Bedankt voor de reacties nogmaals T is ook moeilijk, ik heb wel een ervaring met een plotseling overleden kindje, en dan sta je ook.. wat is goed? wat niet? enz enz, en eigenlijk is natuurlijk niks "goed". Ik hoop het niet van dicht bij mee te hoeven maken (misschien is dit dus ook zo`n rot opmerking.. Bedoel alleen dat ik hoop dat alle kindjes gezond en met +- 40 weken op de wereld komen) Maar nou jah, een paar vriendinnen zijn zwanger enz, en tjah je weet nooit hoe dingen lopen, dus ik ben blij met de antwoorden! Vind het vreselijk dat mensen onbewust (kan me niet voorstellen dat mensen het expres doen) gekwetst worden, en helemaal op zulke momenten.
hoi, goeie vraag: wat willen we wel horen, niet eens over nagedacht. Inderdaad zoals werd gezegd, belangstelling `Hoe gaat het met je kindje en hoe gaat het met jou?` en natuurlijk wel feliciteren, je bent pas moeder geworden, ook al was het (veel) te vroeg. dat zorgt ook voor het besef dat het werkelijkheid is. Veel mensen schreven ons hoe sterk ze ons vonden en dat ons kindje dapper en sterk was, dat ze aan ons dachten. Dat gaf moed. niemand heeft ons sterkte gewenst gelukkig.
@ lady k: hartelijk gefeliciteerd met jullie kindje, wat een mooie naam! hoe gaat het nu? @ annoniem: ik sluit me helemaal aan bij adi!
ik heb eigenlijk geen last van opmerkingen en ik was me zwangerschap ook al erg zat hoor en me meisje is met 34 weken gekomen. Ook ik vind het heerlijk dat ik lekker bij kon slapen de eerste dagen toen ik thuis was Alleen vind ik het nu wel steeds moeilijker om dr achter te laten Maar gelukkig mag me meisje nu na 2 weken naar huis dus morgen is het extra feest in huis .
Makkelijk gezegd,Ik heb zwangerschapsmigraine en elke dag is een hel!!Ik been geen aansteller ,maar van mij mag ie er nu uit...Voor de baby wil ik natuurlijk dat ie tot het eind blijft zitten,maar als je je zo akelig en hondsberoerd voelt piep je wel anders.
ik kan het me goed voorstellen hoor dat je wil dat ie eruit komt maar hou het iig wel vol tot week 34 Maar ik ken het gevoel van zat zijn hoor was ik ook en ik was het ECHT zat. Dus nu ze er is ben ik zo blij ik kan alles weer ipv alleen maar slapen slapen slapen . Dus ik ben echt niet snel boos. Enne me meisje mag ik zo halen dus heb ik dr lekker al 4 weken eerder dan als ik dr voldragen had en ze is gezond dus dat is het belangrijkste Kan me voorstellen als je kindje te vroeg is en aan allerlei dingen zit dat het moeilijk is als mensen opmerkingen maken. Enne mijn bevalling was een heerlijkheid had geen weeen niks alleen persen was een ramp. Maar als ik weer zo zou bevallen zou ik het zo weer doen hoor dus een 2de komt er zeker na een jaar of 2. Ik moet eerst maar kijken hoe me kleintje het gaat doen nu ze dalijk thuis is.
Je moest eens weten wat ik allemaal voor een klachten had tijdens de zwangerschap ... ik kan zeggen, het waren er behoorlijk wat! Ik ben met 34w5d bevallen .. maar ik had er alles voor over gehad om de 40 weken te halen! Geloof me.. je wilt niet dat je kindje NU geboren word! Op dit termijn zul je je kleintje in het ziekenhuis achter moeten laten voor een behoorlijke tijd... is dat wat je wil? Oh, en niet om gemeen te doen .. ik vind jou reactie in (juist) dit topic erg ongepast!
Lieve meiden... Ik wil dan even zeggen dat ik jullie ontzettend sterk vind.. De verhalen roeren me enorm.. Hier bleven alle kiddies tot 42 wk zitten en ja ik was het ook heeeel erg zat.. , maar wat was ik toch blij dat ik de 37 wk had gehaald.. iedere keer weer...maar ook al waren (vooral de laatste 2 ) de laatste loodjes zwaar.. ik zou het niet andersom gewild hebben.. (uiteraard).. Ik heb ongetwijfeld wel s geroepen (voor de 37e wk).. dat ik er wel klaar mee was en dat ik zou willen dat ik een paar week verder was..maar niet dat ik zou willen dat ze op dat moment zouden komen...moet er niet aan denken.. Hoe dan ook..Ik vind jullie sterk, en die kracht hebben jullie kids duidelijk geerfd... Voor de dames die een kindje verloren hebben door vroeggeboorte.... ik heb er geen woorden voor.. alleen bewondering voor de kracht om door te gaan (ook al heb je vaak geen keus..)... Kanjers zijn jullie!!!
sorry hoor, maar ik vind dit soort opmerkingen echt niet kunnen. mijn oudste is met 33.1 geboren, en gelukkig geen bijzondere complicaties gehad, ze heeft alleen sondevoeding gekregen en moest 3 weken blijven om aan te sterken. toen ik zwanger was van mijn jongste, had ik ook een vreselijke zwangerschap. heb in het ziekenhuis gelegen, toen ik thuiskwam 3 weken bedrust, en de dag nadat ik eindelijk weer iets mocht ondernemen, kreeg ik te horen dat ik BI had, en kon ik dus nog niks. maar ik heb nooit geroepen dat ze maar eerder moest komen!! integendeel, ik heb nachtmerries gehad, niet kunnen slapen uit angst weer een te vroeg geboren baby te krijgen. met 37 weken hebben we een minifeestje gegeven, dat we het 'gehaald' hadden. ik vond mijn zwangerschap zwaar, en ik zag het ook niet zitten om tot 42 weken door te lopen, maar dat liever dan te vroeg!! uiteindelijk is ze met precies 38 weken geboren, heb een normale kraamtijd gehad, en mijn dochter lag in het ziekenhuis naast mij op de kamer. sorry hoor Linda, maar je weet echt niet hoeveel zoiets betekend. dat je reageert in een prematuur gedeelte waar je niks te zoeken hebt, is een ding, maar doe het dan met respect. in een topic over domme opmerkingen zoiets gaan plaatsen, is ronduit afschuwelijk en respectloos. je mag dankbaar zijn dat je nog niet bevallen bent.
