hou op over huisarsten en artsen, dankzij hun loop ik al 1,5 zieker rond dan nodig was geweest, door hun geen leuke kraamperiode gehad en dankzij hun komt hier geen 2de meer maar van mij zijn ze nog niet af, wacht maar mijn tijd komt nog PIEP artsen bah bah bah
bij mij?? dat ze me na 1,5 liter bloed verlies weekend gewoon naar huis hebben gestuurd, gevolg dat ik 2 dagen later bijna dood ben gebloed, ik was al mijn bloed kwijt , volledige transfusie gehad, 5 min laten mijn dochter en ik waren dood geweest. daarna veel pijn in armen gehad extreem moe, enige wat ze tegen mij zeiden dat ik depresief was, dat het door de bevallingkwam=trauma. toen na 6mnd kreeg ik te horen dat mijn schildklier wat te traag was, heb ik gewoon een jaar lang te weinig medicatie gehad. volgens de artsen zat alles tussen mijn oren en moest ik maar gewoon weer naar de psychiater, want ja ik was depresief ik ben nog NOOIT depresief geweest. pas (dankzij iemand hier van het forum) nadat we thuis zon ruzie hebben gehad, en mijn vriend de volgende dag de huisarts zowat in elkaar heeft geslagen wilde hij pas luisteren. en werden er meer waardes gechekt en blijk ik gewoon een goede schildklier afwijking te hebben en een auto imuum ziekte. er is zoveel mis gegaan in het ziekenhuis en door de huisartsen.
Niet altijd, helaas. Ik heb ook, ookal slik ik de pil, een hele onregelmatige 'menstruatie'. Soms is het héél heftig, ben ik nog bezig als ik alweer een tijd de pil slik. Soms blijft het helemaal weg, komt het pas de maand daarop, en soms komt het als m'n stopweek allang voorbij is, als ik dus alweer in de 'sliktijd' zit. Volgens de dokter kan het geen kwaad
Misschien een zwaardere pil nemen? Weet het niet hoor roep maar wat. Maar heb wel eens gehoord dat dat kan helpen met dat soort dingen
Heb ik ook. Heb daarvoor een zwaardere pil gekregen, toen ging het goed. Nu na de zwangerschap gebruik ik cerazette en is het weer terug bij af. Bloed tussen de laatste week door en op het moment dat ik een bloeding zou moeten krijgen gebeurt er niks.
artsen spreken echt niet altijd de waarheid hoor, ook al zouden ze dat wel moeten doen! Ik had van mijn ouders uit een huisarts waar ik nog een paar jaar naar toe ging nadat ik uit huis was gegaan. Ik kwam er heel vaak, want ik had best wat klachten waar ik niets mee aan kon. Ik was vaak moe, hij zei dat het de nasleep van pfeiffer was (6 jaar ervoor). Ik sliep slecht, gaf hij me antidepressiva en een slaapmiddel mee. Ik had toen net mijn toets medicatie behaald en wist dat dat echt foute boel was!! Dat slaapmiddel krijgen mensen om onder narcose te gaan!! Ik had heel veel darmklachten, soms kon ik weken niet naar de wc en ging ik kapot van de buikpijn. Hij gaf me alleen laxeermiddelen en zei dat ik gezonder moest gaan eten, beter moest bewegen en moest gaan nadenken of ik mijn klachten niet overdreef. Hij heeft me doorgestuurd naar de GGZ om te praten over mijn hypochondrie en depressie!!! Daar op intake geweest, waarbij de psycholoog zich afvroeg wat die huisarts wel niet dacht! Gelukkig iemand die mijn twijfels serieus nam en zei dat ik het helemaal niet verkeerd had! Nu heb ik een andere huisarts die PDS heeft geconstateerd en daar een goed eetpatroon en medicatie op heeft gegeven. Nadat ik door die medicatie stabieler werd, heb ik kunnen afbouwen en nu al meer dan een jaar niet nodig. Daarnaast kwamen mijn slaapproblemen als bijkomende klacht bij een hectische periode, het onbegrip van de huisarts en de PDS. Verder had die vorige huisarts me ook aan de prikpil gezet nadat ik met 4 pillen nog niet kon instellen. toen ik daarmee stopte ben ik bijna een jaar niet ongesteld geweest!! Bij de gyneacoloog spraken ze er schande van, wat een schade dat niet had kunnen aanbrengen! Gelukkig bleek alles oké in mijn baarmoeder en zou ik 'gewoon' kindjes moeten kunnen krijgen. Maar die prikpil had ik niet mogen hebben, doordat ik juist weinig hormonen mag hebben, in plaats van steeds meer. Ik kreeg steeds maar zwaardere pillen, waardoor ik steeds meer ontregeld raakte. Dit mag een huisarts niet zelf uitdokteren, hij moet advies vragen bij de specialisten die er verstand van hebben. Gelukkig ben ik van die dokter af, maar hij heeft nog steeds een praktijk en ben bang dat hij bij iedereen zo makkelijk doet...
