Hey dames, Zoals jullie aan mijn banner kunnen zien ben ik zwanger van onze tweede spruit. Bij de geboorte van onze dochter was mijn moeder bij de bevalling aanwezig. Dit hebben wij -alledrie- als heel fijn en bijzonder ervaren. Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was van no. 2 stond voor mij eigenlijk als een paal boven water dat mijn moeder wederom bij de bevalling aanwezig zou zijn. Uiteraard heb ik dit -wederom- overlegd met mijn man, hij vond het prima. Voor jullie informatie; ik heb een hele hechte band met mijn moeder, we bellen elke dag, we zien elkaar ca. 5 van de 7 dagen per week, we shoppen samen, we doen veel leuke dingen samen, kortom, ze is niet alleen mijn moeder maar ook één van mijn beste vriendinnen. Mijn man heeft ook een hele hechte band met mijn moeder. Hij komt graag bij haar over de vloer, ze hebben het leuk samen, hij komt er zelfs op dagen dat hij vrij is en ik aan het werk ben. Zijn eigen moeder spreekt hij -schat ik in- ca. 1 keer per 3 weken. We komen er bijna nooit, hij heeft gewoon niet zo'n hechte band met haar. Ik heb niks tegen haar, maar ik vind het wel zijn taak om haar te bellen en om af te spreken (eigenlijk heb ik het een beetje opgegeven omdat het steeds van mijn kant moet komen). In ieder geval; ze is niet onaardig, maar ze is gewoon niet mijn type (kan gebeuren toch?). Nu vroeg mijn man gisteren ineens of zijn moeder ook bij de bevalling aanwezig mag zijn. Ik begon gelijk een hele waslijst op te sommen wat ze dan van mij allemaal niet zou mogen; geen gestaar in mijn doos bijvoorbeeld (ze is een type die de vk of gyn opzij zou duwen om er zelf met dr neus bovenop te moeten staan), geen geklets of gezwets dat het 'allemaal wel meevalt', geen foto's van ongemakkelijke (lees; vagina met kind er half uit) posities, geen gebel met bekenden / vrienden / wie dan ook.... (het is al te erg voor woorden dat ik hiervoor een waslijst aan wensen moet maken). Nou sorry, maar ik kan wel even doorgaan. Mijn SM is een type vrouw die continue in het middelpunt van belangstelling wilt staan. OOK (en misschien wel; zeker) als ik aan het bevallen ben van HAAR kleinkind. Het liefste wil ik dus weigeren, maar blijkbaar vind mijn man dit toch wel erg belangrijk (onder het mom; mja, maar jouw moeder is er toch ook bijgeweest?), alsof ik het zijn moeder niet gun. Ondanks dat hij wel begrijpt dat de band met zijn moeder anders is dan met die van mij, ik vind het zo rot voor hem (en sm) als ik zeg dat ik het eigenlijk liever niet wil. Enig idee hoe ik hem (en schoonmama) dit aardig kan vertellen zonder mensen te kwetsen??? Bedankt voor het lezen van mijn lange verhaal . xxx
Hmm.. lastig. Zou het persoonlijk ook absoluut niet willen. Zou hem zeggen dat je de band met zijn moeder toch anders ziet als met je eigen moeder omdat dit nou eenmaal jouw eigen moeder is en het niet zo makkelijk is om open en bloot te liggen voor iemand die niet zo dichtbij je staat.. dat zou ook weer het bevallingsproces kunnen remmen.
ben het helemaal eens met umm... pfff...zou ik zelf ook niet aan moeten denken... jij bent aan het bevallen, hij niet..toch? bij mij was mijn moeder er bij en hopelijk wil ze dat de tweede keer weer..heb er veel aan gehad..
goh dat zou nou nooit in me opkomen; m'n schoonmoeder bij de bevalling.... nee dat is toch echt heel anders dan mijn eigen moeder! Ik vind dat wat de bevalling betreft vooral de vrouw de regie heeft, ik bedoel dat jij het bepaalt hoe het gaat. Jij gaat immers een mega prestatie leveren waarvoor het belangrijk is dat jij je prettig voelt (voor zover mogelijk tijdens een bevalling). Voor mij zou het geen discussie zijn, mijn schoonmoeder mag er niet bijzijn, simpel, zou het gewoon niet voorstellen en dan hoef je ook niets uit te leggen. Succes!