Lieve meiden, ik begrijp jullie reacties, maar ik ga er ook vanuit dat deze reactie vast niet zo bedoeld is. Zoals ik al eerder heb geschreven; iedereen beleeft dingen op zijn/haar eigen manier. Dat is zijn/haar werkelijkheid en gevoel. Daar kunnen we niet over oordelen. Bovendien is het ook voor de moeder soms juist beter dat het kindje eerder geboren wordt. @Ichtus; Bedankt voor je lieve reactie. Ook jij bent een kanjer dat je 4 kindjes op de wereld hebt gezet! Dat vind ik dan weer...
eens, maar dan is het omdat het gevaarlijk zou zijn voor de gezondheid van de moeder, niet om vervelende zwangerschapskwaaltjes. @ichtus: erg lief van je!
Het jammere van internetforums is dat iedereen het op een andere manier leest en zeker in dit soort gevallen er veel persoonelijke gevoelens en emoties meespelen. Ik had namelijk helemaal niet het idee dat het over 'zomaar een zwangerschapskwaaltje' gaat. Misschien zie ik dat verkeerd, ik weet namelijk helemaal niet hoe heftig zwangerschapsmigraine kan zijn.
dit weet ik inderdaad ook niet, en het zal ook zeker niet prettig zijn. maar ruim 2 maanden aan bed gekluisterd zitten, je oudste dochter maar 5 dagen in een maand kunnen zien omdat ze bij schoonouders aan de andere kant van nederland logeerde omdat mama er niet kon zijn voor haar, een maagzweer door al het maagzuur, continu hyperventilatie omdat fenne mijn longen als springkussen bleef gebruiken, daarnaast nog de stress en de angst om te vroeg te bevallen en ondertussen midden in een verhuizing zitten vond ik ook zeker niet aangenaam. maar dan is het nog geen reden om te willen bevallen met 32 weken.
Amen! Ik ga niet eens in op die reactie (en al helemaal niet in deze topic!), ga maar even vanuit dat dat mens geen flauw benul heeft wat een vroeggeboorte betekent (behalve dat je dan van je hoofdpijn af bent?)
Oeff.. Deze opmerking steekt me behoorlijk.. Ik ben van mijn eerste met 34 weken bevallen. Spontaan vliezen gebroken en een paar uur later ineens een kindje. Gelukkig is alles goed gekomen. Zit nu al sinds week 25 met volledige rust thuis en een ziekenhuisopname achter de rug ivm bloedingen/harde buiken/krampen etc. en ze zijn bang dat de bevalling doorzet. Ik kan me heel goed voorstellen dat het vreselijk is om elke dag migraine te hebben. Geloof me, ik weet ook hoe dat voelt. Maar om dan te zeggen dat je 'wel anders piept als je je zo beroerd voelt'.. Nee, dan weet je echt niet waar je het over hebt. Van dag naar dag leven omdat je geen bloed hebt gezien of je buik redelijk rustig is, elke week blij zijn met 'weer een week verder'.. De angst bij elk wc bezoek, krampje, pijntje.. En ondertussen van bed naar de bank hobbelen en zoveel mogelijk liggen terwijl je niet moe/ziek bent. Je nieuwe baan aan de kant moet schuiven. Een dochter in huis hebben die er niks van snapt dat mama niets met haar kan doen en ondertussen wel voelt dat er wat aan de hand is en veel meer naar de oppas moet. De stress die je omgeving om je heen voelt. De zorg voor onze dochter, het huishouden, de babykamer, alle dingen die geregeld moeten worden dat allemaal op papa neerkomt.. laat staan de stress die hij voelt en de verantwoordelijkheid en angst. De afhankelijkheid aan anderen. Jeetje, ik kan nog wel even doorgaan. En dat is niet om zielig te doen, want ik heb ALLES er graag voor over om mijn kleine ventje nog een week of 10 in mijn buik te houden.
Kwam toevallig langs dit topic. Zag de (ongepaste) reactie van Linda en jullie reacties. Het valt me op dat er veel mensen op t forum die rond de 35 / 36 weken zwanger zijn, gelijk al roepen dat t kind nu wel mag komen en va 37 weken vinden ze eigenlijk al dat ze te lang zwanger zijn. Naar mijn idee is je 'draagtijd' niet voor niks 40 weken.... Heb bij mijn 1e zwschap in t ziekenhuis gelegen; had met 26 weken weeën (uiteindelijk allemaal goed gegaan; dochter met 41 weken geboren) en toen lag ik op een kamer met een vrouw die 32 weken zwanger was. Ze had t heel zwaar; was ongelooflijk aangekomen en die deed echt de gekste dingen om dat kind geboren te laten worden; zorgen dat de bloeddruk omhoog ging, enz. Vond t dat echt vreselijk om te zien...dan kies je toch niet voor de gezondheid van je kind?