Moet zeggen dat ik het wel makkelijk vind dat je dat op je huisarts afschuift. Het is helemaal niet raar dat mensen na pfeiffer gehad te hebben nog jaren klachten hebben. Obstipatie is toch een teken van slecht voedsel en te weinig beweging. Er zijn 1000de mensen met klachten van de stoelgang die geen PDS hebben. Die klachten komen en gaan, veranderen en zijn bij iedereen anders. Dus iemand die darmklachten heeft meteen de diagnose PDS geven kan natuurlijk niet. En van de nieuwe huisarts heb je toch ook gewoon een voedselpatroon met ontlastings medicatie gekregen, dat is toch niets anders? En zo ie zo kan een huisarts helemaal geen narcose medicatie voorschrijven, dan vraag ik me wel af wat je gehad hebt. En als een arts die fout maakt zal de apotheek dit niet meegeven maar eerst de arts bellen. En het is heel normaal dat je na de prikpil een lange tijd niet mentrueert. Staat ook in de bijsluiter. Daarom raden ze het niet aan bij meiden in hun vruchtbare periode omdat je lang moet wachten voordat je weer echt vruchtbaar bent na het stoppen. Daar ben je zelf aan begonnen. En lekker makkelijk om een arts de schuld te geven. Je hebt zelf toch toegestemd met de prikpil?
En even van de andere kant.. je wilt niet weten hoeveel patienten wel niet de waarheid verdraaien, achterhouden, groter maken of zogenaamd ´vergeten´ tegen hun huisarts.. en dan achteraf klagen dat ze niet goed geholpen zijn.
zijn jullie doktersassistenten ofzo? Jullie vallen de vorige schrijfster erg aan, terwijl helemaal niet weet hoe het gegaan is. Misschien frustratie van patienten?? Wat wel blijkt uit haar verhaal, is dat de huisarts niet naar haar LUISTERDE!
ik ben inderdaad doktersassistente (nu alleen niet werkzaam) maar heb het in dit geval niet over iemand specifiek.. Alleen zo jammer dat er altijd zoveel geklaagd word en dat mensen vaak vinden dat ze niet goed geholpen worden. Inderdaad zijn er veel slechte huisartsen, maar mensen moeten ook bij zichzelf nagaan of ze wel altijd de waarheid vertellen, het hele verhaal vertellen en bewust of onbewust misschien wel dingen achterhouden.
En vind het trouwens jammer dat ts nu ook niet meer terugkomt nu mensen met wat vragen zitten voor haar.
Dat is natuurlijk zo, die mensen zul je zeker hebben. Maar hoe vaak LUISTERT een huisarts niet? Ook vaak vind ik. Haast, haast. En soms vertelt een patient niet genoeg, maar als je zelf wat weet/vraagt en het woord internet valt alleen al, is het ook weer een probleem. Ik vind soms dat je het als patient niet snel goed meer kan doen. Of je zegt te weinig en zeurt over de hulp, of je denkt teveel mee en bent lastige patient. :xTegenwoordig moet je regelmatig je woorden ongeveer op een weegschaal leggen vind ik. Hele vervelende ontwikkeling vind ik dat. Vorige schrijfster weet ik natuurlijk ook niet hoe het is gegaan, maar ik vind niet dat er meteen naar haar veroordelend tekeer hoeft te worden gegaan. Het is toch ook aan een huisarts om middels door te vragen erachter te komen wat exact de hulpvraag is. Daarmee wil ik absoluut niet zeggen dat dit een slechte huisarts was, omdat ik ook niet weet hoe het exact gegaan is.
