Zo heb 2 drukke werkdagen gehad, gisteren pas om 23 uur thuis en vandaag pas tegen 19 uur... pffffff. Chaos. Ik had net zo goed daar kunnen slapen vannacht, ik kwam thuis, ging naar bed en daarna weer door naar werk. Blegh. Heb wel wat onwijs leuke dingen voor weinig op Ebay gescoord dus ik ben weer helemaal heppie. Raven gaat weer wat lekkerder, al slaapt ze 's avonds nog steeds moeilijk in, het is toch vaak tegen 21 uur dat ze pas in slaap valt. Vandaag lekker lang gestoeid en gespeeld, dat hielp wel, ze ging daarna rustig slapen. We zitten eraan te denken om haar overdag na 2 uur slaap te gaan wekken en ervoor te zorgen dat ze niet na 15 uur nog slaapt, zodat ze 's avonds weer beter slaapt. Even uitproberen (ben normaal niet zo van het wakker maken maar ze slaapt zo 3 uur en dan 's avonds dus niet).
@Wupje: moeilijk is dat hè meid... Ik herken het ook, Quinten heeft soms ook van die dagen. Ik denk er hetzelfde over als jij, ik denk ook dat wij niet consequent genoeg waren. Dit zijn we de laatste tijd meer gaan doen en het werkt goed. Nu zit Quinny ook wel goed in zijn vel, dus we weten eigenlijk pas echt of het werkt als hij weer zo'n frust-dagje heeft. Ik vind wel dat hij de grenzen erg goed accepteert. Uiteraart probeert hij ons uit (met een guitig lachje) maar het pikt het heel goed als we volhouden. En soms is gewoon niks goed en dan laat ik hem even. Hij mag gefrustreerd en verdrietig zijn. Na een tijdje komt hij dan meestal toch zijn troost zoeken en dan is het weer goed. Maar het is niet leuk hè, om je kleine man zo verdrietig en opstandig te zien. Elk kindje maakt deze periodes vroeg of laat door, dat hoort bij opgroeien en ontwikkelen. Het enige dat je kunt doen, is er voor hem zijn. En je bent er voor hem, dus dat is hartstikke goed!
Queen, je hoeft maar twee maanden naar school toch ? Dat is wel te overzien dan. En school is vaak nu eenmaal saai haha Ik ga off truste
Moet je niet doen hoor, als je alles eruit haalt, probeer hem dan maar weer eens in elkaar te zetten...
Wupje dikke knuffel.. snap heel goed dat het niet leuk is. Sluit me verder bij Pupke aan.. die schreef het zo mooi!
Hoe zwangerder je wordt, hoe bijdehanter! (schrijf je vast niet zo ) Je mag wel eens een keertje gaan bevallen, Ingeltje!
Pfoee.. Yule.. heb respect voor je. Ik ben soms heel blij dat ik even gekozen heb voor 'the easy way out' wat werken betreft.. zou dat echt niet trekken in combi met huishouden en kind. Maar ben ook een echte rommelkont en ongestructureerd ding
Hey, dat is een goed idee! Ik begin meteen goed!! *perst en duwt* Nou ik vind die 20e wel erg leuk. Als ik het net als vorige keer wil doen, dan word ik morgenvroeg wakker met lichte krampjes en bouw het dan uit tot een bevalling in de vroege ochtend van de 20e. Duimen jullie mee?
@Wupje: Moeilijk hè, als je uk het zo moeilijk heeft met zichzelf. Sluit me verder bij de rest aan wat goede raad betreft, maar wil je wel even een dikke knuf geven... Heb vanavond mijn vriendin even gebeld. Ze proberen de weeën te remmen met zetpillen. Die hebben als voordeel dat je ze zelf thuis kunt toedienen. Maar helaas werken ze niet zoals het zou moeten: ze werken wel, maar niet lang genoeg . Dus waarschijnlijk wordt ze alsnog aan een weeënremmend infuus gelegd, maar dat betekent dan ook dat ze zal moeten blijven. Ze probeert om niet te teveel te denken aan wat er zou kunnen gebeuren als de weeën doorzetten...
@ Lola: wat vervelend en verdrietig voor die vriendin zeg! Ik hoop dat haar kleine frummeltje nog minstens 10 weken blijft zitten....nog een lange weg te gaan dus. Knuf ook voor jou!
@ingeltje: kijk het is heel simpel. Als ik zo laat werk heb ik het kind en het huishouden niet. J. heeft Raven gisteren opgehaald (zowaar per fiets) en boodschappen gedaan en haar op bed gelegd en vandaag had hij papa dag en heeft hij ook boodschappen gedaan en een wasje en Raven vermaakt en eten gekookt en haar in bad gedaan. Ik klaag dus helemaal nergens meer over.
