopt Hier ff lekker je gal spuien. Hopelijk is Esmee snel weer zichzelf. Dat gedram is zo frustrerend.
hahahaha sasha kreeg vanmiddag een zandbak van opa alvast voor dr verjaardag, vriendlief was deze in elkaar aan t zetten, ik liep ook even naar de tuin, deur achter me dicht, sasha zat binnen op het kleed, wil ik weer terug naar binnen gaan, kijk ik naar beneden, is sasha naar het kattenluik gekropen en ligt ze erdoorheen te loeren naar ons! haahahahah handje erdoor en kijk ik goed zie ik zo'n klein hoofdje achter dat luikje met een heel ondeugend oogje..hihihih echt te schattig! denk dat ze toch in het 11 maanden sprongetje zitten hoor! (is dus gelukkig maar tijdelijk..) hele dikke knuf lau, hoop dat ie snel gaat slapen en dan ook goed blijft slapen vanaaf! kus..
Grrrrrrrrrrrr ~!@#$%^&*()_ mannen soms pfff. Hier ook een kleine die ik om 19.30u erin leg en vervolgens na een uurtje of 1.5u weer jammerend wakker wordt, vaak negeer ik het maar soms kan ze laaaaaaaaaaaaaaaang volhouden en dan geef ik toe. Is het normaal dat ze dat doen?
Je bedoeld lang door jammeren? Troosten kan geen kwaad toch? Ik zeg de 1e keer niets als ik naar haar toe ga, leg haar weer neer. Aai over haar bol, wacht dat ze rustiger is en loop weer weg. Als ze dan blijft huilen haal ik haar uit bed en troost ik haar net zolang ze rustig is. Ik blijf altijd op haar kamer. Er staat een lekker stoel naast haar bed.
Denk ook een kwestie van grenzen verleggen, of zijn ze daar nog te klein voor (alhoewel ze heel veel begrijpt)?
Ze is nu nog steeds aan het jammeren, vaak kan ik daar niet tegen en dan haal ik haar uit bed en laat d'r gwn op totdat ze van zelf moe wordt en slaperig is (zal wel niet goed zijn). Als ik haar kamer in loop dan verandert het jammeren naar lachen, maar zodra ik weer uit ga gaat ze krijsen/huilen en dan ben ik verder van huis.
Ik denk dat ze dat rond de 1 jaar echt wel aan het snappen zijn hoor. Althans, als ik Jasons oogjes soms zie denk ik wel eens, ja manneke jij snapt meer dan wij denken Maar als hij net als Ilse zegt, écht overstuur is dan pak ik hem wel op en dan troost ik hem wel.
Meiden, jullie zijn lief!! En hoe vervelend voor iedereen, toch is het ergens wel fijn te horen als er meerdere kindjes even niet lekker in hun velletje zitten en dezelfde fratsen uithalen als je eigen kleintje. Heb hier met een grote glimlach het verhaal van de ontdeugende Sasha te te lezen. (kijk intussen lotto op 4 en doet een oud collega mee, staat nu in de halve finale) Lau, dikke knuff voor jou meis. Lijkt me niet makkelijk om de opvoeding alleen te moeten doen en al helemaal in deze tijden. Ilse, je hebt 'm trouwens helemaal gesnapt!
@stephanie wat grappig, mijn schoonmoeder heeft er dinsdag ook gezeten (wat dus nu uitgezonden wordt) zij was reserve kandidaat
Grenzen verleggen: Esmee: Kruipt naar de hondenmand, kijkt eens achterom of ik haar wel zie, trekt de dekens eruit met een ontdeugende blik en zodra ik zeg "Esmee, nee!" zet ze het op een krijsen en doet het gewon nog een keer. Kruipt naar de plant, kijkt eens achterom, trekt eraan en kijkt mij aan in afwachting wat ik ga zeggen. Vervolgens wordt ze boos, of kruipt weg om het na een paar seconden te herhalen.
Nou dat heb ik bij mijn divatje ook, dat ze echt wel meer snapt dan dat ik denk. Vandaar dat ik dek dat het grenzen verleggen is, ze is nog STEEDS aan het jammeren. Uiteraard als ze overstuur is pak ik haar zonder twijfel en troost ik haar totdat ze in slaap valt, en vaak is dat over als ik haar aan de borst leg maar nu is het jammeren en uit bed willen.
Juistem, dus ze zijn echt slimmer dan we denken hoor anders zouden ze niet achterom kijken voordat ze iets doen.
Oh ja, dingen als "pak het blokje maar", of "waar is Hummer?" snapt ze dondersgoed. Wijzen en daarbij huh huh roepen tot ze d'r zin krijgt ook. Die kleintjes zijn slimmer dan we denken!
Dames wat moet ik nu doen, haar gwn uit bed halen en laten spelen. Ik kan dat gejammer ff niet aan op dit moment, kan wel janken en dan is haar gejammer wel het laatste wat ik wil horen pfff. Zit er ff doorheen op dit moment, niet door haar hoor maar al met al.
@hvj ik zorg altijd dat hij rustig is en dat ik hem dan weer neer kan leggen, want als ik hem vast blijf houden ben ik bang dat hij dat elke keer wil Hopelijk valt ze snel in slaap! @stephanie ze vond het niet zo erg, is niet zo het type dat graag op tv wil en ze heeft toch 150 eurrie gewonnen
niet goed? Je doet wat het jou het beste lijkt neem ik aan? Mijn idee is dat ze dan wel haar zin krijgt.