Ik ben idd ook doktersassistente (maar dat had je wrs in mn profiel al gezien anders zou je het niet zo vragen ) En tuurlijk zijn er ook slechte artsen. Maar als ik zo het verhaal van Sahi lees komt het op mij over alsof het toch voor een groot deel aan haarzelf ligt, of dat ze iig het verhaal overdrijft. Er zijn een hoop patienten die niet eerlijk zijn tegenover hun arts. Of die eigenlijk maar 1 bepaald dingen willen en als ze dat niet krijgen niet tevreden zijn. En dan heb je natuurlijk nog de mensen die absoluut níet willen horen dat iets misschien wel een beetje tussen de oren zit. En snap niet dat je zegt dat de arts niet naar haar luisterde. Zij kwam met bepaalde klachte en de arts handelde daarnaar. het is in de huisartsenzorg vaak een beetje giswek. Heeft iemand een klacht, dan is het hoogst waarschijnlijk dit of dat. Werkt dat niet, dan gaan ze verder kijken. Maar je kunt niet iedereen een scala van onderzoeken aanbieden. Dat kan nou eenmaal niet.
Had je vorige berichtje nog niet gezien. maar je hebt gelijk, we weten niet precies hoe het gegaan is. Sommige mensen worden idd ook niet goed gehoord en snap heel goed wat je bedoeld. Maar het respect richting artsen is ook een stuk verminderd. Denk dat daardoor artsen ook wel anders met patienten omgaan.
Met darmziekten vind ik dat ze daar voorzichtiger mee moeten zijn met het niet aanbieden van onderzoeken. Ik heb de ziekte van Crohn en door laks/niet optreden van de huisarts is dit geescaleerd. Ik heb duidelijk aangegeven dat darmziekten in de familie voorkomen, maar de huisarts was ervan overtuigd dat ik dat niet had omdat de colonscopie niets opleverde. Logisch want mijn ontstekingen zaten net op het verbindingsstuk tussen de dikke en dunne darm, een typische crohn plek. Ik heb om een echo gesmeekt maar dit was niet nodig omdat als iedereen met een beetje buikpijn een echo kreeg de wachtlijst zo lang werd. En geloof me ik ben heel duidelijk geweest over mijn klachten. Uiteindelijk ben ik naar de huisartsenpost gebracht dubbelklappend van de pijn. De huisarts aldaar stuurde me weg met een paracetamol. De volgende dag ben ik naar de ehbo doorverwezen waar bleek dat mijn darm haast afgesloten was door verlittekening van de ontstekingen. De echoscopist viel haast van zijn stoel toen ik vertelde dat ik niet door werd verwezen tot ik dit stadium bereikt had. Toen ik geopereerd werd om de aangetaste darmen te laten verwijderen bleek het dat ik ook al geruime tijd met een blindedarmontsteking rondliep. Edit: en dit is geen op zichzelf staand geval, veel mensen met darmziekten moeten onderhand door een hel totdat ze serieus genomen worden. Edit 2: Ik ben zeer correct tegenover mensen dus daar ligt het ook echt niet aan. was ik maar minder correct geweest dan had dat mij veel pijn gescheeld.
Jeetje Devy, levensgevaarlijk de situatie waar jij in hebt gezeten! @Glimworm, was inderdaad niet netjes (zacht uitgedrukt) gelukkig waren we toch al doorgestuurd, en is het daarna nog meerdere malen onderzocht, maar heb toen ik de post kreeg toch een potje gejankt, alsof de grond onder je voeten vandaan zakt.. gelukkig nu zwanger, dus hoef me er nu al helemaal niet meer druk over te maken