Wupje, ik sluit me bij de rest aan. Ik vind het ook heel moeilijk als Isis heel boos is. Maar ik merk dat ze uiteindelijk prima reageert op duidelijkheid en negeren van het geschreeuw, en dat geeft moed om het vol te houden. Maar het blijft lastig... Lola: oh wat naar en spannend voor je vriendin... Ik hoorde vanmiddag nog iets op school wat me erg verdrietig maakte. Ik heb drie en half jaar een jongen in de klas gehad die nu in de tweede van de middelbare school zit. Deze jongen was al erg moeilijk toen ie bij mij in de klas zat. Hij heeft een heel slechte vroege jeugd gehad, zijn vader sloeg z'n moeder en hij was daar getuige van (heeft z'n moeder ook tot bloedens toe gewond gezien). Toen hij zeven was moest ie er al zelf voor zorgen dat ie op tijd op school kwam met z'n zusje van vier. Zijn moeder was toen depressief dus hij runde de boel thuis. Geen wonder dat ie ietwat verknipt is geworden. Zijn moeder heeft haar zaakjes nu wel op orde. Toen ie bij mij in de klas zat was ik er al bang voor dat er weinig van hem terecht zou komen. Ik heb hem in die tijd zo veel mogelijk duidelijkheid en vertrouwen en liefde gegeven. Maar het gaat nu toch niet goed met hem. Hij spijbelt, luistert niet naar z'n moeder, is tot 's avonds laat op straat, doet aan vandalisme, etc. Vanwege z'n spijbelgedrag loopt ie nu bij Bureau Halt. Thuis krijgen ze ook hulp via jeugdzorg. Maar het gaat me zo aan het hart! Het was (is) een moeilijk jongetje maar ik heb hem echt in m'n hart gesloten en ik zou zo graag willen dat het goed met hem zou komen... Als ik dit zo hoor denk ik: ach jongen, kom maar, kom maar bij ons wonen... Natuurlijk slaat dat nergens op maar ik vind het zo erg om te zien: die moeder kan hem niet aan, hij weet niet wat ie moet en wat ie doet en vergooit zo z'n hele toekomst...
@azeb: wat een naar verhaal... kon je de hele wereld maar redden maar dat gaat helaas niet. Hopelijk komt hij door HALT weer op het rechte pad en ontmoet hij iemand die hem kan coachen en hem zelfvertrouwen geeft dat hij zelf iets van zijn leven kan maken...
@Azeb: Wat moeilijk om zo machteloos te moeten toezien. Je weet van jezelf dat je je best hebt gedaan, maar dat maakt het misschien wel des te rotter. Hopelijk komt hij tot inkeer als hij wat ouder en ook wijzer is geworden...
Ohhh vreselijk Azeb... ik kan me dat zo voorstellen. Ik heb ook 1 zo'n jongetje in mijn hart gesloten.. die laat me nooit meer los. Moeilijk om te zien
@ingeltje: ja is hele goeie tactiek. Heeft wel 1 groot nadeel: je ziet je kind nauwelijks.... Gelukkig komt het bijna niet voor hoor dat ik later dan 18 uur thuis ben... maar ik vond het niet erg om lekker met Raven te spelen. Merkte wel dat ze enorm naar j. toetrekt na 2 zulke dagen. Spelen met mama is dan niet zo leuk als met papa.
Zo maak ik me zorgen om het jongetje waarover ik vertelde in de Dom. Republiek, de grote 'kleine' vriend van Aimar. E.'s oma gaf hem altijd te eten en bood hem een plek na school om heerlijk zichzelf te kunnen zijn, hij kon wat pesos verdienen door kleine klusjes te doen en kon er gewoon tot rust komen. Zijn gestoorde vader/moeder kwamen daar nooit (alleen om hem op te halen 's avonds en dan floten ze vanaf de straat) dus was voor hem een plekje om aan hun te ontkomen. Ik vraag me af hoe het met hem straks gaat als oma er niet meer is....is ook zo'n kind die ik zo hier naar toe zou willen halen en met veel liefde zijn jeugd nog een beetje leuk zou willen maken...maarja onmogelijk... @ Azeb: dikke knuf!
@yule @lola jeetje ik blijft duimen! @azeb zoiets gaat ook zwaar aan het hart, vooral als jij het van dichtbij hebt meegemaakt! knuffs! @eva las net jouw bericht op het andere forum.. een hele dikke knuffs voor jullie allemaal! en als jij je hart wilt luchten voordat E terug is zijn wij hier voor je! *hug*