Hoewel ik eigenlijk altijd een enorme voorstander ben van eerlijkheid, zou ik ook in dit geval erg voorzichtig zijn... Je bedoelt het hartstikke goed, maar nog los van eventueel beledigde reacties; je geeft die mensen misschien de schrik van hun leven en als er dan achteraf niets aan de hand blijkt voel jij je rot en zij ook. Ik heb toen mijn jochie nog echt heel klein was ook een paar keer gevreesd dat hij stiekem toch Down had, maar gelukkig is dat niet zo. Toch blijkt het dus dat ook niet-Down kindjes soms uiterlijke kenmerken kunnen hebben waardoor je het, zelfs als ouder, wel zou kunnen denken. Wacht het maar gewoon rustig af. Als het echt zo is, komen ze er vanzelf achter en dan is het vroeg genoeg. Sterkte!
ik zou je vermoedens niet uitspreken.. ik heb hetzelfde gehad met het zoontje van mijn broer, mijn man en ik hadden ook het vermoeden dat er iets niet helemaal goed zat (het zoontje van de zus van me moeder heeft ook down) maar naarmate hij ouder werd zagen we dat wij het gewoon fout hebben gehad! hij is gewoon kerngezond! achteraf hoorde we van mijn ouders dat hun dezelfde gedachte hadden over mijn neefje dus. deze vermoedens zijn verder NOOIT uitgesproken naar mijn broer en schoonzus toe.. en dat zal ook niet gebeuren ik zou het niet uitspreken. succes!
Ik zou het ook niet zeggen. Toen ik voor het eerst foto's van mn achterneefje zag dacht ik meteen, die heeft het syndroom van Down. Ik heb mn moeder mn gedachtes verteld en samen hebben we erover gezwegen. Een week later kwam het nieuws naar buiten dat hij idd het syndroom van Down heeft. Ze wisten dit zelf pas de 2e dag en hebben eerst samen met de directe familie alles besproken. Wat ik wil zeggen is dus, zelfs al zou hij het syndroom van Down hebben, dan is het aan de ouders om erover te beginnen. Liefs!
ik ga mijn mond houden ik denk ook dat het komt omdat ik het van zo dicht bij heb mee gemaakt.dat ik me er onbewust toch druk om maak
Het is wel heel lief van je dat je zo met ze begaan bent, maar als het kindje wel down blijkt te hebben kun je daar verder niets meer aan veranderen en dan komen ze daar echt wel achter! En dan kun jij er voor ze zijn! Ik denk dat je een goede beslissing hebt gemaakt nu, wat me best moeilijk lijkt als je zo meeleeft! Respect voor jou meis!
Ik zou er niets over zeggen, het is de taak van een dokter om dat de ouders te vertellen als hier sprake van is. Stel dat het niet zo is.. Ze zullen zich dan altijd beledigd tegenover jou voelen.
Je mond houden. Wij hebben ook 2 kindjes in de familie waarbij het er op lijkt, maar het is het niet.
goeie keus om je mond dicht te houden.. al lijkt het mij wel erg moeilijk... nu hopen dat je gevoel niet klopt!!
Ik persoonlijk wil ook altijd eerlijk zijn, maar niet als ik daarmee andere mensen kan kwetsen! Ik zou het ook niet tof vinden als mensen zeggen dat mijn pasgeboren prachtige kindje een down-kindje zou zijn! Niet dat een down-kindje geen mooi kindje is, maar iedereen wil toch een gezond kindje! En ik denk dat het heel kwetsend is als iemand dat zegt. En helemaal als het niet waar is.
Niets zeggen! Het CB komt er vanzelf wel achter àls het al zo is. Er zijn idd een flink aantal baby's die in het begin lijken op een baby met Down's, zoals eerder gezegd prinses Amalia ook.
Niet mee bemoeien. Zijn jou zaken niet en het is nou niet ernstig dat ze meteen naar een arts moeten rennen.
ik zou me er niet mee bemoeien! het is denk ik niet aan jouw om dat te vertellen. ook al zijn het vermoedens van jouw kant. idd ik had dat idee ook bij prinses Amalia! maar dat blijkt toch niet zo te zijn!
Fijn dat je zo meeleeft! en idd als je het van zo dichtbij hebt meegemaakt... dan is het vast erg moeilijk om dat los te laten!
nou meiden. ik kom hier even op terug. ik kreeg gister een hele boze mail van de mama van het kindje. het kindje blijkt toch down te hebben.ze was boos omdat ik mijn mond gehouden heb.want ik heb het moeten zien toen ik op kraam visite ben geweest. (ik heb overigens niets gezecht over mijn vermoedens) al met al dus echt tegenstrijdig. ik ben blij dat ik niets gezegd heb maar aan de andere kant als ik wel wat had gezegt wat dan?
Ik denk dat die boze mail meer een soort afreageren is geweest. Jij had inderdaad je vermoedens maar je had geen 100% zekerheid, dus heb je de juiste keuze gemaakt. Ik snap dat je er een vervelend gevoel bij hebt maar er valt jou echt helemaal niets te verwijten.
Amfy, geloof me, je had het vast niet goed kunnen doen, want zij is volgens mij niet echt boos om die reden, maar uberhaupt boos (misschien wel op de hele wereld). Ze is geschrokken en verdrietig en ongerust. En misschien had ze het zelf ook al vermoed maar wilde ze het niet weten... Ik denk dat ze nu gewoon je steun nodig hebt. Misschien een rare tip maar laat haar gewoon boos op je zijn en blijf er gewoon voor haar zijn. Toen er bij iemand die dicht bij me staat iets heel ernstigs gebeurde (haar pasgeboren kindje stierf) kreeg ik er ook van langs, maakte niet uit wat ik had gedaan. Ze had het ongelooflijk moeilijk en ben blij dat ik het toen gewoon heb gelaten. sterkte Amber