Uiteraard voel ik me GE-WEL-DIG tijdens het bevallen *ahum* Ik ga er zelf ook echt niet over beginnen, maar mijn man is natuurlijk zo'n flapuit die dat ineens tegen haar gaat lopen roepen. Het scenario is dan als volgt; zij in tranen van blijdschap, daarna belt ze de hele wereld om dit te vertellen, ze gilt de hele flat bij elkaar en pakt me zo stevig vast dat ik geen adem kan krijgen. Daarna ben ik de boeman omdat ik dan natuurlijk moet gaan zeggen dat ik het liever niet wil hebben......
Nee echt niet! je moeder is toch heel anders dat is eigen. Je schoonmoeder is met zulke dingen voor je toch echt een buitenstaander zeg ma. Ik zou t niet willen dat ze me er zo bij ziet liggen... maja moeilijk om het haar duidelijk te maken op een 'zachte' manier...
Het is 'lullig' gezegd, JOUW bevalling. Jij moet tenslotte het kind eruit poepen met alle pijn en ongemakken die erbij horen. Dus jij bepaalt ook gewoon wie er bij is, daar heeft je man weinig over te zeggen (vind ik). Je moet je op je gemak voelen en bij wie voel je je het meeste op je gemak? Juist, je eigen moeder en je man. En dat is toch het belangrijkste? Dat JIJ ontspannen en relaxed bent. Dus daar hoort geen schoonmoeder bij.
oh jee... ik had geen aardige manier meer om het te zeggen dat ik mijn sm er niet bij wilde hebben.. dus ik zei het tegen mijn vriend als volgt: "ik lig te bevallen, ik lig daar naakt, met pijn, keihard te werken aan iets wat ik al 9 maanden heb gedragen, dus IK bepaal!" pas toen kwam de boodschap over. laat je er niet in kletsen omdat je aardig wilt blijven...succes ermee!
Oh meid! Ik zou er niet aan moeten denken! Heb net als jij zo'n goede band met mijn moeder. Zij is er bij onze dochter ook bij geweest. Als ik jou band met jou schoon moeder hoor dat zou ik heel vriendelijk tegen je man zeggen dat je ze er liever niet bij hebt omdat je je niet prettig genoeg voelt bij haar. Een bevalling is zo persoonlijk en bijzonder. Daar moet je je 200% bij op je gemak voelen en alleen mensen bij hebben bij wie je dat kan. En idd, jij moet bevallen. Je man niet! Hij laat z'n moeder toch ook niet in z'n gat staren als ie aan het poepen is? Dussss ik zou als ik jou was eerlijk zeggen dat je ze er niet bij wil hebben. Hoe moeilijk dat ook is.
Ik vind ook, de bevallende dame in kwestie bepaalt. Dan maar even geen rekening houden met gevoelens van anderen. Je zou het een beetje zo kunnen draaien dat je bang bent in paniek te raken en dat je moeder, waar je zo vertrouwd mee bent, je daarin kan helpen. Je schoonmoeder is natuurlijk heel iets anders, met haar ben je ook niet intiem geweest (niet verkeerd interpreteren) en je kent haar pas sinds je zelf volwassen bent. Je zou ook nog kunnen afspreken met je vriend dat je SM zo snel mogelijk na de bevalling bij jullie op de kamer mag, al zou ik daar zelf ook niet van gediend zijn. Stel dat mijn moeder erbij zou zijn (wil ik niet hoor) dan zou mijn moeder alleen op de voorgrond treden als het nodig is. Op andere momenten zou ze op de achtergrond blijven. Daar vertrouw ik blind op, maar bij hoeveel mensen kan je daar nog meer blind op vertrouwen? Enneh, kan je schoonmoeder niet gewoon op jullie dochter passen? daar heb je toch iemand voor nodig
hihi Ik zou er ook niet aan moeten denken hoor... toevallig heeft vorige week mijn schoonmoeder ook aan ons gevraagd of wij willen dat zei erbij is... Om geen ruzie te krijgen heb ik gezegd dat we er niemand bij willen hebben.. maar op dit moment wil ik wel gewoon mijn moeder erbij hebben als zij dat wilt... Maar ik weet ook niet zo goed hoe ik dat tegen mijn man moet zeggen want hij vind dan dat zijn moeder er ook bij mag zijn... Ik heb met mijn moeder ook een hele goede band.. maar met mijn schoonmoeder ook wel maar toch anders... ze is ook zo van als ZIJ maar in de belangstelling staat haha Maar ja misschien dat ik dit topic maar eens aan Manlief moet laten lezen dattie dan wel snapt dat ik er niet alleen zo over denk... Maar hoe ik dit op een subtiele manier tegen schoonmoeders zou moeten vertellen weet ik ook niet... want zij heeft zelf 2 zonen... bij mijn schoonzusje mocht ze ook niet bij de bevalling zijn en haar moeder trouwens ook niet want zij wilden t samen doen... Maar dat vond ze dan ook zei ze tegen mij... of alle 2 de moeders of geen 1>>>> ECHT NIET (dacht ik) hihi
Bedankt voor jullie reacties meiden. Helaas kan onze dochter niet bij SM blijven aangezien ze totaal niet mobiel is, ze heeft het aan haar hart, rijdt in een scootmobiel... nee, vind ik geen prettige omgeving voor onze dochter. Het was een goede optie geweest als ze wel mobiel was geweest natuurlijk. En idd, ze staat ook niet in ZIJN gat te turen. Hoeft mijn moeder bij mij ook niet te proberen trouwens
Ik heb een schat van een schoonmoeder waar ik echt een hele goede band mee heb, maar als ik eenmaal moet bevallen, nee bedankt. Je eigen moeder is toch heel wat anders dat vind ik met alles en niet alleen bevalling Ik zou het ook absoluut niet willen!
