Meiden ik ben er weer vandoor! Effe een geboortekaartje kopen voor een vriendin van mij (is net als ik haar kindje verloren, ook dezelfde tijd, en nu is ze door middel van ivf eindelijk bevallen van een gezonde dochter!!!) Heeeel fijn voor ze! Nou tot snel maar weer! Dikke knuffel!
ik heb bij de tweede een keizersnede en twee weken later een curretage ivm infectie gehad...ja en dan ga je nu toch nadenken of er daarbij niet iets is misgegaan of dat er toch nog n bacterie in mijn baarmoeder zit ofzo......
Misschien moet ik Alexandraman eens langs sturen bij die onwillige mannen. Die legt het ze wel even haarfijn uit dat je geen kansen onbenut moet laten. Die zit af en toe aan mijn hoofd te zeuren van "Wanneer beginnen je vruchtbare dagen ook alweer?" En als het dan bijna zover is dan zeg ik "We moeten het doen op die en die en die dag, en voor de zekerheid nog maar een keer op die dag." En dan zegt ie "Oke, maar ik vind dat we het voor de zekerheid ook nog op die dag moeten doen hoor, voor het geval je eisprong toch later is". En hij heeft echt niet altijd zin, maar hij wil het gewoon net zo graag als ik. Vorige week was er een collega op zijn werk die vertelde dat ze zwanger was en hij was zo verdrietig geworden... Bij mij wordt de wens dan nóg sterker. Hij zit er al zo enorm mee dat zijn zaad niet zo goed is... Hij vertelde me laatst ook dat ie wel eens dacht dat ik bij een andere man vast al zwanger was geweest maar dat ie te egoïstisch was om ook maar te overwegen om mij te laten gaan. Maar voor mij is het duidelijk, ik wil een kind mét hem, desnoods met donorzaad, maar nooit zonder hem.
Wat fijn om te horen dat het zo dus ook kan. En ik voel via het scherm gewoon hoeveel jullie om elkaar geven. Heel bijzonder, dat moet je koesteren (en er heerlijk van genieten natuurlijk, maar dat geldt voor jullie beide). Edit: ik ga er weer vantussen. Misschien tot later en anders tot morgen...
Ik hoop het zo voor je! Je ziet het aan mij he?, levend bewijs ik zag het totaal niet aankomen, had helemaal geen symptomen en had echt het gevoel dat ik gewoon ongie zou worden. Ik was zelfs van plan om eens flink af te vallen, maar dat plannetje zal ik voorlopig even in de ijskast moeten zetten.
Dat gevoel had ik ook na mijn curettages in november-december, voelde ook veel mee klachtjes, ik ben toen gaan temperaturen, om te kijken of de cyclus normaal verliep met eisprong etc. Misschien een idee??
Ja, je bent een lichtend voorbeeld! Heb jij nog wel gemenstrueerd dan? Of na hoeveel weken had je een eisprong na de currettage, of heb je geen idee??
Ik heb geen curretage gehad, bij mij kwam alles er in 1 keer uit (sorry voor de gore details) dus de mk was eigenlijk de ongie al ook precies evenveel dagen als normaal heb na mijn bloedverlies nog getest maar die was prodentwit. Mijn ei kwam ook netjes optijd als elke maand (ik ben zo blij dat mijn lichaampje alles zo goed op elkaar afgesteld heeft staan)
hey meiden, ivm met het mooie weer moet ik even verstek laten gaan met reageren. Ik heb wel braaf mijn huiswerk gedaan en alles doorgelezen.....Want anders wordt het zo verschrikkelijk veel!
Knuffel, Evelyn, en de andere meiden die ook de kar trekken... Mijn man kan het gewoon niet op commando.. Maar dat betekent dus wel dat ie me soms keihard afwijst. Dat voelt als des-interresse en dus dwing ik hem dan..P ) Maar dan lukt het dus echt niet. Ik ben er intuseen achter dat hij het dus niet doet om mij te kwesten of omdat ie geen kindje wil, maar hij kan het niet waarmaken dan.. Scheelt hem weer een afgang/teleurstelling als ie heel stoer zegt dat ie geen zin heeft.. Mannen praten niet zo makkelijk is mijn ervaring, en als het ze niet lukt om 'je zwanger te maken' (sorry voor deze walgelijke mannen-uitspraak) is dat helemaaaaaaal een gevoelig onderwerp. Hier, geen zwaar drukkende blaas meer.. Wij gaan straks samen naar het kruidvat en morgen weten we meer....
