Nope, dat is absoluut niet waar. Bij mij was alles open en alles zag er uitstekend uit (baarmoeder + eileiders). Desondanks vloog ik zowat tegen het plafond van de pijn, maar gelukkig was het daarna ook klaar. Dat was eens, maar hopelijk nooit weer. Gelukkig is het jou erg meegevallen. En het schijnt inderdaad zo te zijn dat je extra vruchtbaar bent na een HSG, omdat de boel als het ware doorgespoeld / schoongespoeld is. En ik mocht ook gewoon dezelfde cyclus weer aan de klus hoor. In ons ziekenhuis wordt de HSG ook standaard in het begin van je cyclus (tussen ongi en eisprong) uitgevoerd. Daarna mag je gewoon zwanger worden. In het tweede deel van je cyclus een HSG uitvoeren doen ze liever niet, omdat ze dan bang zijn dat ze een eventueel bevrucht eitje beschadigen of ergens anders naartoe spoelen (kans op buitenbaarmoederlijke zwangerschap!).
Zelf lopen wij in belgie. De hsg werd in nl gedaan. Is niet gelukt het was verschrikkelijk gewoon na een halfuur proberen zijn we gestopt en heb ook een dikke week nog bloed verloren. Was als de dood geworden maar ze snapte er in belgie niks van dus wilde ze het daar nog s proberen. Ik kreeg valium dus vond het wel goed(het moest toch een keer he!) Ze hebben daar dus een heeeeeel andere methode voelde er niks van. beetje druk omdat ze de vloeistof erin spuiten maar dat was het echt!!! Geen drupje bloed gehad ook toen!
Gelukkig is het meegevallen, bij mij was ook alles open maar desondanks deed het bij mij heel erg pijn en ik ben echt niet kleinzerig
Moet ook wel zeggen dat ik net een horror punctie achter de rug had, dat scheelde ook al heel veel denk k. Had zo'n 25 a 30 follikels rechts lag diep en links waren taaie cellen. Pfoe als k er nog aan denk.... Maar wees blij dat het is meegevallen, de pijn is opzich wel snel weg idd.
dames een vraagje, waren jullie partners erbij?? ik moet binnenkort ook een hsg onderzoek doen. zit te denken of me man mee moet? denk dat ik van de pijn dan geen auto kan rijden vandaar eigenlijk
Meid neem m lkkr mee. Ben jezelf wat meer op je gemak. Mocht het tegenvallen heb je een goeie steun en evt. een chauffeur. SUCCES
Mij werd verteld dat ik een chauffeur mee moest nemen. Die heb ik achteraf niet nodig gehad want ik heb geen centje pijn gehad. Mijn man was wel mee maar heeft in de wachtkamer gewacht. De verpleegkundige zei dat mannen ook normaal gesproken niet mee naar binnen mochten. Ik vond het wel fijn dat hij in de buurt was trouwens al was het in de wachtkamer. Veel succes en maak je niet te veel zorgen want het kan heel erg meevallen!
Mijn man is meegeweest. Hij mocht ook gewoon naar binnen met een loodschort, ik vond het wel fijn dat ik zijn hand kon vasthouden. Als die spuit eruit is, dan is de pijn gelijk weg dus in pricipe kun je gewoon zelf rijden.
Hallo meiden, Ik zal ook even mijn ervaring met de HSG beschrijven. Ik heb het onderzoek gisteren gehad en wat de pijn en het vloeien betreft viel het me reuze mee. Ik had wel bloedverlies de dag zelf, maar niet veel. Nu af en toe een beetje nattig en bruinig van kleur, ook niet veel. Waarschijnlijk de contrastvloeistiof die er nog een beetje uitkomt. Maar ik heb dus wel verstopte eileiders, aan beide kanten! Heel heel erg balen, want nu moet ik een laparoscopie om te kijken of ze ze nog open kunnen maken. Maar wat dit topic betreft: Verstopte eileiders wil dus ook niet meteen zeggen dat het onderzoek vreselijk pijnlijk wordt. Ook niet geheel pijnloos, een beetje een nare druk en prikkerigheid, maar zeer zeker goed uit te houden. Dus het is heel persoonlijk hoe het voor iemand uitpakt. Geen pijn en open eileiders, wel pijn en open eileiders, veel pijn en verstopte eileiders, of zoals bij mij nauwelijks pijn en wel verstopte eileiders .. De vloeistof kan bij mij nu niet goed weg vanwege de verstopping, dus nu moet ik anti-biotica slikken tegen evt. eileideronstekingen, waardoor ik anders nog verder van huis ben. En op de wachtlijst voor een kijkoperatie terwijl ik al 40 ben. Ik baal hier dus enorm van ! Wat betreft de vrouwen die nog een HSG te wachten staat: Ik zou er niet teveel tegenop zien, vaak valt het reuze mee (en zijn de eileiders wel open). Vraag of neem zelf van te voren pijnstillers in (ik kreeg 2x naproxen, waarvan ik er een de avond van te voren moest slikken en de 2e 2 uur van tevoren) en dat heeft waarschijnlijk wel geholpen. Ook mocht mijn lief bij het inbrengen van het kapje etc. mijn hand vasthouden, tot vlak voor het maken van de röntgenfoto's met het inspuiten van de vloeistof, toen mocht hij meekijken bij de artsen achter het wandje. Qua chaufferen was het niet echt nodig, ik ben gewoon op de fiets naar huis gereden, maar voor de moral support was het wel fijn hoor! Sterkte voor allemaal!