Ik zou voorstellen dat je man eerst een keertje in zn blote reet gaat liggen poepen waar jouw moeder bij is en dan kijken hoe dat hém bevallen is. Als hij dat wel gezellig vindt kun je overwegen om er eens over na te denken dat zijn moeder bij jouw bevalling is...
haha ik zie het al voor me dat mijn schoonmoeder bij de bevalling is. Nee geen haar op mijn hoofd. Mijn moeder, oma en zusje van 11 zullen bij mijn bevalling zijn. We weten niet eens of mijn vriend er bij is. Heb geen zin in flauwval praktijken Daarbij was hij zooo zenuwachtig toen ik mijn tattoo liet zetten dat ik het al niet eens aandurft om hem bij de bevalling te laten haha. Tis een schatje, maar hij mag zijn moeder fijn laten waar ze is! Ik zou gewoon om de tafel gaan zitten en rustig uitleggen waarom jij jouw moeder er wel bij wilt hebben en haar niet. Ze is een volwassen vrouw die zelf ook een bevalling heeft meegemaakt. Dus het lijkt mij dat ze wel een beetje begrip kan opbrengen. Liefs, Sam
Hallo Fem Ik kan me je gedachtengang goed indenken hoor. Je bent blij dat je man er geen moeite mee heeft dat jouw moeder bij de bevalling is, dus je wilt hem ook niet voor het hoofd stoten. Kennelijk vindt hij het ook belangrijk dat hij dit geluk ook mag delen met zijn moeder. Ik denk dat je dit ook tegen hem moet uitspreken en zeggen dat je dit ook goed begrijpt, maar dat jij je niet fijn voelt bij het idee dat je aan een vrouw met wie je verder geen band hebt, al jouw pijn, emoties en kwetsbaarheid moet laten zien. Dit zijn denk ik een van de meest emotionele momenten in je leven en dat wil je alleen delen met één of twee personen die heel dicht bij je staan! Ik denk dat je man dit ook wel begrijpen zal. Kom anders met een tegenvoorstel waarbij je schoonmoeder ook een belangrijke rol mag spelen! (denk aan: ophalen uit ziekenhuis; als eerste gebeld worden; vernoemen naar haar etc...) Hoop dat dit je beetje helpt! groetjes Susy
ik wil mijn eigen moeder niet eens bij mijn bevalling hebben, en schoonma dus ook niet. Maar goed, dat terzijde. Ik hoop dat je het gewoon met hem kunt bespreken en uitleggen, het is jouw bevalling en er moet van tevoren niets zijn waar je over twijfelt.
Mja, ik zou m'n moeder er wel bij willen hebben, maar dat wil ze zelf absoluut niet (heeft zelf 2 verschrikkelijke bevallingen gehad, dus ja). M'n schoonmoeder komt er echt niet bij hoor!! Zoals de meiden hiervoor al hebben gereageerd, de band met je eigen moeder is hoe dan ook anders dan met je schoonmoeder.. En jij bent degene die bevalt, dus ook degene die bepaalt wie er bij is!
Ja er is denk ik geen aardige manier: gewoon zeggen dat je dat niet ziet zitten. Persoonlijk zou ik ècht mijn eigen moeder er ook niet bij willen hebben, maar dat voel jij duidelijk anders. Maarre, jij doet alle arbeid straks en voor jou is het nogal 'up close and personal', dus gewoon nee tegen je man, met uitleg erbij en daar moet hij het vind ik maar mee doen.