Aha, sorry, dacht dat je ook gecurretteerd was. Hopelijk doet mijn lichaam hetzelfde, ondanks de currettage. Hier gelukkig een man die wel meedenkt, ook al hebben we beiden soms geen zin. Je wordt idd helaas niet zwanger door er alleen veel aan te denken...hmmmm...zou wel hartstikke makkelijk zijn! Kan me voorstellen dat het moeilijk is wanneer het telkens een twistpunt is, of het er lichamelijk niet lukt. Overigens ben ik hier degene die lichamelijk soms wat "achterblijft", sorry voor de inside info... ...maar da's dus ook een optie...
Ja, da's idd wel heel verschillend. Dat is toch ook zo bij alle manieren om te curretteren? Daar stond ik ook versteld van! We zijn overigens zelf begonnen over de eisprong e.d., omdat ik deze nog nooit heb gezien op de test of heb gevoeld. Ze zei ook dat ze vroeger het advies gaven een maand af te wachten omdat je dan beter weet hoever je bent etc, maar aangezien er nu echo's zijn, doen ze dat niet meer. Hoe is het met jou dan? Ook nog zo'n last van emoties/hormoonschommelingen? Heb je al een zwangerschapstest gedaan? Als die negatief is, dan kun je er toch weer voor gaan, omdat je HCG onder een bepaald niveau is?
ben de hele middag steeds stukjes aan het bijlezen en net als ik in de buurt van jullie kom krijg ik mensen over dde vloer.. Maar de aanhouder wint HEt is mij gelukt.. @evelyn.. ik denk aan je.. wat een vreselijk dillema.. Heb mijn duimen ook de opdracht gegeven enorm voor je te gaan draaien dat het snel "raak"is.. Dan is de discussie niet meer nodig..
Woensdag had bloedtest nog 261 HCG, dus die is nu nog niet weg. Mag pas 2 juni weer prikken, maar ga eind volgende week een test doen, om te kijken of die alweer wit is... Emoties schieten nog steeds van links naar rechts, moet soms nog uit het niets ineens huilen, maar het gaat steeds beter...
@ewelyn; dat is wel erg lief van hem ja! Maar misschien komen jullie er samen wel gewoon uit. Als hij inziet hoe belangrijk die wens voor jou is. En je gaat gewoon voor oktober zwanger zijn hoor!!! @alexandra: hier ook zo'n vriend!! Die is ook echt enorm meelevend, en praat ook openlijk over zijn gevoel, en is heel erg bezig met het zwanger worden. Heerlijk is dat! Hij vraagt ook steeds aan mij wanneer mijn vruchtbare periode is, en dat we dan voor de zekerheid nog maar extra moeten klussen enzo. Daarom weet ik ook zeker dat ik met HEM kinderen wil. En dat ik blij ben dat ik toch heb besloten om geen kinderen te hebben met mijn ex. Ondanks mijn angst voor mijn leeftijd. Ik heb nu een geweldige vent!! @femke; wat naar dat je je nog steeds zo ellendig voelt met je hoofdpijn! Doe het lekker rustig aan hè. Zorg goed voor jezelf!! En je man is zo te horen ook heel lief, dus die zorgt vast ook wel heel goed voor je. Ik ben weer aan het werk. Ze hadden me gebeld vanuit het werk dat er iemand ziek was geworden, en of ik 3 uurtjes kon komen werken. Nou, dat doe ik uiteraard voor ze. Ik heb echt geweldig werk, en super lieve collega's, en ze hebben me echt heel erg gesteund met mijn hernia (en dat doen ze nog) dus als ze me nodig hebben, dan ben ik er. Morgen zijn ik en mijn vriend officieel 1 jaar samen, dus ik denk dat ik morgen de hele dag niet hier zal zijn. We gaan allemaal leuke dingen doen samen, zoals picknicken, wandelen, ijsjes eten, lekker koken, samen filmpjes kijken 's avonds met een borreltje erbij. (nu mag het nog, hihi) Dus ik wens iedereen hier heel veel plezier morgen. En voor de kipjes die het even nodig hebben; DIKKE KNUFFEL!!!!